2 עסדראס
/12:1 און עס איז געװען, װען דער לײב האָט גערעדט די דאָזיקע װערטער צום אָדלער, האָב איך
געזען,
/12:2 און ערשט דער קאָפּ װאָס איז געבליבן, און די פֿיר פֿליגלען האָבן זיך מער ניט באַװיזן;
און די צװײ זײַנען געגאַנגען צו איר, און האָבן זיך אױפֿגעשטעלט צו קיניגן, מיט זײערע
די מלכות איז געווען קליין, און אָנגעפילט מיט טומל.
/12:3 און איך האָב געזען, ערשט זײ האָבן זיך מער ניט באַװיזן, און דער גאַנצער לײַב פֿון דעם
דער אָדלער איז פֿאַרברענט געוואָרן, אַזוי אַז די ערד איז געווען אין גרויס מורא: דערנאָך האָב איך זיך דערוועקט
פון די צרה און טראנס פון מיין מיינונג, און פון גרויס מורא, און געזאגט צו
מיין גייסט,
/12:4 זע, דאָס האָסטו מיר געטאָן, װאָס דו האָסט אױסזוכט די װעגן פֿון
די העכסטע.
/12:5 אָט בין איך מיד אין מײַן זינען, און זײער שװאַך אין מײַן גײַסט; און קליין
אַ שטאַרקייט איז דאָרטן אין מיר, צוליב דער גרויסער פחד מיט וועלכער איך בין געפּלאָנטערט געוואָרן
די נאַכט.
/12:6 דרום װעל איך אַצונד בעטן דעם העכסטן, ער זאָל מיך טרײסטן
דער סוף.
/12:7 און איך האָב געזאָגט: גאָט, דער הערשער, אױב איך האָב געפֿונען חן פֿאַר דײַן
דערזען, און אויב איך בין גערעכטפארטיקט מיט דיר פאר פילע אנדערע, און אויב מיין
טאַקע קום ארויף פאַר דיין פּנים;
/12:8 טרײסט מיך דען, און װײַז מיר דײַן קנעכט דעם פּיתרון און דעם פּלױן
אונטערשייד פֿון דער דאָזיקער שרעקלעכער זעונג, כּדי דו זאָלסט מײַנע גאַנצן טרייסטן
נשמה.
/12:9 װאָרום דו האָסט מיך געמאַכט װערט מיר צו װײַזן די לעצטע צײַטן.
/12:10 און ער האָט צו מיר געזאָגט: דאָס איז דער פּיתרון פֿון דער זעונג:
/12:11 דער אָדלער װאָס דו האָסט געזען אַרױפֿגײן פֿון ים, איז דאָס מלוכה
איז געזען געווארן אין דער זעאונג פון דיין ברודער דניאל.
/12:12 אָבער עס איז אים ניט אױסגעקלערט געװאָרן, דרום זאָג איך דיר אַצונד.
/12:13 זע, די טעג װעלן קומען, און עס װעט אױפֿשטײן אַ מלוכה
ערד, און עס וועט זיין דערשראָקן פון אַלע די מלכות וואָס זענען געווען פריער
עס.
/12:14 אין יענעם װעלן קיניגן צװעלף מלכים אײנער נאָך דעם אַנדערן;
/12:15 דער צװײטער װעט אָנהײבן קיניגן, און װעט האָבן מער צײַט װי
איינער פון די צוועלף.
/12:16 און דאָס זאָגן די צוועלף פֿליגלען װאָס דו האָסט געזען.
/12:17 דאָס קָול װאָס דו האָסט געהערט רעדן, און װאָס דו האָסט ניט געזען
גײ אַרױס פֿון די קעפּ, אָבער פֿון מיטן זײַן גוף, דאָס איז
די ינטערפּריטיישאַן:
/12:18 אַז נאָך דער צײַט פֿון יענער מלוכה װעלן אױפֿשטײן גרױסע קריגערײַען,
און עס וועט שטיין אין אַ געפאַר פון דורכפאַל; אָבער עס וועט ניט דעמאָלט
פאַלן, אָבער וועט ווידער זיין אומגעקערט צו זיין אָנהייב.
