2 שמואל
/4:1 און אַז שָאולס זון האָט געהערט, אַז אַבֿנר איז געשטאָרבן אין חבֿרון, זײַנען געװען זײַנע הענט
שוואַך, און אַלע די ישׂראלים האָבן זיך דערשראָקן.
/4:2 און דער זון פֿון שָאולן האָט געהאַט צװײ מענער װאָס זײַנען געװען פֿירשטן פֿון די מחנות: דער נאָמען פֿון דעם
איינער איז געווען בַעֲנָה, און דער נאָמען פֿון דעם אַנדערן רחבֿ, די קינדער פֿון רִמוֹן א
בארות, פון די קינדער פון בנימין: ווארים אויך בארות איז גערעכנט געווארן
צו בנימין.
/4:3 און די בארות זײַנען אַנטלאָפֿן קײן גִתַיִם, און זײַנען דאָרטן געװען פֿרעמדע ביז
דעם טאָג.)
/4:4 און יהונתן, שָאולס זון, האָט געהאַט אַ זון װאָס איז געװען אַ הינקעלע פֿון זײַנע פֿיס. ער איז געווען
פֿינף יאָר אַלט, ווען די בשורה איז געקומען פֿון שָאולן און יהונתן
יזרעאל און זײַן ניאַניע האָבן אים אױפֿגענומען, און זײַנען אַנטלאָפֿן, און עס איז געװען אַזױ װי
זי האט זיך געאײלט צו אנטלויפן, און ער איז געפאלן, און איז געװארן לאם. און זײַן נאָמען איז געװען
מפיבושה .
/4:5 זײַנען געגאַנגען די זין פֿון רִמוֹן דעם בארות, רחבֿ און בַעֲנָה, און זײַנען געקומען.
וועגן דער היץ פון טאָג צו דעם הויז פון ישבושה, וואָס איז געלעגן אויף אַ בעט
מיטאג.
/4:6 און זײ זײַנען אַהין געקומען אין מיטן הױז, אַזױ װי זײ װאָלטן געװאָלט
האָבן געבראַכט ווייץ; און זײ האָבן אים געשלאָגן אונטערן פֿינפֿטן ריפּ, און רחבֿ
און זײַן ברודער בַנָה איז אַנטלאָפֿן.
/4:7 װאָרום אַז זײ זײַנען אַרײַן אין הױז, איז ער געלעגן אױף זײַן בעט אין זײַן בעטקאַמער.
און זײ האָבן אים געשלאָגן, און אים דערהרגעט, און האָבן אים אָפּגעהאַקן און גענומען זײַן קאָפּ.
און זײ האָבן זײ אַװעקגעצױגן אַ גאַנצע נאַכט.
/4:8 און זײ האָבן געבראַכט דעם קאָפּ פֿון איש-בוֹשתן צו דָוִדן קײן חבֿרון, און האָבן געזאָגט
צו דעם מלך, אָט איז דער קאָפּ פֿון ישבוֹשת דעם זון פֿון שָאולן דײַן פֿײַנט.
וואָס האָט געזוכט דיין לעבן; און גאָט האָט דאָס נוקם געװען מײַן האַר דעם מלך
טאָג פֿון שָאולן און פֿון זײַן זאָמען.
/4:9 און דוד האָט געענטפֿערט רחבֿן און זײַן ברודער בענע, די קינדער פֿון רִמוֹן
בֵּירוֹתִי, און צוּ זיי געזאָגט: אַזוי ווי חי ה\', וואָס האָט אויסגעלייזט מייַן
נשמה אויס פון אַלע ומגליק,
/4:10 אַז מע האָט מיר געזאָגט, אַזױ צו זאָגן: זע, שָאול איז געשטאָרבן, און האָט געמײנט צו ברענגען
א גוט ע בשורה , הא ב אי ך אי ם אנגענומע ן או ן אי ם אי ן ציקלג , װעלכע ר הא ט געטראכט , הא ב אי ם דערהרגעט
אז איך וואלט אים געגעבן א שכר פאר זיין בשורה:
/4:11 װיפֿל מער, װען רשעים האָבן דערשלאָגן אַ צדיק אין זײַן אײגענעם
הויז אויף זיין בעט? זאָל איך דעריבער ניט דאַרפן זיין בלוט פון אײַער
האַנט, און איר נעמען אַוועק פון דער ערד?
/4:12 און דוד האָט באַפֿױלן זײַנע יונגען, און זײ האָבן זײ דערהרגעט, און זײערע פֿאַרשניטן
הענט און זײערע פֿיס, און האָבן זײ אױפֿגעהאָנגען איבערן בעקן אין חברון. אבער
זײ האָבן גענומען דעם קאָפּ פֿון ישבוֹשתן, און האָבן אים באַגראָבן אין קבר
אבנר אין חברון.
