2 מכבים
/11:1 ניט לאַנג נאָך דעם, ליסיאַס דעם מלכס באַשיצער און אַ קוזינע, װאָס אױך
געראטן די ענינים, גענומען ווייטיקדיק ומגעלומפּערט פֿאַר די זאכן וואָס זענען געווען
געטאן.
/11:2 און ער האָט אײַנגעזאַמלט אַרום אַכציק טױזנט מיט אַלע רײַטער,
ער איז געקומען קעגן די אידן, טראכטענדיג צו מאכן די שטאט פאר א וואוינונג פון די
גוים,
/11:3 און צו מאַכן אַ געװינס פֿון דעם היכל, אַזױ װי פֿון די אַנדערע קאַפּעלן
גוײם, און צו שטעלן די כהנים הגדולים צו פארקויפן יעדעס יאר:
/11:4 גאָר ניט באַטראַכט די מאַכט פֿון גאָט, נאָר אָנגעבלאָזן מיט זײַנע צען
טױזנטער פוסגייער, און זײַנע טױזנט רײַטער, און זײַנע אַכציק
עלאַפאַנץ.
/11:5 איז ער געקומען קײן יהודה, און האָט זיך גענענט צו בית-שורא, װאָס איז געװען אַ שטאַרקע שטאָט.
אָבער װײַט פֿון ירושָלַיִם, אַרום פֿינף פֿעלן, און ער האָט געלײגט אַ צער
צו אים.
/11:6 און אַז די װאָס מיט מקבֿע האָבן געהערט, אַז ער האָט באַלעגערט די מחנות,
זײ און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָבן געבעטן גאָט מיט קלאָג און טרערן
אַז ער זאָל שיקן אַ גוטן מלאך צו מציל זײַן ישׂראל.
/11:7 האָט דער מכבי אַלײן קודם־כּל גענומען געװער, און האָט געמוזט דעם אַנדערן
א ז ז ײ װעל ן זי ך צוזאמע ן מי ט אי ם זארג ן צ ו העלפן
ברידער : אזו י זײנע ן ז ײ ארוי ס צוזאמע ן מי ט א װילן .
/11:8 און װי זײ זײַנען געװען אין ירושלים, האָט זיך באַװיזן פֿאַר זײ אױף פֿערד
אײנע ר אי ן װײס ע קלײדער , שאקלנדי ק זײ ן פאנצער ן פו ן גאלד .
/11:9 האָבן זײ אַלע אינאײנעם געלויבט דעם דערבאַרימדיקן גאָט, און האָבן זיך האַרציק געטאָן.
אַזוי אַז זיי זענען גרייט ניט בלויז צו קעמפן מיט מענטשן, אָבער מיט רובֿ
גרויזאַם בהמות, און צו דורכשטעכן דורך ווענט פון אייַזן.
/11:10 און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען אין זײערע װאַפֿענישן, מיט אַ העלפֿער פֿון הימל;
װאָרום גאָט האָט זײ דערבאַרימט
/11:11 און זײ האָבן באַפֿױלן אױף זײערע פֿײַנט װי לײבן, און זײ האָבן געטײט עלף
טױזנט פוסגייער, און זעכצן הונדערט רײטער, און די אלע אנדערע האבן צוגעשטעלט
פלי.
/11:12 און אַ סך פֿון זײ, װאָס זײַנען פֿאַרװונדעט געװאָרן, זײַנען אַנטלאָפֿן נאַקעט; און ליסיאַוס אַלײן איז אַנטלאָפֿן
אַוועק בשעדיק, און אַזוי אנטרונען.
/11:13 װאָס, אַזױ װי ער איז געװען אַ מאַן פֿון פֿאַרשטאַנד, האָט ער פֿאַרװיסט מיט זיך װאָס ער האָט פֿאַרלוסט
האט געהאט , און באטראכט , א ז ד י עברי ם האב ן ניש ט געקענ ט איבערקומען , מחמת
דער אלמעכטיקער גאָט האָט זיי געהאָלפן, ער האָט געשיקט צו זיי,
/11:14 און ער האָט זײ איבערגערעדט, אַז זײ זאָלן אָנהײבן אַלע גלײַכלעכע באַדינגונגען, און האָט צוגעזאָגט
אַז ער זאָל איבעררעדן דעם מלך אַז ער דאַרף זײַן אַ חבֿר
זיי.
/11:15 און מקבֿע האָט צוגעזאָגט אַלץ װאָס ליסיאַ האָט געבעטן, היטנדיק
דער פּראָסט גוטן; און אַלץ װאָס דער מכבי האָט אָנגעשריבן צו ליסיאן װעגן
די אידן, דער מלך האָט עס געגעבן.
/11:16 װאָרום עס זײַנען געװען אָנגעשריבן בריװלעך צו די ייִדן פֿון לִיסִיָה, אַזױ צו זאָגן:
ליסיאַס צו די מענטשן פון די אידן שיקט אַ גרוס:
/11:17 יוחנן און אַבֿשָלום, װאָס זײַנען פֿון אײַך געשיקט געװאָרן, האָבן מיר איבערגעגעבן די בקשה
אַבאָנירן, און געמאכט בעטן פֿאַר די פאָרשטעלונג פון די אינהאַלט
דערפון.
