2 שמואל
/22:1 און דוד האָט גערעדט צו גאָט די װערטער פֿון דעם דאָזיקן געזאַנג אין דעם טאָג װאָס דער
גאָט האָט אים מציל געװען פֿון דער האַנט פֿון אַלע זײַנע פֿײַנט, און פֿון
די האַנט פון שאול:
/22:2 האָט ער געזאָגט: גאָט איז מײַן פֿעלדז, און מײַן פֿעסטונג, און מײַן מציל;
/22:3 דער גאָט פֿון מײַן פֿעלדז; אויף אים װעל איך זיך פֿאַרזיכערן: ער איז מײַן שילד און דער האָרן
פון מיין ישועה, מיין הויך טורעם, און מיין שוץ, מיין ישועה; דו האָסט געהיט
מיר פון גוואַלד.
/22:4 איך װעל רופֿן צו גאָט װאָס איז װערט געלויבט צו װערן;און איך װעל זײַן.
געראטעוועט פון מיינע שונאים.
/22:5 װען די כװאַליעס פֿון טױט האָבן מיך אַרומגענומען, האָבן מיך געמאַכט די מבול פֿון רשעים
דערשראָקן;
/22:6 די צער פֿון גיהנום האָבן מיך אַרומגענומען; די שטראַלן פון טויט פאַרהיטן
מיר;
/22:7 אין מײַן נויט האָב איך גערופֿן צו יהוה, און איך האָב געשריען צו מײַן גאָט, און ער האָט געטאָן
הער מײַן קָול פֿון זײַן טעמפּל, און מײַן געשרײ איז אַרײַן אין זײַנע אױערן.
/22:8 און די ערד האָט געציטערט און געציטערט; די יסודות פון הימל אריבערגעפארן און
האָט זיך געציטערט, ווײַל ער האָט געצערנט.
/22:9 אַ רויך איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון זײַנע נאָזלעכער, און פֿײַער פֿון זײַן מױל
פֿאַרצערט: קוילן זײַנען דערפֿון אָנגעצונדן.
/22:10 און ער האָט זיך געבוקט דעם הימל, און האָט אַראָפּגענידערט; און פֿינצטערניש איז געװען אונטער אים
פֿיס.
/22:11 און ער איז געפֿאָרן אױף אַ כּרובֿ, און איז געפֿלױגן, און ער איז געזען געװאָרן אױף די פֿליגלען.
פון דעם ווינט.
/22:12 און ער האָט געמאַכט פֿינצטערנישן רונד אַרום אים, פֿינצטערלעכע װאַסערן און געדיכטע
וואלקנס פון די הימלען.
/22:13 דורך דעם שײַן פֿאַר אים האָבן זיך אָנגעצונדן פֿײַערקוילן.
/22:14 גאָט האָט געדונערט פֿון הימל, און דער אייבערשטער האָט אױסגערופֿן זײַן קָול.
/22:15 און ער האָט אַרױסגעשיקט פֿײַלן, און האָט זײ צעשפּרײט; בליץ, און דיסקאַמפיטיד
זיי.
/22:16 און די קאַנאַלן פֿון ים האָבן זיך באַװיזן, די יסודות פֿון דער װעלט זײַנען געװען
אַנטפּלעקט, פֿון דעם שטראף פֿון גאָט, פֿון דעם אָנקלאַפּן פֿון דעם אָטעם
זײנ ע נאז .
/22:17 ער האָט געשיקט פֿון אױבן, מיך גענומען; ער האָט מיך אַרויסגעצויגן פֿון פֿיל וואַסערן;
/22:18 ער האָט מיך מציל געװען פֿון מײַן שטאַרקן פֿײַנט, און פֿון די װאָס האָבן מיך פֿײַנט; װאָרום
זיי זענען געווען צו שטאַרק פֿאַר מיר.
/22:19 זײ האָבן מיך אָפּגעהאַלטן אין טאָג פֿון מײַן אומגליק, אָבער גאָט איז געװען מײַן אָפּשטויס.
/22:20 און ער האָט מיך אַרױסגעבראַכט אין אַ גרױסן אָרט, ער האָט מיך מציל געװען, װײַל ער
דערפרייען זיך אין מיר.
/22:21 גאָט האָט מיר געלױנט לױט מײַן גערעכטיקײט;
רײנקײט פֿון מײַנע הענט האָט ער מיר פֿאַרגעלט.
/22:22 װאָרום איך האָב געהיט די װעגן פֿון גאָט, און איך בין ניט שלעכט אַװעקגעגאַנגען.
פֿון מײַן גאָט.
/22:23 װאָרום אַלע זײַנע געזעצן זײַנען געװען פֿאַר מיר, און זײַנע געזעצן האָב איך ניט געטאָן.
גיי אוועק פון זיי.
/22:24 און איך בין גערעכט געװען פֿאַר אים, און האָב מיך אָפּגעהיט פֿון מײַן זינד.
/22:25 דרום האָט מיך גאָט געביטן לױט מײַן גערעכטיקײט;
לױט מײַן רײנקײט אין זײַנע אױגן.
