2 מכבים
/2:1 און עס געפינט זיך אין די רעקאָרדירונגען, אַז יִרמי הנבֿיא האָט זײ באַפֿױלן
װאָס זײַנען אַװעקגעפֿירט געװאָרן צו נעמען פֿון פֿײַער, אַזױ װי עס איז באַצײכנט געװאָרן:
/2:2 און װי דער נבֿיא, װאָס האָט זײ געגעבן די תּוֹרה, האָט זײ ניט באַפֿױלן
פֿאַרגעסן די געבאָט פֿון גאָט, און זײ זאָלן ניט טועה
זייער מחשבות, ווען זיי זען בילדער פון זילבער און גאָלד, מיט זייער
                                                      אָרנאַמאַנץ.
/2:3 און מיט אַנדערע אַזעלכע רײד האָט ער זײ געמאַכט, אַז די תּוֹרה זאָל ניט
                            גײ אַװעק פֿון זײערע הערצער.
/2:4 עס איז געװען אױך אין דעם זעלבן שריפֿט, אַז דער נבֿיא איז געװען
געווארנט פון גאָט, האָט באַפֿוילן דעם משכן און דעם אָרון צו גיין מיט אים, ווי
ער איז אַרױסגעגאַנגען אױפֿן באַרג, װוּ משהן איז אַרױפֿגעגאַנגען, און האָט געזען דעם
                                                  ירושה פון גאָט.
/2:5 און אַז יִרמי איז אַהין געקומען, האָט ער געפֿונען אַ הוילע הײל, װאָס ער האָט זיך אין אים געלײגט
דער מִשכּן, און דער אָרון, און דעם מזבח פֿון װײַרױך, און אַזױ האָט זיך אָפּגעשטעלט
                                                                 די טיר.
/2:6 און עטלעכע פֿון די, װאָס זײַנען אים נאָכגעגאַנגען, זײַנען געקומען אָנצײכענען דעם װעג, אָבער זײ האָבן געקענט
                                                  ניט געפינען עס.
/2:7 און װי יִרמי האָט דערזען, האָט ער זײ באַשולדיקט, אַזױ צו זאָגן: אין יענעם אָרט;
עס װעט זײַן אומבאַקאַנט ביז דער צײַט װאָס גאָט װעט װידער אײַנזאַמלען זײַן פֿאָלק
                צוזאַמען, און נעמען זיי צו רחמנות.
/2:8 און גאָט װעט זײ דערצײלן די דאָזיקע זאַכן, און די פּראַכט פֿון גאָט
װעט זיך באַװיזן, און אױך דער װאָלקן, אַזױ װי ער איז באַװיזן געװאָרן אונטער משהן, און אַזױ װי
ווען שלמה האָט געוואָלט, אַז דער אָרט זאָל געהייליקט ווערן.
/2:9 עס איז אױך געזאָגט געװאָרן, אַז ער האָט אַ חכם געבראַכט דאָס שלאַכטאָפּפֿער
                               חנוכּה, און פֿון גמר היכל.
/2:10 און װי משה האָט מתפּלל געװען צו גאָט, איז דאָס פֿײַער אַראָפּ פֿון הימל;
און האָט פֿאַרצערט די שלאַכטאָפּפֿער, אַזױ האָט אױך מתפּלל געװען שלמה, און דאָס פֿײַער
האָט אַראָפּגענידערט פֿון הימל, און האָט פֿאַרצערט די בראַנדאָפּפֿער.
/2:11 האָט משה געזאָגט: װײַל דאָס זינדאָפּפֿער איז ניט צו עסן, איז עס געװען
                                                            קאַנסומד.
               /2:12 האָט שלמה געהאַלטן די אַכט טעג.
/2:13 די זעלבע זאַכן זײַנען אױך געזאָגט געװאָרן אין די שריפטן און פירושים פֿון
נעמיאס; און ווי ער האט געגרינדעט א ביבליאטעק צוזאמענגעזאמלט די מעשה פון די
מלכים, און די נביאים, און פֿון דָוִדן, און די בריתות פֿון די מלכים
                                   וועגן די הייליקע מתנות.
/2:14 אַזױ האָט אויך יהודה אײַנגעזאַמלט אַלץ װאָס איז געװען
פאַרפאַלן דורך די מלחמה וואָס מיר האָבן געהאט, און זיי בלייבן מיט אונדז,
/2:15 דרום, אױב איר האָט דערפֿון נויט, שיק זײ אײַך צו ברענגען.
2:16 כאָטש מיר זענען וועגן צו פייַערן די רייניקונג, מיר האָבן געשריבן
צו אײַך, און איר זאָלט גוט טאָן, אױב איר האַלטן די זעלבע טעג.
