די אקטן
/23:1 און פאולוס, האָט ער שטאַרק דערזען דעם רױט, און געזאָגט: מענטשן און ברידער, איך
האָבן געלעבט אין אַלע גוט געוויסן פֿאַר גאָט ביז דעם טאָג.
/23:2 און דער כֹּהן גדול חנַניָה האָט באַפֿױלן די װאָס זײַנען געשטאַנען בײַ אים, צו שלאָגן
אים אויפן מויל.
/23:3 און פאולוס האָט צו אים געזאָגט: גאָט װעט דיך שלאָגן, דו פֿאַרבײַטעטע װאַנט, װאָרום
זיצט דו מיך משפּטן לויט דער תּוֹרה, און באַפעל מיך צו שלאָגן
פאַרקערט צו די געזעץ?
/23:4 און די װאָס זײַנען געשטאַנען דערבײַ, האָבן געזאָגט: שאָטסטו גאָטס כּהן גדול?
/23:5 האָט פאולוס געזאָגט: איך האָב ניט געװוּסט, ברידער, אַז ער איז געװען דער כּהן גדול;
עס שטייט געשריבן: דו זאלסט נישט רעדן שלעכטס פון דעם הערשער פון דיין פאלק.
/23:6 אָבער ווען פאולוס האָט דערזען, אַז איינער איז געווען צדוקים, און דער אַנדערער
פרושים , הא ט ע ר געשריג ן אי ן דע ר ראט : מענטש ן או ן ברידע ר אי ך בי ן א
פרושים, דער זון פון אַ פרושים: פון די האָפענונג און המתים פון די
טויט רופט מען מיך אין פראגע.
/23:7 און אַז ער האָט אַזױ געזאָגט, איז אױפֿגעשטאַנען אַ מחלוקת צװישן די פּרושים
און די צדוקים: און דער המון האָט זיך צעטײלט.
/23:8 װאָרום די צדוקים זאָגן, אַז ס’איז ניטא קײן תחיית המתים, ניט אַ מלאך און ניט
גײַסט: אָבער די פּרוּשים מודה ביידע.
/23:9 און אַ גרױסער געשרײ איז אױפֿגעשטאַנען, און די סופרים װאָס זײַנען געװען פֿון די פּרושים.
אַ טייל איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט זיך געקעמפֿט, אַזױ צו זאָגן: מיר געפֿינען ניט קײן שלעכטס אין דעם מענטשן;
גײַסט אָדער אַ מלאך האָט צו אים גערעדט, לאָמיר ניט מלחמה האַלטן קעגן גאָט.
/23:10 און אַז עס איז אױפֿגעשטאַנען אַ גרױסע מחלוקת, האָט דער הױפּטמאַן מורא געהאַט
פאולוס זאָל האָבן געווען פּולד אין ברעקלעך פון זיי, באפוילן די זעלנער
אַראָפּצולאָזן און אים צונעמען פֿון צװישן זײ מיט גוואַלד, און אים ברענגען
ארײן אין שלאס.
/23:11 און די נאַכט נאָכדעם איז גאָט געשטאַנען בײַ אים, און האָט געזאָגט: זײט גוט
פרייליך, פאולוס, ווייל ווי דו האסט עדות געזאגט אויף מיר אין ירושלים, אזוי מוזסטו
זאָגן עדות אויך אין רוים.
/23:12 און אַז עס איז געװען טאָג, האָבן עטלעכע פֿון די ייִדן זיך צונױפֿגעקליבן און געבונדן
זיך אונטער אַ קללה, אַזוי צו זאָגן: זיי וועלן ניט עסן און ניט טרינקען
ביז זיי האבן געהרגעט פאולוס.
/23:13 און זײ זײַנען געװען איבער פֿערציק, װאָס האָבן געמאַכט די דאָזיקע פֿאַרשװוּונג.
/23:14 און זײ זײַנען געקומען צו די ראָשי־כּהנים און די עלטסטע, און האָבן געזאָגט: מיר האָבן געבונדן
זיך אונטער אַ גרויסער קללה, אַז מיר וועלן גאָרנישט עסן ביז מיר האָבן
דערהרגעט פאולוס.
/23:15 און אַצונד זײַט איר מיט דעם רױט צו דעם הױפּטפֿירט, אַז ער
ברענג אים אַראָפּ צו דיר צו מאָרגן, ווי איר וואָלט פרעגן עפּעס
מער שליימעסדיק וועגן אים: און מיר, אָדער אלץ ער קומען צו, זענען גרייט
אים צו טייטן.
/23:16 און װי דער זון פֿון פאולוס שװעסטער האָט געהערט פֿון זײער ליגן, איז ער געגאַנגען און
איז ארײן אין שלאס, און האט דערצײלט פאולוס.
/23:17 האָט פאולוס גערופֿן צו זיך אײנער פֿון די הונדערטער, און האָט געזאָגט: ברענג דאָס
יונגערמאן צום הויפט-פירער, ווארים ער האט א זאך צו דערציילן
אים.
