די אקטן
/2:1 און אַז דער טאָג פֿון שבועות איז געקומען, זײַנען זײ אַלע געװען מיט אײנעם
צוטיילן אין איין אָרט.
/2:2 און פּלוצים איז געקומען אַ קָול פֿון הימל, װי פֿון אַ שטאַרקער שטראָםנדיקער װינט,
און עס האָט אָנגעפֿילט דאָס גאַנצע הױז װאָס זײ זײַנען געזעסן.
/2:3 און עס האָבן זיך באַװיזן צו זײ צעשײדענע צונגן װי פֿון פֿײַער, און זי איז געזעסן
אויף יעדער פון זיי.
/2:4 און זײ זײַנען אַלע געװען אָנגעפֿילט מיט דעם רוח, און האָבן אָנגעהויבן רעדן מיט
אנדערע לשונות, אזוי ווי דער גייסט האט זיי געזאגט.
/2:5 און אין ירושלים האָבן געװוינט ייִדן, פֿרומע מענער פֿון אַלע
פאָלק אונטער הימל.
/2:6 און אַז דאָס איז געקלונגען אין אױסלאַנד, איז דער המון זיך צונױפֿגעקומען, און איז געװען
האָט זיך צעשעמט, ווײַל איטלעכער האָט זיי געהערט רעדן אין זײַן אייגענער שפּראַך.
/2:7 און זײ האָבן זיך אַלע געחידושט און זיך געחידושט, אַזױ צו זאָגן אײנער צום אַנדערן: זע!
זענען נישט אַלע די וואָס רעדן גליל?
/2:8 און װי הערן מיר איטלעכער אױף אונדזער לשון, אין װאָס מיר זײַנען געבאָרן געװאָרן?
/2:9 פּרטים, און מדדים, און אֶלעמים, און די באַװױנער אין מעסאָפּאָטאַמיע, און
אין יהודה, און קאַפּאַדאָקיאַ, אין פּאָנטוס, און אזיע,
/2:10 פֿריגיאַ, און פַמפיליע, אין מִצרַיִם, און אין די טיילן פֿון ליביאַ אַרום
סירענע, און פרעמדע פון רוים, אידן און פּראָסעליטעס,
/2:11 כרתים און אַראַבישע, מיר הערן זײ רעדן אין אונדזערע לשונות דאָס װוּנדערלעכע
מעשים פון גאָט.
/2:12 און זײ זײַנען אַלע געװען דערשטוינט, און האָבן זיך געצױגן, און געזאָגט אײנער צום אַנדערן: װאָס?
מיינט דאס?
/2:13 און אַנדערע האָבן געשפּילט און געזאָגט: די דאָזיקע מענער זײַנען פֿול מיט נײַעם װײַן.
/2:14 און פעטרוס האָט זיך אױפֿגעשטעלט מיט די עלף, און האָט אױפֿגעהױבן זײַן קָול, און האָט געזאָגט
צו זיי, איר מענער פון יהודה, און אַלע איר וואוינען אין ירושלים, דאָס איז
באקאנט צו איר, און הערן צו מיין ווערטער:
/2:15 װאָרום די זײַנען ניט שיכּור, װי איר מײנט, װײַל דאָס איז נאָר דער דריטער
שעה פון טאָג.
/2:16 אָבער דאָס איז דאָס װאָס איז גערעדט געװאָרן דורך יואל הנבֿיא;
/2:17 און עס װעט זײַן אין די לעצטע טעג, זאָגט גאָט, װעל איך אױסגיסן
פון מיין גייסט אויף אַלע פלייש: און דיין זין און דיין טעכטער וועלן
זאָג נביאות, און אײַערע יונגע לײַט װעלן זען זעונגען, און אײַערע זקנים װעלן
חלום חלומות:
/2:18 און אױף מײַנע קנעכט און אױף מײַנע דינסטן װעל איך אױסגיסן אין יענע טעג
פון מיין גייסט; און זיי וועלן נביאות זאגן:
/2:19 און איך װעל טאָן װוּנדער אין הימל אויבן, און צײכנס אױף דער ערד אונטן;
בלוט, און פייער, און פארע פון רויך:
/2:20 די זון װעט פֿאַרקערט װערן אין פֿינצטערניש, און די לבנה אין בלוט פֿון פֿריִער
אַז גרויס און נאָוטאַבאַל טאָג פון די האר קומען:
/2:21 און עס װעט זײַן, איטלעכער װאָס װעט רופֿן דעם נאָמען פֿון דעם
האר וועט ניצול ווערן.
/2:22 איר מענער פֿון ישׂראל, הערט די דאָזיקע װערטער; יאָשקע פון נצרת, אַ מענטש באוויליקט פון
גאָט צווישן איר דורך נסים און וואונדער און וואונדער, וואָס גאָט האט געטאן דורך אים
צווישן אייך, ווי איר ווייסט אויך:
/2:23 אים, מציל געװען פֿון דעם באַשטימטן עצה און פֿאָרװוּקעניש
גאָט, איר האָט גענומען, און דורך שלעכט הענט האָבן געקרייציקט און געהרגעט;
/2:24 װעמען גאָט האָט אױפֿגעשטעלט, נאָכדעם װי ער האָט אָפּגעלאָזן די פּײַן פֿון טױט, װײַל ער
איז ניט מעגלעך אַז ער זאָל זיין געהאלטן דערפון.
