2 שמואל
/18:1 און דוד האָט געצײלט דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים, און האָט באַשטימט די פֿירשטן
טויזנטע ר או ן הױפטי ם פו ן הונדערטע ר איבע ר זײ .
/18:2 און דוד האָט געשיקט אַ דריטער טייל פֿון פֿאָלק אונטער דער האַנט פֿון יוֹאָבֿן.
און א דריטער טייל אונטער דער האַנט פון אבישי דעם זון פון צרויה, פון יוֹאָב
ברודער, און א דריטער טייל אונטער דער האַנט פון איתאי דעם גיטי. און די
האָט דער מלך געזאָגט צום פֿאָלק: פֿאַרװאָס װעל איך אױך אַלײן אַרױסגײן מיט אײַך.
/18:3 אָבער דאָס פֿאָלק האָט געענטפֿערט: דו װעסט ניט אַרױסגײן, װאָרום אױב מיר אַנטלױפֿן,
זיי וועלן ניט זאָרגן פֿאַר אונדז; און אויב העלפט פון אונדז שטאַרבן, וועלן זיי זאָרגן פֿאַר
אונדז, אָבער אַצונד ביסטו ווערט פֿון אונדז צען טױזנט; דרום איז עס איצט
בעסער אַז דו האָסט אונדז אַרויפגעגאַנגען פֿון שטאָט.
/18:4 און דער מלך האָט צו זײ געזאָגט: װאָס פֿאַר אײַך בעסער װעל איך טאָן. און די
דער מלך איז געשטאַנען בײַם טױער זײַט, און דאָס גאַנצע פֿאָלק איז אַרױסגעגאַנגען מיט הונדערטער און
דורך טויזנטער.
/18:5 און דער מלך האָט באַפֿױלן יוֹאָבֿן, און אַבֿישַי, און איתַי, אַזױ צו זאָגן: האַלט מילד.
פֿון מײַן װעג מיט דעם בחור, אױך מיט אַבֿשָלומען. און אַלע מענטשן
האָט געהערט, אַז דער מלך האָט באַפֿױלן אַלע פֿירשטן װעגן אַבֿשָלומען.
/18:6 איז דאָס פֿאָלק אַרױסגעגאַנגען אין פֿעלד אַקעגן ישׂראל, און די מלחמה איז געװען
אין האלץ פון אפרים;
/18:7 װוּ דאָס פֿאָלק פֿון ישׂראל איז דערשלאָגן געװאָרן פֿאַר די קנעכט פֿון דָוִדן, און
דאָרטן איז געװען יענעם טאָג אַ גרױסע שחיטה פֿון צװאַנציק טױזנט מאַן.
/18:8 װאָרום דער מלחמה איז דאָרטן צעשפּרײט געװאָרן איבערן גאַנצן לאַנד;
דאָס האָלץ האָט אין יענעם טאָג פֿאַרצערט מער מענטשן, ווי די שווערד האָט פֿאַרצערט.
/18:9 און אַבֿשָלום האָט געטראָפֿן די קנעכט פֿון דָוִדן. און אַבֿשָלום איז געפֿאָרן אױף אַ מױל, און
דער מילד איז געגאַנגען אונטער די געדיכטע קעפּ פֿון אַ גרויסן דעמב, און זײַן קאָפּ האָט זיך געכאַפּט
האַלטן דעם דעמב, און ער איז געווען גענומען צווישן הימל און ערד;
אוּן דֶער מֶלֶד וואָס אונטער אים איז געגאַנגען.
/18:10 און אַ מענטש האָט עס געזען, און האָט דערצײלט יוֹאָבֿן, און האָט געזאָגט: זע, איך האָב געזען אַבֿשָלומען.
געהאנגען אין אן דעמב.
/18:11 האָט יוֹאָבֿ געזאָגט צו דעם מאַן װאָס האָט אים דערצײלט: ערשט דו האָסט אים געזען;
און װאָס האָסטו אים דאָרטן ניט געשלאָגן צו דער ערד? און איך וואָלט האָבן
האָט דיר געגעבן צען שקל זילבער, און אַ גאַרטל.
