די אקטן
/5:1 אָבער אַ מאַן מיטן נאָמען חנַניָה, מיט זײַן װײַב ספירא, האָבן פֿאַרקױפֿט אַ
                                                            פאַרמעגן,
/5:2 און ער האָט אָפּגעהאַלטן אַ טײל פֿון דעם פּריז, און זײַן װײַב האָט זיך אױך דערהערט, און
געבראכט אַ געוויס טייל, און עס געלייגט פֿאַר די שליחים \'פֿיס.
/5:3 אָבער פעטרוס האָט געזאָגט: אַנאַניאַ, פֿאַר װאָס האָט דער שטן אָנגעפֿילט דײַן האַרץ צו ליגן פֿאַר דעם?
רוח רוח, און צו האַלטן צוריק טייל פון די פּרייַז פון די ערד?
/5:4 װען עס איז געבליבן, איז זי ניט געװען דײַן? און נאָכדעם װי עס איז פֿאַרקױפֿט געװאָרן, איז עס געװען
ניט אין דיין אייגענער מאַכט? פֿאַר װאָס ביסטו טראָגעדיק געװאָרן די דאָזיקע זאַך אין דײַן?
הארץ? דו האסט ניט געלייקנט צו מענטשן, אָבער צו גאָט.
/5:5 און חנניה, װאָס האָט געהערט די דאָזיקע װערטער, איז אַראָפּגעפֿאַלן, און האָט אױפֿגעטאָן דעם גײַסט;
א גרויסער שרעק איז געקומען אויף אלע, וואס האבן דאס געהערט.
/5:6 און די יונגע לײַט זײַנען אױפֿגעשטאַנען, האָבן אים אײַנגעװונדן, און אים אַרױסגעטראָגן און באַגראָבן
                                                                      אים.
/5:7 און עס איז געװען אַרום דרײַ שעה שפּעטער, װען זײַן װײַב איז ניט געװען
        געוואוסט וואָס איז געשען, געקומען אין.
/5:8 און פעטרוס האָט צו איר געענטפֿערט: זאָג מיר, צי איר האָט פֿאַרקױפֿט דאָס לאַנד דערפֿאַר
פיל? און זי האָט געזאָגט: יאָ, פֿאַר אַזוי פיל.
/5:9 און פעטרוס האָט צו איר געזאָגט: װי אַזױ האָט איר אײַנגענומען?
פּרוּווט דעם גייסט פון די האר? זע, די פֿיס פֿון די באַגראָבן
דײַן מאַן איז בײַ דער טיר, און ער װעט דיך אַרױסטראָגן.
/5:10 און זי איז גלײַך אַראָפּגעפֿאַלן צו זײַנע פֿיס, און האָט אױפֿגעגעבן דעם גײַסט.
און די יונגע מענער זײַנען אַרײַן, און האָבן זי געפֿונען אַ טױטע, און האָבן זי אַרױסגעטראָגן.
                     האָט זי באַגראָבן בײַ איר מאַן.
/5:11 און אַ גרױסע שרעק איז געקומען אױף דער גאַנצער קהילה, און אױף אַלע װאָס האָבן דאָס געהערט
                                                                    זאכן.
/5:12 און דורך די הענט פֿון די שליחים זײַנען געטאָן געװאָרן אַ סך צײכנס און װוּנדער
צווישן די מענטשן; (און זײ זײנען אלע געװען אײנס אין שלמהס פאראן.
/5:13 און פֿון די איבעריקע האָט קײנער ניט געצױגן זיך צו זײ, נײַערט דאָס פֿאָלק
                                                 פארגרעסערט זיי.
5:14 און געגלויבט זענען מער צוגעלייגט צו די האר, פילע ביידע מענטשן
                                                        און פרויען.)
/5:15 און זײ האָבן אַרױסגעבראַכט די קראַנקע אױף די גאַסן, און האָבן געלײגט
זיי אויף בעדז און סאָפע, אַז בייַ מינדסטער דער שאָטן פון פעטרוס גייט פארביי
               דורך קען פאַרשאַטן עטלעכע פון זיי.
/5:16 און פֿון די שטעט רונד אַרום איז געקומען אַ המון
ירושָלַיִם, בּרענגענדיק קראַנקע מענטשן, און די וואָס זענען צעריסן געוואָרן מיט טמא
גייסטער: און זיי זענען איטלעכער געהיילט געווארן.
/5:17 איז אױפֿגעשטאַנען דער כּהן-גדול, און אַלע װאָס מיט אים, דאָס איז
די כת פון די צדוקים) און זענען אָנגעפילט מיט צארן,
/5:18 און זײ האָבן אַרױפֿגעלײגט זײערע הענט אױף די שליחים, און זײ אַרײַנגעזעצט אין דער תּפֿיסה.
/5:19 אָבער דער מלאך פֿון גאָט האָט בײַ נאַכט געעפֿנט די טירן פֿון תּפֿיסה, און האָט געבראַכט
                                    זיי אַרויס, און געזאגט:
/5:20 גײ שטײ, און רעד אין היכל צום פֿאָלק אַלע די דאָזיקע װערטער
                                                                    לעבן.
/5:21 און אַז זײ האָבן דאָס געהערט, זײַנען זײ אַרײַן אין היכל פֿרי אין דער
מאָרגן, און געלערנט. אבער דער כהן הגדול איז געקומען, און די וואס זענען געווען מיט
אים, און האָט צוזאַמענגערופֿן דעם ראַט, און דעם גאַנצן סענאַט פֿון די קינדער
פון ישראל, און געשיקט אין דער תפיסה זיי ברענגען.
