תפילה פון עזריה
/1:1 און זײ זײַנען געגאַנגען אין מיטן פֿײַער, לױבן גאָט, און בענטשן דעם
האר.
/1:2 און עזריה האָט זיך אױפֿגעשטעלט, און האָט מתפּלל געװען אַזױ װי; און עפן זיין מויל
אין מיטן פֿײַער האָט געזאָגט:
/1:3 געבענטשט ביסטו, יהוה, גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, דײַן נאָמען איז װערט צו זײַן.
געלויבט און געלויבט אויף אייביק:
/1:4 װאָרום דו ביסט גערעכט אין אַלץ װאָס דו האָסט אונדז געטאָן; יאָ,
אמת זענען אַלע דיין מעשים, דיין וועגן זענען רעכט, און אַלע דיין משפטים אמת.
/1:5 אין אַלץ װאָס דו האָסט געבראַכט אױף אונדז און אױף דער הײליקער שטאָט
פֿון אונדזערע עלטערן, ירושלים, האָסטו געטאָן אַ אמתן משפּט, װאָרום
לױט אמת און משפּט האָסטו געבראַכט דאָס אַלץ
אונדז פֿון װעגן אונדזערע זינד.
/1:6 װאָרום מיר האָבן געזינדיקט און געטאָן זינד, אַװעקגעגאַנגען פֿון דיר.
/1:7 אין אַלע זאַכן האָבן מיר איבערגעשראָקן, און ניט צוגעהערט צו דײַנע געבאָט, און ניט
האָט זײ געהיט, און ניט געטאָן אַזױ װי דו האָסט אונדז באַפֿױלן, כּדי עס זאָל גוט גײן
מיט אונז.
/1:8 דעריבער אַלץ װאָס דו האָסט געבראַכט אױף אונדז, און אַלץ װאָס דו האָסט געבראַכט
האָסט אונדז געטאָן, דו האָסט געטאָן אין אמתן משפט.
/1:9 און דו האָסט אונדז איבערגעענטפֿערט אין דער האַנט פֿון אומרעכט פֿײַנט, מערסטנס
האַסדיק פאָרסאָקער פון גאָט, און צו אַן אומגערעכט מלך, און די מערסט שלעכט אין
די גאנצע וועלט.
1:10 און איצט מיר קענען נישט עפענען אונדזער מויל, מיר זענען געווארן אַ בושה און חרפה צו
דײַנע קנעכט; און צו די וואס דינען דיר.
/1:11 אָבער גײ אונדז ניט איבער פֿון װעגן דײַן נאָמען, און זאָלסט ניט אָפּזאָגן.
דיין בונד:
/1:12 און זאָלסט ניט אַװעקגײן פֿון אונדז דײַן חֶסד, פֿאַר דײַן געליבטער אַבֿרהמען
צוליב דײַן קנעכט יצחק, און פֿון װעגן דײַן הײליקן ישׂראל;
/1:13 צו װעמען דו האָסט גערעדט און צוגעזאָגט, זײ זאָלן מערן
זוימען ווי די שטערן פון הימל, און ווי דער זאַמד וואָס ליגט אויף די
ברעג.
/1:14 װאָרום מיר, גאָט, זײַנען געװאָרן קלענער פֿון אַלע פֿאָלק, און װערן געהיט אונטער דעם
טאָג אין דער גאנצער וועלט ווייַל פון אונדזער זינד.
/1:15 און אין דער צײַט איז ניטאָ אַ פּרינץ אָדער נבֿיא, אָדער אַ פֿירער, אָדער פֿאַרברענט
קרבן, אָדער קרבן, אָדער קרבן, אָדער קטורת, אָדער אָרט צו קרבן
פֿאַר דיר, און צו געפֿינען רחמנות.
/1:16 אָבער, לאָמיר זײַן אין אַ צערודערט האַרץ און אין אַן אַניוועסדיקן גײַסט
אנגענומען.
