די אקטן
/22:1 מענטשן, ברידער און עלטערן, הערט צו מײַן באַשיצונג װאָס איך שטעל אַצונד צו
איר.
/22:2 און אַז זײ האָבן געהערט, אַז ער האָט צו זײ גערעדט אױף אַ העברעיִש צונג, האָבן זײ
האָט מער שטילערהייט געהאַלטן: און ער האָט געזאָגט:
/22:3 פֿאַר װאָר, איך בין אַ מאַן װאָס בין אַ ייִד, געבאָרן אין טאַרסוס, אַ שטאָט אין קיליציע.
געבראכט אין דער שטאָט צו די פֿיס פון גמליאל, און געלערנט לויט צו
דעם גאַנצן שטייגער פֿון דער תּוֹרה פֿון די עלטערן, און ער האָט זיך געפֿײַערט
גאָט, ווי איר אַלע זענען הייַנט.
/22:4 און איך האָב גערודפֿט דעם װעג ביזן טױט, פֿאַרבונדן און איבערגעגעבן
טורמע סיי מענער און סיי פרויען.
/22:5 אַזױ װי אױך דער כֹּהן-גָדול זאָגט מיר עדות, און די גאַנצע נחלה פֿון דעם
זקנים: פון וועמען איך האָב אויך באַקומען בריוו צו די ברידער, און איך בין געגאנגען צו
דמשק, צו ברענגען די וואָס זענען דאָרט געבונדן צו ירושלים, צו זיין
באשטראפט.
/22:6 און עס איז געװען, װי איך האָב געמאַכט מײַן װעג, און איך בין דערנענטערט געװאָרן
דמשׂק בערך מיטאָג, פּלוצעם האָט זיך פֿון הימל געשײַנט אַ גרויס ליכט
רונד אַרום מיר.
/22:7 און איך בין געפֿאַלן צו דער ערד, און איך האָב געהערט אַ קָול זאָגן צו מיר: שָאול!
שָאול, פאַרוואָס רודפטסטו מיך?
/22:8 און איך האָב געענטפֿערט: װער ביסטו, גאָט? און ער האט צו מיר געזאגט, איך בין יאָשקע פון
נצרת , װעמע ן דו ר רודפ ט .
/22:9 און די װאָס מיט מיר האָבן געזען דאָס ליכט, און האָבן מורא געהאַט; אָבער
זײ האָבן ניט געהערט דאָס קָול פֿון דעם װאָס האָט צו מיר גערעדט.
/22:10 און איך האָב געזאָגט: װאָס זאָל איך טאָן, גאָט? און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: שטײ אױף, און
גיי קיין דמשק; און דאָרטן װעט דיר דערצײלט װערן פֿון אַלץ װאָס
זענען באַשטימט פֿאַר דיר צו טאָן.
/22:11 און איך האָב ניט געקענט זען פֿון װעגן דער פּראַכט פֿון יענעם ליכט, געפירט דורך דעם
האַנט פֿון די װאָס מיט מיר, בין איך געקומען קײן דמשק.
/22:12 און אײנער חנאַניאַ, אַ פֿרומער לױט דער תּוֹרה, מיט אַ גוטן באַריכט
פון אלע אידן וואס האבן דארט געוואוינט,
/22:13 בין איך געקומען צו מיר, און האָט זיך געשטעלט, און האָט צו מיר געזאָגט: שָאולן ברודער, נעם דײַן
דערזען. און אין דער זעלבער שעה האָב איך אַ קוק געטאָן אויף אים.
/22:14 און ער האָט געזאָגט: דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן האָט דיך אױסדערװײלט, אַז דו ביסט.
זאָל וויסן זיין וועט, און זען אַז נאָר איינער, און זאָל הערן די
קול פון זיין מויל.
/22:15 װאָרום דו װעסט זײַן זײַן עדות צו אַלע מענטשן פֿון װאָס דו האָסט געזען, און
געהערט.
/22:16 און אַצונד, װאָס װײַזסטו? שטיי אויף, און ווערן באַפּטיד, און וואַש אַוועק דיין
זינד, רופן אויף דעם נאָמען פון די האר.
