די אקטן
/10:1 אין קיסריה איז געװען אַ מענטש, װאָס האָט גערופֿן דעם קָרנעליוס, אַ הױפּטמאַן פֿון דעם
באַנד גערופן די איטאַליעניש באַנד,
/10:2 אַ פֿרומער מאַן, און דער װאָס האָט מוֹרא געהאַט פֿאַר גאָט מיט זײַן גאַנצן הױז װאָס האָט געגעבן
פיל צדקה צו די מענטשן, און מתפלל געווען צו גאָט שטענדיק.
/10:3 ער האָט געזען אין אַ זעונג, קענטיק אין דער נײַנטער שעה פֿון טאָג אַ מלאך פֿון
גאָט איז געקומען צו אים, און האָט צו אים געזאָגט: קאָרנעליוס.
/10:4 און אַז ער האָט אים אָנגעקוקט, האָט ער זיך דערשראָקן, און האָט געזאָגט: װאָס איז דאָס, גאָט?
האָט ער צו אים געזאָגט: דײַנע תפילות און דײַן נדבֿה זײַנען אַרױפֿגעקומען פֿאַר אַ
דענקמאָל פֿאַר גאָט.
/10:5 און אַצונד שיק מאַן קײן יוֹפָה, און רופֿט צו שמעון װאָס זײַן נאָמען איז
פעטרוס:
/10:6 ער װױנט בײַם אײנעם שמעון אַ גאַרבער, װאָס זײַן הױז איז בײַם ים-זײַט: ער
זאָל דיר זאָגן װאָס דו זאָלסט טאָן.
/10:7 און אַז דער מלאך װאָס האָט גערעדט צו קאָרנעליוס איז אַװעקגעגאַנגען, האָט ער גערופֿן
צװײ פֿון זײַנע הױז־קנעכט, און אַ פֿרומער זעלנער פֿון די װאַרטן
אויף אים שטענדיק;
/10:8 און אַז ער האָט זײ געזאָגט דאָס אַלץ, האָט ער זײ צוגעשיקט
Joppa.
/10:9 אױף מאָרגן, װען זײ זײַנען געגאַנגען אױף זײער װעג, און האָבן זיך דערנענטערט צו דער
אין שטאָט, פעטרוס איז ארויף אויף די הויז צו דאַוונען וועגן די זעקסט שעה:
/10:10 און ער איז געװאָרן זײער הונגעריק, און האָט געװאָלט עסן, אָבער בעת זײ האָבן געמאַכט
גרייט, ער געפאלן אין אַ טראַנס,
/10:11 און האָט געזען דעם הימל געעפֿנט, און אַ געוויסער כּל האָט אַראָפּגענידערט צו אים.
איז געווען אַ גרויס בלאַט שטריקן בייַ די פיר עקן, און אַראָפּ צו די
ערד:
/10:12 אין װאָס זײַנען געװען אַלע פֿירפֿוצדיקע בהמות פֿון דער ערד, און װילדע
בהמות און שרצים, און עופות פון דער לופט.
/10:13 און אַ קָול איז צו אים געקומען: שטײ אױף, פעטרוס; טייטן, און עסן.
/10:14 אָבער פעטרוס האָט געזאָגט: ניט אַזױ, האַר; װאָרום קײן זאַך האָב איך ניט געגעסן
פּראָסט אָדער טמא.
/10:15 און דאָס קָול האָט װידער צו אים געזאָגט דאָס צװײטע מאָל: װאָס גאָט האָט
רײניקט, װאָס רופֿט ניט דו געמײנער.
/10:16 דאָס איז געשען דרײַ מאָל, און דאָס כּלי איז װידער אױפֿגענומען געװאָרן אין הימל.
10:17 איצט בשעת פעטרוס צווייפל אין זיך וואָס די זעאונג וואָס ער האט געזען
זאָל מיינען, זע, די מענטשן וואָס זענען געשיקט פון קאָרנעליוס האָבן געמאכט
האָט זיך געפֿרעגט בײַם הויז פֿון שמעון, און איז געשטאַנען פֿאַרן טױער,
/10:18 און ער האָט גערופֿן, און האָט געפרעגט צי שמעון, וועלכער האָט געהייסן פעטרוס, איז געווען
דארטן לאדזשירט.
