2 שמואל
/21:1 און עס איז געװען אַ הונגער אין די טעג פֿון דָוִדן, דרײַ יאָר נאָך יאָר
יאָר; און דוד האָט געפֿרעגט בײַ גאָט. האָט גאָט געענטפֿערט: דאָס איז פֿאַר
שָאולן, און פֿאַר זײַן בלוטיקן הױז, װאָרום ער האָט געטײט די גבעונים.
/21:2 און דער מלך האָט גערופֿן די גבעונים, און האָט צו זײ געזאָגט; (איצט די
גבעונים זײַנען ניט געווען פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, נאָר פֿון די איבעריקע פֿון די
אַמאָריטעס; און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן זײ געשװאָרן: און שָאולן
האָט געזוכט זיי צו טייטן אין זיין ברען צו די קינדער פון ישראל און יהודה.)
/21:3 דרום האָט דוד געזאָגט צו די גבעונים: װאָס זאָל איך טאָן מיט אײַך? און
מיט װאָס זאָל איך מאַכן כפרה, כּדי איר זאָלט בענטשן די נחלה
                                                           פֿון גאָט?
/21:4 האָבן די גבעונים צו אים געזאָגט: קײן זילבער און קײן גאָלד װעלן מיר ניט האָבן
שָאולן און ניט פֿון זײַן הױז; און פֿאַר אונדז זאָלסטו ניט דערהרגענען קיין מענטש
ישראל. האָט ער געזאָגט: װאָס איר זאָלט זאָגן, דאָס װעל איך טאָן פֿאַר אײַך.
/21:5 האָבן זײ געענטפֿערט דעם מלך: דער מאַן װאָס האָט אונדז פֿאַרצערט, און װאָס האָט אױסגעטראַכט
קעגן אונדז אַז מיר זאָל זיין חרובֿ פון בלייבן אין קיין פון די
                                                         חופי ישראל,
/21:6 זאָלן אונדז איבערגעגעבן װערן זיבן מענער פֿון זײַנע זין, און מיר װעלן זײ אױפֿהענגען
צו גאָט אין גִבעָה פֿון שָאולן, װאָס גאָט האָט אױסדערװײלט. און דער מלך
                        האָט געזאָגט: איך װעל זײ געבן.
/21:7 אָבער דער מלך האָט אָפּגעהיט מפֿיבֿוֹשת דעם זון פֿון יהונתן דעם זון פֿון שָאולן;
פֿון װעגן דער שבועה פֿון גאָט װאָס איז געװען צװישן זײ, צװישן דָוִדן און צװישן דָוִדן
                              יהונתן דער זון פון שָאולן.
/21:8 און דער מלך האָט גענומען די צװײ זין פֿון ריזפֿה דער טאָכטער פֿון אַיָהן, װאָס זי האָט זײ גענומען.
געבאָרן צו שָאולן, אַרמוני און מפיבוֹשתן; און די פֿינף זין פֿון מיכל דעם
די טאָכטער פֿון שָאולן, װאָס זי האָט אױפֿגעבראַכט פֿאַר אַדריאל דעם זון פֿון ברזילי
                                               די מעהאָלאַטיטע:
/21:9 און ער האָט זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון די גבעונים, און זײ האָבן אױפֿגעהאָנגען
און זײ זײַנען געפֿאַלן אַלע זיבן צוזאַמען, און זײ אױפֿן באַרג פֿאַר גאָט
מע ן הא ט געהרגע ט אי ן ד י צײ ט פו ן שניט , אי ן ד י ערשט ע טע ג אי ן ד י
                                 אָנהייב פון גערשטן שניט.
/21:10 און ריזפֿה די טאָכטער פֿון אַיָהן האָט גענומען זאַק, און האָט עס אױסגעשפּרײט פֿאַר איר.
אויף דעם שטיין, פון די אָנהייב פון שניט ביז וואַסער געפאלן אויף
זיי ארויס פון הימל, און ניט געליטן די פייגל פון דער הימל צו רוען אויף
זיי ביי טאָג, און די בהמות פון פעלד ביי נאַכט.
