2 שמואל
/3:1 און עס איז געװען אַ לאַנגע מלחמה צװישן דעם הױז פֿון שָאולן און צװישן דעם הױז פֿון דָוִדן;
אָבער דָוִד האָט זיך שטאַרק און שטאַרק געװאָרן, און דאָס הױז פֿון שָאולן איז געװאָרן
שװאכער און שװאכער.
/3:2 און צו דָוִדן זײַנען געבאָרן געװאָרן זין אין חבֿרון, און זײַן בכָור איז געװען אַמנוֹנען
אחינועם דער יזרעאלי;
/3:3 און זײַן צװײטער, כילעבֿ, פֿון אַבֿיגיל די װײַב פֿון נבֿלן דעם כרמל; און
דער דריטער, אַבֿשָלום דער זון פֿון מעכה דער טאָכטער פֿון תלמאַי דעם מלך פֿון
געשור;
/3:4 און דער פֿערטער, אַדוֹניָהו דער זון פֿון חַגִיתן; און דער פינפטער, שפטיהו
דער זון פֿון אביטל;
/3:5 און דער זעקסטער, איתרעם, פֿון עגלה דודס װײַב. די דאָזיקע זײַנען געבאָרן געװאָרן צו דָוִדן
אין חברון.
/3:6 און עס איז געװען, װען עס איז געװען מלחמה צװישן שָאולס הױז און
דאָס הױז פֿון דוד, װאָס אַבֿנר האָט זיך שטאַרק געמאַכט פֿאַר דעם הױז פֿון
שאול.
/3:7 און שָאול האָט געהאַט אַ קעפּסװײַב, װאָס איר נאָמען איז געװען ריזפֿה, די טאָכטער פֿון עִיָהון;
און ישבוֹשת האָט געזאָגט צו אַבֿנרן: פֿאַר װאָס ביסטו אַרײַנגעגאַנגען צו מיר
טאטנ׳ם קעבן?
/3:8 און אַבֿנר האָט זיך זײער געצערנט איבער די װערטער פֿון יִשבוֹשֶתן, און ער האָט געזאָגט: בין איך אַ
הונטס קאָפּ, װאָס טוט הײַנט גוטס אַקעגן יהודה מיט דעם הױז
פֿון דײַן פֿאָטער שָאולן, צו זײַנע ברידער, און צו זײַנע חבֿרים, און האָבן ניט
האָט דיך געגעבן אין דער האַנט פֿון דָוִדן, װאָס דו האָסט מיר באַפֿױלן הײַנט
אַ שולד וועגן דעם פרוי?
/3:9 אַזױ זאָל גאָט טאָן צו אַבֿנר, און נאָך מער, אַחוץ אַזױ װי גאָט האָט געשװאָרן
דוד, אַזױ טו איך צו אים;
/3:10 צו איבערזעצן די מלוכה פֿון דעם הױז פֿון שָאולן, און אױפֿשטעלן די
טראָן פון דוד איבער ישראל און איבער יהודה, פון דן און ביז באר-שבע.
/3:11 און ער האָט װידער ניט געקענט ענטפֿערן אַבֿנרן קײן װאָרט, װײַל ער האָט מורא געהאַט פֿאַר אים.
/3:12 און אַבֿנר האָט געשיקט שלוחים צו דָוִדן פֿאַר אים, אַזױ צו זאָגן: װעמעס איז דער
לאַנד? אַזױ צו זאָגן: מאַכט מיט מיר דײַן בונד, און זע, מײַן האַנט װעט
זייט מיט דיר צו ברענגען צו דיר גאַנץ ישראל.
/3:13 האָט ער געזאָגט: גוט; איך וועל מאַכן אַ בונד מיט דיר: אָבער איין זאַך איך
פֿרעג פֿון דיר, דאָס הײסט, זאָלסט ניט זען מײַן פּנים, אַחוץ דו ערשט
ברענג מיכל שָאולס טאָכטער, ווען דו קומסט צו זען מיין פּנים.
/3:14 און דוד האָט געשיקט שלוחים צו יִשבוֹשֶת דעם זון פֿון שָאולן, אַזױ צו זאָגן: מציל מיך.