/1:17 אַזױ װי אין די בראַנדאָפּפֿער פֿון װידערס און אָקסן, און אַזױ װי אין צען
טױזנט פֿעטע שעפּסן, זאָל אונדזער קרבן זײַן הײַנט פֿאַר דײַנע אױגן,
און מיר זאָלן גאַנצן גײן נאָך דיר, װאָרום זײ װעלן ניט זײַן
פארשעמט, וואס האבן זיך געטרויען אין דיר.
/1:18 און אַצונד פֿאָלגן מיר דיך מיט אונדזער גאַנצן האַרצן, מיר האָבן מורא פֿאַר דיר, און זוכן דײַן
פּנים.
/1:19 זאָלסט אונדז ניט צו שעמען, נאָר טו מיט אונדז נאָך דײַן חֶסד, און
לױט דער פֿיל רחמנות.
/1:20 און מציל אונדז לױט דײַנע װוּנדערשאַפֿטן, און גיב כבוד צו דײַנע
נאָמען, גאָט, און אַלע וואָס טאָן שאַטן דיין קנעכט זאָלן זיך שעמען;
/1:21 און זאָלן זײ שעמען אין זײער גאַנצן מאַכט און זײער גװה, און זײ זאָלן זײַן
כוח ווערן צעבראכן;
/1:22 און זאָלסט װיסן אַז דו ביסט גאָט, דער אײנציקער גאָט, און פּראַכט איבער דעם
גאנצע וועלט.
/1:23 און די קנעכט פֿון מלך װאָס האָבן זײ אַרײַנגעשטעלט, האָבן ניט אױפֿגעהערט צו מאַכן דעם אױװן.
הייס מיט ראָסין, פּעך, שלעפּן און קליין האָלץ;
/1:24 און די פֿלאַם איז אַרױסגעגאַנגען איבערן אויוון נײַן און פֿערציק
אײלן.
/1:25 און ער איז דורכגעגאַנגען, און האָט פֿאַרברענט די כַּשׂדים װאָס זי האָט געפֿונען אַרום דעם לאַנד
אויוון.
/1:26 אָבער דער מלאך פֿון גאָט האָט אַראָפּגענידערט אין אױװן מיט עזריהן
און זײַנע חבֿרים, און האָבן געשלאָגן די פֿלאַם פֿון פֿײַער פֿון אױװן;
/1:27 און ער האָט געמאַכט אין מיטן אױװן אַזױ װי עס איז געװען אַ פֿײַכטן װינט פֿון פֿײַפֿן;
אַזוי אַז דאָס פֿײַער האָט זיי גאָר ניט אָנגערירט, ניט קיין שאַטן און ניט דערשראָקן
זיי.
/1:28 האָבן די דרײַ געלויבט, געלויבט און געבענטשט, װי פֿון אײן מױל,
גאָט אין די אויוון, אַזוי צו זאָגן:
/1:29 געבענטשט ביסטו, יהוה, גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, און צו געלויבט װערן און
דערהויבן איבער אַלע אויף אייביק.
/1:30 און געבענטשט איז דײַן פּראַכטיקן און הײליקן נאָמען, און צו געלויבט און דערהויבן װערן
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:31 געבענטשט ביסטו אין דעם טעמפּל פֿון דײַן הײליקן כּבֿוד, און צו געלויבט װערן.
און געלויבט איבער אַלע אויף אייביק.
/1:32 װױל ביסטו װאָס זעט די טיפֿענישן, און זיצט אױף דער
כרובים: און צו זיין געלויבט און דערהויבן איבער אַלע אויף אייביק.
/1:33 געבענטשט ביסטו אױף דעם הערלעכן טראָן פֿון דײַן מלוכה, און צו זײַן.
געלויבט און געלויבט איבער אַלע אויף אייביק.
/1:34 געבענטשט ביסטו אין דעם הימל פֿון הימל, און איבער אַלץ צו געלויבט װערן
און געלויבט אויף אייביק.
/1:35 אַלע אירע װערק פֿון גאָט, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים.
אויבן אַלע אויף אייביק,
/1:36 איר הימלען, בענטשט גאָט, לױבט און דערהײבט אים איבער אַלץ
אלץ.
/1:37 איר מלאכים פֿון גאָט, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:38 אַלע װאַסערן װאָס איבערן הימל, בענטשט גאָט, לױבט און
דערהויבן אים איבער אַלע אויף אייביק.
