2 עסדראס
/11:1 און איך האָב געזען אַ חלום, ערשט אַ אָדלער איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון ים;
װא ם הא ט געהא ט צװעל ף פײערלע ך פליגלען , או ן דר ײ קעפ .
/11:2 און איך האָב געזען, ערשט זי האָט אױסגעשפּרײט אירע פֿליגלען איבער דער גאַנצער ערד און איבער דער גאַנצער ערד
ד י װינט ן פו ן דע ר לופט ן האב ן אוי ף אי ר געבלאזן , או ן זי ך פארזאמלט .
/11:3 און איך האָב געזען, און פֿון אירע פֿעדערן זײַנען געװאָרן אַנדערע פאַרקערט
פעדערז; און זײ זײַנען געװאָרן קלײנע פֿעדערן און קלײנע.
/11:4 אָבער אירע קעפּ זײַנען געװען רוען, דער קאָפּ אין מיטן איז געװען גרעסער פֿון דעם
אנדערע, אָבער רעסטיד עס מיט די רעזאַדו.
/11:5 און איך האָב געזען, ערשט דער אָדלער פֿליִען מיט אירע פֿעדערן, און
האט געקיניגט אויף דער ערד, און איבער די וואוינען אויף איר.
/11:6 און איך האָב געזען אַז אַלץ אונטערן הימל איז איר אונטערטעניק, און קײנער
האָט גערעדט קעגן איר, ניט, קיין באַשעפעניש אויף דער ערד.
/11:7 און איך האָב געזען, ערשט דער אָדלער איז אױפֿגעשטאַנען אױף אירע קלאַנגען, און האָט צו איר גערעדט.
פעדערז, געזאגט,
/11:8 היט זיך ניט מיט אײן מאָל, שלאָפֿט איטלעכער אין זײַן אָרט, און היט זיך
קורס:
/11:9 אָבער די קעפּ זאָלן באַהיט װערן צום לעצט.
/11:10 און איך האָב געזען, ערשט דאָס קָול איז ניט אַרױס פֿון אירע קעפּ, נאָר פֿון
צווישן איר גוף.
/11:11 און איך האָב געצײלט אירע צװײטע פֿעדערן, ערשט עס זײַנען געװען אַכט פֿון
זיי.
/11:12 און איך האָב געקוקט, ערשט אױף דער רעכטער זײַט איז אױפֿגעשטאַנען אײן פעדער;
און האָט געקיניגט איבער דער גאַנצער ערד;
/11:13 און עס איז געװען, אַז ער האָט געקיניגט, איז געקומען זײַן סוף, און דער אָרט.
דערפֿון האָט זיך מער ניט באַוויזן, און די ווײַטערדיקע האָבן זיך אויפֿגעשטעלט. און האָט געקיניגט,
און האט אַ גרויס צייַט;
/11:14 און עס איז געװען, אַז ער האָט געקיניגט, איז אױך געקומען זײַן סוף, אַזױ װי אַזױ
דער ערשטער, אַזוי אַז עס איז געווען ניט מער.
/11:15 איז דאָרטן געקומען אַ קָול צו אים, און האָט געזאָגט:
/11:16 הערט, דו װאָס האָסט געמאַכט געװאָרן איבער דער ערד אַזױ לאַנג: דאָס זאָג איך
דיך, איידער דו האָסט זיך מער נישט באַוויזן,
/11:17 נאָך דיר װעט ניט קומען צו דײַן צײַט, און ניט צו דער האַלב
דערפון.
/11:18 און דער דריטער איז אױפֿגעשטאַנען, און האָט געקיניגט װי דער אַנדערער פֿריִער, און האָט זיך באַװיזן ניט
מער אויך.
/11:19 אַזױ איז געגאַנגען מיט אַלע איבעריקע אײנס נאָכן אַנדערן, אַזױ װי איטלעכער
האט געקיניגט, און דאן האט זיך מער ניט באוויזן.
/11:20 און איך האָב געזען, און ערשט מיט דער צײַט די פֿעדערן װאָס זײַנען געגאַנגען
האָט זיך געשטעלט אויף דער רעכטער זייט, כּדי זיי זאָלן אויך הערשן; און עטלעכע פון
זיי האָבן געהערשט, אָבער אין אַ בשעת זיי האָבן זיך ניט מער:
/11:21 װאָרום עטלעכע פֿון זײ זײַנען אױפֿגעשטעלט געװאָרן, אָבער האָבן ניט געהערשט.
