2 עסדראס
/16:1 װײ איז דיר, בבֿל, און אזיע! וויי צו דיר, מצרים און סיריע!
/16:2 פֿאַרגורט אײַך מיט זאַקן און האָר, װײנט אײַערע קינדער,
און אנטשולדיגט; װאָרום דײַן אומקום איז נאָענט.
/16:3 אַ שװערד איז געשיקט אױף דיר, און װער קען זי אומקערן?
/16:4 אַ פֿײַער איז געשיקט געװאָרן צװישן אײַך, און װער קען עס פֿאַרלעשן?
/16:5 מע האָט געשיקט צו אײַך פּלאָגן, און װאָס איז דער װאָס קאָן זײ אַװעקטריבן?
/16:6 מעג עמיצער פֿאַרטריבן אַ הונגעריקן לײב אין האָלץ? אָדער קען איינער שטילן
דאָס פֿײַער אין שטערלעך, ווען עס האָט אָנגעהויבן ברענען?
/16:7 מעג מען אומקערן דעם פײַל װאָס איז געשאָסן פֿון אַ שטאַרקן בױגן?
/16:8 דער שטאַרקער גאָט שיקט די פּלאָגן, און װער איז דער װאָס קאָן זײ טרײַבן
                                                                אַוועק?
/16:9 פֿון זײַן גרימצאָרן װעט אַרױסגײן אַ פֿײַער, און װער איז דער װאָס קען עס בלײַשן?
/16:10 ער װעט װאַרפֿן בליץ, און װער זאָל ניט מורא האָבן? ער וועט דונערן, און
                                  װער זאָל ניט מורא האָבן?
/16:11 גאָט װעט דרינגען, און װעמען זאָל ניט געשלאָגן װערן
                                          אין זיין בייַזייַן?
/16:12 די ערד ציטערט, און אירע יסודות; דער ים איז אויפגעשטאנען מיט
די כוואליעס פון דער טיף, און די כוואליעס דערפון זענען דערשראקן, און די פיש
אויך דערפון פאַר גאָט, און פאַר דער פּראַכט פון זיין מאַכט.
/16:13 װאָרום שטאַרק איז זײַן רעכטער האַנט, װאָס בײַט דעם בויגן, זײַנע פֿײַלן װאָס ער
שיסן זענען שאַרף, און וועט ניט פאַרפירן, ווען זיי אָנהייבן צו זיין שאָס אין
                                      די ענדס פון דער וועלט.
/16:14 זע, די פּלאָגן װערן געשיקט, און װעלן זיך ניט אומקערן, ביז זײ
                                           קומען אויף דער ערד.
/16:15 דאָס פֿײַער איז אָנגעצונדן, און זאָל ניט פֿאַרלאָשן װערן, ביז עס פֿאַרלענדט דעם
                                               יסוד פון דער ערד.
/16:16 אַזױ װי אַ פֿײַל װאָס װערט געשאָסן פֿון אַ שטאַרקן בױגן, קערט זיך ניט צוריק
צוריק: אַזוי וועלן ניט די פּלאָגן וואָס וועט געשיקט ווערן אויף דער ערד
                                           צוריקקומען ווידער.
/16:17 װײ איז מיר! וויי איז מיר! ווער וועט מיך מציל זיין אין יענע טעג?
/16:18 דער אָנהייב פֿון צער און גרױסע טרױער; דער אָנהייב פון הונגער
און גרויס טויט; דער אָנהייב פון מלחמות, און די כוחות וועלן שטיין אין
מורא; דער אָנהייב פון בייז! װאָס זאָל איך טאָן װען די דאָזיקע בײז װעלן
                                                                  קומען?
/16:19 זע, הונגער און פּלאָג, צרה און פּײַן, װערן געשיקט װי פּלאָגן.
                                             פֿאַר אַמענדמענט.
/16:20 אָבער פֿון װעגן אַלע די דאָזיקע װעלן זײ זיך ניט אומקערן פֿון זײער רשעות, און ניט
         זיין שטענדיק מיינדאַד פון די פּלאָגן.
/16:21 זע, שפּײַז זאָל זײַן אַזױ גוט ביליק אױף דער ערד, אַז זײ װעלן
טראַכטן זיך צו זיין אין אַ גוט פאַל, און אַפֿילו דעמאָלט וועט וואַקסן אויף בייז
      ערד, שווערד, הונגער, און גרויס צעמישונג.
