2 שמואל
/9:1 האָט דוד געזאָגט: איז נאָך געבליבן פֿון דעם הױז פֿון שָאולן װאָס?
                  איך מעג אים געבן חסד צוליב יונתן?
/9:2 און פֿון שָאולס הױז איז געװען אַ קנעכט װאָס זײַן נאָמען איז געװען ציבע. און
אַז מע האָט אים גערופֿן צו דָוִדן, האָט דער מלך צו אים געזאָגט: ביסטו
     זיבא? האָט ער געזאָגט: ער איז דײַן קנעכט.
/9:3 האָט דער מלך געזאָגט: איז נאָך ניט פֿון דעם הױז פֿון שָאולן, אַז איך זאָל עס?
טאָן צו אים די חסד פון גאָט? האָט זיבע געזאָגט צום מלך: יהונתן
האָט נאָך אַ זון, װאָס איז לאָם אױף זײַנע פֿיס.
/9:4 האָט דער מלך צו אים געזאָגט: װוּ איז ער? האָט זיבע געזאָגט צום מלך:
זע, ער איז אין דעם הױז פֿון מכיר דעם זון פֿון עמיאֵלן, אין לודבאַר.
/9:5 האָט דער מלך דוד געשיקט, און האָט אים אַרױסגענומען פֿון הױז פֿון מכיר דעם
                              זון פון עממיאל פון לודבאר.
/9:6 און מפֿיבֿוֹשת דער זון פֿון יהונתן דעם זון פֿון שָאולן, איז געקומען
צו דָוִדן, איז ער געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און האָט זיך מוֹרא געמאַכט. האָט דוד געזאָגט:
מפיבושה . האָט ער געענטפֿערט: זע דײַן קנעכט!
/9:7 און דוד האָט צו אים געזאָגט: זאָלסט ניט מוֹרא האָבן, װאָרום פֿאַרװאָס װעל איך דיר טאָן חסד
פֿון װעגן דײַן פֿאָטער יהונתן, און װעל דיר אומקערן דאָס גאַנצע לאַנד
שָאול דײַן פֿאָטער; און זאָלסט עסן ברױט בײַ מײַן טיש תּמיד.
/9:8 האָט ער זיך געבוקט, און געזאָגט: װאָס איז דײַן קנעכט, װאָס דו זאָלסט?
             קוק אויף אזא טויטן הונט ווי איך בין?
/9:9 האָט דער מלך גערופֿן צו זיבען דעם קנעכט פֿון שָאולן, און האָט צו אים געזאָגט: איך האָב
געגעבן צו דײַן האַרס זון אַלץ װאָס האָט געהערט צו שָאולן און צו אַלע זײַנע
                                                                    הויז.
/9:10 און דו, און דײַנע זין, און דײַנע קנעכט, זאָלט באַאַרבעטן דאָס לאַנד
אים, און זאָלסט אַרײַנברענגען די פֿרוכטן, כּדי דער זון פֿון דײַן האַר זאָל האָבן
שפּײַז צו עסן, אָבער מפֿבֿושת, דער זון פֿון דײַן האַר, זאָל עסן ברױט תּמיד
מיין טיש. און זיבע האָט געהאַט פֿופֿצן זין און צוואַנציק קנעכט.
/9:11 האָט זיבאַ געזאָגט צום מלך: אַזױ װי אַלץ װאָס מײַן האַר דער מלך
האָט באַפֿױלן זײַן קנעכט, אַזױ זאָל דײַן קנעכט טאָן. אזוי ווי
מפֿיבֿוֹשת, האָט דער מלך געזאָגט, ער זאָל עסן בײַ מײַן טיש, אַזױ װי אײנער פֿון די
                                                             מלכס זין.
/9:12 און מפֿיבֿוֹשת האָט געהאַט אַ יונגן זון, װאָס זײַן נאָמען איז געװען מיכה. און דאָס אַלץ
אין הױז פֿון ציבא זײַנען געזעסן געװען קנעכט צו מפֿיבֿוֹשתן.
/9:13 און מפֿיבֿוֹשת האָט זיך באַזעצט אין ירושלים, װאָרום ער האָט געגעסן תּמיד אין דער
מלכס טיש; אוּן עֶר אִיז גִיוֶוען אוּן אִיז גִיוֶוען אִין דֶער פַארְיסְט.