2 מכבים
/5:1 אין דער זעלביקער צײַט האָט אנטיוֹכוס געגרײט זײַן צװײטער רײַזע קײן מִצרַיִם;
/5:2 און עס איז געװען, אַז דורכן גאַנצן שטאָט, כּמעט אין דער געגנט
פערציק טעג, עס זענען געזען רייטער פליסנדיק אין דער לופט, אין שטאָף פון
גאָלד, און אַרמד מיט לאַנסאַז, ווי אַ באַנד פון זעלנער,
/5:3 און מחנות רײַטער האָבן זיך געטראָפן און געלאָפֿן מיט אײנעם
אן אנדער, מיט שאָקלען פון שילדז, און פילע פּייקס, און צייכענונג פון
שווערדן, און וואַרפן פון וואַרפשפּיזל, און גליטערינג פון גאָלדען אָרנאַמאַנץ, און
כאַרנאַס פון אַלע סאָרץ.
/5:4 דערפֿאַר האָט איטלעכער מתפלל געווען, אַז דער ענטפֿער זאָל זיך פֿאַרקערן צום גוטן.
/5:5 אַצונד, װען עס איז אַרױסגעגאַנגען אַ פֿאַלשע קלאַנג, אַזױ װי אנטיכוס האָט געהאַט
געווען טויט, האָט יאסאָן גענומען לפּחות טויזנט מענטשן, און פּלוצלינג געמאכט אַ
אַטאַקע אויף דער שטאָט; און די װאָס זײַנען געװען אױף די װענט, װערן אָפּגעקערט,
און די שטאָט אין לענג גענומען, מענעלאַוס אנטלאפן אין די שלאָס;
/5:6 אָבער יָשוֹן האָט דערשלאָגן זײַנע אײגענע בירגער אָן רחמנות, ניט געקוקט אױף דעם
באַקומען דעם טאָג פון זיי פון זיין אייגן פאָלק וואָלט זיין אַ מערסט ומגליקלעך טאָג פֿאַר
אים; אָבער זיי טראַכטן זיי זענען געווען זיין פיינט, און ניט זיין לאַנדמייל,
וועמען ער האָט געכאַפּט.
/5:7 אָבער פֿאַר דעם אַלץ האָט ער ניט דערגרייכט די פֿירשט, נאָר צום לעצטן
ער האָט באַקומען אַ בושה פאַר דער באַלוינונג פון זיין פאַרראַט, און איז ווידער אנטלאפן אין דער
דאָס לאַנד פֿון די עמון.
/5:8 און צום סוף האָט ער זיך אומגעקערט אַ אומגליקלעך, פֿריִער אָנגעקלאָגט
אַרעטאַס דער מלך פון די אַראַביש, אנטלאפן פון שטאָט צו שטאָט, נאכגעגאנגען
אַלע מענטשן, פיינט ווי אַ פאָרווער פון די געזעצן, און זיי האָבן אין אַ אַבאַמאַניישאַן
װ י א אפענע ר שונא ט פו ן זײ ן לאנ ד או ן לאנדסלײ ט אי ז ע ר ארויסגעװארפ ן געװארן
מצרים.
/5:9 און דער װאָס האָט פֿאַרטריבן אַ סך פֿון זײער לאַנד, איז אומגעקומען אין אַ פֿרעמדן
לאַנד, ריטייערינג צו די לאַסעדעמאָניאַנס, און טראַכטן דאָרט צו געפֿינען הילף
צוליב זיין קרוב:
/5:10 און דער װאָס האָט אַרױסגעטריבן אַ סך אומגעגראָבענע, האָט ניט געהאַט װאָס צו טרויערן איבער אים, און ניט.
קײן פֿײַערלעכע לוויה, און קײן קבֿר מיט זײַנע עלטערן.
/5:11 און אַז דאָס װאָס איז געשען איז געקומען צו דעם מלךס װאָגן, האָט ער דאָס געטראַכט
יהודה האט רעוואָלטעד: וואָס איז אַוועקגענומען פון מצרים אין אַ ופגעקאָכט מיינונג,
ער האָט גענומען די שטאָט מיט געווער,
/5:12 און ער האָט באַפֿױלן זײַנע מלחמה־לײַט ניט צו שױנען די װאָס זײ האָבן געטראָפן, און צו הרגענען
אַזעלכע, װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אױף די הײַזער.
/5:13 אַזױ איז געװען מאָרד פֿון יונגע און אַלטע, פֿון מענער און װײַבער, און פֿון מענער
קינדער, מאָרד פון יונגפרויען און קליינע קינדער.
/5:14 און אין גאַנצן דרײַ טעג זײַנען פֿאַרטיליקט געװאָרן
טויזנט, פון וועלכע פערציק טויזנט זענען דערהרגעט געוואָרן אין דעם קאָנפליקט; און ניין
ווייניקער פֿאַרקויפֿט ווי דערהרגעטע.