/16:22 װאָרום אַ סך פֿון די װאָס זיצן אױף דער ערד װעלן אומקומען פֿון הונגער; און די
אַנדערע, װאָס אַנטלאָפֿן פֿון הונגער, װעט פֿאַרטיליקן די שװערד.
/16:23 און די טױטע װעלן אַרױסגעװאָרפֿן װערן װי מיסט, און קײן מענטש װעט ניט זײַן
טרײסט זײ, װאָרום די ערד װעט פֿאַרװיסט װערן, און די שטעט װעלן זײַן
                                               וואַרפן אַראָפּ.
/16:24 קײנער װעט ניט איבערבלײַבן צו באַאַרבעטן די ערד און זי צו זײען
/16:25 די בײמער װעלן געבן פֿרוכט, און װער זאָל זײ אײַנזאַמלען?
/16:26 די װײַנטרויבן װעלן ריפּען, און װער װעט זײ טרעטן? װאָרום אַלע ערטער װעלן
                                     זיין וויסט פון מענטשן:
/16:27 און אײנער װעט באַגערן צו זען דעם אַנדערן, און צו הערן זײַן קָול.
/16:28 װאָרום פֿון אַ שטאָט װעלן איבערבלײַבן צען, און צװײ פֿון פֿעלד, װאָס
באַהאַלטן זיך אין די געדיכטע גראָזן און אין די שפּאַלטן פֿון די פֿעלז.
/16:29 אַזױ װי אין אַן אָרט פֿון מזיתים זײַנען געבליבן אױף יעדן בוים דרײַ אָדער פֿיר
                                                                הזיתים;
/16:30 אָדער אַזױ װי אַ װײַנגאָרטן װערט אײַנגעזאַמלט, בלײַבט פֿון זײ אַ װײַנגאָרטן
 וואָס פלייסיק זוכן דורך דעם ווייַנגאָרטן:
/16:31 אַזױ װעלן אין יענע טעג בלײַבן דרײַ אָדער פֿיר פֿון די װאָס
       דורכזוכן זייערע הײַזער מיט דער שווערד.
/16:32 און די ערד װעט פֿאַרװיסט װערן, און אירע פֿעלדער װעלן פֿאַרעלטערט װערן,
און אירע װעגן און אַלע אירע װעגן װעלן פֿול װערן מיט דערנער, װאָרום קײנער
                                                 וועט דורכפאָרן.
/16:33 די יונגפֿרױען װעלן טרויערן אָן חתנים; די פרויען װעלן טרויערן,
ווייל קיין מאנען; זײערע טעכטער װעלן טרויערן, אָן הילף.
/16:34 אין די מלחמות װעלן פֿאַרטיליקט װערן זײערע חתן, און זײערע מענער
                               וועט אומקומען פון הונגער.
/16:35 הערט אַצונד דאָס, און פֿאַרשטײט דאָס, איר קנעכט פֿון גאָט.
/16:36 זע, דאָס װאָרט פֿון {dn גאָט}, נעם עס, גלויפֿט ניט די געטער פֿון װעמען
                                              האָט גאָט גערעדט.
/16:37 זע, די פּלאָגן דערנענטערן זיך, און זײ זײַנען ניט פֿאַרלאָזט.
/16:38 אַזױ װי אַ טראָגעדיק װײַב אין נײַנטן חודש האָט געבאָרן איר זון,
מיט צוויי אָדער דריי שעה פון איר געבורט גרויס פּיינז קאָמפּאַס איר טראכט, וואָס
ווייטיק, ווען דאָס קינד קומט אַרויס, זיי פאַרמאַכן נישט אַ מאָמענט:
/16:39 אַזױ װעלן ניט פֿאַרלאָזן װערן די פּלאָגן צו קומען אױף דער ערד, און די
די וועלט וועט טרויערן, און צער וועט קומען אויף איר פון אַלע זייַט.
/16:40 מײַן פֿאָלק, הער מײַן װאָרט, גרײט אײַך צו דײַן מלחמה און אין יענע
די רשעות זיינען אפילו ווי פּילגרימס אויף דער ערד.