מײַן װײַב מיכל, װאָס איך האָב מיך פֿאַרהאַנדלט פֿאַר הונדערט פֿאָרהױטן פֿון דער
פּלשתּים.
/3:15 און ישבוֹשת האָט געשיקט, און האָט זי גענומען פֿון איר מאַן, פֿון פַּלטיאֵלן
דער זון פון לאיש.
/3:16 און איר מאַן איז מיט איר געגאַנגען װײנט הינטער איר קײן בחורים. דערנאָך
האָט אַבֿנר צו אים געזאָגט: גײ קער אום. און ער האָט זיך אומגעקערט.
/3:17 און אַבֿנר האָט גערעדט מיט די עלטסטע פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: איר האָט געזוכט
פֿאַר דָוִדן, פֿריִער, צו זײַן אַ מלך איבער דיר:
/3:18 און אַצונד טוט עס, װאָרום גאָט האָט גערעדט װעגן דָוִדן, אַזױ צו זאָגן: דורך דער האַנט
פֿון מײַן קנעכט דוד װעל איך העלפֿן מײַן פֿאָלק ישׂראל פֿון דער האַנט פֿון דעם
פּלִשתּים, און פֿון דער האַנט פֿון אַלע זײערע פֿײַנט.
/3:19 און אַבֿנר האָט אױך גערעדט אין די אױערן פֿון בנימין, און אַבֿנר איז אױך געגאַנגען צו
רעדן אין די אויערן פון דָוִדן אין חברון אַלץ וואָס איז געווען גוט פאַר ישראל, און
דאָס איז געװען גוט פֿאַר דעם גאַנצן הױז פֿון בנימין.
/3:20 איז אַבֿנר געקומען צו דָוִדן קײן חבֿרון, און צװאַנציק מאַן מיט אים. און דוד
האט געמאכט אבנר און די מענער וואס זענען מיט אים געווען א סעודה.
/3:21 האָט אַבֿנר געזאָגט צו דָוִדן: איך װעל אױפֿשטײן און גײן, און װעל אַלצדינג אײַנזאַמלען
ישראל צו מיין האר דעם מלך, זיי זאלן מאַכן אַ בונד מיט דיר, און
כּדי זאָלסט קיניגן איבער אַלץ װאָס דײַן האַרצן באַגערט. און דוד
האָט אַװעקגעשיקט אַבֿנר; און ער איז געגאַנגען בשלום.
/3:22 און ערשט די קנעכט פֿון דָוִדן און יוֹאָבֿן זײַנען געקומען פֿון נאָכיאָגן אַ מחנה;
און האָט אַרײַנגעבראַכט מיט זײ אַ גרױסן בױב, אָבער אַבֿנר איז ניט געװען מיט דָוִדן
חברון; װאָרום ער האָט אים אַװעקגעשיקט, און ער איז אַװעקגעגאַנגען בשלום.
/3:23 און װי יוֹאָבֿן און דער גאַנצער חיל װאָס מיט אים זײַנען געקומען, האָבן זײ דערצײלט יוֹאָבֿן.
אַזױ צו זאָגן: אַבֿנר דער זון פֿון נֵרן איז געקומען צום מלך, און ער האָט אים געשיקט
אַװעק, און ער איז אַװעק אין שלום.
/3:24 איז יוֹאָבֿ געקומען צום מלך, און האָט געזאָגט: װאָס האָסטו געטאָן? זע, אבנר
געקומען צו דיר; װאָס האָסטו אים אַװעקגעשיקט, און ער איז גאַנץ?
ניטאָ?
/3:25 דו קענסט אַבֿנר דעם זון פֿון נֵרן, אַז ער איז געקומען דיך נאַרן, און צו
װיסן דײַן אַרױסגײן און דײַן אַרײַנגאַנג, און צו װיסן אַלץ װאָס דו טוסט.
/3:26 און װי יוֹאָבֿ איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דָוִדן, האָט ער געשיקט שלוחים נאָך אַבֿנרן.
װאָס האָט אים צוריקגעבראַכט פֿון דעם ברונעם פֿון סירָה, אָבער דוד האָט עס ניט געװוּסט.
