2 שמואל
/17:1 און אַחיתופל האָט געזאָגט צו אַבֿשָלומען: לאָמיך אַצונד אױסקלײַבן צװעלף
טױזנט מאַן, און איך װעל אױפֿשטײן און נאָכיאָגן דָוִדן די נאַכט.
/17:2 און איך װעל קומען אױף אים, װען ער איז מיד און אַ שוואַכער האַנט, און װעל װעלן
שרעקט אים, און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים װעט אַנטלױפֿן; און איך
וועט שלאָגן דעם מלך נאָר:
/17:3 און איך װעל צוריקברענגען צו דיר דאָס גאַנצע פֿאָלק: דעם מאַן װאָס דו
זוכן איז ווי אַלע זיך אומגעקערט: אַזוי אַלע די מענטשן וועט זיין אין שלום.
/17:4 און דאָס וואָרט האָט געפֿעלן אַבֿשָלומען, און אַלע עלטסטע פֿון ישׂראל.
/17:5 האָט אַבֿשָלום געזאָגט: רוף אַצונד צו חושַי דעם אַרכיט, און לאָמיר הערן
אזוי אויך וואס ער זאגט.
/17:6 און װי חושַי איז געקומען צו אַבֿשָלומען, האָט אַבֿשָלום צו אים גערעדט, אַזױ צו זאָגן:
אַזוי האָט אַחיתופל גערעדט: זאָלן מיר טאָן אַזוי ווי זײַן וואָרט?
אויב נישט; רעד דו.
/17:7 און חושַי האָט געזאָגט צו אַבֿשָלומען: דער עצה װאָס אַחיתופֿל האָט געגעבן איז
ניט גוט אין דעם צייַט.
/17:8 װאָרום, האָט חושאי געזאָגט, דו װײסט דײַן פֿאָטער און זײַנע מענטשן, אַז זײ זײַנען
גבורים , און זיי ווערן געשריבן אין זייערע מחשבות , ווי א בער וואס איז איר בארויבט געווארן
וױלף אין פֿעלד, און דײַן פֿאָטער איז אַ מאַן פֿון מלחמה, און ער װעט ניט זיצן
מיט די מענטשן.
/17:9 זע, ער איז אַצונד באַהאַלטן אין אַ גרוב, אָדער אין אַן אַנדער אָרט, און עס װעט זײַן
עס איז געשען, ווען טייל פון זיי ווערן אומגעבראכט אין דער ערשטער, אַז
ווער עס הערט עס, וועט זאָגן: עס איז אַ שחיטה צווישן די מענטשן
וואס גייען נאך אבשלום.
/17:10 און אױך דער העלדישער, װאָס זײַן האַרץ איז װי דאָס האַרץ פֿון אַ לײב,
וועט גאָר צעלאָזן, וואָרעם גאַנץ ישראל ווייסט אַז דיין פאטער איז אַ גוואַלדיק
מענטש, און די וואָס זענען מיט אים זענען העלדיש מענטשן.
/17:11 דרום זאָג איך, אַז גאַנץ ישׂראל זאָל זיך אַלײן פֿאַרזאַמלט װערן צו דיר,
פֿון דן און ביז באר־שבע, װי דער זאַמד װאָס בײַם ים פֿאַר
פאלק; און אַז דו גײסט אין מלחמה אין דײַן פּנים.
/17:12 און מיר װעלן קומען אױף אים אין אַן אָרט װוּ ער װעט זיך געפֿינען, און מיר
וועט ליכט אויף אים ווי דער טוי פאַלט אויף דער ערד: און פון אים און פון
אַלע מענער װאָס מיט אים זאָלן דאָרטן ניט בלײַבן װי אײנער.
/17:13 און אױב ער װערט אַרײַנגענומען אין אַ שטאָט, זאָל גאַנץ ישׂראל ברענגען שטריק
צו יענער שטאָט, און מיר װעלן זי אַרײן אין טײַך, ביז עס װעט ניט זײַן אײנער
קליין שטיין געפונען דאָרט.
/17:14 און אַבֿשָלום און אַלע מענער פֿון ישׂראל האָבן געזאָגט: דער עצה פֿון חושַין דעם
אַרכיט איז בעסער פֿון דער עצה פֿון אַחיתופֿל. װאָרום גאָט האָט געהאַט
באַשטימט צו באַזיגן די גוטע עצה פון אַחיתופל, צו די כוונה אַז
ה\' זאל ברענגען שלעכטס אויף אבשלום.
/17:15 האָט חושַי געזאָגט צו צָדוֹקן און צו אביתרן די כֹּהנים: אַזױ און אַזױ.
האָט אַחיתופל געעצהט אַבֿשָלומען און די עלטסטע פֿון ישׂראל; און אזוי און
אזוי האב איך געראטן.
