2 שמואל
/10:1 און עס איז געװען נאָך דעם, איז דער מלך פֿון די קינדער פֿון עמון
איז געשטאָרבן, און זײַן זון חנון האָט געקיניגט אױף זײַן אָרט.
/10:2 האָט דוד געזאָגט: איך װעל טאָן חן צו חָנון דעם זון פֿון נחשן, אַזױ װי
זײַן פֿאָטער האָט געטאָן מיט מיר חן. און דוד האָט געשיקט אים צו טרייסטן דורך דעם
האַנט פֿון זײַנע קנעכט פֿאַר זײַן פֿאָטער. און דָוִדס קנעכט זײַנען געקומען אין דער
לאַנד פֿון די קינדער פֿון עמון.
/10:3 האָבן די האַרן פֿון די קינדער פֿון עמון געזאָגט צו חָנון זײער האַר:
דו מיינסט, אַז דוד טוט כּבֿוד דײַן פֿאָטער, װאָס ער האָט געשיקט
טרייסטן צו דיר? האָט דוד ניט מער געשיקט צו דיר זײַנע קנעכט,
צו דורכזוכן די שטאָט, און זי אויסצושפּיאָןן, און זי איבערצײַגן?
/10:4 און חנון האָט גענומען דודס קנעכט, און האָט אָפּגעשניט די האַלבע
זײערע בערד, און פֿאַרשניטן זײערע קלײדער אין מיטן, ביז זײערע
הינטן, און געשיקט זיי אַוועק.
/10:5 און װי זײ האָבן עס דערצײלט צו דָוִדן, האָט ער זײ געשיקט אַנטקעגן, װײַל די מענער זײַנען געװען
האָט דער מלך געזאָגט: בלײַבט אין יריחו ביז אײַערע בערד
ווערן דערוואַקסן, און דעמאָלט צוריקקומען.
/10:6 און די קינדער פֿון עמון האָבן געזען אַז זײ האָבן פֿאַרשטונקען פֿאַר דָוִדן, האָט דער
די קינדער פֿון עמון האָבן געשיקט און געדונגען די ארם פֿון בית-חוֹב, און די
ארם פון צובא, צװאנציק טױזנט פוסגייער, און דעם מלך מעכה טױזנט
מענטשן, און פֿון אישטוב צוועלף טױזנט מאַן.
/10:7 און אַז דוד האָט דערפֿון געהערט, האָט ער געשיקט יוֹאָבֿן און דעם גאַנצן חיל פֿון די גיבורים
מענטשן.
/10:8 און די קינדער פֿון עמון זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן אױפֿגעשטעלט דעם שלאַכט בײַם
אַרײַנגאַנגען פֿון טױער: און די ארם פֿון צובא, און פֿון רחבֿ, און
אִשְׁתּוֹב, אוּן מַעֲכָה, זײַנען געווען אַליין אין פֿעלד.
/10:9 און יוֹאָבֿ האָט געזען אַז דער פֿאַנט פֿון דער מלחמה איז פֿריִער אַקעגן אים
פֿון הינטער האָט ער אױסגעקליבן פֿון אַלע אױסגעקליבענע מענער פֿון ישׂראל, און זײ אײַנגעשטעלט
קעגן די סירישע:
/10:10 און דאָס איבעריקע פֿאָלק האָט ער געגעבן אין דער האַנט פֿון זײַן האַנט פֿון אַבֿישַין
ברודער, זײ זאָלן זײ אױפֿשטעלן אַקעגן די קינדער פֿון עמון.
/10:11 און ער האָט געזאָגט: אױב די ארם װעט זײַן צו שטאַרק פֿאַר מיר, זאָלסטו העלפֿן
מיר, אָבער אויב די קינדער פֿון עמון זענען צו שטאַרק פֿאַר דיר, איך וועל טאָן
קום און העלף דיר.
/10:12 זײַט שטאַרק, און לאָמיר שפּילן מיט מענטשן פֿאַר אונדזער פֿאָלק און פֿאַר דעם
שטעט פון אונדזער גאָט: און יהוה טאָן וואָס איז גוט פֿאַר אים.
/10:13 און יוֹאָבֿ און דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים איז גענענט צו דער מלחמה
קעגן די ארם, און זײ זענען אנטלאפן פאר אים.
/10:14 און װי די קינדער פֿון עמון האָבן געזען אַז די ארם זײַנען אַנטלאָפֿן, זײַנען זײ אַנטלאָפֿן
זײ זײַנען אױך פֿאַר אַבֿישַין, און זײַנען אַרײַן אין שטאָט. האָט יוֹאָבֿ זיך אומגעקערט
פֿון די קינדער פֿון עמון, און זײַנען געקומען קײן ירושלים.
/10:15 און אַז די ארם האָבן געזען אַז זײ זײַנען געשלאָגן געװאָרן פֿאַר ישׂראל, האָבן זײ
האבן זיך צוזאמענגעקליבן.
/10:16 און הַדָרַעֶזֶר האָט געשיקט, און האָט אַרױסגעצױגן די ארם װאָס אױף יענער זײַט
טײַך: און זײ זײַנען געקומען קײן הלם; און שוֹבָך דער האַר פֿון חיל פֿון
הַדַּעְרֶזֶר איז געגאַנגען פאַר זיי.
/10:17 און אַז עס איז דערצײלט געװאָרן דָוִדן, האָט ער אײַנגעזאַמלט גאַנץ ישׂראל, און איז דורכגעגאַנגען
איבע ר ירדן , או ן געקומע ן קײ ן הלעם . און די ארם האבן זיך געשטעלט
אַקעגן דָוִדן, און האָט מלחמה געהאַלטן מיט אים.
/10:18 און די ארם זײַנען אַנטלאָפֿן פֿאַר ישׂראל; און דוד האָט געטײט די זיבן מענטשן
הונדערט רײַטװעגן פֿון ארם, און פֿערציק טױזנט רײַטער, און האָבן געשלאָגן
שאָבך דער קאַפּיטאַן פון זייער מחנה, וואָס איז דאָרטן געשטאָרבן.
/10:19 און אַז אַלע מלכים װאָס זײַנען געװען קנעכט פֿון הַדָרַעֶזֶרן האָבן געזען אַז זײ
זײ זײַנען געשלאָגן געװאָרן פֿאַר ישׂראל, האָבן זײ שלום געמאַכט מיט ישׂראל, און האָבן געדינט
זיי. און די ארם האבן מורא געהאט מער צו העלפן די קינדער פון עמון.
