די אקטן
/20:1 און נאָכדעם װי דער מהומה איז אױפֿגעהערט, האָט פאולוס גערופֿן צו אים די תַּלמידים, און
האָט זײ אַרומגענומען, און איז אַװעקגעגאַנגען קײן מאַקעדאָניע.
/20:2 און ער איז אַריבערגעגאַנגען די דאָזיקע טיילן, און האָט זײ געגעבן אַ סך
ער איז געקומען קיין גריכנלאנד,
/20:3 און דאָרטן איז געבליבן דרײַ חדשים. או ן װע ן ד י ײד ן האב ן געלײג ט אוי ף אים , װ י ער
איז געווען וועגן צו זעגל אין סיריע, ער האָט בדעה צו צוריקקומען דורך מאַסעדאָניאַ.
/20:4 און ער איז אים באַגלייט קײן אסיה, שאָפּטער פֿון בֶרעא; און פון די
טהעססאַלאָניאַנס, אַריסטאַרטכוס און סעקונדו; וּגְיוֹס מִדַּרְבֵּי, וְאִיהוּ
טימאטעאוס; און פון אזיע, טיכיקוס און טרופימוס.
/20:5 די װאָס זײַנען פֿאָרגעקומען, האָבן זיך געהאַלטן פֿאַר אונדז אין טראָאַס.
/20:6 און מיר זײַנען אַװעקגעפֿאָרן פֿון פיליפּי נאָך די טעג פֿון מצות
געקומען צו זיי קיין טרואַס אין פינף טעג; װוּ מיר זײַנען געבליבן זיבן טעג.
/20:7 און אױפֿן ערשטן טאָג פֿון דער װאָך, װען די תלמידים האָבן זיך צונױפֿגעקליבן
ברעכן ברויט, האָט פאולוס אנגעזאגט צו זיי, גרייט צו גיין אויף מארגן; און
פארבליבן זײן רעדע ביז חצות.
/20:8 און עס זײַנען געװען פֿיל ליכט אין דער אױבערשטן װוּ זײ זײַנען געװען
אלנגעזאמלט צוזאַמען.
/20:9 און אין אַ פֿענצטער איז געזעסן אַ יונגער מאַן מיטן נאָמען עוֹתִיכוס
געפאלן אין אַ טיף שלאָף: און ווי פאולוס איז געווען לאַנג מבשר, ער סאַנגק אַראָפּ
מי ט שלאף , או ן אי ז אראפגעפאל ן פו ן דע ר דריטע ר הויף , או ן מע ן הא ט אויפגענומע ן טויט .
/20:10 און פאולוס איז אַראָפּגעגאַנגען, און איז אויף אים געפֿאַלן, און האָט אים אַרומגענומען, און געזאָגט: זאָלסט ניט האָבן קיין צרות.
זיך; װאָרום זײַן לעבן איז אין אים.
/20:11 און אַז ער איז װידער אַרױפֿגעקומען, און האָט צעבראָכן ברױט, און געגעסן,
און ער האט גערעדט א לאנגע װײל ביז בי_יז טאג, איז ער אװעק.
/20:12 און זײ האָבן געבראַכט דעם יונגן מאַן לעבעדיק, און זײ האָבן זיך ניט אַ ביסל געטרייסט.
/20:13 און מיר זײַנען פֿריִער געגאַנגען צו די שיפֿן, און זײַנען געפֿאָרן קײן אַסוס, דאָרטן געװאָלט.
נעם אין פאולוס, ווארים אזוי האט ער באשטימט, און זיך געטראכט צו גיין.
/20:14 און אַז ער האָט זיך געטראָפֿן מיט אונדז אין אסס, האָבן מיר אים אַרײַנגענומען, און זײַנען געקומען קײן מיטילענע.
/20:15 און מיר זײַנען פֿון דאָרטן אָפּגעפֿאָרן, און זײַנען געקומען אױפֿן טאָג אַקעגן כיוס; און די
צומארגנ ס זײנע ן מי ר אנגעקומע ן קײ ן סאמוס , או ן זי ך געבליב ן קײ ן טראגיליום ; און דער ווייַטער
טאָג זענען מיר געקומען קיין מילעט.
/20:16 װאָרום פאולוס האָט באַשלאָסן צו פֿאָרן דורך עפעזוס, װײַל ער האָט ניט געװאָלט פֿאַרברענגען
די צײַט אין אזיע: װאָרום ער האָט זיך געאײַלט, אױב עס איז אים מעגלעך געװען, צו קומען
ירושלים דער טאָג פון שבועות.
/20:17 און פֿון מילֵטוס האָט ער געשיקט קײן עפעזוס, און האָט גערופֿן די עלטסטע פֿון דעם
קירך.