/22:17 און עס איז געװען, אַז איך בין װידער געקומען קײן ירושלים, אױך
בשעת איך האב מתפלל געווען אין בית המקדש, בין איך געווען אין א טראנס;
/22:18 און ער האָט געזען װי ער זאָגט צו מיר: גײ אײַל, און גײ דיך גיך אַרױס
ירושָלַיִם, װאָרום זײ װעלן ניט אָננעמען דײַן עדות װעגן מיר.
/22:19 און איך האָב געזאָגט: גאָט, זײ װיסן, אַז איך האָב געפֿאַנגען און געשלאָגן אין אַלץ
שול די וואָס האָבן געגלויבט אין דיר:
/22:20 און אַז דאָס בלוט פֿון דײַן מאַרטיר סטעפֿנוסן איז פֿאַרגאָסן געװאָרן, בין איך אױך געשטאַנען
דורך, און צושטימען צו זיין טויט, און געהאלטן די קליידער פון די וואס
הרגענען אים.
/22:21 און ער האָט צו מיר געזאָגט: גײ אַװעק, װאָרום איך װעל דיך שיקן װײַט אַהין צו דעם
גוײם .
/22:22 און זײ האָבן אים צוגעהערט צו דעם דאָזיקן װאָרט, און האָבן אױפֿגעהױבן זײערע
האָט קולות געזאָגט, און געזאָגט: אַװעק מיט אַזאַ בחור פֿון דער ערד, װאָרום עס איז ניט
פּאַסיק אַז ער זאָל לעבן.
/22:23 און װי זײ האָבן געשריען, און האָבן אָפּגעװאָרפֿן זײערע קלײדער, און אַרײַנגעװאָרפֿן שטױב
די לופט,
/22:24 האָט דער הױפּטמאַן באַפֿױלן אים אַרײַנברענגען אין שלאָס, און האָט באַפֿױלן
אַז מע זאָל אים אונטערזוכן מיט פּלאָגן; כּדי ער זאָל וויסן פֿאַרוואָס
זײ האבן אזוי געשריגן קעגן אים.
/22:25 און װי זײ האָבן אים אײַנגעבונדן מיט שטריק, האָט פאולוס געזאָגט צום הויפטמאן:
געשטאנען ביי, איז עס געזעצלעך פֿאַר איר צו פּלאַג אַ מענטש וואָס איז אַ רוימער, און
אומ פארמשפט?
/22:26 און אַז דער הויפטמאַן האָט דאָס געהערט, איז ער געגאַנגען און האָט געזאָגט דעם הױפּטמאַן:
אַזוי צו זאָגן: היט זיך וואָס דו טוסט, וואָרעם דער דאָזיקער איז אַ רוימער.
/22:27 איז געקומען דער הױפּטמאַן, און האָט צו אים געזאָגט: זאָג מיר, ביסטו אַ
רוימער? האָט ער געזאָגט: יאָ.
/22:28 און דער הויפט-פֿירער האָט געענטפֿערט: מיט אַ גרױסער סומע האָב איך דאָס געקריגן
פרייהייט. און פאולוס האט געזאגט, אָבער איך איז געווען פריי געבוירן.
/22:29 און זײ זײַנען גלײַך אַװעקגעגאַנגען פֿון דעם װאָס זאָל אים אונטערזוכן;
און אויך דער הויפט-פירער האט מורא געהאט, נאכדעם וואס ער האט געוואוסט אז ער איז א
רוימער , או ן װײ ל ע ר הא ט אי ם געבונדן .
/22:30 מארגן, װײַל ער װאָלט געװוּסט װאָס ער איז פֿאַרװאָס
איז באַשולדיקט געוואָרן אין די אידן, האָט ער אים אָפּגעלאָזט פון זיינע באַנדעס, און באַפֿוילן דעם
ראשי כהנים און אַלע זייער קאָונסיל צו דערשייַנען, און געבראכט פאולוס אַראָפּ,
און האָט אים געשטעלט פאַר זיי.