/22:26 מיט די דערבאַרימדיקע װעסטו דיך דערבאַרימען, און מיט די גערעכטע.
מענטש דו וועסט זיך באווייזן.
/22:27 מיט דעם רײנעם װעסטו דיך באַװײַזן רײן; און מיט דעם פֿרעמדן דו
װעסט דיך װײַזן אומגערעכט.
/22:28 און דאָס געפֿילטע פֿאָלק װעסטו העלפֿן, אָבער דײַנע אױגן זײַנען אױף דעם
הָאט גִיזָאגְט זֵיי זָאלִין.
/22:29 װאָרום דו ביסט מײַן לאָמפּ, גאָט, און גאָט װעט ליכטיקן מײַן פֿינצטערניש.
/22:30 װאָרום מיט דיר בין איך לױף אַ מחנה, איך בין אַ שפּרונג פֿון מײַן גאָט אױף אַ
וואַנט.
/22:31 גאָט, זײַן װעג איז גאַנץ; דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געפּרוּװט; ער איז אַ
בעכערן צו אַלע וואָס צוטרוי אין אים.
/22:32 װאָרום װער איז גאָט, אַחוץ יהוה? און ווער איז אַ שטיין, אַחוץ אונדזער גאָט?
/22:33 גאָט איז מײַן שטאַרקײט און מאַכט, און ער מאַכט מײַן װעג גאַנץ.
/22:34 ער מאַכט מײַנע פֿיס װי די פֿיס פֿון הינדער, און שטעלט מיך אױף מײַנע בָמות.
/22:35 ער לערנט מײַנע הענט מלחמה; אַזוי אַז אַ בויגן פון שטאָל איז צעבראכן דורך מייַן
געווער.
/22:36 און דו האָסט מיר געגעבן דעם שילד פֿון דײַן ישועה, און דײַן צניעות.
האָט מיך גרױס געמאַכט.
/22:37 האָסט זיך פֿאַרברייטערט מײַנע טריט אונטער מיר; אַז מײַנע פֿיס האָבן זיך ניט צעגליטשט.
/22:38 מײַנע פֿײַנט האָב איך נאָכגעיאָגט, און זײ פֿאַרטיליקט; און האָט זיך מער ניט אומגעקערט
ביז איך האָב זײ פֿאַרצערט.
/22:39 און איך האָב זײ פֿאַרצערט, און זײ פֿאַרװונדעט, כּדי זײ זאָלן ניט אױפֿשטײן;
יאָ, זיי זענען געפאלן אונטער מיין פֿיס.
/22:40 װאָרום דו האָסט מיך אָנגעגורט מיט שטאַרקײט אין מלחמה, די אױפֿגעשטאַנען
אקעגן מיר האסטו אונטערגעכאפט אונטער מיר.
/22:41 און דו האָסט מיר געגעבן דעם האַלדז פֿון מײַנע פֿײַנט, איך זאָל פֿאַרטיליקן
די װאָס האָבן מיך פֿײַנט.
/22:42 זײ האָבן געקוקט, אָבער ניט געװען קײנער צו העלפֿן; אַפֿילו צו גאָט, אָבער ער
האָט זיי ניט געענטפערט.
/22:43 און איך האָב זײ געשלאָגן קלײן װי שטױב פֿון דער ערד, איך האָב זײ געשטעמפּלט
אַזױ װי דער בלאָטע פֿון דער גאַס, און האָט זײ אױסגעשפּרײט.
/22:44 און דו האָסט מיך מציל געװען פֿון דעם קריג פֿון מײַן פֿאָלק, דו האָסט
האָט מיך געהאַלטן פֿאַר אַ קאָפּ פֿון די פֿעלקער: אַ פֿאָלק װאָס איך האָב ניט געקענט, װעט דינען
מיר.
/22:45 פֿרעמדע װעלן זיך אונטערגעבן צו מיר, װי נאָר זײ הערן, זײ
וועט זיין געהארכזאם צו מיר.
/22:46 פֿרעמדע װעלן פֿאַרװײנט װערן, און זײ װעלן מוֹרא האָבן פֿון זײער נאָענט
ערטער.
/22:47 גאָט לעבט; און ברוך זיין מיין שטיין; און דערהויבן דער גאָט פֿון דעם
שטיין פון מיין ישועה.
/22:48 גאָט איז דאָס װאָס נוקמט מיר, און דער װאָס מאַכט אַראָפּ דאָס פֿאָלק אונטער מיר;
/22:49 און װאָס גיט מיך אַרױס פֿון מײַנע פֿײַנט;דו האָסט מיך אױך אױפֿגעהױבן
ארויף איבער די וואס זענען אויפגעשטאנען קעגן מיר: דו האסט מיך מציל געווען
פון די געוואלדיקע מענטש.
/22:50 דרום װעל איך דיר דאַנקען, גאָט, צװישן די פֿעלקער, און איך װעל דאַנקען דיר.
וועט זינגען תהילות צו דיין נאָמען.
/22:51 ער איז דער טורעם פֿון ישועה פֿאַר זײַן מלך, און טוט רחמנות צו זײַן קעניג.
געזאַלבט צו דָוִדן, און צו זײַן זאָמען אויף אײביק.
