2 מלכים
/3:1 און יהוֹרם דער זון פֿון אַחאבן האָט גענומען קיניגן איבער ישׂראל אין שומרון דעם
אַכצנטן יאָר פֿון יהושפט דעם מלך פֿון יהודה, און האָט געקיניגט צוועלף יאָר.
/3:2 און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט; אָבער ניט ווי זיין פאטער,
און אַזױ װי זײַן מוטער: װאָרום ער האָט אָפּגעטאָן דאָס געשטאַלט פֿון בַעַל װאָס זײַן פֿאָטער
                                                         האט געמאכט.
/3:3 אָבער ער האָט זיך אָנגעהױבן צו די זינד פֿון ירבעם דעם זון פֿון נבֿטן;
װאָס האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל; ער איז ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון דאָרטן.
/3:4 און מישע דער מלך פֿון מואָב איז געװען אַ שאָף, און האָט זיך אָפּגעגעבן צום מלך פֿון מוֹאָבֿ.
ישראל הונדערט טויזנט שעפּס, און הונדערט טויזנט ווילז, מיט די
                                                                  וואָל.
/3:5 און עס איז געװען, אַז אַחאָב איז געשטאָרבן, האָט דער מלך פֿון מואָבֿ װידערשפּעניקט
                                    קעגן דעם מלך פון ישראל.
/3:6 און דער מלך יהוֹרם איז אַרױסגעגאַנגען פֿון שומרון אין דער זעלביקער צײַט, און האָט אַלע געצײלט
                                                                  ישראל.
/3:7 און ער איז געגאַנגען און האָט געשיקט צו יהוֹשָפֿטן דעם מלך פֿון יהודה, אַזױ צו זאָגן: דער מלך.
פון מואב האָט מריד אויף מיר: וועסטו הלך מיט מיר קעגן מואב צו
שלאַכט? האָט ער געזאָגט: איך װעל אַרױפֿגײן: איך בין אַזױ װי דו ביסט, מײַן פֿאָלק װי דײַן
             מענטשן, און מיין פערד ווי דיין פערד.
/3:8 האָט ער געזאָגט: װאָס װעגן זאָלן מיר אַרױפֿגײן? און ער האָט געענטפֿערט: דער װעג
                                                    דער מדבר אדום.
/3:9 איז דער מלך פֿון ישׂראל געגאַנגען, און דער מלך פֿון יהודה, און דער מלך פֿון אדום;
און זײ האָבן געבראַכט אַ װעג פֿון זיבן טעג, און עס איז ניט געװען
װאַסער פֿאַרן חיל, און פֿאַר די בהמות װאָס זײַנען זײ נאָכגעגאַנגען.
/3:10 האָט דער מלך פֿון ישׂראל געזאָגט: װײ! אַז גאָט האָט גערופֿן די דאָזיקע דרײַ
מלכים צוזאַמען, זיי צו געבן אין דער האַנט פון מואב!
/3:11 האָט יהוֹשָפֿט געזאָגט: איז דאָ ניט אַ נבֿיא פֿון גאָט, װאָס מיר?
זאָלסטו פֿרעגן בײַ גאָט דורך אים? און איינער פון די קנעכט פון דעם מלך פון ישראל
האָט געענטפֿערט און געזאָגט: אָט איז אֶלישע דער זון פֿון שָפֿטן, װאָס האָט געגאָסן װאַסער
                                    אויף די הענט פון אליהו.
/3:12 האָט יהוֹשָפֿט געזאָגט: דאָס װאָרט פֿון גאָט איז מיט אים. אַזוי דער מלך פון
ישראל און יהושפט און דער מלך פון אדום זענען אַראָפּ צו אים.
/3:13 האָט אֶלישע געזאָגט צו דעם מלך פֿון ישׂראל: װאָס האָב איך מיט דיר?
גײ צו די נביאים פֿון דײַן פֿאָטער, און צו דײַן נבֿיאים
מוטער. האָט דער מלך פֿון ישׂראל צו אים געזאָגט: נײן, װאָרום גאָט האָט
האָט גערופֿן די דאָזיקע דרײַ מלכים, זײ צו געבן אין דער האַנט פֿון
                                                                    מואב.
/3:14 האָט אֶלישע געזאָגט: אַזױ װי לעבט יהוה פֿון צבֿאות, װאָס איך שטײ פֿאַר אים,
פֿאַר װאָר, װאָרום איך האָב ניט געזען דעם פּנים פֿון יהושפט דעם מלך
פֿון יהודה, איך וואָלט ניט קוק צו דיר, און ניט זען דיך.
