די אקטן
/26:1 האָט אַגריפּאַ געזאָגט צו פאולוסן: דו ביסט דערלויבט צו רעדן פֿאַר זיך.
דעמאלט האט פאולוס אויסגעשטרעקט די האנט און געענטפערט פאר זיך:
/26:2 איך בין צופרידן, מלך אַגריפּפא, װײַל איך װעל ענטפֿערן פֿאַר מיר
הײַנט פֿאַר דיר, אָנרירן אַלץ װאָס איך בין אָנגעקלאָגט פֿון דעם
יידן:
/26:3 בפֿרט, װײַל איך װײס, אַז דיך איז אַ מומחה אין אַלע מנהגים און אין אַלע פֿראַגעס
װאָס זײַנען צװישן די ייִדן, דערפֿאַר בעט איך דיך, זאָלסט מיך צוהערן מיט געדולד.
/26:4 מײַן לעבן פֿון מײַן יוגנט, װאָס איז געװען ערשט צװישן מײַנע אײגענע
פאָלק אין ירושלים, וויסן אַלע די אידן;
/26:5 װאָס האָבן מיך געקענט פֿון אָנהייב אָן, אױב זײ װעלן זאָגן עדות, אַז נאָך דעם
די מערסט שטרענגע סעקטע פון אונדזער רעליגיע איך געלעבט אַ פרושים.
/26:6 און אַצונד שטײ איך און װער געמשפּט פֿון דער האָפענונג פֿון דער צוזאָג פֿון גאָט
צו אונדזערע עלטערן:
/26:7 צו װאָס צוזאָגן אונדזערע צוועלף שבֿטים, גלײַך דינען גאָט טאָג און
נאַכט, האָפֿן צו קומען. פֿון װעגן דעם האָפֿענונג, מלך אַגריפּס, בין איך באַשולדיקט
פון די אידן.
/26:8 פֿאַר װאָס זאָל מען אײַך פֿאַרטראַכטן פֿאַר אַ אומגלויבלעכע זאַך, אַז גאָט זאָל?
הייבן די טויטע?
/26:9 פֿאַר װאָר, איך האָב געטראַכט מיט זיך אַלײן, אַז איך זאָל טאָן אַ סך פאַרקערט
דער נאָמען פון יאָשקע פון נצרת.
/26:10 װאָס איך האָב אױך געטאָן אין ירושָלַיִם, און אַ סך פֿון די הײליקע האָב איך פֿאַרמאַכט
ארויף אין טורמע, ווייל ער האט באקומען אויטאריטעט פון די ראשי כהנים; און ווען
זיי זענען געטייט געווארן, איך האב אקעגן זיי ארויסגעגעבן מיין קול.
/26:11 און איך האָב זײ אָפט באַשטראָפט אין יעדן שול, און האָב זײ געצווינגען
בלאַספעמע; און איך בין זייער משוגע אויף זיי, און איך האָב זיי גערודפט
אפילו צו פרעמדע שטעט.
/26:12 און איך בין געגאַנגען קײן דמשק מיט מאַכט און אַ באַפֿעל פֿון דעם
כהנים ראשיים,
/26:13 אין מיטן טאָג, מלך, האָב איך געזען אױפֿן װעג אַ ליכט פֿון הימל, איבערן הימל.
ליכטיקקייט פֿון דער זון, וואָס שײַנט רונד אַרום מיר און די וואָס זענען געפאָרן
מיט מיר.
/26:14 און אַז מיר זײַנען אַלע געפֿאַלן אױף דער ערד, האָב איך געהערט אַ קָול רעדן צו
מיר, און געזאגט אויף העברעאיש: שאול, שאול, פאַרוואָס רודףסטו
איך? עס איז שווער פֿאַר דיר צו בריק צו די שטריק.
/26:15 און איך האָב געזאָגט: װער ביסטו, גאָט? און ער האט געזאגט, איך בין יאָשקע וועמען דו
גערודפט.