/18:12 האָט דער מאַן געזאָגט צו יוֹאָבֿן: כאָטש איך זאָל באַקומען טױזנט שֶקל
פון זילבער אין מיין האַנט, אָבער איך וואָלט ניט אויסשטרעקן מיין האַנט קעגן דעם
דער זון פֿון מלך: װאָרום אין אונדזער אױערן האָט דער מלך דיך און אבישי באַפֿױלן
איתאי, אַזוי צו זאָגן: היט אייך, אַז קיינער זאָל ניט אָנרירן דעם יונגן אַבֿשָלום.
/18:13 אַנדערש זאָל איך מאַכן אַ שקר קעגן מײַן לעבן; װאָרום
ס\'איז נישטא קיין ענין פארבארגן פון דעם מלך, און דו האָסט דיך אַליין געשטעלט
דיך קעגן מיר.
/18:14 האָט יוֹאָבֿ געזאָגט: איך זאָל ניט בלײַבן אַזױ מיט דיר. און ער האָט גענומען דרײַ װאַרטלען
אין זײַן האַנט, און האָט זײ אַרײַנגעטאָן אין האַרצן פֿון אַבֿשָלומען, בעת ער איז געװען
נאָך לעבעדיק אין צווישן פון די דעמב.
/18:15 און צען יונגע לײַט װאָס האָבן געטראָגן יוֹאָבֿס װאַנצן האָבן זיך אַרומגערינגלט און געשלאָגן
אַבֿשָלום, און האָט אים געטײט.
/18:16 און יוֹאָבֿ האָט געבלאָזן אין שופֿר, און דאָס פֿאָלק האָט זיך אומגעקערט פֿון נאָכיאָגן
ישׂראל: װאָרום יוֹאָבֿ האָט אָפּגעהאַלטן דאָס פֿאָלק.
/18:17 און זײ האָבן גענומען אַבֿשָלומען, און האָבן אים אַרײַנגעװאָרפֿן אין אַ גרױסן גרוב אין האָלץ, און
האָט אַרױפֿגעלײגט אױף אים זײער אַ גרױסער קופּע שטײנער, און גאַנץ ישׂראל איז איטלעכער אַנטלאָפֿן
צו זײן געצעלט.
/18:18 און אַבֿשָלום האָט אין זײַן לעבן גענומען און אױפֿגעשטעלט פֿאַר זיך אַ
זײַל װאָס אין דעם מלכס טאָל, װאָרום ער האָט געזאָגט: איך האָב ניט קײן זון צו היטן
און ער האָט גערופֿן דעם זײַל נאָך זײַן נאָמען; און
עס ווערט גערופֿן ביזן הײַנטיקן טאָג, אַבֿשָלומס אָרט.
/18:19 האָט אַחימַעַץ דער זון פֿון צדוק געזאָגט: לאָז מיך אַצונד לױפֿן, און טראָגן דעם מלך.
בשׂורה, ווי אַז גאָט האָט אים נוקם געװען פֿון זײַנע פֿײַנט.
/18:20 און יוֹאָבֿ האָט צו אים געזאָגט: דו װעסט הײַנט ניט זאָגן אַ בשׂורה, נאָר דו װעסט ניט זאָגן.
װעסט זאָגן אַ בשׂורה אַן אַנדער טאָג;
װײַל דער זון פֿון דעם מלך איז געשטאָרבן.
/18:21 האָט יוֹאָבֿ געזאָגט צו כושי: גײ זאָג דעם מלך װאָס דו האָסט געזען. און קושי
האָט זיך געבוקט צו יוֹאָבֿן, און איז געלאָפֿן.
/18:22 האָט אַחימַעַץ דער זון פֿון צדוק װידער געזאָגט צו יוֹאָבֿן: אָבער װי אַזױ זאָל
איך לױף, איך בעט דיך, אױך נאָך כושי. האָט יוֹאָבֿ געזאָגט: פֿאַר װאָס װילט
דו לױפֿט, מײַן זון, זעענדיק, אַז דו האָסט ניט גרײט קײן בשורה?