/16:41 דער װאָס פֿאַרקױפֿט, זאָל זײַן װי דער אַנטלױפֿט, און דער װאָס קױפֿט.
                    ווי איינער וואָס וועט פאַרלירן:
/16:42 דער װאָס פֿאַרנעמט סחורה, אַזױ װי דער װאָס האָט פֿון אים ניט קײן נוץ;
װאָס בױט אַזױ װי דער װאָס זאָל ניט װױנען דערין.
/16:43 דער װאָס זײַערט, אַזױ װי ער זאָל ניט שנײַדן;אַזױ אױך דער װאָס פֿלאַנצט דעם
ווייַנגאָרטן, ווי דער וואָס זאָל ניט קלייַבן די ווייַנטרויבן.
/16:44 די װאָס האָבן חתונה, אַזױ װי די װאָס װעלן ניט קריגן קינדער; און די וואס האבן חתונה
                                            נישט, װי די אלמנים.
/16:45 און דערפֿאַר האָבן די װאָס אַרבעטן אומזיסט;
/16:46 װאָרום פֿרעמדע װעלן שנײַדן זײערע פֿרוכט, און אױסרובֿן זײער פֿאַרמעג, צעברעכן
זײערע הײַזער, און נעמען זײערע קינדער אין געפֿאַנגענשאַפֿט, פֿאַר אין געפֿאַנגענשאַפֿט און
                          הונגער װעלן זײ קריגן קינדער.
/16:47 און די װאָס פֿאַרנעמען זײערע סחורה מיט גזלן, אַלץ מער באַדעקן זײ
זײערע שטעט, זײערע הײַזער, זײערע פֿאַרמעגן, און זײערע אײגענע.
/16:48 אַלץ מער װעל איך צערענען אױף זײ פֿאַר זײער זינד, זאָגט גאָט.
/16:49 אַזױ װי אַ זונה האָט מקנא אַ רעכטע ערלעכע און ערלעכע פֿרױ;
/16:50 און גערעכטיקײט װעט פֿײַנט זינד, װען זי קלײט זיך, און
זאָל זי באַשולדיקן צו איר פּנים, אַז ער קומט, דער וועט באַשיצן אים אַז
                              יעטװעדער זינד אױף דער ערד.
/16:51 און דעריבער זאָלט איר ניט זײַן אַזױ װי איר, און ניט צו אירע װערק.
/16:52 װאָרום נאָך אַ ביסל, און זינד װעט אַװעקגענומען װערן פֿון דער ערד, און
            גערעכטיקייט וועט הערשן צווישן אייך.
/16:53 זאָל דער זינדיקער ניט זאָגן אַז ער האָט ניט געזינדיקט, װאָרום גאָט װעט פֿאַרברענען קוילן
פֿון פֿײַער אױף זײַן קאָפּ, װאָס זאָגט פֿאַר יהוה גאָט און זײַן פּראַכט: איך
                                        האָבן ניט געזינדיקט.
/16:54 זע, גאָט װײס אַלע מעשׂים פֿון מענטשן, זײערע פֿאַנטאַזיעס, זײערע
                              מחשבות, און זייערע הערצער:
/16:55 װאָס האָט גערעדט נאָר דאָס װאָרט: זאָל מאַכן די ערד; און עס איז געמאכט געווארן: זאל
דער הימל ווערן געמאכט; און עס איז באשאפן געווארן.
/16:56 אין זײַן װאָרט זײַנען געשאַפֿן געװאָרן די שטערן, און ער װײס די צאָל פֿון זײ.
/16:57 ער פֿאַרזוכט דעם תּיבֿה, און אירע אוצרות; ער האָט געמאָסטן די
                                     ים, און וואָס עס כּולל.
/16:58 ער האָט פֿאַרמאַכט דעם ים אין מיטן פֿון די װאַסערן, און מיט זײַן װאָרט
       ער האט געהאנגען די ערד אויף די וואסערן.
/16:59 ער צעשפּרײט די הימלען װי אַ געװעלב; אויף די וואסערן האט ער
                                                     געגרינדעט עס.
/16:60 אין דער מדבר האָט ער געמאַכט קװאַלן װאַסער, און בעקן אױף די שפיץ פֿון
די בערג, אז די פארפלייצונגען זאלן אראפגיסן פון די הויכע פעלזן צו
                                                  וואַסער די ערד.
