עמוס
/7:1 אַזױ האָט מיר געזאָגט {dn גאָט דער האַר}; און ערשט ער האָט זיך געשאַפֿן
גראָזגריל אין די אָנהייב פון די שיסערייַ אַרויף פון די לעצטע וווּקס;
און זע, דאָס איז געװען דער לעצטער גרױס נאָך דעם מלךס שניידן.
/7:2 און עס איז געװען, אַז זײ האָבן געענדיקט עסן דאָס גראָז
פֿון לאַנד, האָב איך געזאָגט: גאָט דער האַר, מוחל, איך בעט דיך, דורך װעמען
זאל יעקב אויפשטיין? װאָרום ער איז קלײן.
/7:3 דערפֿאַר האָט גאָט חרטה געהאַט: עס װעט ניט זײַן, זאָגט גאָט.
/7:4 אַזױ האָט מיר געזאָגט {dn גאָט דער האַר}: און ערשט {dn גאָט דער האַר} האָט גערופֿן.
צו קריגן מיט פֿײַער, און עס האָט פֿאַרצערט דעם גרױסן טיף, און האָט אױפֿגעגעסן אַ
טייל.
/7:5 און איך האָב געזאָגט, גאָט דער האַר, אױפֿהערן, איך בעט דיך, דורך װעמען זאָל יעקבֿ
אויפשטיין? װאָרום ער איז קלײן.
/7:6 דערפֿאַר האָט גאָט חרטה געהאַט: אױך דאָס װעט ניט זײַן, זאָגט גאָט דער האַר.
/7:7 אַזױ האָט ער מיר געװיזן: ערשט גאָט האָט זיך געשטעלט אױף אַ מױער פֿון אַ
פּלאָמבע, מיט אַ פּלאָמבע אין דער האַנט.
/7:8 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: עמוס, װאָס זעסטו? און איך האָב געזאָגט: א
פּלאַמבלין. האָט גאָט געזאָגט: זע, איך שטעל אַ לאָטער אין דער ערד
צװישן מײַן פֿאָלק ישׂראל: איך װעל מער ניט אַריבערגײן פֿאַר זײ;
/7:9 און די בָמות פֿון יצחק װעלן װערן אַ װיסטעניש, און די הײליקײטן פֿון
ישׂראל זאָל פֿאַרװיסט װערן; און איך װעל אױפֿשטײן אױף דעם הױז פֿון
ירבעם מיט דער שווערד.
/7:10 און אַמַציָהו דער כֹּהן פֿון בֵּית-אֵל האָט געשיקט צו ירבעם דעם מלך פֿון ישׂראל.
אַזױ צו זאָגן: עמוס האָט געמאַכט אַקעגן דיר אין מיטן פֿון דעם הױז
ישׂראל: דאָס לאַנד קען ניט טראָגן אַלע זײַנע װערטער.
/7:11 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט עמוס: ירבעם װעט שטאַרבן דורכן שװערד, און ישׂראל װעט שטאַרבן
פֿאַרװאָס װערן אַרױסגעפֿירט אין געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון זײער לאַנד.
/7:12 און אַמַציָהו האָט געזאָגט צו עמוסן: דו זעער, גײ אַנטלױף דיך אין דער
לאַנד יהודה, און דאָרט עסן ברויט, און זאָגן נביאות דאָרט.
/7:13 אָבער זאָג ניט מער נבֿיאות אין בֵית-אֵל, װאָרום דאָס איז דעם מלךס קאַפּעל.
און דאָס איז דעם מלכס הױף.
/7:14 האָט געענטפֿערט עמוס, און האָט געזאָגט צו אַמַציָהון: איך בין ניט געװען קײן נבֿיא, און איך בין ניט געװען.
אַ זון פֿון אַ נבֿיא; אָבער איך בין געווען אַ רידער, און אַ זאַמלער פון סיקאָמאָרס פרוכט.
/7:15 און גאָט האָט מיך גענומען אַזױ װי איך בין נאָכגעגאַנגען די שאָף, און גאָט האָט צו מיר געזאָגט:
גײ זאָג נבֿיאות צו מײַן פֿאָלק ישׂראל.
/7:16 און אַצונד הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט: דו זאָגסט: זאָג ניט נבֿיאות
אַקעגן ישׂראל, און דײַן װאָרט זאָלט איר ניט אַראָפּלאָזן אױף דעם הױז פֿון יצחק.
/7:17 דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט; דיין ווייב וועט זיין אַ זונה אין שטאָט,
און דײַנע זין און דײַנע טעכטער װעלן פֿאַלן דורכן שװערד, און דײַן לאַנד
זאָל זיין צעטיילט דורך שורה; און װעסט שטאַרבן אין אַ פֿאַראומרײניקט לאַנד
אין געפֿאַנגענשאַפֿט זאָל ישׂראל אַרױסגײן פֿון זײַן לאַנד.