/26:16 אָבער שטײ אױף, און שטײ אױף דײַנע פֿיס, װאָרום איך האָב זיך באַװיזן צו דיר
דעם צוועק, דיך צו מאַכן אַ מיניסטער און אַן עדות די ביידע זאכן
וואָס דו האָסט געזען, און פון די זאכן אין וואָס איך וועל דערשייַנען
צו דיר;
/26:17 דיך מציל זײַן פֿון דעם פֿאָלק, און פֿון די פֿעלקער, צו וועמען איך האָב אַצונד.
שיקט דיר,
/26:18 צו עפֿענען זײערע אױגן, און זײ פֿאַרקערן פֿון פֿינצטערניש צו ליכט און פֿון פֿינצטערניש
די מאַכט פון שׂטן צו גאָט, אַז זיי זאלן באַקומען מחילה פון זינד,
און ירושה צווישן די וואָס זענען געהייליקט דורך אמונה וואָס איז אין מיר.
/26:19 און דערפֿאַר, מלך אגריפּ, בין איך ניט געװען װידערגעהערט צום הימלישן.
זעאונג:
/26:20 אָבער ערשט געװאָרן צו זײ פֿון דמשק, און אין ירושלים, און אין גאַנצן
אַלע ברעגן פֿון יהודה, און דערנאָך צו די פֿעלקער, כּדי זיי זאָלן
טוט תשובה און קער זיך צו גאָט, און טאָן מעשים פּאַסיק פֿאַר תשובה.
/26:21 פֿון דעסטוועגן האָבן די ייִדן מיך געכאַפּט אין היכל, און זײַנען געגאַנגען צו
הרג\'ע מיר.
/26:22 און איך האָב געקריגן הילף פֿון גאָט, און איך בלײַב ביז הײַנטיקן טאָג;
עדות סיי צו קליין און גרויס, און זאָגן קיין אנדערע זאכן ווי די
וואָס די נביאים און משה האָבן געזאָגט אַז זאָל קומען:
26:23 אַז משיח זאָל לייַדן, און אַז ער זאָל זיין דער ערשטער וואָס זאָל
שטיי אויף פון די טויטע, און זאָל געבן ליכט פאַר די מענטשן און די
גוײם .
/26:24 און װי ער האָט אַזױ גערעדט פֿאַר זיך אַלײן, האָט פֿעסטוס געזאָגט מיט אַ הױכן קָול: פאולוס!
דו ביסט חוץ זיך; פיל לערנען מאכט דיך משוגע.
/26:25 האָט ער געזאָגט: איך בין ניט משוגע, איידעלע פֿעסטוס; אָבער רעד אַרויס די ווערטער
פון אמת און ניכטערקייט.
/26:26 װאָרום דער מלך װײס פֿון די דאָזיקע זאַכן, װאָס איך רעד פֿאַר אים אױך פֿאַר אים;
ווארים איך בין איבערצייגט, אז קיין פון די דאזיקע זאכן איז פאר אים ניט באהאלטען; פֿאַר
די דאָזיקע זאַך איז נישט געטאָן געוואָרן אין אַ ווינקל.
/26:27 גלויבסטו די נבֿיאים, מלך אַגריפּפא? איך ווייס אז דו גלויבט.
/26:28 האָט אַגריפּפא געזאָגט צו פאולוסן: כּמעט דו רעדסט מיך צו זײַן אַ
קריסטלעך.
/26:29 און פאולוס האָט געזאָגט: איך װיל גאָט, ניט נאָר דו, נאָר דאָס אַלץ
הערן מיר הייַנט, זענען געווען ביידע כּמעט, און גאַנץ אַזאַ ווי איך בין, אַחוץ
די קייטן.
/26:30 און אַז ער האָט אַזױ גערעדט, איז אױפֿגעשטאַנען דער מלך, און דער גענעראל, און דער גענעראל
בערניס, און די וואָס זענען געזעסן מיט זיי:
/26:31 און אַז זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, האָבן זײ גערעדט צװישן זיך, אַזױ צו זאָגן:
דער מענטש טוט גאָרנישט ווערט פון טויט אָדער פון קייטן.
/26:32 האָט אַגריפּאַ געזאָגט צו פֿעסטוסן: דער דאָזיקער מאַן האָט געקאָנט װערן אין פֿרײַהײט;
אויב ער האט נישט אפעלירט צום קיסר.
