עמוס
/6:1 װײ צו די רויִקע אין צִיון, און פֿאַרזיכערן זיך אױף דעם באַרג פֿון
שומרון, וואָס זענען געהייסן דער הויפּט פון די פֿעלקער, צו וועמען די הויז פון
ישראל איז געקומען!
/6:2 גײט אַרױס קײן כַּלֶנָה, און זעט; און פֿון דאָרטן גײט איר צו חַמת דעם גרויסן;
דענצמאָל ירד קײן גַת פֿון די פּלשתּים; זײ זאָלן בעסער פֿון די דאָזיקע
מלכות? אָדער זײער געמאַרק גרעסער פֿון דײַן געמאַרק?
/6:3 איר װאָס פֿאַרװײַטערט דעם בײזן טאָג, און מאַכט דעם זיצפּלאַץ פֿון גוואַלד
קומען נאָענט;
/6:4 װאָס ליגן אױף בעטן פֿון העלפאַנדביין, און אױסשפּרײט זיך אױף זײערע לײזער,
און עסט די שעפּסן פֿון די שאָף, און די קעלבער פֿון צװישן זײ
די סטאָל;
/6:5 װאָס געזאַנגען צום קָול פֿון דער פֿידל, און זײ אױסטראַכטן
כלים פון מוזיק, ווי דוד;
/6:6 װאָס טרינקען װײַן אין בעקן, און זאַלבן זיך מיט דעם הױפּטמאַן
זאַלב: אָבער זיי זענען נישט טרויעריק פֿאַר די יסורים פון יוסף.
/6:7 דרום װעלן זײ אַצונד גײן אין געפֿאַנגענשאַפֿט מיט די ערשטע געפֿאַנגענע, און
דער סעודה פֿון די װאָס האָבן זיך אױסגעשפּרײט, װעט אָפּגעטאָן װערן.
/6:8 יהוה גאָט האָט געשװאָרן בײַ זיך אַלײן, זאָגט יהוה דער גאָט פֿון צבֿאות: איך
פֿאַר אַ רחמנות פֿון יעקבֿן, און פֿײַנט זײַנע פּאַלאַצן; דרום װעל איך
גיט איבער די שטאָט מיט אַלץ וואָס איז אין איר.
/6:9 און עס װעט זײַן, אַז עס װעט בלײַבן צען מענער אין אײן הױז
זײ װעלן שטאַרבן.
/6:10 און אַ מאַנס פעטער זאָל אים אױפֿנעמען, און דער װאָס פֿאַרברענט אים, צו ברענגען
אַרױס די בײנער פֿון הױז, און זאָלן זאָגן צו דעם װאָס בײַם אַנדערן
זײַטן פֿון הױז, איז נאָך דאָרט מיט דיר? און ער זאָל זאָגן: נײן.
דענצמאָל װעט ער זאָגן: האַלטן דײַן צונג, װאָרום מיר זאָלן ניט דערמאָנען דעם
נאָמען פֿון גאָט.
/6:11 װאָרום זע, גאָט באַפֿױלט, און ער װעט שלאָגן דאָס גרױסע הױז
ברעכן, און דאָס קליינע הויז מיט שפּאַלטן.
/6:12 זאָלן לױפֿן פֿערד אױפֿן פֿעלדז? װעט מען דאָרטן אַקערן מיט אָקסן? פֿאַר איר
האָבן פֿאַרוואַנדלט דין אין גאַל, און די פרוכט פון גערעכטיקייט אין
כעמעלע:
/6:13 איר װאָס פֿרײען זיך מיט אַ נױט זאַך, װאָס זאָגט: האָבן מיר ניט געטאָן
אונדז הערנער מיט אונדזער אייגן שטאַרקייַט?
/6:14 אָבער זע, איך װעל אױפֿשטעלן אױף אײַך אַ פֿאָלק, הױז פֿון ישׂראל,
זאָגט יהוה דער גאָט פֿון צבֿאות; און זײ װעלן אײַך פּײַניקן פֿון דעם
קומט אַרײַן פֿון חמת ביז דעם טײַך פֿון מדבר.
