2 מלכים
/5:1 און נַעֲמָן, דער חיל-פֿירער פֿון דעם מלך פֿון ארם, איז געװען אַ גרױסער מאַן
מיט זײַן האַר, און ערלעך, ווײַל דורך אים האָט גאָט געגעבן
ישועה צו סיריע: ער איז אויך געווען אַ גוואַלדיק מענטש, אָבער ער איז געווען אַ
מצורע.
/5:2 און די אַראַבער זײַנען אַרױסגעגאַנגען מיט חבורות, און האָבן געפֿאַנגענשאַפֿט
פֿון ארץ ישראל אַ קליין דינסט; און זי האט געװארט אויף נײמאן׳ס
פרוי.
/5:3 און זי האָט געזאָגט צו איר מײסטער: װאָלט גאָט מײַן האַר געװען מיט דעם נבֿיא
דאָס איז אין שומרון! װאָרום ער װאָלט אים אױפֿגעכאַפּט פֿון זײַן צרעת.
/5:4 איז אײנער אַרײַן, און האָט דערצײלט זײַן האַר, אַזױ צו זאָגן: אַזױ און אַזױ האָט געזאָגט די דינסט
דאָס איז פֿון ארץ־ישׂראל.
/5:5 האָט דער מלך פֿון ארם געזאָגט: גײ, גײ, און איך װעל שיקן אַ בריװ צו דעם
מלך פון ישראל. און ער איז אַװעקגעגאַנגען, און האָט מיט זיך גענומען צען צענטנער
זילבער, און זעקס טױזנט גאָלד, און צען קלײדער.
/5:6 און ער האָט געבראַכט דעם בריװ צו דעם מלך פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אַצונד, װען דאָס איז
אַ בריוו איז געקומען צו דיר, זע, איך האָב דערמיט געשיקט מײַן נײַמאַן
דיר קנעכט, אז דו זאלסט אים צוריקקריגן פון זיין צרעת.
/5:7 און עס איז געװען, װי דער מלך פֿון ישׂראל האָט געלײענט דעם בריװ
ער האָט צעריסן זײַנע קלײדער, און האָט געזאָגט: בין איך גאָט, דאָס צו טייטן און צו מאַכן לעבעדיק
דער דאָזיקער מאַן שיקט צו מיר צו צוריקקריגן אַ מאַן פֿון זײַן צרעת? דעריבער
טראכט, איך בעט דיך, און זעה ווי ער זוכט א קריג קעגן מיר.
/5:8 און עס איז געװען, װי אֶלישע דער מאַן פֿון גאָט האָט געהערט אַז דער מלך פֿון
ישׂראל האָט צעריסן זײַנע קלײדער, און ער האָט געשיקט צום מלך, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס
האָסטוּ צעריסן דײַנע קלײדער? זאָל ער אַצונד קומען צו מיר, און ער זאָל וויסן
אַז עס איז אַ נביא אין ישראל.
/5:9 איז נײַמאַן געקומען מיט זײַנע פֿערד און מיט זײַן רײַטװאָגן, און האָט זיך געשטעלט בײַם
טיר פון אלישע הױז.
/5:10 און אֶלישע האָט געשיקט צו אים אַ שליח, אַזױ צו זאָגן: גײ װאַש זיך אין ירדן
זיבן מאָל, און דײַן לײַב װעט זיך אומקערן צו דיר, און װעסט זײַן
ריין.
/5:11 אָבער נײַמאַן האָט זיך געצערנט, און ער איז אַװעק, און האָט געזאָגט: זע, איך האָב געטראַכט: ער
װעלן פֿאַרװאָס אַרױסגײן צו מיר, און שטײן, און װעלן רופֿן דעם נאָמען פֿון גאָט
זיין גאָט, און שלאָגן זיין האַנט איבער דעם אָרט, און צוריקקריגן דעם מצורע.
/5:12 זײַנען ניט אַבאַנאַ און פרפּר, טײַכן פֿון דמשק, בעסער פֿון אַלע
וואסערן פון ישראל? זאָל איך זיך ניט װאַשן אין זײ, און װערן רײן? אזוי האט ער זיך אויסגעדרייט און
איז אַוועק אין אַ גרימצארן.
/5:13 זײַנען גענענען זײַנע קנעכט, און האָבן צו אים גערעדט, און האָבן געזאָגט: מײַן פֿאָטער, אױב!
דער נבֿיא האָט דיר באַפֿױלן צו טאָן אַ גרױסע זאַך, װאָלטסטו ניט געהאַט
געטאָן? כְּמָה דְאַתְרֵיהּ, לְעֵילָּא, לְעֵילָּא לְעֵילָא, לְעֵילָא לְעֵילָא
ריין?
/5:14 און ער איז אַראָפּגעגאַנגען, און האָט זיך אײַנגעטונקען זיבן מאָל אין ירדן, אַזױ װי
צו דעם וואָרט פון דעם מענטש פון גאָט: און זיין פלייש איז אומגעקערט ווי דער
פֿלײש פֿון אַ קלײן קינד, און ער איז געװען רײן.