/18:23 אָבער װי אַזױ ער האָט געזאָגט, לאָז מיך לױפֿן. האָט ער צו אים געזאָגט: לױף. דערנאָך
אַחימַעַץ איז געלאָפן דורכן פּלױן, און האָט איבערגעקערט כושי.
/18:24 און דוד איז געזעסן צװישן די צװײ טױערן, און דער װעכטער איז אַרױפֿגעגאַנגען צום
דאַך איבער דעם טױער ביז דער װאַנט, און האָט אױפֿגעהױבן זײַנע אױגן, און האָט געקוקט,
און זע, אַ מענטש לױפֿט אַלײן.
/18:25 און דער װעכטער האָט געשריגן, און האָט דערצײלט דעם מלך. האָט דער מלך געזאָגט: אױב ער איז
אַלײן איז אַ בשורה אין זײַן מױל. און ער איז געקומען אין גיך, און האָט זיך גענענט.
/18:26 און דער װעכטער האָט געזען אַן אַנדערן לױפֿן, און דער װעכטער האָט צוגערופֿן
האָט דער שויער געזאָגט: זע, אַן אַנדערער לױפֿט אַלײן. און דער מלך
האט געזאגט: ער ברענגט אויך א בשורה.
/18:27 האָט דער װעכטער געזאָגט: איך טראַכט, אַז דאָס לױפֿן פֿון דעם ערשטן איז אַזױ װי
דאָס לױפֿט פֿון אַחימַעַץ דעם זון פֿון צדוק. האָט דער מלך געזאָגט: ער איז אַ גוטער
מענטש, און קומט מיט אַ גוטן בשורה.
/18:28 האָט אַחימַעַץ גערופֿן, און האָט געזאָגט צום מלך: אַלץ איז גוט. און ער איז געפאלן
אַראָפּ צו דער ערד אויף זיין פּנים פֿאַר דעם מלך, און געזאגט: געבענטשט זיין
יהוה דײַן גאָט, װאָס האָט מציל געװען די מענער װאָס האָבן אױפֿגעהױבן זײערע
האנט קעגן מיין האר דעם מלך.
/18:29 האָט דער מלך געזאָגט: איז זיכער דער יונגערמאַן אַבֿשָלום? האָט אַחימַעַץ געענטפֿערט:
אַז יוֹאָבֿ האָט געשיקט דעם קנעכט פֿון מלך, און מיר דײַן קנעכט, האָב איך געזען אַ גרױסן
טומל, אבער איך האב נישט געוואוסט וואס דאס איז.
/18:30 און דער מלך האָט צו אים געזאָגט: קער אַװעק, און שטײ דאָ. און ער האָט זיך אויסגעדרייט
באַזונדער, און געשטאנען שטיל.
/18:31 און ערשט כושי איז געקומען; און כושי האָט געזאָגט: בשורה, מײַן האַר דער מלך;
גאָט האָט דיך הײַנט נקמה גענומען פֿון אַלע װאָס זײַנען אױפֿגעשטאַנען אַקעגן
דיר.
/18:32 האָט דער מלך געזאָגט צו כושי: איז דער יונגערמאַן אַבֿשָלום זיכער? און קושי
האָט געענטפֿערט: די פֿײַנט פֿון מײַן האַר דעם מלך, און אַלע װאָס שטײען אױף
דו צו טאָן דיר שאַטן, זאָל זיין ווי דער יונג מענטש איז.
/18:33 און דער מלך האָט זיך אױפֿגעבראַכט, און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען אין דער קאַמער איבערן טױער.
און ער האָט געװײנט, און װי ער איז געגאַנגען, אַזױ האָט ער געזאָגט: מײַן זון אַבֿשָלום, מײַן זון, מײַן זון
אבשלום! װאָלט איך גאָט געשטאָרבן פֿאַר דיר, אַבֿשָלום, מײַן זון, מײַן זון!
