בעל און די דראַגאָן
/1:1 און דער מלך אַסטיאַגעס איז אײַנגעזאַמלט געװאָרן צו זײַנע עלטערן, און כורש פֿון פּערסיע
                                          באקומען זיין מלכות.
/1:2 און דניאל האָט זיך געשפּרײט מיט דעם מלך, און ער איז געשאַפֿן געװאָרן איבער אַלע זײַנע
                                                              פרייַנד.
/1:3 און די בבֿלים האָבן געהאַט אַ געץ, װאָס ער האָט גערופֿן דעם בעל, און עס איז פֿאַרבראַכט געװאָרן אױף אים
יעדן טאָג צוועלף גרױסע מאָס מעל, און פערציק שאָף, און זעקס
                                                כלים פון ווייַן.
/1:4 און דער מלך האָט זיך געבוקט פֿאַר אים, און איז געגאַנגען טאָג־טעגלעך עס בוקן, אָבער דניאל
האט געבוקט צו זיין אייגענעם גאט. האָט דער מלך צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָס טוסטו ניט?
                                                           דינען בעל?
/1:5 װאָס האָט געענטפֿערט און געזאָגט: װײַל איך קען זיך ניט בוקן די אָפּגעטער, געמאַכט מיט הענט,
אָבער דער לעבעדיקער גאָט, וואָס האָט באַשאַפֿן דעם הימל און די ערד, און האָט
                       סאַווראַנטי איבער אַלע פלייש.
/1:6 האָט דער מלך צו אים געזאָגט: מײנסטו ניט, אַז בל איז אַ לעבעדיקער גאָט?
זעסטו ניט וויפיל ער עסט און טרינקט יעדן טאָג?
/1:7 האָט דניאל געשמײכלט, און געזאָגט: מלך, זאָלסט ניט פֿאַרנאַרן װערן, װאָרום דאָס איז אָבער
ליים אינעווייניק, און קופּער פון דרויסנדיק, און קיינמאָל געגעסן אָדער געטרונקען עפּעס.
/1:8 האָט דער מלך זיך געצערנט, און ער האָט גערופֿן זײַנע כּהנים, און האָט צו זײ געזאָגט:
אויב איר זאָג מיר נישט ווער דאָס איז וואָס פאַרצערט די הוצאות, וועט איר
                                                              שטאַרבן.
/1:9 אָבער אױב איר קענט מיך באַװײַזן, אַז בל פֿאַרצערט זײ, זאָל דניאל שטאַרבן.
װאָרום ער האָט גערעדט לשון הרע קעגן בעל. האָט דניאל געזאָגט צום מלך:
                         זאל עס זיין לויט דיין וואָרט.
/1:10 און די כּהנים פֿון בעל זײַנען געװען צען און זעכציק, אַחוץ זײערע װײַבער און זײערע װײַבער
קינדער. און דער מלך איז געגאַנגען מיט דניאלן אין דעם היכל פון בעל.
/1:11 האָבן די כּהנים פֿון בעלן געזאָגט: זע, מיר גײען אַרױס, אָבער דו, מלך, שטעל זיך אױף דאָס פֿלײש.
און מאַכן גרייט דעם ווייַן, און פאַרמאַכן די טיר פעסט, און פּלאָמבע עס מיט דיין
                                                 אייגענע סיגנעט;
/1:12 און מארגן, װען דו קומסט אַרײַן, אױב דו װעסט ניט געפֿינען אַז בעל האָט
געגעסן אַלע, מיר וועלן ליידן טויט; אָדער דניאל, וואָס רעדט
                                              פאַלש קעגן אונדז.
/1:13 און זײ האָבן עס װײניק באַטראַכט, װאָרום אונטערן טיש האָבן זײ געמאַכט אַ שפּײַז
אַרײַנגאַנג, װאָס זײ זײַנען תּמיד אַרײַן, און האָבן זײ פֿאַרצערט
                                                                    זאכן.
