דעוטעראָנאָמיע
/1:1 דאָס זײַנען די װערטער װאָס משה האָט גערעדט צו גאַנץ ישׂראל פֿון דער זײַט יַרדן
אין דער מדבר, אין דער פּלױן קעגן ים סוף, צװישן פארן,
און תוֹפֿל, און לָבָן, און חַצרוֹת, און דיזאַהבֿ.
/1:2 פֿון חוֹרֵבֿ איז אַ װעג פֿון עלף טעג אױפֿן װעג פֿון באַרג שֵׂעִיר ביז
קדשבארנע.)
/1:3 און עס איז געװען אין פֿערציקסטן יאָר, אין עלפֿטן חודש, אין דעם
ערשטן טאָג פֿון חודש, װאָס משה האָט גערעדט צו די קינדער פֿון ישׂראל,
אַזױ װי אַלץ װאָס גאָט האָט אים געגעבן אין באַפֿױלן צו זײ;
/1:4 נאָכדעם װי ער האָט דערהרגעט סיחון דעם מלך פֿון אֶמוֹרי װאָס איז געזעסן אין
חשבון, און עוג דער מלך פֿון בשן, װאָס איז געזעסן אין אסתּרות אין אדרעי.
/1:5 פֿון דער זײַט ירדן, אין לאַנד מואָב, האָט משה אָנגעהויבן דאָס זאָגן
געזעץ, געזאגט,
/1:6 יהוה אונדזער גאָט האָט צו אונדז גערעדט אין חורב, אַזױ צו זאָגן: איר האָט לאַנג געזעסן.
גענוג אין דעם בארג:
/1:7 קערט אײַך אום, און גײט אױף, און גײט צום באַרג פֿון אֶמוֹרי;
און צו אַלע ערטער נאָענט צו אים, אין דעם פּלױן, אין די בערג, און
אין טאָל, און אין דָרום, און בײַם ים, ביזן לאַנד פֿון דעם
כּנַעֲנִי, און בּיז לבנון, ביז דעם גרויסן טײַך, דעם טײַך פרת.
/1:8 זע, איך שטעל דאָס לאַנד פֿאַר אײַך: גײ אַרײַן און אַרבן דאָס לאַנד װאָס
גאָט האָט געשװאָרן אײַערע עלטערן, אבֿרהמען, יצחק, און יעקבֿ, צו געבן
צו זיי און צו זייער זאָמען נאָך זיי.
/1:9 און איך האָב גערעדט צו אײַך אין יענער צײַט, אַזױ צו זאָגן: איך קען אײַך ניט פֿאַרטראָגן
איך אַליין:
/1:10 יהוה אײַער גאָט האָט אײַך געמערט, ערשט איר זענט הײַנט װי
די שטערן פֿון הימל פֿאַר המון.
/1:11 יהוה דער גאָט פֿון אײַערע עלטערן מאַכט דיך טױזנט מאָל אַזױ פֿיל
איר זענט, און בענטשן איר, ווי ער האט צוגעזאגט איר!)
/1:12 װי קען איך אַלײן פֿאַרטראָגן דײַן לאַסט, און דײַן לאַסט, און דײַן?
קריג?
/1:13 נעם אײַך חכמים און פֿאַרשטאַנדיקע און באַקאַנטע צװישן אײַערע שבֿטים, און איך
וועט זיי מאַכן שרים איבער דיר.
/1:14 און איר האָט מיר געענטפֿערט, און געזאָגט: די זאַך װאָס דו האָסט גערעדט איז גוט
פֿאַר אונדז צו טאָן.
/1:15 און איך האָב גענומען די פֿירשטן פֿון אײַערע שבֿטים, חכמים און באַקאַנטע, און האָב זײ געמאַכט
קעפ איבער דיר, קאַפּיטאַן איבער טויזנטער, און קאַפּיטאַן איבער הונדערט, און
הױפּטלײַט פֿון פֿופֿציק, און האַרן איבער צען, און פֿירשטן צװישן דײַנע
שבטים.
/1:16 און איך האָב באַפֿױלן אײַערע ריכטער אין יענער צײַט, אַזױ צו זאָגן: הערט צװישן די זאַכן
אײַערע ברידער, און משפּטן מיט גערעכטיקייט צווישן איטלעכער און צווישן זיין ברודער,
און דער פרעמדער װאָס מיט אים.