/12:19 און דו האָסט געזען די אַכט קלײנע אונטערפֿעדערן קלעפּן צו איר
פליגל, דאָס איז די ינטערפּריטיישאַן:
/12:20 אַז אין אים װעלן אױפֿשטײן אַכט מלכים, װאָס זײערע צײַטן װעלן זײַן נאָר
קליין, און זייער יאָרן שנעל.
/12:21 און צװײ פֿון זײ װעלן אומקומען, אין מיטן דערנענטערן זיך, פֿיר װעלן זײַן
געהיט ביז זייער סוף אָנהייבן צו דערנענטערן, אָבער צוויי זאָל זיין געהאלטן צו די
סוף.
/12:22 און װי דו האָסט געזען רוען דרײַ קעפּ, איז דאָס דער פּיתרון:
/12:23 אין זײַנע לעצטע טעג װעט דער אייבערשטער אױפֿשטעלן דרײַ מלוכות, און באַנײַען
פילע זאכן אין איר, און זיי וועלן האָבן די געוועלטיקונג פון דער ערד,
/12:24 און פֿון די װאָס װױנען אין איר, מיט אַ סך דריקונג, איבער אַלע
וואָס זענען געווען פאַר זיי: דעריבער ווערן זיי גערופן די קעפ פון דעם אָדלער.
/12:25 װאָרום דאָס זײַנען די װאָס װעלן טאָן זײַן רשעות, און װאָס װעלן
ענדיקן זיין לעצטע סוף.
/12:26 און דו האָסט געזען, אַז דער גרױסער קאָפּ האָט זיך מער ניט באַװיזן, איז ער
מיינט אַז איינער פון זיי וועט שטאַרבן אויף זיין בעט, און נאָך מיט ווייטיק.
/12:27 װאָרום די צװײ איבעריקע װעלן דערשלאָגן װערן מיט דער שװערד.
/12:28 װאָרום די שװערד פֿון אײנעם װעט פֿאַרצערן דעם אַנדערן, אָבער צום לעצט
ער פאלט אליין דורך דער שווערד.
/12:29 און דו האָסט געזען צװײ פֿעדערן אונטער די פֿליגלען גײענדיק איבער דעם
קאָפּ וואָס איז אויף די רעכט זייַט;
/12:30 דאָס הײסט, אַז דאָס זײַנען זײ װאָס דער העכסטער האָט געהיט צו זײערע
סוף: דאָס איז די קליינע מלוכה און פֿול מיט צרות, ווי דו האָסט געזען.
/12:31 און דער לײב װאָס דו האָסט געזען אױפֿשטײן פֿון װאַלד, און ברוםט,
און ער האָט גערעדט צו דעם אָדלער, און זי אָנגעשריגן מיט איר אומגערעכטיקײט
אַלע װערטער װאָס דו האָסט געהערט;
/12:32 דאָס איז דער געזאַלבטער װאָס דער העכסטער האָט געהיט פֿאַר זײ און פֿאַר זײערע
רשעות ביזן סוף: ער וועט זיי שטראף, און וועט זיי שרייען
מיט זייער אכזריות.
/12:33 װאָרום אין משפּט װעט ער זײ שטעלן פֿאַר אים לעבעדיקע, און װעט שטראף
זיי, און קער זיי.
/12:34 װאָרום דאָס איבעריקע פֿון מײַן פֿאָלק װעט ער מציל זײַן מיט חֶסד, די װאָס האָבן
געדריקט געווארן אויף מיינע געמארקן, און ער וועט זיי פרייען ביז דעם
קומען פון דעם טאָג פון דין, וואָס איך האָב גערעדט צו דיר פון דעם
די אָנהייב.