/23:18 האָט ער אים גענומען, און האָט אים געבראַכט צו דעם הױפּטמאַן, און האָט געזאָגט: פאולוס דער
דער אַרעסטאַנט האָט מיך גערופֿן צו אים, און האָט מתפלל געווען צו ברענגען דעם יונגן מאַן
דיך, וואָס האָט דיר עפּעס צו זאָגן.
/23:19 און דער הױפּטמאַן האָט אים גענומען פֿאַר דער האַנט, און איז געגאַנגען מיט אים אַװעק
און האָט אים געפרעגט: װאָס האָסטו מיר צו זאָגן?
/23:20 האָט ער געזאָגט: די ייִדן האָבן זיך אײַנגעגעבן צו באַגערן דיך, װאָס דו װילסט
ברענגען אַראָפּ פאולוס צו מאָרגן אין די קאָונסיל, ווי אויב זיי וואָלט פרעגן
עפּעס פון אים מער שליימעסדיק.
/23:21 אָבער זאָלסט ניט גײן צו זײ, װאָרום פֿון זײ לױגן אים.
מער ווי פערציק מאן, וואס האבן זיך געבונדן מיט א שבועה, אז זיי
וועט ניט עסן און ניט טרינקען ביז זיי האָבן געהרגעט אים: און איצט זיי זענען
גרייט, זוכן אַ צוזאָג פון דיר.
/23:22 האָט דער הױפּטמאַן געלאָזט אַװעקגײן דעם בחור, און האָט אים באַפֿױלן: זע
דו זאג קיינעם נישט אז דו האסט מיר די דאזיקע זאגען.
/23:23 און ער האָט צו אים גערופֿן צװײ הונדערטער, אַזױ צו זאָגן: גרייט צו צװײ הונדערט
זעלנער צו גײן קײן קיסריה, און רײַטער צען און זעכציק, און
שפּיזמאַן צוויי הונדערט, אין דער דריטער שעה פון דער נאַכט;
/23:24 און גיט זײ צו בהמות, כּדי זײ זאָלן אָנטאָן פאולוס, און אים בשלום ברענגען
צו פעליקס דעם גבאי.
/23:25 און ער האָט אָנגעשריבן אַ בריװ אַזױ װי אַזױ:
/23:26 קלאַודיוס ליסיאַס שיקט צו דעם העכסטן גענעראל פעליקס באַגריסונג.
/23:27 דער דאָזיקער מאַן איז גענומען געװאָרן פֿון די ייִדן, און ער זאָל דערהרגעט געװאָרן פֿון זײ;
דענצמאָל בין איך געקומען מיט אַן חיל, און איך האָב אים מציל געװען, איך האָב פֿאַרשטאַנען, אַז ער איז געװען
אַ רוימער.
/23:28 און אַז איך האָב געװוּסט די סיבה װאָס זײ האָבן אים באַשולדיקט, האָב איך
האָט אים אַרױסגעבראַכט אין זײער ראַט:
/23:29 וועמען איך האָב געזען, אַז ער איז באַשולדיקט געוואָרן אין פֿראַגעס פֿון זייער תּוֹרה, אָבער צו האָבן
גאָרנישט געלייגט צו זיין אָפּצאָל ווערט פון טויט אָדער פון קייטן.
/23:30 און אַז מע האָט מיר דערצײלט װי אַזױ די ייִדן האָבן געהאַלטן אױף דעם מאַן, האָב איך געשיקט
גלייך צו דיר, און האָט געבאָט צו זיינע באשולדיקער אויך צו זאָגן
פאר דיר וואס זיי האבן געהאט קעגן אים. געזעגענונג.
/23:31 און די זעלנער, אַזױ װי זײ איז באַפֿױלן געװאָרן, האָבן גענומען פאולוס, און האָבן אים געבראַכט
בײנאכט צו אנטיפאטריס.
/23:32 אױף מאָרגן האָבן זײ איבערגעלאָזט די רײַטער צו גײן מיט אים, און האָבן זיך אומגעקערט צו דער שטאָט
שלאָס:
/23:33 װעמען, װען זײ זײַנען געקומען קײן קיסריה, און האָבן איבערגעגעבן דעם בריװ צו דעם
גענעראל, האט פאולוס אויך דערלאנגט פאר אים.
/23:34 און דער גענעראל האָט געלײענט דעם בריװ, און ער האָט געפֿרעגט פֿון װאָסער מדינה ער
איז געווען. און ווען ער האָט פאַרשטאַנען אַז ער איז פון קיליציע;
/23:35 איך װעל דיך הערן, האָט ער געזאָגט, װען אױך דײַנע באַשולדיקער װעלן קומען. און ער
האָט אים באַפֿוילן צו האַלטן אין הורדוס\'ס בית דין.