/1:14 און אַז זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, האָט דער מלך אַרײַנגעזעצט פֿלײש פֿאַר בל. איצט דניאל
האָט באַפֿױלן זײַנע קנעכט צו ברענגען אַש, און די װאָס זײ האָבן געשטראָגן
אין דעם גאַנצן היכל פאַרן מלך אַליין, און איז געגאַנגען
זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן פֿאַרשלאָסן די טיר, און זי פֿאַרחתמעט מיט דעם מלכס זיגל;
                                         אזוי אוועקגעגאנגען.
/1:15 און אין דער נאַכט זײַנען געקומען די כּהנים מיט זײערע װײַבער און קינדער אַזױ װי זײ
זיי האבן געוואוינט צו טאן, און אלע האבן געגעסן און געטרונקען.
/1:16 אין דער פֿרי, װען דער מלך איז אױפֿגעשטאַנען, און דניאל מיט אים.
/1:17 האָט דער מלך געזאָגט: דניאל, זײַנען די סתימות גאַנץ? האָט ער געזאָגט: יאָ, אָ
                                  קעניג, זיי זיינען גאַנץ.
/1:18 און װי ער האָט געעפֿנט דעם טיר, האָט דער מלך געקוקט אױפֿן טיש.
און מיט אַ הויך קול געשריגן: גרויס ביסטו, אָ בעל, און מיט דיר איז ניט
                                            אָפּנאַר אין אַלע.
/1:19 האָט דניאל געלאַכט, און האָט געהאַלטן דעם מלך, ער זאָל ניט אַרײַנגיין, און
האָט געזאָגט: זע, אַצונד, דער װעג, און צײכנט גוט, וועמענס טריט זײַנען דאָס.
/1:20 האָט דער מלך געזאָגט: איך זע די טריט פֿון מענער, פֿרויען און קינדער. און
                            דעמאלט האט דער מלך געצערנט,
/1:21 און זײ האָבן גענומען די כּהנים מיט זײערע װײַבער און קינדער, װאָס האָבן אים דערצײלט
געהײמ ע טירן , װאוהי ן ז ײ זײנע ן ארײנגעקומען , או ן האב ן פאר ־ צער ט אזעלכ ע זאכע ן װא ס אי ז געװע ן אוי ף א
                                                               דער טיש.
/1:22 און דער מלך האָט זײ דערשלאָגן, און האָט איבערגעגעבן בל אין דער מאַכט פֿון דניאלן
                         האָט אים און זײַן היכל חרובֿ.
/1:23 און אין יענעם אָרט איז געװען אַ גרױסער שלאנג, װאָס זײ פֿון בבֿל
                                                                געבוקט.
/1:24 האָט דער מלך געזאָגט צו דניאלן: װילסטו אױך זאָגן, אַז דאָס איז פֿון קופּער?
זע, ער לעבט, ער עסט און טרינקט; דו קענסט נישט זאגן אז ער איז ניין
                     לעבעדיק גאָט: דעריבער בוקן אים.
/1:25 האָט דניאל געזאָגט צום מלך: איך װעל זיך בוקן צו יהוה מײַן גאָט, װאָרום ער
                                   איז דער לעבעדיקער גאָט.
/1:26 אָבער לאָזן מיר לאָזן, מלך, און איך װעל טײטן דעם דאָזיקן שלאנג אָן אַ שװערד אָדער
שטעקן. האָט דער מלך געזאָגט: איך גיב דיר אָפּ.
/1:27 און דניאל האָט גענומען פּעך, און פֿעט, און האָר, און האָט זײ געזיצט צוזאַמען.
און ער האָט דערפֿון געמאַכט שטיקער; דאָס האָט ער אַרײַנגעלייגט אין מױל פֿון שלאנג, און אַזױ דער
דער שלאנג האָט זיך צעבראָכן, און דניאל האָט געזאָגט: זע, דאָס זײַנען איר געטער
                                                                  דינען.