/21:11 און מע האָט דערצײלט דָוִדן װאָס ריזפֿה די טאָכטער פֿון עִיָהן, די קעפּסװײַב פֿון
                                           שָאול, האָט געטאָן.
/21:12 איז דוד געגאַנגען און האָט גענומען די בײנער פֿון שָאולן, און די בײנער פֿון זײַנע יהונתן
זון פֿון די מענער פֿון יבֿש גִלעָד, װאָס האָבן זײ געגנבעט פֿון דער גאַס
פֿון בית-שָן, װוּ די פּלשתּים האָבן זײ אױפֿגעהאַנגען, װען די פּלשתּים
                    האָט דערהרגעט שָאולן אין גלבוע:
/21:13 און ער האָט אױפֿגעבראַכט פֿון דאָרטן די בײנער פֿון שָאולן און די בײנער פֿון
זײַן זון יונתן; און זײ האָבן אײַנגעזאַמלט די בײנער פֿון די אױפֿהענגען.
/21:14 און די בײנער פֿון שָאולן און זײַן זון יהונתן האָבן זײ באַגראָבן אין לאַנד
בנימין אין צֶלָה, אין דעם קבר פון זיין פאָטער קיש: און זיי
האָט געטאָן אַלץ װאָס דער מלך האָט באַפֿױלן. און נאָך דעם האָט גאָט געבעטן
                                                    פֿאַר דער ערד.
/21:15 און די פּלשתּים האָבן נאָך װידער געהאַט מלחמה מיט ישׂראל; און דוד איז געגאַנגען
אַראָפּ, און זײַנע קנעכט מיט אים, און האָבן מלחמה געהאַלטן קעגן די פּלשתּים
                           דָוִד הָאט זִיךְ גִיזָאגְט.
/21:16 און ישבֿיבֿנאָב װאָס איז געװען פֿון די זין פֿון דעם ריז, װאָס זײַן וואָג איז געװען.
די שפּיז האָט געװיגט דרײַ הונדערט שקל קופּער, און ער איז אָנגעגורט געוואָרן
מי ט א נײע ר שװערד , הא ט זי ך געטראכט , א ז דא ם הא ט דערשאס ן דוד .
/21:17 און אַבֿישַי דער זון פֿון צרוּיָהן האָט אים געהיט, און האָט געשלאָגן דעם פּלִשתּי.
און אים דערהרגעט. און די מענער פֿון דוד האָבן אים געשװאָרן, אַזױ צו זאָגן: דו זאָלסט
גײ מער ניט אַרױס מיט אונדז אין מלחמה, כּדי דו זאָלסט ניט פֿאַרלעשן דאָס ליכט
                                                                  ישראל.
/21:18 און עס איז געװען נאָך דעם, איז װידער געװען אַ מלחמה מיט דעם
פּלשתּים אין גוֹב: דענצמאָל האָט סִבְכַי דער חושתי געשלאָגן סָף, װאָס איז געװען
                           פֿון די קינדער פֿון דעם ריז.
/21:19 און עס איז װידער געװען אַ מלחמה אין גוֹב מיט די פּלשתּים, װוּ אלחנן
דער זון פֿון יַעֲרָגִים, אַ בית-לחם, האָט דערהרגעט דעם ברודער פֿון גוֹליָתן דעם
גִטִית, דער שטעקן פֿון זײַן שפּיז איז געװען װי אַ װעבערבעלע.
/21:20 און עס איז נאָך געװען אַ מלחמה אין גַת, װוּ איז געװען אַ גרױסער מאַן;
וואָס האט אויף יעדער האַנט זעקס פינגער, און אויף יעדער פֿיס זעקס פינגער, פיר און
צוואַנציק אין נומער; און ער איז אויך געבוירן געוואָרן צום ריז.
/21:21 און אַז ער האָט געשלאָגן ישׂראל, האָט יהונתן דער זון פֿון שִמעָהן דעם ברודער
                                     דוד האָט אים דערהרגעט.
/21:22 די דאָזיקע פֿיר זײַנען געבאָרן געװאָרן צום ריז אין גַת, און זײַנען געפֿאַלן דורך דער האַנט פֿון
דָוִד אוּן פוּן דֶער יָד פוּן זייַנע קנעכט.