2 שמואל
/13:1 און עס איז געװען נאָך דעם, האָט אַבֿשָלום דער זון פֿון דָוִדן געהאַט אַ שיין
שװעסטער װאָס איר נאָמען איז געװען תמר; און אַמנוֹן דער זון פֿון דוד האָט זי ליב געהאַט.
/13:2 און אַמנוֹן האָט זיך אַזױ געצערנט, אַז ער איז קראַנק געװאָרן פֿון זײַן שװעסטער תמר; פֿאַר זי
געווען א בתולה; און אַמנוֹן האָט זיך געהאַלטן פֿאַר אים עפּעס צו טאָן מיט איר.
/13:3 אָבער אַמנוֹן האָט געהאַט אַ חבֿר, װאָס זײַן נאָמען איז געװען יוֹנָדָב דער זון פֿון שִמעָהן
דָוִדס ברודער: אוּן יוֹנָדָב איז געווען אַ זייער חכם.
/13:4 און ער האָט צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָס ביסטו דער זון פֿון דעם מלך, דאַר פֿון טאָג.
צו טאָג? װעסטו מיר ניט דערצײלן? האָט אַמנוֹן צו אים געזאָגט: איך האָב ליב תָּמָר, מײַן
ברודער אבשלוםס שוועסטער.
/13:5 און יוֹנָדָב האָט צו אים געזאָגט: לײג דיך אַװעק אױף דײַן בעט, און מאַכט דיך.
קראַנק: און אַז דײַן פֿאָטער קומט דיר צו זען, זאָג צו אים: איך בעט דיך,
זאָל קומען מײַן שװעסטער תמר, און מיר געבן פֿלײש, און אָנטאָן דאָס פֿלײש אין מײַן
זען, און איך זאָל עס זען, און עס עסן פֿון איר האַנט.
/13:6 און אַמנוֹן האָט זיך געלעגן און זיך קראַנק געװאָרן, און װי דער מלך איז געקומען
זע אים, האָט אמנון געזאָגט צום מלך: איך בעט דיך, זאָל מײַן שװעסטער תמר
קום און מאַכט מיר אַ פּאָר קוכן אין מיינע אויגן, און איך זאָל עסן ביי איר
האַנט.
/13:7 האָט דוד געשיקט אַהײם צו תמר, אַזױ צו זאָגן: גײ אַצונד צו דײַן ברודער אַמנונען
הויז, און אָנטאָן אים פלייש.
/13:8 איז תמר געגאַנגען צו איר ברודער אַמנונס הױז; און ער איז געלעגן. און
זי האָט גענומען מעל, און האָט עס געקניפּט, און געמאַכט קוכן פֿאַר זײַנע אױגן, און האָט געטאָן
באַקן די קייקס.
/13:9 און זי האָט גענומען אַ פּאַן, און האָט זײ אױסגעגאָסן פֿאַר אים; אָבער ער האָט זיך אָפּגעזאָגט
עסן. האָט אַמנוֹן געזאָגט: לאָז אַרױס אַלע מענטשן פֿון מיר. און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען יעדן טאָג
מענטש פון אים.
/13:10 און אַמנוֹן האָט געזאָגט צו תָּמָרן: ברענג דאָס פֿלײש אין דער קאַמער, איך זאָל קענען
עסן פון דיין האַנט. און תמר האָט גענומען די קוכן װאָס זי האָט געמאַכט
האָט זיי געבראַכט אין דער קאַמער צו איר ברודער אמנון.
/13:11 און אַז זי האָט זײ געבראַכט צו אים צו עסן, האָט ער זי געכאַפּט, און
האָט צו איר געזאָגט: קום ליגן מיט מיר, מײַן שװעסטער.
/13:12 און זי האָט אים געענטפֿערט: נײן, מײַן ברודער, טױג מיך ניט; פֿאַר ניט אַזאַ
זאָל געטאָן װערן אין ישׂראל: זאָלסט ניט טאָן די דאָזיקע נאַרישקײט.