/3:15 אָבער אַצונד ברענג מיר אַ מינסטער. און עס איז געװען, װען דער מינסטער
האָט געשפּילט, אַז די האַנט פֿון גאָט איז געקומען אױף אים.
/3:16 און ער האָט געזאָגט: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: מאַכט פֿול דעם דאָזיקן טאָל מיט גרעכן.
/3:17 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט: איר װעט ניט זען װינט, און איר װעט ניט זען
רעגן; נאָך אַז טאָל וועט זיין אָנגעפילט מיט וואַסער, אַז איר זאלט טרינקען,
 אי איר, און אײַערע בהמות, און אײַערע בהמות.
/3:18 און דאָס איז נאָר אַ ליכטיקע זאַך אין די אױגן פֿון גאָט: ער װעט מציל זײַן
                       אויך די מואבים אין דיין האַנט.
/3:19 און איר זאָלט שלאָגן יעטװעדער באַפֿעסטיקטע שטאָט, און יעטװעדער אױסגעקליבענע שטאָט, און זאָלט איר שלאָגן
געפאלן יעדן גוטן בוים, און פארשטאפט אלע ברונעם וואסער, און פארשטארבן יעדן גוטן
                                       שטיק ערד מיט שטיינער.
/3:20 און עס איז געװען אין דער פֿרי, װען מען האָט אױפֿגעבראַכט דאָס שפּײַזאָפּפֿער,
אַז אָט איז געקומען װאַסער אױפֿן װעג פֿון אדום, און דאָס לאַנד איז געװען
                                    אָנגעפילט מיט וואַסער.
/3:21 און אַז אַלע מוֹאָבֿים האָבן געהערט אַז די מלכים זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען מלחמה צו האַלטן
אַקעגן זײ האָבן זײ אײַנגעזאַמלט אַלע װאָס האָבן געקאָנט אָנטאָן אַ װאַצונג, און
     אַרױף, און האָט זיך געשטעלט אין געמאַרק.
/3:22 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען אין דער פֿרי, און די זון האָט געשײַנט אױפֿן װאַסער.
און די מואבים האָבן געזען דאָס װאַסער פֿון דער אַנדערער זײַט רױט װי בלוט.
/3:23 האָבן זײ געזאָגט: דאָס איז בלוט: פֿאַרװאָס זײַנען דערשלאָגן די מלכים, און זײ האָבן
געשלאָגן איינער דעם אַנדערן: אַצונד, מואָבֿ, צום רױב.
/3:24 און אַז זײ זײַנען געקומען אין לאַגער פֿון ישׂראל, זײַנען די ישׂראלים אױפֿגעשטאַנען, און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען
האָט געשלאָגן די מואבים, און זיי זײַנען אַנטלאָפֿן פֿאַר זיי, אָבער זיי זײַנען געגאַנגען פֿאָרויס
געשלאָגן די מואבים, אַפֿילו אין זייער לאַנד.
/3:25 און זײ האָבן געשלאָגן די שטעט, און אַרײַנגעװאָרפֿן אױף יעטװעדער גוטן שטיק לאַנד
איטלעכער זײַן שטײן, און האָט אים אָנגעפֿילט; אוּן זֵיי הָאבִּין זִיךְ גִיזָאגְט דֶערְצֵיילְט
װאַסער, און האָבן געפֿאַלן אַלע גוטע בײמער; נאָר אין קירהרסת האָבן זײ איבערגעלאָזט די
שטיינער דערפון; אָבער די שליפֿער זײַנען געגאַנגען אַרום אים, און האָבן עס געשלאָגן.
/3:26 און װי דער מלך פֿון מואָבֿ האָט געזען, אַז די מלחמה איז אים צו שװער, האָט ער
האָט מיט זיך גענומען זיבן הונדערט מאַן װאָס האָבן געצױגן שװערדן דורכצוברעכן
צו דעם מלך פֿון אדום, אָבער זיי האָבן ניט געקענט.
/3:27 און ער האָט גענומען זײַן עלטסטער זון, װאָס זאָל האָבן געקיניגט אין זײַן אָרט, און
האָט אים אױפֿגעבראַכט פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער אױף דער װאַנט. און עס איז געווען גרויס
און זײ האָבן זיך אַװעקגעגאַנגען פֿון אים, און האָבן זיך אומגעקערט צו ישׂראל
                                            זײער אײגענעם לאנד.