/1:17 אין משפּט זאָלט איר ניט אָנערקענען מענטשן; אָבער איר וועט הערן די קליין ווי
אויך די גרויסע; איר זאָלט ניט מורא האָבן פֿאַר דעם פּנים פון מענטשן; פֿאַר די
משפט איז גאָטס, און די סיבה וואָס איז צו שווער פֿאַר איר, ברענגען עס צו
מיר, און איך וועל הערן.
/1:18 און איך האָב אײַך באַפֿױלן אין יענער צײַט אַלצדינג װאָס איר זאָלט טאָן.
/1:19 און אַז מיר זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון חורב, זײַנען מיר דורכגעגאַנגען דאָס גאַנצע גרױסע און
אַ שרעקלעכער מדבר, וואָס איר האָט געזען אויפן וועג פונעם באַרג
אֶמוֹרי, אַזוי ווי יהוה אונדזער גאָט האָט אונדז באַפֿױלן; און מיר זײַנען געקומען קײן קדש־ברנע.
/1:20 און איך האָב צו אײַך געזאָגט: איר זײַט געקומען צום באַרג פֿון אֶמוֹרי;
װאָס יהוה אונדזער גאָט גיט אונדז.
/1:21 זע, יהוה דײַן גאָט האָט געשטעלט דאָס לאַנד פֿאַר דיר;
אַרבן עס, אַזױ װי יהוה דער גאָט פֿון דײַנע עלטערן האָט צו דיר געזאָגט; מורא
ניט, און ניט דערמוטיקט ווערן.
/1:22 און איר האָט גענעענט צו מיר איטלעכער פֿון אײַך, און איר האָט געזאָגט: מיר װעלן שיקן מענטשן
פֿאַר אונדז, און זײ װעלן אונדז אױסזוכן דאָס לאַנד, און אונדז ברענגען װאָרט
װידע ר װע ן מי ר דארפ ן ארויפגיין , או ן אי ן װעלכ ע שטעט ל מי ר װעל ן קומע ן .
/1:23 און דאָס װאָרט האָט מיר געפֿעלן, און איך האָב גענומען פֿון אײַך צװעלף מענער, אײנער פֿון אַ
שבט:
/1:24 און זײ האָבן זיך אומגעקערט, און זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן באַרג, און זײַנען געקומען צום טאָל
פֿון אשכול, און האָט זי געזוכט.
/1:25 און זײ האָבן גענומען פֿון דער פֿרוכט פֿון לאַנד אין זײערע הענט, און האָבן זי געבראַכט
האָט אַראָפּגענידערט צו אונדז, און האָט אונדז ווידער געבראַכט, און געזאָגט: דאָס איז אַ גוט לאַנד
װאָס יהוה אונדזער גאָט גיט אונדז.
/1:26 אָבער איר װאָלט ניט אַרױפֿגעגאַנגען, נאָר האָט װידערשפּעניקט קעגן דעם געבאָט
פֿון יהוה אײַער גאָט:
/1:27 און איר האָט געמורמלט אין אײַערע געצעלטן, און געזאָגט: װײַל גאָט האָט אונדז פֿײַנט,
האָט אונדז אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, אונדז צו געבן אין דער
האַנט פֿון אֶמוֹרי אונדז צו פֿאַרטיליקן.
/1:28 װוּהין זאָלן מיר אַרױפֿגײן? אונדזערע ברידער האָבן דערמוטיקט אונדזער האַרץ, אַזוי צו זאָגן:
דאָס פֿאָלק איז גרעסער און העכער פֿון מיר; די שטעט זענען גרויס און
מויער אַרויף צו הימל; און דערצו האָבן מיר געזען די קינדער פֿון די ענקים
דאָרטן.
/1:29 האָב איך צו אײַך געזאָגט: זאָלסט ניט מורא האָבן, און זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר זײ.
/1:30 יהוה אײַער גאָט װאָס גײט דיר פֿאַרױס, ער װעט מלחמה האַלטן פֿאַר דיר,
אַזױ װי אַלץ װאָס ער האָט געטאָן צו אײַך אין מִצרַיִם פֿאַר אײַערע אױגן;
/1:31 און אין דער מדבר, װוּ דו האָסט געזען װי יהוה דײַן גאָט
געב דיך, אזוי ווי א מאן טראגט זיין זון, אויף אלעם וועג וואס איר זענט געגאַנגען,
ביז איר געקומען אין דעם אָרט.