/20:18 און אַז זײ זײַנען געקומען צו אים, האָט ער צו זײ געזאָגט: איר קענט פֿון דעם
דעם ערשטן טאָג װאָס איך בין געקומען קײן אזיע, אַזױ װי איך בין געװען מיט אײַך
אין אַלע צייטן,
/20:19 דינען יהוה מיט גאַנצן עניוות, און מיט פֿיל טרערן, און מיט פֿיל טרערן
נסיונות, וואָס האָבן מיר געטראָפן דורך די ליגן פון די אידן:
/20:20 און װי איך האָב ניט אָפּגעהאַלטן גאָרנישט װאָס איז דיר נײטיק געװען, נאָר האָב
האָט דיר געוויזן, און האָבן דיר געלערנט אין ציבור, און פון הויז צו הויז,
/20:21 און זאָגט עדות סײַ צו די ייִדן, און אױך צו די גריכן, תשובה צו
גאָט, און אמונה אין אונדזער האר יאָשקע המשיח.
/20:22 און אַצונד, זע, איך גײ געבונדן אין גײַסט קײן ירושלים, ניט וויסנדיק
די זאכן וואָס וועט פּאַסירן מיר דאָרט:
/20:23 חוץ אַז דער רוח איז עדות אין איטלעכער שטאָט, זאָגנדיק, אַז בונדן און
יסורים בלייבן מיר.
/20:24 אָבער גאָרניט פֿון די דאָזיקע זאַכן רירט מיך, און איך רעכנט ניט מײַן לעבן טײַער
זיך, אַזוי אַז איך זאל ענדיקן מיין קורס מיט פרייד, און די מיניסטעריום,
וואָס איך האָבן באקומען פון די האר יאָשקע, צו עדות די בשורה פון די
חן פון גאט.
/20:25 און אַצונד, זע, איך װײס, אַז איר אַלע װאָס איך בין געגאַנגען פּריידיקן צװישן זײ
די מלכות פון גאָט, וועט ניט זען מיין פּנים מער.
/20:26 דרום נעם איך אײַך אױף הײַנטיקן טאָג, אַז איך בין רײן פֿון בלוט
פון אַלע מענטשן.
/20:27 װאָרום איך האָב ניט אָפּגעשטױסן אײַך צו דערצײלן די גאַנצע עצה פֿון גאָט.
/20:28 היט זיך דעריבער צו אײַך אַלײן, און אױף דער גאַנצער שאָף איבער דער
וואָס דער רוח האט געמאכט איר אָוווערסיערז, צו קאָרמען די קהילה פון גאָט,
װאָס ער האָט געקױפֿט מיט זײַן בלוט.
/20:29 װאָרום דאָס װײס איך, אַז נאָך מײַן אַװעקגײן װעלן אַרײַנקומען גרױסע װעלף
צװישן אײַך, ניט שפּאַרן די שאָף.
/20:30 אױך פֿון אײַער אַלײן װעלן אױפֿשטײן מענטשן, װאָס רעדן פֿאַרדראָס
ציען אַוועק תלמידים נאָך זיי.
/20:31 דרום היט און געדענק אַז אין דרײַ יאָר האָב איך אױפֿגעהערט
ניט צו וואָרענען יעדער נאַכט און טאָג מיט טרערן.
/20:32 און אַצונד, ברידער, איך לײַ אײַך צו גאָט, און צום װאָרט פֿון זײַן חן,
וואָס איז ביכולת צו בויען איר, און צו געבן איר אַ נחלה צווישן אַלע
זיי וואָס זענען געהייליקט.
/20:33 קײן מאַן פֿון זילבער, אָדער גאָלד, אָדער קלײדער האָב איך ניט באַגערט.
/20:34 יאָ, איר װײסט אַלײן, אַז די דאָזיקע הענט האָבן מײַנע געדינט
נויטפאַלן, און צו די וואָס זענען געווען מיט מיר.
/20:35 אַלצדינג האָב איך אײַך דערצײלט, װי אַזױ איר זאָלט שטיצן
די שוואַכע, און צו געדענקען די ווערטער פון די האר יאָשקע, ווי ער האט געזאגט, עס
איז מער ברוך צו געבן ווי צו באַקומען.
/20:36 און אַז ער האָט אַזױ גערעדט, איז ער אַראָפּגעקניט געװאָרן, און האָט מתפּלל געװען מיט זײ אַלע.
/20:37 און זײ האָבן אַלע געװײנט, און זײַנען געפֿאַלן אױפֿן האַלדז פֿון פאולוס, און האָבן אים געקושט.
/20:38 מער פֿון אַלע טרויעריק איבער די װערטער װאָס ער האָט גערעדט, זײ זאָלן זען
זיין פּנים ניט מער. און זיי האָבן אים באגלייט צו דער שיף.