/12:35 דאָס איז דער חלום װאָס דו האָסט געזען, און דאָס זײַנען די אױסטײַטשונגען.
/12:36 נאָר דו ביסט געפֿעלן געװאָרן צו װיסן דעם דאָזיקן סוד פֿון דעם העכסטן.
/12:37 דרום שרײַב אַלע די דאָזיקע זאַכן װאָס דו האָסט געזען אין אַ בוך, און באַהאַלטן
זיי:
/12:38 און זאָלסט זײ לערנען די חכמים פֿון דעם פֿאָלק, װאָס דו קענסט זײערע הערצער.
באַגרייפן און האַלטן די סיקריץ.
/12:39 אָבער װאַרט דאָ אַלײן נאָך זיבן טעג, כּדי עס זאָל באַװיזן װערן
דיך, אַלץ וואָס עס געפעלט דעם העכסטן צו דערקלערן דיר. און מיט
אַז ער איז געגאַנגען זײַן וועג.
/12:40 און עס איז געװען, װי דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געזען, אַז די זיבן טעג זײַנען געװען
פֿאַרבײַ, און איך בין ניט װידער געקומען אין שטאָט, האָבן זײ אַלע אײַנגעזאַמלט
צוזאַמען, פֿון קלענסטער ביז גרעסטער, און זענען געקומען צו מיר, און געזאגט:
/12:41 װאָס האָבן מיר דיך באַליידיקט? און װאָס פֿאַר שלעכטס האָבן מיר געטאָן קעגן דיר,
אַז דו האָסט אונדז פֿאַרלאָזן, און זיצט דאָ אין דעם דאָזיקן אָרט?
/12:42 װאָרום פֿון אַלע נבֿיאים ביסטו אונדז נאָר איבערגעלאָזן, װי אַ קנויל פֿון די
ווינטידזש, און ווי אַ ליכט אין אַ טונקל אָרט, און ווי אַ האַווען אָדער שיף
אפגעהיט פון דעם שטורעם.
/12:43 איז ניט גענוג די בײז װאָס זײַנען געקומען צו אונדז?
/12:44 אַז דו װעסט אונדז פֿאַרלאָזן, װיפֿל בעסער איז געװען פֿאַר אונדז, אױב מיר
האָט מען פאַרברענט אין צווישן פון ציון?
/12:45 װאָרום מיר זײַנען ניט בעסער פֿון די װאָס זײַנען דאָרטן געשטאָרבן. און זײ האבן געװײנט מיט א
הויך קול. האָב איך זיי געענטפערט און געזאָגט:
/12:46 טרייסט זיך גוט, ישׂראל; און זאָלסט ניט שװער זײַן, דו הױז פֿון יעקבֿ.
/12:47 װאָרום דעם העכסטן האָט אײַך אין דערמאָנונג, און דער מעכטיקער האָט ניט
פארגעסן איר אין נסיון.
/12:48 איך האָב דיך ניט פֿאַרלאָזן, און איך בין ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון דיר;
בין געקומען אין דעם דאָזיקן אָרט צו דאַוונען פֿאַר דער וויסטעניש פֿון ציון, און איך
זאל זוכן רחמנות פֿאַר די נידעריק נחלה פון דיין מיזבייעך.
/12:49 און אַצונד גײט איטלעכער אַהײם, און נאָך די דאָזיקע טעג װעל איך קומען
צו דיר.
/12:50 און דאָס פֿאָלק איז געגאַנגען אין שטאָט, אַזױ װי איך האָב זײ באַפֿױלן.
/12:51 און איך בין געבליבן שטיל אין פֿעלד זיבן טעג, אַזױ װי דער מלאך האָט מיר באַפֿױלן;
און איך האָב געגעסן נאָר אין יענע טעג פֿון די בלומען פֿון פֿעלד, און האָט געהאַט מײַן
פלייש פון די הערבס