/13:13 און איך, װוּהין זאָל איך מאַכן גײן מײַן שאַנד? און װאָס פֿאַר דיר, זאָלסטו
זייט ווי איינער פון די נארישע אין ישראל. אַצונד, איך בעט דיך, רעד צו
דער קעניג; װאָרום ער װעט מיך ניט אָפּהאַלטן פֿון דיר.
/13:14 אָבער ער האָט ניט צוגעהערט צו איר קָול, נאָר שטאַרקער װי
זי האט זי געצוואונגען און איז געלעגן מיט איר.
/13:15 און אַמנוֹן האָט זי זײער פֿײַנט; אַזוי אַז די האַס מיט וואָס ער האָט פיינט
זי איז געווען גרעסער ווי די ליבע מיט וואס ער האט זי ליב געהאט. און אַמנוֹן האָט געזאָגט
צו איר, שטיי אויף, גיי אַוועק.
/13:16 און זי האָט צו אים געזאָגט: עס איז נישטאָ קײן סיבה, דאָס בײז מיך אַװעקשיקן
איז גרעסער פֿון דעם אַנדערן װאָס דו האָסט מיר געטאָן. אָבער ער וואָלט נישט
הערט צו איר.
/13:17 האָט ער גערופֿן זײַן קנעכט װאָס האָט אים געדינט, און האָט געזאָגט: שטעל אַצונד
די דאזיקע פרוי איז ארויס פון מיר, און האט פארשלאסן די טיר נאך איר.
/13:18 און זי האָט געהאַט אױף איר אַ קלײד פֿון פֿאַרשײדענע, װאָרום מיט אַזעלכע קלײדער
זענען געווען די טעכטער פון דעם מלך וואָס זענען געווען יונגפרויען אנגעטאן. דערנאך זיין קנעכט
האָט זי אַרױסגעבראַכט, און נאָך איר געשלאָסן די טיר.
/13:19 און תמר האָט אַרױפֿגעטאָן אַש אױף איר קאָפּ, און איר קלײד צעריסן פֿון פֿאַרשײדענע קאָלירן
וואָס איז געווען אויף איר, און האָט געלייגט איר האַנט אויף איר קאָפּ, און איז געגאנגען וויינען.
/13:20 און איר ברודער אַבֿשָלום האָט צו איר געזאָגט: דײַן ברודער אמנון איז געװען מיט
דיר? אָבער שטיל אַצונד, מײַן שװעסטער: ער איז דײַן ברודער; באַטראַכטן ניט
די זאַך. און תמר איז געבליבן װיסט אין איר ברודער אַבֿשָלומס הױז.
/13:21 אָבער װי דער מלך דָוִד האָט געהערט פֿון אַלע די דאָזיקע זאַכן, איז ער געװען זײער צער.
/13:22 און אַבֿשָלום האָט גערעדט צו זײַן ברודער אַמנוֹנען ניט גוט און ניט שלעכט, װאָרום
אַבֿשָלום האָט פֿײַנט געהאַט אַמנוֹן, װײַל ער האָט געצװוּנגען זײַן שוועסטער תמר.
/13:23 און עס איז געװען נאָך צװײ פֿאַלע יאָר, האָט אַבֿשָלום געהאַט שאָף שערן
אין בַעַל חָצוֹר, װאָס לעבן אפֿרים, און אַבֿשָלום האָט פֿאַרבעטן אַלע
מלכס זין.
/13:24 איז אַבֿשָלום געקומען צום מלך, און האָט געזאָגט: זע, אַצונד, דײַן קנעכט האָט
שעפּסשערערז; זאָל, איך בעט דיך, מיטגיין דער מלך און זײַנע קנעכט
דײַן קנעכט.
/13:25 און דער מלך האָט געזאָגט צו אַבֿשָלומען: נײן, מײַן זון, לאָמיר אַצונד ניט אַלע גײן, טאָמער
מיר זאָלן דיך באַשולדיקן. און ער האָט אים צוגעדריקט, אָבער ער האָט ניט געוואָלט גיין,
אָבער האָט אים געבענטשט.
/13:26 האָט אַבֿשָלום געזאָגט: אױב ניט, זאָל איך, איך בעט דיך, גײן מיט אונדז מײַן ברודער אַמנוֹן.