/3:27 און װי אַבֿנר האָט זיך אומגעקערט קײן חבֿרון, האָט אים יוֹאָבֿ אַװעקגענומען אין טױער
צו רײדן מיט אים שטילערהײט, און אים דארט געשלאגן אונטער דער פינפטער ריפ, דאס
ער איז געשטאָרבן פֿאַר דעם בלוט פֿון זײַן ברודער עשׂהלן.
/3:28 און דערנאָך, װי דוד האָט עס געהערט, האָט ער געזאָגט: איך און מײַן מלוכה זײַנען
אומשולדיק פֿאַר גאָט אויף אייביק פֿון דעם בלוט פֿון אַבֿנר דעם זון פֿון
נאר:
/3:29 זאָל עס רוען אױפֿן קאָפּ פֿון יוֹאָבֿן, און אױף זײַן פֿאָטערס גאַנצן הױז; און לאָזן
פֿון דעם הױז פֿון יוֹאָבֿן זאָל ניט פֿאַרלאָזן אײנער װאָס האָט אַ נפֿש, אָדער װאָס איז
אַ מצורע, אָדער װאָס לײגט זיך אױף אַ שטעקן, אָדער װאָס פֿאַלט אױף דער שװערד, אָדער
וואָס פעלט ברויט.
/3:30 און יוֹאָבֿ און זײַן ברודער אַבֿישַי האָבן דערהרגעט אַבֿנר, װײַל ער האָט דערהרגעט זײערע
ברודער עשהאל אין גבעון אין דער מלחמה.
/3:31 און דוד האָט געזאָגט צו יוֹאָבֿן, און צו דעם גאַנצן פֿאָלק װאָס מיט אים: שענד
אײַערע קלײדער, און אײַך אָנגורט מיט זאַק, און טרויערן פֿאַר אַבֿנר. און
דער מלך דָוִד אַלײן איז נאָכגעגאַנגען דער ביר.
/3:32 און זײ האָבן באַגראָבן אַבֿנרן אין חבֿרון, און דער מלך האָט אױפֿגעהױבן זײַן קָול
האָט געוויין ביים קבֿר פֿון אבנר; און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געװײנט.
/3:33 און דער מלך האָט געקלאָגט אױף אַבֿנרן, און האָט געזאָגט: איז געשטאָרבן אַבֿנר װי אַ נאַר איז געשטאָרבן?
/3:34 דײַנע הענט זײַנען ניט געװען געבונדן, און דײַנע פֿיס זײַנען ניט אײַנגעבונדן געװאָרן אין פֿעסן, װי אַ מענטש
פאלט פאר רשעים, אזוי ביסטו געפאלן. און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געװײנט
ווידער איבער אים.
/3:35 און אַז דאָס גאַנצע פֿאָלק איז געקומען צו מאַכן דָוִדן עסן פֿלײש, װען עס איז נאָך געװען
טאָג, האָט דוד געשװאָרן, אַזױ צו זאָגן: אַזױ זאָלט מיר גאָט טאָן, און אױך מער, אױב איך פֿאַרזוכן
ברויט, אָדער אַנדערש, ביז די זון איז אונטער.
/3:36 און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט דערפֿון געמאַכט, און עס האָט זײ געפֿעלן, אַזױ װי אַלץ
האָט דער מלך געפֿעלט דאָס גאַנצע פֿאָלק.
/3:37 װאָרום דאָס גאַנצע פֿאָלק און גאַנץ ישׂראל האָבן פֿאַרשטאַנען יענעם טאָג, אַז ער איז ניט פֿון
דער מלך צו הרגענען אַבֿנר דעם זון פֿון נֵרן.
/3:38 האָט דער מלך געזאָגט צו זײַנע קנעכט: װײסט איר ניט, אַז עס איז דאָ אַ פֿירשט.
און אַ גרױסער מאַן איז הײַנט געפֿאַלן אין ישׂראל?
/3:39 און איך בין הײַנט שװאַך, כאָטש אַ געזאַלבטער מלך; און די דאָזיקע מענער די קינדער פֿון
צרוּיָה איז צו שווער פאַר מיר: גאָט וועט באַלוינען דעם טוער פון בייז
לױט זײַן רשעות.