/2:17 מיר האָפֿן אױך, אַז דער גאָט װאָס האָט מציל געװען זײַן גאַנצן פֿאָלק, און האָט זײ געגעבן
אַלע אַ ירושה, און די מלכות, און די כהונה, און די מיזבייעך,
/2:18 אַזױ װי ער האָט צוגעזאָגט אין דער תּוֹרה, װעט ער אונדז באַלד דערבאַרימען און אײַנזאַמלען
אונדז צוזאַמען פֿון אַלע לאַנד אונטער הימל אין די הייליק אָרט: פֿאַר ער
האָט אונדז מציל געװען פֿון גרױסע צרות, און רײניקט דאָס אָרט.
/2:19 אַצונד װעגן יהוּדה מקבֿע, און זײַנע ברידער, און די
טהרה פון דעם גרויסן בית המקדש, און די חנוכת מזבח,
/2:20 און די מלחמות אַקעגן אנטיוֹכוס אפֿיפֿנס, און זײַן זון עופּאַטאָר,
/2:21 און די אַנטפּלעקטע צײכנס װאָס זײַנען געקומען פֿון הימל צו די װאָס האָבן זיך אױפֿגעפֿירט
זיך מענעריש צו זייער כּבֿוד פֿאַר ייִדישקייט: אַזוי אַז, זיינען אָבער אַ
װײניקע , האב ן ז ײ דערגאנגע ן דע ם גאנצ ן לאנד , או ן האב ן געיאגט ן בארבארישע ר פאלק ,
/2:22 און ער האָט זיך װידער דערשלאָגן, און דער הײם, װאָס איז באַרימט געװאָרן איבער דער גאַנצער װעלט, און האָט באַפֿרײַט
די שטאָט, און האָט אונטערגעהאַלטן די געזעצן וואָס זענען אַראָפּגעגאַנגען, ווי גאָט איז געווען
                             גנעדיק צו זיי מיט אַלע חסד:
/2:23 די דאָזיקע אַלע זאַכן, זאָג איך, װערט דערצײלט פֿון ייִשון פֿון סירענע אין פֿינף
ביכער, מיר וועלן פּרובירן צו פאַרמינערן אין איין באַנד.
2:24 פֿאַר באַטראַכט די ינפאַנאַט נומער, און די שוועריקייט וואָס זיי געפֿינען
אַז פאַרלאַנג צו קוקן אין די דערציילונגען פון דער געשיכטע, פֿאַר די פאַרשיידנקייַט פון
                                                             דער ענין,
/2:25 מיר האָבן געהיט, אַז די װאָס װעלן לייענען זאָלן זיך פֿרײען, און
אז די וואס ווילן זיך איבערגעבן אין זכרון זאלן האבן גרינג, און
אַז אַלע אין וועמענס הענט עס קומט זאל האָבן נוץ.
/2:26 דעריבער, צו אונדז, װאָס האָבן אונדז גענומען די דאָזיקע מיאוסע אַרבעט
פאַרקרימען, עס איז נישט גרינג, אָבער אַ ענין פון שווייס און וואַטשינג;
/2:27 אַזױ װי עס איז ניט גרינג פֿאַר דעם װאָס גרײט אַ סעודה, און זוכט דעם
נוץ פון אנדערע: נאָך פֿאַר די פאַרגעניגן פון פילע מיר וועלן ונטערנעמענ זיך
                                 גערן דאָס גרויסע יסורים;
/2:28 לאָזנדיק דעם מחבר די גענוי האַנדלונג פֿון יעדן באַזונדערן, און
ארבעטן צו נאָכפאָלגן די כּללים פון אַ ברידגמאַנט.
/2:29 װאָרום אַזױ װי דער בױער פֿון אַ נײַ הױז דאַרף זאָרגן פֿאַר דעם גאַנצן
בנין; אָבער דער, וואָס האָט זיך אונטערגענומען עס אויסצושטעלן און עס מאָלן, דאַרף זוכן
אויס פּאַסיק זאכן פֿאַר זייַן באַצירן: אַזוי איך טראַכטן עס איז מיט אונדז.
/2:30 צו שטײן אױף יעטװעדער פונט, און צו גײן איבער די זאַכן, און צו זײַן
טשיקאַווע אין פּרטים, געהערט צו דער ערשטער מחבר פון דער געשיכטע:
2:31 אָבער צו נוצן קורץ, און ויסמיידן פיל אַרבעט פון די אַרבעט, איז צו זיין
     געגעבן צו אים וואָס וועט מאַכן אַ קיצער.
/2:32 דאָ װעלן מיר אָנהײבן די געשיכטע: נאָר צוגעבן אַזױ פֿיל צו דעם װאָס
האט מען געזאגט, אז עס איז א נארישע זאך צו מאכן א לאנגן פראלוג, און
                  צו זיין קורץ אין דער געשיכטע זיך.