האָט דער מלך צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָס זאָל ער גײן מיט דיר?
/13:27 און אַבֿשָלום האָט אים געדריקט, און ער האָט געלאָזט גײן אַמנוֹנען און אַלע זין פֿון דעם מלך.
מיט אים.
/13:28 און אַבֿשָלום האָט באַפֿױלן זײַנע קנעכט, אַזױ צו זאָגן: ציט אַצונד, װען אַמנונס
דאָס האַרץ איז פֿרײלעך מיט װײַן, און אַז איך זאָג אײַך: שלאָגט אַמנוֹן; דעמאָלט
הרגע אים, זאָלסט ניט מורא האָבן: האָב איך דיר ניט באַפֿױלן? זייט העלדיש, און זיין
העלדיש.
/13:29 און די קנעכט פֿון אַבֿשָלומען האָבן געטאָן צו אַמנוֹנען אַזױ װי אַבֿשָלום האָט באַפֿױלן.
דענצמאָל זײַנען אױפֿגעשטאַנען אַלע זין פֿון דעם מלך, און איטלעכער האָט אים אױפֿגעהױבן אױף זײַן מולה.
און אנטלאפן.
/13:30 און עס איז געװען, בעת זײ זײַנען געװען אױפֿן װעג, איז געקומען אַ בשׂורה
דוד, אַזױ צו זאָגן: אַבֿשָלום האָט דערשלאָגן אַלע זין פֿון מלך, און עס איז ניטא
איינער פון זיי איז אַוועק.
/13:31 און דער מלך איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט צעריסן זײַנע קלײדער, און האָט זיך געלעגן אױף דער ערד; און
אַלע זײַנע קנעכט זײַנען געשטאַנען בײַם צעריסענע קלײדער.
/13:32 און יוֹנָדָב, דער זון פֿון שִמעָהן דודס ברודער, האָט געענטפֿערט און געזאָגט: זאָל
ניט מיין האר מיינט, אַז זיי האָבן דערהרגעט אַלע יונגעלייט דעם מלך
זין; װאָרום נאָר אַמנוֹן איז געשטאָרבן, װאָרום דאָס איז אַבֿשָלומען
איז באַשטימט געוואָרן פון דעם טאָג וואָס ער האָט געצווינגען זיין שוועסטער תמר.
/13:33 און אַצונד זאָל מײַן האַר דער מלך ניט נעמען די זאַך צו זײַן האַרצן
דאַכט זיך, אַז אַלע זין פֿון מלך זײַנען טױט, װאָרום אַמנוֹן איז טױט.
/13:34 און אַבֿשָלום איז אַנטלאָפֿן. און דער יונגערמאַן װאָס האָט געהיט די װאַך האָט אױפֿגעהױבן זײַן האַנט
אױגן, און געקוקט, ערשט עס איז געקומען אַ סך פֿאָלק אױפֿן װעג פֿון דעם
בערגל זייַט הינטער אים.
/13:35 און יוֹנָדָב האָט געזאָגט צום מלך: זע, די זין פֿון דעם מלך קומען;
האט דער קנעכט געזאגט, אזוי איז עס.
/13:36 און עס איז געװען, װי ער האָט געענדיקט רעדן,
זע, די זין פֿון דעם מלך זײַנען געקומען, און האָבן אױפֿגעהױבן זײער קָול, און האָבן געװײנט
אױך דער מלך און אַלע זײַנע קנעכט האָבן זײער געװײנט.
/13:37 און אַבֿשָלום איז אַנטלאָפֿן, און איז געגאַנגען צו תּלמאַי דעם זון פֿון עמיהודן, דעם מלך פֿון
געשור. און דוד האָט געװײנט אױף זײַן זון יעדן טאָג.
/13:38 איז אַבֿשָלום אַנטלאָפֿן, און ער איז געגאַנגען קײן גשור, און איז דאָרטן געװען דרײַ יאָר.
/13:39 און די זעל פֿון דעם מלך דוד האָט געבענקט אַרױסגײן צו אַבֿשָלומען, װאָרום ער איז געװען
האָט זיך טרײסט װעגן אַמנוֹנען, װײַל ער איז געשטאָרבן.