/1:32 אָבער אין דער דאָזיקער זאַך האָט איר ניט געגלױבט יהוה אײַער גאָט,
/1:33 װער איז געגאַנגען אין װעג פֿאַר דיר, אײַך צו זוכן אַן אָרט צו אַרײַנשטעלן
געצעלטן אין פֿײַער בײַ נאַכט, אײַך צו װײַזן אױף װאָס װעגן איר זאָלט גײן, און אַרײַן
אַ וואָלקן ביי טאָג.
/1:34 און גאָט האָט געהערט דעם קָול פֿון אײַערע װערטער, און ער האָט זיך געצערנט, און ער האָט געשװאָרן.
זאגן,
/1:35 פֿאַרװאָס װעט דאָס ניט זען אײנער פֿון די דאָזיקע מענער פֿון דעם דאָזיקן בײזן דור
גוט לאַנד, וואָס איך האָב געשװאָרן צו געבן צו אײַערע עלטערן,
/1:36 העלף כּלבֿ דעם זון פֿון יפונהן; ער װעט עס זען, און איך װעל אים געבן
דאָס לאַנד װאָס ער האָט געטראָפֿן, און צו זײַנע קינדער, װײַל ער האָט
אינגאנצען נאכגעגאנגען ה\'.
/1:37 און גאָט האָט געצערנט אױף מיר פֿון אײַערע װעגן, אַזױ צו זאָגן: דו זאָלסט אױך
נישט אַהין אַרײַן.
/1:38 אָבער יהוֹשועַ דער זון פֿון נון, װאָס שטײט פֿאַר דיר, זאָל ער אַרײַנקומען
אַהין: דערמוטיק אים, װאָרום ער װעט עס מאַכן אַרבן ישׂראל.
/1:39 און אײַערע קלײנע קינדער װאָס איר האָט געזאָגט, זאָלן זײַן אַ רויב, און אײַערע
קינדער, וואָס אין יענעם טאָג האָבן קיין וויסן צווישן גוט און בייז, זיי
זאָל אַהין אַרײַנגײן, און איך װעל זײ געבן, און זײ װעלן
פאַרמאָגן עס.
/1:40 אָבער דיר, קער דיך איבער, און גײ אַװעק אין דער מדבר אַרײַן
דער וועג פֿון ים סוף.
/1:41 האָט איר געענטפֿערט, און צו מיר געזאָגט: מיר האָבן געזינדיקט צו גאָט, מיר
װעלן אַרױפֿגײן און מלחמה האַלטן, אַזױ װי אַלץ װאָס יהוה אונדזער גאָט האָט באַפֿױלן
אונדז. און אַז איר האָט אָנגעגורט איטלעכן זײַנע מלחמות, ביסטו געװען
גרייט צו גיין אַרויף אין די בערגל.
/1:42 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: זאָג צו זײ: גײ ניט אַרױף, און קריג ניט; פֿאַר
איך בין נישט צווישן אייך; כּדי איר זאָלט ניט געשלאָגן װערן פֿאַר אײַערע פֿײַנט.
/1:43 אַזױ האָב איך צו אײַך גערעדט; און איר האָט ניט צוגעהערט, נאָר האָט װידערשפּעניקט קעגן דעם
געבאָט פֿון גאָט, און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען מיט חוזק אױפֿן באַרג.
/1:44 און די אֶמוֹרי װאָס זײַנען געזעסן אין יענעם באַרג, זײַנען אַרױסגעגאַנגען קעגן דיר.
און זײ האָבן דיך נאָכגעיאָגט אַזױ װי די בינען, און דיך פֿאַרטיליקט אין שֵׂעִיר, ביז חורמה.
/1:45 און איר האָט זיך אומגעקערט, און האָט װײנט פֿאַר גאָט; אָבער גאָט האָט ניט צוגעהערט
צו דײַן קָול, און זאָלסט ניט געבן קײן אױער צו דיר.
/1:46 און איר זענט געבליבן אין קָדש פילע טעג, אַזױ װי די טעג װאָס איר זענט געבליבן.
דאָרטן.