/5:15 און ער האָט זיך אומגעקערט צו דעם גאָטסמאַן, ער מיט זײַן גאַנצער געזעלשאַפֿט, און איז געקומען, און ער איז געקומען
האָט ער זיך געשטעלט פאַר אים, און ער האָט געזאָגט: זע, אַצונד װײס איך אַז עס איז ניטא קײן גאָט
אין דער גאַנצער ערד, נאָר אין ישׂראל: אַצונד, איך בעט דיך, נעם אַ
ברכה פון דיין קנעכט.
/5:16 האָט ער געזאָגט: אַזױ װי גאָט לעבט, פֿאַר װעמען איך שטײ, װעל איך נעמען
גאָרניט. און ער האָט אים געבעטן עס זאָל נעמען; אָבער ער האָט זיך אָפּגעזאָגט.
/5:17 האָט נַעֲמָן געזאָגט: זאָל דאָ, איך בעט דיך, ניט געגעבן װערן צו דײַן
קנעכט צוויי מאַלעס \'לאָסט פון ערד? װאָרום דײַן קנעכט װעט װײַטער
ניט בראַנדאָפּפֿער און ניט שלאַכטן צו אַנדערע געטער, נאָר צו די
האר.
/5:18 אין דער דאָזיקער זאַך, פֿאַרגעבן גאָט דײַן קנעכט, אַז װען מײַן האַר גײט
אין הױז פֿון רימוֹן זיך דאָרטן צו בוקן, און ער האָט זיך געלעגן אױף מײַן האַנט.
און איך האָב מיך געבוקט אין הױז פֿון רִמוֹן;
הױז פֿון רִמוֹן, גאָט פֿאַרגעבן דײַן קנעכט אין דער דאָזיקער זאַך.
/5:19 און ער האָט צו אים געזאָגט: גײ בשלום. איז ער אַװעקגעגאַנגען פֿון אים אַ ביסל װעגן.
/5:20 האָט גחזי, דער קנעכט פֿון אֶלישע דעם מאַן פֿון גאָט, געזאָגט: זע, מײַן
דער האַר האָט געשניטן נַעֲמָן דעם דאָזיקן ארם, אַז ער האָט ניט אָפּגענומען פון זיינע הענט
װאָס ער האָט געבראַכט, אָבער אַזױ װי גאָט לעבט, איך װעל לױפֿן נאָך אים,
און נעמען עפּעס פון אים.
/5:21 איז גחזי נאָכגעלאָפֿן נאָך נַעֲמָנען. און אַז נײַמאַן האָט אים געזען לױפֿן נאָך
האָט ער אים אַראָפּגעלאָזט פֿון דעם רײַטװאָגן אים אַנטקעגן, און האָט געזאָגט: איז אַלץ
נו?
/5:22 האָט ער געזאָגט: אַלץ איז גוט. מײַן האַר האָט מיך געשיקט, אַזױ צו זאָגן: זע, אױך
אַצונד זײַנען געקומען צו מיר פֿון באַרג אפֿרים צװײ בחורים פֿון די קינדער פֿון
די נביאים: גיב זײ, איך בעט דיך, אַ טאַלאַנט זילבער, און צװײ
ענדערונגען פון קליידער.
/5:23 האָט נַעֲמָן געזאָגט: זײַט צופֿרידן, נעם צװײ טאַלאַנטן. און ער האָט אים געדרונגען, און
געבונדן צװײ טאלאנטן זילבער אין צװײ זעק, מיט צװײ קלײדער,
און האָט זײ אַרױפֿגעלײגט אױף צװײ פֿון זײַנע קנעכט; און זײ האָבן זײ געבאָרן פֿאַר אים.
/5:24 און אַז ער איז געקומען צום טורעם, האָט ער זײ גענומען פֿון זײער האַנט, און
און ער האָט זײ אַװעקגעלאָזט אין הױז, און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען.
/5:25 אָבער ער איז אַרײַן, און האָט זיך געשטעלט פֿאַר זײַן האַר. האָט אלישע צו אים געזאָגט:
פֿון וואַנען קוםסטו, געחזי? האָט ער געזאָגט: דײַן קנעכט איז ניט געגאַנגען אַהין.
/5:26 און ער האָט צו אים געזאָגט: מײַן האַרץ איז ניט געגאַנגען מיט דיר, װען דער מאַן האָט זיך אומגעקערט
ווידער פון זיין רייַטוואָגן דיר אַנטקעגן? איז עס אַ צייַט צו באַקומען געלט, און
צו נעמען קלײדער, און אײלבערטנער, און װײַנגערטנער, און שאָף, און רינדער,
און קנעכט, און דינסטן?
/5:27 דרום װעט זיך די צרעת פֿון נַעֲמָן אָנהאַלטן צו דיר און צו דײַן
זוימען אויף אייביק. און ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון זײַן פּנים אַ מצורע אַזױ װײַס
שניי.