/1:28 און זײ פֿון בבֿל האָבן דאָס געהערט, און זײ האָבן זיך געצערנט
האָט זיך צונויפגעקליבן קעגן דעם מלך, אַזוי צו זאָגן: דער מלך איז געוואָרן אַ ייִד, און ער
האָט פֿאַרטיליקט בעל, ער האָט דערשלאָגן דעם שלאנג, און אַרײַנגעטאָן די כֹּהנים
                                                                    טויט.
/1:29 און זײ זײַנען געקומען צום מלך, און האָבן געזאָגט: מציל אונדז דניאלן, אָדער מיר װעלן
                        פֿאַרטיליקט דיר און דײַן הױז.
/1:30 און װי דער מלך האָט געזען, אַז מע האָט אים געדריקט, און ער האָט געצװוּנגען
                    האָט צו זיי איבערגעגעבן דניאלן:
/1:31 װאָס האָט אים אַרײַנגעװאָרפֿן אין דער לײבן־געל, װוּ ער איז געװען זעקס טעג.
/1:32 און אין דער גרוב זײַנען געװען זיבן לײבן, און זײ האָבן זײ געגעבן יעדן טאָג
צװײ פגים, און צװײ שאָף: װאָס זײ זײַנען דעמאָלסט ניט געגעבן געװאָרן, צו די
                      כוונה זיי זאלן פארצערן דניאלן.
/1:33 און עס איז געװען אין ייִדנטום אַ נבֿיא, װאָס האָט גערופֿן דעם חבבֿוק, װאָס האָט געמאַכט געמאַכט.
און ער האָט געבראָכן ברױט אין אַ שיסל, און איז געגאַנגען אין פֿעלד, צו
                                    ברענג עס צו די שניידער.
/1:34 אָבער דער מלאך פֿון גאָט האָט געזאָגט צו חבֿוקים: גײ טראג דעם מיטאָג
דו ביסט געקומען קיין בבל צו דניאלן, וואָס איז אין דער לײב־געל.
/1:35 האָט חבֿוק געזאָגט: גאָט, איך האָב קײן מאָל ניט געזען בבֿל; איך ווייס אויך נישט וואו
                                                        די הייל איז.
/1:36 און דער מלאך פֿון גאָט האָט אים גענומען בײַ דער קרוין, און האָט אים געטראָגן בײַ דער
האָר פון זיין קאָפּ, און דורך די שטאַרקייט פון זיין גייסט האט אים אַרײַנגענומען
                                           בבל איבער דער הייל.
/1:37 און חבֿק האָט געשריגן, אַזױ צו זאָגן: דניאל, דניאל, נעם דאָס מיטאָג װאָס גאָט
                                                האָט דיר געשיקט.
/1:38 האָט דניאל געזאָגט: דו גאָט האָסט מיר געדאַכט, און דו האָסט ניט
  פארלאזט די וואס זוכן דיך און דיך ליב האבן.
/1:39 איז דניאל אױפֿגעשטאַנען און האָט געגעסן, און דער מלאך פֿון גאָט האָט אַרײַנגעזעצט חבֿק.
                    זײ ן אײגענע ם פלא ץ װידע ר גלײ ך .
/1:40 אױפֿן זיבעטן טאָג איז דער מלך געגאַנגען באַקלאָגן דניאלן, און אַז ער איז געקומען צו
אין דער הייל האָט ער אַרײַנגעקוקט, ערשט דניאל איז געזעסן.
/1:41 האָט דער מלך געשריגן מיט אַ הױכן קָול, אַזױ צו זאָגן: גרױסער איז גאָט דער גאָט
              דניאל, און קיין אַנדערער אַחוץ דיר.
/1:42 און ער האָט אים אַרױסגעצױגן, און האָט אַרױסגעװאָרפֿן די װאָס זײַנען געװען זײַנע סיבה
צעשטערונג אין דער הייל, און זיי זענען געווען פארצערט אין אַ מאָמענט פֿאַר זיין
                                                                  פּנים.