/5:15 אָבער ער האָט זיך ניט צופֿרידן מיט דעם, נאָר ער האָט זיך געמאַכט אַרײַן אין דעם הײליקסטן הײליקטום
היכל פון די גאנצע וועלט; מענעלאוס , דע ר פאררעטע ר פו ן ד י געזעצן , או ן זיינע
זיין אייגן לאַנד, זיין פירער:
/5:16 און גענומען די הײליקע כּלים מיט פֿאַראומרײניקע הענט, און מיט פֿאַרשװעכטיקע הענט
ציען אַראָפּ די זאכן וואָס זענען דעדאַקייטאַד דורך אנדערע מלכים צו די
פאַרגרעסערונג און כבוד און כּבֿוד פון דעם אָרט, ער האט זיי אַוועק.
/5:17 און אַנטיאָכוס איז געװען אַזױ שטאַרק אין זינען, אַז ער האָט ניט געהאַלטן, אַז דער
האר איז געווען בייז פֿאַר אַ בשעת פֿאַר די זינד פון די וואס געוואוינט אין דער שטאָט,
און דערפֿאַר איז זײַן אױג ניט געװען אױף דעם אָרט.
/5:18 װאָרום װאָרום זײ זײַנען ניט געװען אַמאָל אײַנגעװיקלט אין פֿיל זינד, דער דאָזיקער, גלײַך
אזוי װי ער איז געקומען, איז ער גלײך געשלאגן געװארן, און אפגעקערט פון זײן
השערה, ווי העליאָדאָרוס איז געווען, וועמען סאַלעוקוס דער מלך געשיקט צו זען די
שאַצקאַמער.
/5:19 אָבער גאָט האָט ניט אױסדערװײלט דאָס פֿאָלק פֿון װעגן דעם אָרט, נאָר דעם
שטעלן ווייַט די מענטשן ס צוליב.
/5:20 און דערפֿאַר, דער אָרט אַלײן, װאָס איז געװען אַ טייל מיט זײ אין דעם
צרות וואָס געטראפן צו דעם פאָלק, האט דערנאָך יבערגעבן אין די
גוטס געשיקט פֿון גאָט, און ווי עס איז געווען פארלאזן אין דעם גרימצארן פון די
אלמעכטיקער , אזוי װידער , דע ר גרויםע ר האר , װא ס הא ט זי ך פאראײניקט , הא ט מע ן זי ך אויפגעשטעלט
אַלע כבוד.
/5:21 און אַז אנטיוֹכוס האָט אַרױסגעצױגן פֿון דעם היכל טױזנט און אַכט
הונדערט טאלאנטן איז ער אוועקגעגאנגען אין גאַנצן געאיילעניש קיין אנטיאכיע, ווינדיג אין זיין
שטאָלץ צו מאַכן דעם לאַנד אַ נאַוויגירן, און דעם ים דורכגעגאנגען דורך פֿיס: אַזאַ איז געווען
ד י הויכקייט פון זײן שכל.
/5:22 און ער האָט איבערגעלאָזט גענעראלן צו צערענען דאָס פֿאָלק: אין ירושלים, פיליפוס, פֿאַר זײַנע
לאַנד אַ פריגיאַן, און פֿאַר מאַנירן מער באַרבאַראַס ווי ער אַז שטעלן אים
דאָרט;
/5:23 און אין גאַריזים, אַנדרוניקוס; און דערצו, מענעלאוס, וואס ערגער פון אלעמען
ד י איבעריק ע האב ן געטראג ן א שװער ע האנ ט איבע ר ד י בירגער , האבנדי ק א רשעו ת
קעגן זיינע לאנדסלייט די אידן.
/5:24 האָט ער אױך געשיקט דעם מיאוסן פֿירשט אַפּאָללאָניוס מיט אַ מחנה פֿון צװײ
און צװאַנציק טױזנט, אים באַפֿױלן צו טײטן אַלע װאָס אין זײערע
בעסטער עלטער, און צו פאַרקויפן די פרויען און די יינגער סאָרט:
/5:25 דער װאָס איז געקומען קײן ירושָלַיִם, און האָט געמאַכט פֿאַר שלום, האָט אָפּגעהאַלטן ביזן הײליקטום
טאָג פון די שבת, ווען גענומען די אידן האַלטן הייליק טאָג, ער באַפֿוילן
זיינע מענטשן זיך צו באַוואפנטן.
/5:26 און ער האָט דערהרגעט אַלע װאָס זײַנען אַװעקגעגאַנגען צו דער פֿײַערונג פֿון דעם
שבת , או ן געלאפ ן דור ך דע ר שטא ט מי ט געװער , הא ט גרוי ס אומגעבראכט
פאלק .
/5:27 אָבער יהודה המכבי מיט נײַן אַנדערע, אָדער אַרום, האָט זיך אָפּגעקערט
אין דער מדבר, און געלעבט אין די בערג לויט דעם שטייגער פון
בהמות מיט זײַן געזעלשאַפֿט, װאָס האָבן זיך תּמיד געפֿיטערט מיט קרײַטעכץ, כּדי זײ זאָלן ניט
זייט אָנטיילנעמער אין דער פאַרפּעסטיקונג.