/10:19 בשעת פעטרוס האָט געטראַכט אין דער זעאונג, האָט דער גייסט צו אים געזאָגט: זע,
דרײַ מענער זוכן דיך.
/10:20 שטײ אױף, און גײ דיך אַראָפּ, און גײ מיט זײ אָן צװײפֿנדיק;
װאָרום איך האָב זײ געשיקט.
/10:21 און פעטרוס איז אַראָפּגעגאַנגען צו די מענטשן װאָס זײַנען צו אים געשיקט געװאָרן פֿון קאָרנעליוס;
און ער האָט געזאָגט: זע, איך בין דער װאָס איר זוכט; װאָס איז די סיבה פֿאַר װאָס
זענען געקומען?
/10:22 האָבן זײ געזאָגט: קאָרנעליוס דער הויפטמאַן, אַ גערעכטער און דער װאָס האָט מורא.
גאָט, און פון גוט באַריכט צווישן אַלע די מענטשן פון די אידן, איז געווארנט
פון גאָט דורך אַ הייליק מלאך צו שיקן צו איר אין זיין הויז, און צו הערן
ווערטער פון דיר.
/10:23 און ער האָט זײ אַרײַנגערופֿן, און האָט זײ געלעגן. און אויף מאָרגן איז פעטרוס געגאנגען
אַװעק מיט זײ, און עטלעכע ברידער פֿון יוֹפּה האָבן אים באַגלייט.
/10:24 און מארגן נאָכדעם זײַנען זײ אַרײַן קײן קיסריה. און קאָרנעלוס האָט געווארט
פֿאַר זײ, און האָט צונױפֿגערופֿן זײַנע קרובֿים און נאָענטע פֿרײַנט.
/10:25 און װי פעטרוס איז אַרײַנגעקומען, האָט אים קאָרנעליוס באַגעגנט, און איז אַראָפּגעפֿאַלן צו זײַן
פֿיס, און זיך געבוקט צו אים.
/10:26 אָבער פעטרוס האָט אים אױפֿגענומען, אַזױ צו זאָגן: שטײ אױף; איך אליין בין אויך א מענטש.
/10:27 און װי ער האָט גערעדט מיט אים, איז ער אַרײַן, און האָט געפֿונען אַ סך װאָס זײַנען געקומען
צוזאַמען.
/10:28 און ער האָט צו זײ געזאָגט: איר װײסט, אַז דאָס איז אַן אומגעזעצלעכע זאַך פֿאַר אַ
אַ מאַן וואָס איז אַ ייִד צו באַגרענעצן זיך, אָדער קומען צו איינער פֿון אַן אַנדער פֿאָלק;
אָבער גאָט האָט מיר באַװיזן, אַז איך זאָל ניט רופֿן קײן מאַן פֿאַר אומרײן אָדער אומרײן.
/10:29 דרום בין איך געקומען צו אײַך אָן קעגנזאצן, װי נאָר מען האָט מיך געשיקט נאָך:
איך בעט דעריבער, פֿאַר וואָס כוונה איר האָט געשיקט פֿאַר מיר?
/10:30 האָט קאָרנעליוס געזאָגט: מיט פֿיר טעג צוריק האָב איך געפֿאַסט ביז דער דאָזיקער שעה; און בייַ
אין דער ניינטער שעה האָב איך מתפלל געווען אין מיין הויז, ערשט אַ מאַן איז געשטאַנען פאַר מיר
אין ליכטיקע קליידער,
/10:31 און ער האָט געזאָגט: קאָרנעליוס, דײַן תּפֿילה איז געהערט, און דײַן נדבֿה איז געשען אין
דערמאָנונג אין די אויגן פון גאָט.