/17:16 און אַצונד, שיק גיך, און זאָג צו דָוִדן, אַזױ צו זאָגן: זאָלסט ניט זיצן די נאַכט
אין די פּלױנען פֿון מדבר, אָבער גײ איבער גיך; טאָמער דער מלך
פֿאַרשלינגען װערן, און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים.
/17:17 און יהונתן און אַחימַעַץ זײַנען געבליבן בײַ ענרוגלן; װאָרום זײ זאָלן ניט געזען װערן
צו קומען אין שטאָט, און אַ מאַן איז געגאַנגען און האָט זײ דערצײלט; און זיי זענען געגאנגען און
האָט געזאָגט דעם מלך דָוִדן.
/17:18 אָבער אַ ייִנגל האָט זײ געזען, און האָט דערצײלט אַבֿשָלומען, אָבער זײ זײַנען געגאַנגען בײדע
זײ זײַנען גיך אַװעק, און זײַנען געקומען צו אַ מאַנס הױז אין בחורים, װאָס האָט געהאַט אַ
געזונט אין זיין הויף; װאוהי ן זײנע ן ז ײ אראפגעגאנגען .
/17:19 און די פֿרױ האָט גענומען און אױסגעשפּרײט אַ דעק איבערן מױל פֿון ברונעם, און
פאַרשפּרייטן ערד פּאַפּשוי אויף עס; און די זאַך איז נישט באקאנט.
/17:20 און אַז אַבֿשָלומס קנעכט זײַנען געקומען צו דער פֿרױ אין הױז, האָבן זײ געזאָגט:
װוּ זײַנען אַחימַעַץ און יונתן? און די פֿרױ האָט צו זײ געזאָגט: זײ זײַנען!
געגאנגען איבער דעם טייַך וואַסער. און ווען זיי האָבן געזוכט און ניט געקענט
האָבן זיי געפֿונען, האָבן זיי זיך אומגעקערט קיין ירושלים.
/17:21 און עס איז געװען, נאָכדעם װי זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, זײַנען זײ אַרױפֿגעגאַנגען פֿון
און ער איז געגאַנגען און האָט דערצײלט דעם מלך דָוִדן, און האָט געזאָגט צו דָוִדן: שטײ אױף, און
גײ גיך איבער דעם װאַסער, װאָרום אַזױ האָט אַחיתופל געעצהט
איר.
/17:22 און דוד איז אױפֿגעשטאַנען, און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים, און זײ זײַנען אַריבער
איבער יַרדן: אין דער פֿרימאָרגן האָט ניט געפעלט איינער פון די וואָס איז געווען
ניט געגאנגען איבער ירדן.
/17:23 און װי אַחיתופֿל האָט געזען, אַז זײַן עצה איז ניט נאָכגעגאַנגען, האָט ער געזאַמט
זײַן אײזל, און איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט אים אַהײם געקומען אין זײַן הױז, אין זײַן שטאָט, און האָט זיך געטאָן
זיין הויזגעזינד אין סדר, און זיך געהאנגען, און געשטארבן, און איז באַגראָבן אין
דער קבֿר פֿון זײַן פֿאָטער.
/17:24 איז דוד געקומען קײן מחנַיִם. און אַבֿשָלום איז אַריבערגעגאַנגען דעם ירדן, ער מיט אַלע
די מענער פֿון ישׂראל מיט אים.
/17:25 און אַבֿשָלום האָט געמאַכט עַמָשאן פֿאַר אַ הױפּטמאַן פֿון יוֹאָבֿן;
איז געווען א זון פון א מאן וואס זיין נאמען איז געווען איתרא א ארץ ישראל, וואס איז אריין צו
אביגיל די טאָכטער פון נחשן, די שוועסטער פון צרויהן יוֹאָבס מוטער.
/17:26 און ישׂראל און אַבֿשָלום האָבן געאַרבעט אין לאַנד גִלעָד.
/17:27 און עס איז געװען, אַז דוד איז געקומען קײן מחנַיִם, איז שובי דער זון
פֿון נָחָשׁ פוּן רַבָה, פוּן די קינדער פֿון עמון, און מַכִיר דער זון פֿון
עַמִּיאֵל פוּן לוֹדְבָר, אוּן בַּרְזִילַי הַגִּלְעָדִי פוּן רַגְלִים.
/17:28 האָט געבראַכט געלעגער, און בעקן, און ערד־כלים, און װײץ, און גערשטן;
און מעל, און געפּרעגלט פּאַפּשוי, און בינז, און לענטילס, און געפּרעגלט באַלזאַם,
/17:29 און האָניק, און פּוטער, און שאָף, און קעז פֿון רינדער, פֿאַר דודן און פֿאַר
דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים איז געװען צו עסן, װאָרום זײ האָבן געזאָגט: דאָס פֿאָלק איז
הונגעריק, און מיד, און דאָרשטיק, אין דער מדבר.
