2 שמואל
/7:1 און עס איז געװען, װי דער מלך איז געזעסן אין זײַן הױז, און גאָט האָט געהאַט
האָט אים געגעבן רו רונד אַרום פֿון אַלע זײַנע פֿײַנט;
/7:2 האָט דער מלך געזאָגט צו נתן דעם נבֿיא: זע אַצונד, איך װױן אין אַ הױז
פֿון צעדערבוים, אָבער דער אָרון פֿון גאָט איז געזעסן אין פֿאָרהאַנגען.
/7:3 האָט נתן געזאָגט צום מלך: גײ טאָן אַלץ װאָס אין דײַן האַרצן; פֿאַר די
                                                   ה\' איז מיט דיר.
/7:4 און עס איז געװען אין יענע נאַכט, איז דאָס װאָרט פֿון גאָט געװען צוגעקומען
                                                  נתן האט געזאגט,
/7:5 גײ און זאָג צו מײַן קנעכט דָוִדן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: זאָלסטו מיך בױען.
                  אַ הויז פֿאַר מיר צו וווינען אין?
/7:6 װאָרום איך בין ניט געזעסן אין קײן הױז פֿון דער צײַט װאָס איך האָב אױפֿגעבראַכט
די קינדער פֿון ישׂראל פֿון מִצרַיִם, ביז הײַנטיקן טאָג, זײַנען זײ געגאַנגען
                            אין א געצעלט און אין א משכן.
/7:7 אין אַלע ערטער װאָס איך בין געגאַנגען מיט אַלע קינדער פֿון ישׂראל
איך האָב גערעדט אַ װאָרט מיט איטלעכער פֿון די שבֿטים פֿון ישׂראל װאָס איך האָב זײ באַפֿױלן
פֿיט מײַן פֿאָלק ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס בױט איר מיר ניט אַ הױז פֿון צעדערן?
/7:8 און אַצונד, אַזױ זאָלסטו זאָגן צו מײַן קנעכט דוד: אַזױ האָט געזאָגט דער
גאָט פֿון צבֿאות, איך האָב דיך גענומען פֿון דעם שאָף, פֿון הינטער די שאָף,
צו זיין אַ הערשער איבער מיין פאָלק, איבער ישראל:
/7:9 און איך בין געװען מיט דיר װוּהין נאָר דו ביסט געגאַנגען, און האָב אַלץ פֿאַרשניטן
דײַנע פֿײַנט אַרױס פֿון דײַנע אױגן, און האָבן דיר געמאַכט אַ גרױסן נאָמען אַזױ װי
צו דעם נאָמען פון די גרויס מענטשן וואָס זענען אין דער ערד.
/7:10 און איך װעל מאַכן אַ אָרט פֿאַר מײַן פֿאָלק ישׂראל, און װעל פֿלאַנצן
זיי, כּדי זיי זאָלן זיצן אין אַן אייגענעם אָרט, און זיך מער נישט רירן;
און די קינדער פֿון רשעות זאָלן זײ מער ניט פּײַן, אַזױ װי
                                                                  פריער,
/7:11 און פֿון דער צײַט װאָס איך האָב באַפֿױלן ריכטער איבער מײַן פֿאָלק
ישׂראל, און האָבן דיך גערוט פֿון אַלע דײַנע פֿײַנט. אויך די
 גאָט זאָגט דיר אַז ער װעט דיר מאַכן אַ הױז.
/7:12 און אַז דײַנע טעג װערן דערפֿילט, און װעסט שלאָפֿן מיט דײַנע עלטערן, איך
וועט שטעלן דיין זאָמען נאָך דיר, וואָס וועט אַרויסגיין פון דיין געדערעם,
               און איך וועל פעסטשטעלן זיין מלכות.
/7:13 ער װעט בױען אַ הױז פֿאַר מײַן נאָמען, און איך װעל באַפֿעסטיקן דעם טראָן פֿון
                                   זיין מלכות אויף אייביק.
/7:14 איך װעל אים זײַן פֿאַר אַ פֿאָטער, און ער זאָל מיר זײַן אַ זון. אויב ער טוט רשעות, איך
וועט אים טשעפען מיט די רוט פון מענטשן, און מיט די מלקות פון די
                                            קינדער פון מענטשן:
/7:15 אָבער מײַן חֶסד װעט ניט אַװעקגײן פֿון אים, אַזױ װי איך האָב זי גענומען פֿון שָאולן.