/16:61 ער האָט געמאַכט דעם מענטש, און האָט אַרײַנגעטאָן זײַן האַרץ אין מיטן גוף, און אים געגעבן
                               אָטעם, לעבן, און פארשטאנד.
/16:62 יאָ, און דער גײַסט פֿון גאָט אַלמעכטיקער, װאָס האָט געמאַכט אַלץ, און ער זוכט
אויס אַלע פאַרבאָרגן זאכן אין די סיקריץ פון דער ערד,
/16:63 פֿאַר װאָר, ער װײס אײַערע המצאות, און װאָס איר טראַכט אין אײַערע הערצער,
אפילו די וואָס זינדיקן און וועלן באַהאַלטן זייער זינד.
/16:64 דרום האָט {dn גאָט} געזוכט אַלע אײַערע מעשים, און ער װעט
                                                שעמען אײַך אַלע.
/16:65 און אַז אײַערע זינד װערן אַרױסגעבראַכט, זאָלט איר זיך שעמען פֿאַר מענטשן;
און אײַערע זינד װעלן זײַן אײַערע באַשולדיקער אין יענעם טאָג.
/16:66 װאָס װעט איר טאָן? אָדער װי װעט איר באַהאַלטן אײַערע זינד פֿאַר גאָט און פֿאַר זײַנע
                                                                מלאכים?
/16:67 זע, גאָט אַלײן איז דער ריכטער, האָט מורא פֿאַר אים, לאָז אָפּ פֿון אײַערע זינד,
און פארגעס אייערע זינד, זיך מער ניט צומישן מיט זיי אויף אייביק;
זאָל גאָט דיך אַרױספֿירן, און דיך מציל זײַן פֿון אַלע צרות.
/16:68 װאָרום זע, דער ברענענדיקער גרימצאָרן פֿון אַ גרױסער המון איז אָנגעצונדן איבער אײַך;
און זײ װעלן אַװעקנעמען עטלעכע פֿון אײַך, און דיך עסן מיט לײדיק
                            זאַכן געפֿינט זיך צו געטער.
/16:69 און די װאָס האָבן זײ צושטימען, װעלן געשלאָסן װערן און פֿאַרשלאָגן
                                              חרפה און צעטרעטן.
/16:70 װאָרום אין איטלעכן אָרט און אין די קומענדיקע שטעט װעט זײַן אַ גרױסער
                         אויפרייס אויף די וואס ירא ה\'.
/16:71 זײ װעלן זײַן װי משוגעים, קיינעם ניט שפּאַרן, אָבער נאָך פֿאַרבײַסן און
פֿאַרטיליקט די װאָס האָבן מורא פֿאַר גאָט.
/16:72 װאָרום זײ װעלן פֿאַרװיסטן און צונעמען זײערע פֿאַרמעגן, און זײ אַרױסװאַרפֿן
                                                       זײערע הײזער.
/16:73 און זײ װעלן װיסן װערן װאָס זײַנען מײַנע אױסדערװײלטן; און זיי וועלן געפּרוּווט ווערן ווי
                                     דאָס גאָלד אין פֿײַער.
/16:74 הערט, מײַן געליבטע, זאָגט גאָט: זע, די טעג פֿון צרה זענען
אין דער האַנט, אָבער איך וועל דיך מציל זיין פון די זעלבע.
/16:75 זאָלט איר ניט מוֹרא האָבן און ניט צופֿאַלן; פֿאַר גאָט איז דיין פירער,
/16:76 און דער פירער פֿון די װאָס היטן מײַנע געבאָט און געזעצן, זאָגט דער
אֲדֹנָי ה\': זאָלן דיך נישט שווערן אייַערע זינד, און אייַערע זינד זאָלן נישט זיין
                                                  הייבן זיך אויף.
/16:77 װײ צו די װאָס זײַנען געבונדן מיט זײערע זינד, און פֿאַרדעקן מיט זײערע
זינד ווי ווי אַ פעלד איז באדעקט מיט בושעס, און דער דרך
דערפון באדעקט מיט דערנער, כדי קיינער זאל נישט דורכגיין!
/16:78 עס װערט געלאָזט אױסגעטאָן, און װערט אַרײַן אין פֿײַער צו פֿאַרלענדן
                                                                דערמיט.