/2:25 װאָרום דָוִד האָט גערעדט װעגן אים, איך האָב געזען גאָט תּמיד פֿאַר מײַן פּנים
פּנים, װאָרום ער איז פֿון מײַן רעכטער האַנט, כּדי איך זאָל ניט באַװעגן.
/2:26 דרום האָט זיך געפֿרײט מײַן האַרץ, און מײַן צונג האָט זיך געפֿרײט; דערצו אויך מיין
פלייש וועט רוען אין האָפענונג:
/2:27 װאָרום דו װעסט ניט לאָזן מײַן זעל אין גיהנום, און דו װעסט ניט לײדן
דיין הייליקער צו זען קאָרופּציע.
/2:28 האָסט מיר געװוּסט די װעגן פֿון לעבן; װעסט מיך זאַט מאַכן
שׂמחה מיט דײַן פּנים.
/2:29 מענטשן און ברידער, לאָמיר רעדן צו אײַך פֿרײַ װעגן דעם פּאַטריאַרטש דוד,
אַז ער איז אי טױט און אי באַגראָבן, און זײַן קבר איז מיט אונדז צו דעם
טאָג.
/2:30 דערפֿאַר זײַן אַ נבֿיא, און װיסנדיק אַז גאָט האָט געשװאָרן מיט אַ שבועה
צו אים, אַז פֿון די פֿרוכט פֿון זײַנע לענדן, לױט דעם פֿלײש, האָט ער געװאָלט
אויפשטיין משיח צו זיצן אויף זיין טראָן;
2:31 ער געזען דעם פריער גערעדט וועגן דער המתים פון משיח, אַז זיין נשמה
איז ניט געבליבן אין גיהנום, און זיין פלייש האָט ניט געזען קאָרופּציע.
2:32 דעם יאָשקע האט גאָט אויפשטיין, וואָס מיר אַלע זענען עדות.
/2:33 דערפֿאַר איז ער דערהױבן געװאָרן דורך דער רעכטער האַנט פֿון גאָט, און האָט באַקומען פֿון אים
דער פאטער די צוזאָג פון די רוח, ער האט אָפּדאַך דעם, וואָס
איר זעט און הערט איצט.
/2:34 װאָרום דוד איז ניט אַרױפֿגעגאַנגען אין הימל, אָבער ער האָט אַלײן געזאָגט: דער
האר האט געזאגט צו מיין האר, זיצן אויף מיין רעכט האַנט,
/2:35 ביז איך מאַכן דײַנע פֿײַנט פֿאַר דײַן פוס.
/2:36 דרום זאָל דאָס גאַנצע הױז פֿון ישׂראל פֿאַרזיכערט װיסן, אַז גאָט האָט געמאַכט
דער זעלביקער יאָשקע, וועמען איר האָבן געקרייציקט, ביידע האר און משיח.
/2:37 און אַז זײ האָבן דאָס געהערט, האָבן זײ זיך געשטאַרקט אין האַרצן, און האָבן געזאָגט
צו פעטרוס און צו די רעשט פון די שליחים, מענטשן און ברידער, וואָס וועט
מיר טוהען?
2:38 און פעטרוס האט געזאגט צו זיי, טוט תשובה, און ווערן באַפּטייזד יעדער איינער פון איר אין
דער נאָמען פון יאָשקע משיח פֿאַר די מחילה פון זינד, און איר וועט באַקומען
די טאַלאַנט פון די רוח.
/2:39 װאָרום די הבטחה איז צו דיר, און צו אײַערע קינדער, און צו אַלע װאָס זײַנען
פֿון דער װײַטן, אַזױ פֿיל װי יהוה אונדזער גאָט װעט רופֿן.
/2:40 און מיט אַ סך אַנדערע װערטער האָט ער עדות געזאָגט און געמוזט, אַזױ צו זאָגן: היט!
איר אלײן פון דעם אומגליקנעם דור.
/2:41 און די, װאָס האָבן מיט גערן אָנגענומען זײַן װאָרט, זײַנען געבאַפּט געװאָרן, און אין זעלבן טאָג
עס זענען צו זיי צוגעלייגט געווארן וועגן דריי טויזנט נפשות.
2:42 און זיי פארבליבן פעסט אין די שליחים \'לערונג און חברותאשאפט,
און אין ברייקינג פון ברויט, און אין תפילות.
/2:43 און אַ שרעק איז געקומען אױף יעדער זעל, און פֿיל װוּנדער און צײכנס זײַנען געטאָן געװאָרן
די שליחים.
/2:44 און אַלע װאָס האָבן געגלױבט זײַנען געװען אינאײנעם, און האָבן אַלץ געמײנט;
/2:45 און זײ האָבן פֿאַרקױפֿט זײער פֿאַרמעג און זײערע פֿאַרמעגן, און זײ צעטײלט צו אַלע מענטשן, אַזױ װי
יעדער מענטש האט נויט.
/2:46 און זײ זײַנען װײַטער טאָג־טעגלעך אײנסמאָל אין היכל, און האָבן זיך צעבראָכן
ברױט פֿון הױז צו הױז, האָבן געגעסן זײער פֿלײש מיט פֿרײד און
איינציקקייט פון הארץ,
/2:47 לױבט גאָט, און האָט חן בײַם גאַנצן פֿאָלק. און גאָט האָט צוגעגעבן
צו דער קירך טעגלעך אַזאַ ווי זאָל געראטעוועט ווערן.