/5:22 אָבער אַז די אָפֿיצירער זײַנען געקומען, און האָבן זײ ניט געפֿונען אין דער תּפֿיסה, האָבן זײ
                    האָט זיך אומגעקערט און געזאָגט,
/5:23 אַזױ צו זאָגן: דער תּפֿיסה האָט געפֿונען מיר פֿאַרמאַכט מיט אַלע זיכערקײטן, און די היטער
שטייענדיק אין דרויסן פאר די טירן: אבער ווען מיר האבן געעפנט, האבן מיר נישט געפונען
                                                             מענטש ין.
/5:24 אַצונד, װען דער כּהן גדול, און דער הױפּטמאַן פֿון היכל, און דער ראָש
די כֹּהנים האָבּן דאָס געהערט, זיי האָבּן געצווייפלט אין זיי, צוּ וואָס דאָס זאָל זיין
                                                              וואַקסן.
/5:25 איז געקומען אײנער און האָט זײ דערצײלט, אַזױ צו זאָגן: זע, די מענער װאָס איר האָט אַרײַנגעזעצט
טורמע שטייען אין בית המקדש, און לערנען די מענטשן.
/5:26 און דער הױפּטמאַן איז געגאַנגען מיט די אױפֿזעער, און האָט זײ געבראַכט אין דרױסן
װאָרום זײ האָבן מורא געהאַט פֿאַרן פֿאָלק, כּדי זײ זאָלן ניט פֿאַרשטײנט װערן.
/5:27 און אַז זײ האָבן זײ געבראַכט, האָבן זײ זײ געשטעלט פֿאַרן רױט
                         האט דער כהן גדול זיי געפרעגט:
/5:28 אַזױ צו זאָגן: האָבן מיר אײַך ניט באַפֿױלן, אַז איר זאָלט ניט לערנען אין דעם?
נאָמען? און זע, איר האָט אָנגעפילט ירושלים מיט אייער לערן, און
בדעה צו ברענגען אויף אונדז דעם דאזיקן בלוט.
/5:29 און פעטרוס און די אנדערע שליחים האָבן געענטפערט און געזאגט, מיר זאָל פאָלגן
                                         גאָט אלא ווי מענטשן.
/5:30 דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן האָט אױפֿגעהױבן יאָשקע, וועמען איר האָט געטײט און אױפֿגעהאַנגט אַ
                                                                    בוים.
/5:31 אים האָט גאָט דערהויבן מיט זײַן רעכטער האַנט צו זײַן אַ פּריץ און אַ גואל,
 צו געבן תשובה צו ישראל, און מחילה פון זינד.
/5:32 און מיר זײַנען זײַנע עדות פֿון די דאָזיקע זאַכן; און אַזוי איז אויך דער רוח,
וועמען גאָט האָט געגעבן צו די וואָס פאָלגן אים.
/5:33 און אַז זײ האָבן דאָס געהערט, זײַנען זײ געװען פֿאַרשנײַדן צום האַרצן, און האָבן אַ עצה געגעבן
                                                           הרגעט זיי.
/5:34 איז דאָרטן אױפֿגעשטאַנען אײנער אין רױט, אַ פּרוש, מיטן נאָמען גמליאל, א
דאָקטאָר פון דער תורה, האט אַ שם צווישן אַלע די מענטשן, און האָט באַפֿוילן
                צו שטעלן די שליחים אַ ביסל פּלאַץ;
/5:35 און האָט צו זײ געזאָגט: איר מענער פֿון ישׂראל, היט אײַך צו װאָס איר װעט זײַן
              בדעה צו טאָן ווי רירנדיק די מענטשן.
/5:36 װאָרום אײדער די דאָזיקע טעג איז אױפֿגעשטאַנען תאודס, און האָט זיך באַרימערט פֿאַר אַ מענטש;
צו װעמען האבן זיך צוגעבונדן א צאל מאן, ארום פיר הונדערט, װאם איז געװען
דערהרגעט; און אַלע, ווי פילע וואָס האָבן צוגעהערט צו אים, זענען צעוואָרפן און געבראכט צו
                                                            גאָרנישט.
/5:37 נאָך דעם דאָזיקן מאַן איז אױפֿגעשטאַנען יהודה פֿון גליל אין די טעג פֿון דער באַשולדיקונג
האָט אַוועקגעצויגן אַ סך מענטשן נאָך אים: ער איז אויך אומגעקומען; און אַלע, אַפֿילו ווי פילע
  ווי אים צוגעהערט, זענען געווען צעשפּרייט.
/5:38 און אַצונד זאָג איך אײַך: האַלט זיך אָפּ פֿון די דאָזיקע מענטשן, און לאָז זײ אַלײן; װאָרום
אויב די עצה אָדער די אַרבעט איז פון מענטשן, עס וועט זיין צו גאָרנישט.
/5:39 אָבער אױב עס איז פֿון גאָט, קענט איר עס ניט אומקערן; טאָמער וועט איר אפילו געפֿונען ווערן
                                           צו קעמפן קעגן גאָט.
5:40 און זיי האָבן מסכים געווען צו אים, און ווען זיי האָבן גערופן די שליחים, און
זיי געשלאגן, זיי באפוילן אַז זיי זאָל נישט רעדן אין דעם נאָמען פון
                             יאָשקע, און לאָזן זיי גיין.
/5:41 און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון פֿאַרן רױט, זיך פֿרײלעך װאָס זײ
מע ן הא ט גערעכנט , כד י צ ו לײד ן בושה , פא ר זײ ן נאמען .
/5:42 און טאָג־טעגלעך אין היכל און אין איטלעכן הױז האָבן זײ ניט אױפֿגעהערט צו לערנען
                           און פּריידיקן יאָשקע המשיח.