       וועמען איך האָב אַוועקגעטאָן פאַר דיר.
/7:16 און דײַן הױז און דײַן מלוכה װעלן באַפֿעסטיקט װערן אױף אײביק
דיר: דײַן טראָן װעט באַפֿעסטיקט װערן אױף אײביק.
/7:17 אַזױ װי אַלע די דאָזיקע װערטער, און לױט די דאָזיקע גאַנצע זעונג, אַזױ האָט געטאָן
                                             רעד נתן צו דָוִדן.
/7:18 איז אַרײַן דער מלך דוד, און האָט זיך געזעצט פֿאַר גאָט, און ער האָט געזאָגט: װער בין איך?
אָ האר גאָט? און װאָס איז מײַן הױז, װאָס דו האָסט מיך געבראַכט ביז אַהער?
/7:19 און דאָס איז נאָך געװען אַ קלײנע זאַך אין דײַנע אױגן, גאָט דער האַר; אָבער דו האָסט
אויך גערעדט וועגן דיין קנעכט \'ס הויז פֿאַר אַ לאַנג צייַט צו קומען. און איז
אַזױ איז דער שטייגער פֿון מענטשן, גאָט דער האַר?
/7:20 און װאָס קען דוד נאָך זאָגן צו דיר? װאָרום דו, האַר גאָט, קענט דײַן
                                                                  קנעכט.
/7:21 פֿון װעגן דײַן װאָרט און לױט דײַן האַרצן האָסטו געטאָן
אַלע די דאָזיקע גרױסע זאַכן, זײ צו דערקענען דײַן קנעכט.
/7:22 דרום ביסטו גרױס, יהוה גאָט, װאָרום ניטאָ אַזױ װי דו,
און קײן גאָט איז ניטאָ אַחוץ דיר, אַזױ װי אַלץ װאָס מיר האָבן
                           געהערט מיט אונדזערע אויערן.
/7:23 און װאָס אײן פֿאָלק אױף דער ערד איז אַזױ װי דײַן פֿאָלק, אַזױ װי ישׂראל,
וועמען גאָט איז געגאַנגען אויסלייזן פאַר אַ פֿאָלק צו זיך, און אים מאַכן אַ נאָמען,
און צו טאָן פֿאַר דיר גרויס און שרעקלעך זאַכן פֿאַר דיין לאַנד, פֿאַר דיין
פֿעלקער װאָס דו האָסט דיר אױסגעלײזט פֿון מִצרַיִם, פֿון די פֿעלקער און פֿון די פֿעלקער
                                                       זײערע געטער?
/7:24 װאָרום דו האָסט דיר באַפֿעסטיקט דײַן פֿאָלק ישׂראל צו זײַן פֿאַר אַ פֿאָלק
דיך אויף אייביק, און דו, ה\', ביסט געווארן זייער גאָט.
/7:25 און אַצונד, יהוה גאָט, דאָס װאָרט װאָס דו האָסט גערעדט װעגן דײַן
קנעכט און װעגן זײַן הױז, באַשטײ עס אױף אײביק, און טו אַזױ װי דו
                                                       האסט געזאגט.
/7:26 און דײַן נאָמען זאָל געגרײסט װערן אױף אײביק, אַזױ צו זאָגן: גאָט פֿון צבֿאות איז דער
גאָט איבער ישׂראל, און זאָל באַפֿעסטיקט װערן דאָס הױז פֿון דײַן קנעכט דוד
                                                               פאר דיר.
/7:27 װאָרום דו, יהוה פֿון צבֿאות, גאָט פֿון ישׂראל, האָסט אַנטפּלעקט דײַן קנעכט,
אַזױ צו זאָגן: איך װעל דיר בױען אַ הױז, דרום האָט דײַן קנעכט געפֿונען אין
זיין האַרץ צו דאַוונען די דאזיקע תפילה צו דיר.
/7:28 און אַצונד, יהוה גאָט, דו ביסט דער גאָט, און דײַנע װערטער זײַנען אמת, און דו ביסט אמת.
      האָסט צוגעזאָגט דעם גוטס צו דײַן קנעכט:
/7:29 דרום זאָל דיר אַצונד בענטשן דאָס הױז פֿון דײַן קנעכט, דאָס
עס קען בלייבן אויף אייביק פֿאַר דיר, וואָרעם דו, האר גאָט, האָסט גערעדט
און מיט דײַן ברכה זאָל געבענטשט װערן דאָס הױז פֿון דײַן קנעכט
                                                                      אלץ.