די אקטן
/3:1 און פעטרוס און יוחנן זענען אַראָפאַנג צוזאַמען אין דעם טעמפּל אין דער שעה פון
                     תפילה, זייענדיק די ניינטער שעה.
/3:2 און מע האָט געטראָגן אַ מאַן, װאָס איז געװען אַ הינקעלע פֿון זײַן מוטערס לױט, װאָס זײ האָבן אים געטראָגן
לײגט טאג־טעגלעך בײם טױער פון בית המקדש, װאם הײםט שײן, צו פרעגן
צדקה פון די וואס זענען אריין אין בית המקדש;
3:3 ווער געזען פעטרוס און יוחנן געגאנגען צו גיין אין דעם טעמפּל געבעטן אַ צדקה.
3:4 און פעטרוס, פאַסטינג זיינע אויגן אויף אים מיט יוחנן, האט געזאגט, קוק אויף אונדז.
/3:5 און ער האָט צו זײ געהיט, װאָרנדיק צו באַקומען פֿון זײ עפּעס.
/3:6 האָט פעטרוס געזאָגט: זילבער און גאָלד האָב איך ניט; אבער אזעלכע וואס איך האב געב איך
דיר: אין דעם נאָמען פון יאָשקע משיח פון נצרת שטיי אויף און גיין.
/3:7 און ער האָט אים גענומען בײַ דער רעכטער האַנט, און האָט אים אױפֿגעהױבן;
זיינע פיס און קנעכל ביינער האָבן באַקומען שטאַרקייט.
/3:8 און ער איז אױפֿגעשפּרינגען און איז געשטאַנען, און איז געגאַנגען, און איז אַרײַן מיט זײ אין דער ערד
   היכל, גיין, און שפּרינגען, און לויבן גאָט.
/3:9 און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט אים געזען גײן און לױבן גאָט;
/3:10 און זײ האָבן געװוּסט, אַז ער איז געזעסן פֿאַר צדקה בײַם שײנעם טױער
און זיי זענען געווען אָנגעפילט מיט ווונדער און ווונדער אין דעם וואָס
                                             איז מיט אים געשען.
3:11 און ווי דער לאָם מענטש וואָס איז געהיילט האט געהאלטן פעטרוס און יוחנן, אַלע די מענטשן
איז צוגעלאָפן צו זיי אין דער פאַרגאַנג וואָס הייסט שלמהס, זייער שטאַרק
                                                      וואַנדערינג.
/3:12 און אַז פעטרוס האָט עס געזען, האָט ער געענטפֿערט צום פֿאָלק: איר מענער פֿון ישׂראל!
פארוואס וואונדערט איר זיך פון דעם? אָדער וואָס קוק איר אַזוי ערנסט אויף אונדז, ווי דורך
אונדזער אייגן מאַכט אָדער קדושה מיר האָבן געמאכט דעם מענטש צו גיין?
/3:13 דער גאָט פֿון אבֿרהמען, און פֿון יצחקן, און פֿון יעקבֿ, דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן,
האט געלויבט זיין זון יאָשקע; וועמען איר האט איבערגעענטפערט, און אים פארלייקנט
די בייַזייַן פון פילאטוס, ווען ער איז געווען באשלאסן צו לאָזן אים גיין.
/3:14 אָבער איר האָט געלייקנט דעם הײליקן און דעם גערעכטן, און איר האָט געװאָלט זײַן אַ מערדער
                                                    געגעבן צו דיר;
/3:15 און ער האָט דערהרגעט דעם פֿירשט פֿון לעבן, װאָס גאָט האָט אױפֿגעשטעלט פֿון די טויטע;
                                       וואָס מיר זענען עדות.
/3:16 און זײַן נאָמען האָט דורך אמונה אין זײַן נאָמען שטאַרק געמאַכט דעם דאָזיקן מאַן, װאָס
איר זען און וויסן: יאָ, די אמונה וואָס איז דורך אים האט געגעבן אים דאָס
גאנץ געזונט אין דעם בייַזייַן פון איר אַלע.
/3:17 און אַצונד, ברידער, איך װײס, אַז איר האָט דאָס געטאָן פֿון אומװאַנס, אַזױ װי אױך
                                                       דיין הערשער.
/3:18 אָבער די זאַכן, װאָס גאָט האָט פֿריִער באַװיזן דורך זײַן גאַנצן מױל
נביאים, אז משיח זאל ליידן, האט ער אזוי מקוים.
/3:19 זאָלט איר דעריבער תשובה טאָן, און זיך אומקערן, כּדי אײַערע זינד זאָלן אָפּגעמעקט װערן
אַרויס, ווען די צייט פון דערפרישן וועט קומען פון די בייַזייַן פון די
                                                                      האר;
3:20 און ער וועט שיקן יאָשקע המשיח, וואָס פריער איז געווען אנגעזאגט צו איר.
3:21 וועמען דער הימל מוזן באַקומען ביז די צייט פון רעסטיטושאַן פון אַלע
דאס וואס גאט האט גערעדט דורך דעם מויל פון אלע זיינע הייליגע נביאים
               זינט די וועלט האָט זיך אָנגעהויבן.
/3:22 װאָרום משה האָט באמת געזאָגט צו די עלטערן: אַ נבֿיא זאָל יהוה אײַער גאָט
קום צו אייך פון אייערע ברידער, ווי מיר; אים זאָלט איר הערן
                           אַלץ װאָס ער װעט אײַך זאָגן.
/3:23 און עס װעט זײַן, איטלעכער זעל װאָס װעט דאָס ניט הערן
נביא, וועט צעשטערט ווערן פון צווישן די מענטשן.
/3:24 יאָ, און אַלע נבֿיאים פֿון שמואלן און די נאָכיאָגער, אַזױ װי
פילע, וואָס האָבן גערעדט, האָבן אויך געזאָגט וועגן די טעג.
/3:25 איר זענט די קינדער פֿון די נבֿיאים, און פֿון דעם בונד װאָס גאָט האָט געשלאָסן
מיט אונדזערע עלטערן, אַזוי צו זאָגן צו אברהם: און אין דיין זאָמען וועלן אַלע
געבענטשט זאָלן זײַן די קינדער פֿון דער ערד.
3:26 צו איר ערשטער גאָט, ווייל אויפשטיין זיין זון יאָשקע, געשיקט אים צו בענטשן
דו, איטלעכער פון אייך, אין איר אָפּקערן פון זיינע זינד.