/1:39 אַלע כוחות פֿון גאָט, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים.
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:40 זון און לבנה, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהײב אים איבער אַלע.
אלץ.
/1:41 איר שטערן פֿון הימל, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים איבער אַלע.
אויף אייביק.
/1:42 איטלעכער רעגן און טױ, בענטשט גאָט, לױבט און דערהײב אים אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:43 אַלע װינטן, בענטשט גאָט, לױבט אים און דערהײב אים איבער אַלע.
אלץ,
/1:44 איר פֿײַער און היץ, בענטשט גאָט, לױבט און דערהײבט אים איבער אַלץ
אויף אייביק.
/1:45 װינטער און זומער, ברוך גאָט, לויבט אים און דערהײב אים אויבן
אַלע אויף אייביק.
1:46 0 איר טוי און סטאָרמז פון שניי, בענטשן די האר: לויב און דערהויבן אים
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:47 איר נעכט און טעג, בענטשט גאָט, בענטשט און דערהויבן אים איבער אַלץ
אויף אייביק.
/1:48 איר ליכט און פֿינצטערניש, בענטשט גאָט, לױבט אים און דערהײב אים אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:49 אייז און קעלט, בענטשט גאָט, לױבט אים און דערהײב אים איבער אַלץ
אלץ.
/1:50 איר פראָסט און שניי, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים איבער אַלעם
אויף אייביק.
/1:51 איר בליץ און װאָלקן, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:52 זאָל די ערד בענטשן גאָט, לױבט און דערהויבן אים איבער אַלע אײביק.
/1:53 איר בערג און בערג, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים.
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:54 אַלע װאָס װאַקסט אױף דער ערד, בענטשט גאָט, לױבט און
דערהויבן אים איבער אַלע אויף אייביק.
/1:55 איר בערג, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים איבער אַלעם
אלץ.
/1:56 איר ים און טײַכן, בענטשט גאָט, לויבט און דערהײב אים איבער אַלע
אויף אייביק.
/1:57 איר װײַבער, און אַלע װאָס רירן זיך אין די װאַסערן, בענטשט גאָט, לױבט.
און דערהויבן אים איבער אַלע אויף אייביק.
/1:58 אַלע פֿױגלען פֿון הימל, בענטשט גאָט, לויבט און דערהײבט אים פֿון אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:59 אַלע בהמות און בהמות, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים.
אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:60 איר מענטשנקינדער, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים איבער אַלע
אויף אייביק.
/1:61 זאָלט איר בענטשן גאָט, ישׂראל, לױבט און דערהויבן אים איבער אַלע אײביק.
/1:62 איר כהנים פֿון גאָט, בענטשט גאָט, לויבט און דערהײבט אים פֿון אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:63 איר קנעכט פֿון גאָט, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן אים פֿון אויבן
אַלע אויף אייביק.
/1:64 איר גײַסטער און נפֿשות פֿון די צדיקים, בענטשט גאָט, לױבט און
דערהויבן אים איבער אַלע אויף אייביק.
/1:65 איר הייליקע און אַניוועסדיק האַרצן, בענטשט גאָט, לויבט און דערהויבן.
אים אויבן אַלע אויף אייביק.
/1:66 חנניה, עזריה, און מישעל, בענטשט גאָט, לויבט אים און דערהויבן אים.
אייביג אלץ אײביק: װײט האט ער אונדז מציל געװען פון גיהנום, און אונדז געראטעװעט
פֿון דער האַנט פֿון טויט, און האָט אונדז מציל געװען פֿון צװישן אויוון
און אַ פֿײַער האָט ער מציל געװען פֿון מיטן פֿײַער
אונדז.
/1:67 דאַנקען גאָט, װאָרום ער איז חן, פֿאַר זײַן חֶסד
בלײַבט אויף אײביק.
/1:68 אַלע װאָס בוקן צו גאָט, בענטשט דעם גאָט פֿון גאָט, לױבט אים, און
דאנק אים, װאָרום זײַן חֶסד איז אױף אײביק.