/11:18 דרום װאָס עס איז געװען גוט צו זאָגן דעם מלך, איך
האָבן זיי דערקלערט, און ער האָט געגעבן ווי פיל ווי מעגלעך.
/11:19 און אױב איר װעט אײַך האַלטן געטרײַ דעם שטאַט, אױך װײַטער
וועל איך זיך שטרעבען צו זיין א מיטל פון דיין גוטס.
/11:20 אָבער פֿון די פּרטים האָב איך באַפֿױלן סײַ צו די דאָזיקע און דעם אַנדערן
וואָס איז געקומען פון מיר, צו רעדן מיט דיר.
/11:21 זאָלט אײַך געזונט; די הונדערט און אַכט און פערציק יאָר, די פיר און
20טן טאָג פון חודש דיאָסקאָרינטהיוס.
/11:22 און דער בריװ פֿון דעם מלך האָט געהאַט די דאָזיקע װערטער: דער מלך אנטיוֹכוס צו זײַן
ברודער ליסיאַס שיקט אַ גרוס:
/11:23 זינט אונדזער פֿאָטער איז איבערגעזעצט געװאָרן צו די געטער, איז אונדזער װילן זײ
וואָס זענען אין אונדזער מעלוכע לעבן שטיל, אַז יעדער איינער זאָל אָנטייל נעמען אין זיין
אייגענע ענינים.
/11:24 מיר פֿאַרשטײן אױך, אַז די ייִדן װעלן ניט צושטימען צו אונדזער פֿאָטער, פֿאַר דעם
געבראַכט ווערן צו די מנהג פון די גויים, אָבער האט אלא האַלטן זייער
אײגענעם לעבנס־שטײגער: צוליב דעם פֿאָדערן זײ פֿון אונדז, אַז מיר
זאָלן זיי ליידן צו לעבן נאָך זייערע אייגענע געזעצן.
/11:25 דרום איז אונדזער מיינונג, אַז דאָס דאָזיקע פֿאָלק װעט זײַן אין רו, און מיר האָבן
באשלאסן צו צוריקקריגן זיי זייער טעמפּל, אַז זיי זאלן לעבן לויט
די מנהגים פון זייערע אבות.
/11:26 און זאָלסט טאָן גוט צו זײ שיקן, און זײ געבן שלום;
אַז ווען זיי זענען סערטאַפייד פון אונדזער מיינונג, זיי זאלן זיין פון גוט טרייסט,
און שטענדיק גיין פריילעך וועגן זייער אייגן ענינים.
/11:27 און דער בריוו פֿון דעם מלך צו דעם פֿאָלק פֿון די ייִדן איז געװען נאָך דעם
שטייגער: דער מלך אנטיאכוס האָט געשיקט באַגריסונג צום ראט און די איבעריקע
פון די אידן:
/11:28 אױב עס װעט אײַך גוט זײַן, האָבן מיר אונדזער באַגער; מיר זענען אויך געזונט.
/11:29 האָט מנעלאַוס אונדז געזאָגט, אַז דײַן חשק איז געװען זיך אומקערן אַהײם, און צו
גיי דיין אייגענע געשעפט:
/11:30 דעריבער, די װאָס װעלן אַװעקגײן, װעלן זיך פֿירן ביז דעם
דרײַסיקסטן טאָג פֿון קסאַנטהיקוס מיט זיכערקייט.
/11:31 און די ייִדן זאָלן באַנוצן זײערע פֿלײש און געזעצן, אַזױ װי פֿריִער; און
קײנער פֿון זײ זאָל ניט באַלײדיקט װערן װעגן דעם אומװערדיקײט
געטאן.
/11:32 איך האָב אױך געשיקט מנעלאוס, כּדי ער זאָל אײַך טרייסטן.
11:33 זייט געזונט. אין הונדערט אַכט און פערציק יאָר, און אין פופצנטן
טאָג פון די חודש Xanthicus.
11:34 די רוימער אויך געשיקט צו זיי אַ בריוו מיט די ווערטער: קווינטוס
מעמיוס און טיטוס מאַנליוס, אַמבאַסאַדאָר פון די רוימער, שיקן גרוס צו
די מענטשן פון די אידן.
/11:35 אַלץ װאָס ליסיאַס דעם מלכס קוזינע האָט געגעבן, דערמיט זײַנען מיר אױך.
געזונט צופֿרידן.
/11:36 אָבער נאָך אָנרירן אַזעלכע זאַכן, װאָס ער האָט געמשפּט צו װערן צום מלך
איר האָט דערפֿון געעצהט, שיק גלײַך אײנס, כּדי מיר זאָלן דערצײלן אַזױ
איז באַקוועם פֿאַר איר: פֿאַר מיר זענען איצט געגאנגען צו אנטיאכיע.
11:37 דעריבער שיקן עטלעכע מיט גיכקייַט, אַז מיר זאלן וויסן וואָס איז דיין מיינונג.
11:38 געזעגענונג. דאָס הונדערט און אַכט און פערציקסטע יאָר, דעם פֿופֿצנטן טאָג פֿון
די חודש Xanthicus.