/10:32 שיק דעריבער קײן יוֹפָא, און רוף אַהער שמעון, װאָס זײַן פאַמיליע איז פעטרוס;
ער איז לאָגד אין דעם הויז פון איין שמעון אַ גאַרנער בייַ די ים זייַט: וואס,
אַז ער קומט, זאָל ער רעדן צו דיר.
/10:33 און איך האָב תיכף געשיקט צו דיר; און דו האָסט גוט געטאָן
קונסט קומען. איצט דעריבער זענען מיר אַלע דאָ פאָרשטעלן פֿאַר גאָט, צו הערן אַלע
דאס וואס איז דיר באפוילן געווארן פון גאט.
/10:34 האָט פעטרוס געעפֿנט זײַן מױל, און געזאָגט: פֿאַר װאָר, איך זע אַז גאָט איז
קיין רעספּעקט פון מענטשן:
/10:35 אָבער אין יעטװעדער פֿאָלק איז דער װאָס האָט מורא פֿאַר אים, און טוט גערעכטיקײט
אנגענומען מיט אים.
/10:36 דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט געשיקט צו די קינדער פֿון ישׂראל, מבשר שלום דורך
יאָשקע משיח: (ער איז האר פון אַלע :)
/10:37 דאָס װאָרט, זאָג איך, קענט איר, װאָס איז פֿאַרעפֿנטלעכט געװאָרן אין גאַנצן יהודה,
און האָט זיך אָנגעהויבן פֿון גליל, נאָך דער באַפּטיזם וואָס יוחנן האָט אָנגעזאָגט;
10:38 ווי גאָט געזאלבט יאָשקע פון נצרת מיט דעם רוח און מיט מאַכט.
וואָס זענען אַרומגעגאַנגען און טאָן גוטס, און היילן אַלע וואָס זענען געדריקט געוואָרן פון דעם
טייַוול; װאָרום גאָט איז געװען מיט אים.
/10:39 און מיר זײַנען עדות פֿון אַלץ װאָס ער האָט געטאָן בײדע אין לאַנד פֿון גאָט
יידן און אין ירושלים; וועמען זיי האבן געטייט און געהאנגען אויף א בוים:
/10:40 אים האָט גאָט אױפֿגעשטעלט אױפֿן דריטן טאָג, און האָט אים געװיזן אַנטפּלעקט;
/10:41 ניט צום גאַנצן פֿאָלק, נאָר צו עדות, אױסדערװײלט פֿון גאָט, ביז צו
אונדז, וואָס האָבן געגעסן און געטרונקען מיט אים נאָך ער איז אויפגעשטאנען פון די טויט.
/10:42 און ער האָט אונדז באַפֿױלן צו פּריידיקן דעם פֿאָלק, און עדות זאָגן אַז דאָס איז
ער וואָס איז געווען אָרדיינד פון גאָט צו זיין דער ריכטער פון שנעל און טויט.
/10:43 געבן עדות אױף אים אַלע נבֿיאים, אַז איטלעכער װאָס דורך זײַן נאָמען
גלויבט אין אים וועט באַקומען מחילה פון זינד.
10:44 בשעת פעטרוס נאָך גערעדט די ווערטער, דער רוח געפאלן אויף אַלע וואָס
געהערט דאָס וואָרט.
/10:45 און די פֿון דער מילה װאָס האָבן געגלויבט, האָבן זיך דערשטוינט, אַזױ פֿיל
געקומען מיט פעטרוס, ווייַל אַז אויף די גויים איז אויך אויסגעגאסן די
טאַלאַנט פון די רוח.
/10:46 װאָרום זײ האָבן געהערט רעדן מיט לשונות, און גרײסן גאָט. דערנאָך געענטפערט
פעטרוס,
/10:47 קען עמיצער פֿאַרװערן װאַסער, אַז די דאָזיקע זאָלן ניט באַפּט װערן, װאָס האָבן?
באקומען דעם רוח ווי מיר?
/10:48 און ער האָט באַפֿױלן זײ צו באַפּטירן אין נאָמען פֿון גאָט. דערנאָך
האָט מען אים מתפלל געווען ער זאָל פאַרהאַלטן עטלעכע טעג.