/11:22 נאָך דעם האָב איך געקוקט, ערשט די צוועלף פֿעדערן האָבן זיך מער ניט באַװיזן;
אדער די צוויי קליינע פעדערן:
/11:23 און אױף דעם גוף פֿון דעם אָדלער איז מער ניט געװען, נאָר דרײַ קעפּ װאָס
גערוט, און זעקס פליגלען.
/11:24 און איך האָב אױך געזען, אַז צװײ פֿעדערן האָבן זיך צעטײלט פֿון דעם
זעקס, און איז געבליבן אונטער דעם קאָפּ וואָס איז געווען אויף דער רעכטער זייט;
פיר זײנען װײטער אויף זײער ארט.
/11:25 און איך האָב געזען, ערשט די פֿעדערן װאָס אונטערן פֿליגלען האָבן זיך געטראַכט
שטעלן זיך זיך און צו האָבן די הערשן.
/11:26 און איך האָב געזען, ערשט עס איז געװען אײנגעשטעלט, אָבער באַלד האָט זיך ניט באַװיזן.
מער.
/11:27 און דער צװײטער איז געװען גיכער פֿון דער ערשטער.
/11:28 און איך האָב געזען, ערשט די צװײ איבערגעבליבענע האָבן זיך אױך געטראַכט
צו הערשן:
/11:29 און אַז זײ האָבן אַזױ געטראַכט, ערשט האָט זיך אױפֿגעכאַפּט אײנער פֿון די קעפּ װאָס
זיינען געווען אין רו, דאָס הייסט, דאָס וואָס איז געווען אין מיטן; װאָרום דאָס איז געװען גרעסער
װי די צװײ אנדערע קעפ.
/11:30 און איך האָב געזען, אַז די צװײ אַנדערע קעפּ זײַנען פֿאַרבונדן מיט אים.
/11:31 און ערשט דער קאָפּ האָט זיך געדרײט מיט די װאָס מיט אים, און האָט געטאָן
עסן די צוויי פעדערן אונטער די פליגל וואָס וואָלט האָבן געקיניגט.
/11:32 אָבער דער דאָזיקער קאָפּ האָט מוֹרא געמאַכט די גאַנצע ערד, און האָט געטראָגן אין איר הערשן איבער אַלץ
די וואָס האָבן געוואוינט אויף דער ערד מיט פיל דריקונג; און עס האט די
גאַווערנאַנס פון דער וועלט מער ווי אַלע די פליגל וואָס זענען געווען.
/11:33 און נאָך דעם האָב איך געזען, און ערשט דעם קאָפּ װאָס איז געװען אין מיטן
פּלוצים האָבן זיך מער ניט באַװיזן, װי די פֿליגלען.
/11:34 און עס זײַנען געבליבן די צװײ קעפּ, װאָס האָבן אױך געהערשט אױף דעם
ערד, און איבער די װאָס זײַנען געזעסן אין איר.
/11:35 און איך האָב געזען, ערשט דער קאָפּ פֿון דער רעכטער זײַט האָט פֿאַרגעסן דאָס װאָס איז געװען
אויף דער לינקער זייט.
/11:36 און איך קאָפּ אַ קָול, װאָס האָט צו מיר געזאָגט: קוק פֿאַר דיר, און באַטראַכט
די זאך וואס דו זעהסט.
/11:37 און איך האָב געזען, ערשט װי אַ ברויענדיקן לײב איז אַרױסגעטריבן פֿון האָלץ.
און איך האָב געזען אַז ער האָט אַרױסגעשיקט אַ קָול פֿון אַ מענטשן צום אָדלער, און געזאָגט:
/11:38 הערט, איך װעל רעדן מיט דיר, און דער העכסטער װעט צו דיר זאָגן:
/11:39 ביסט ניט דער װאָס איז געבליבן פֿון די פֿיר בהמות װאָס איך האָב געמאַכט קעניגן.
אין מיין וועלט, אַז דער סוף פון זייער צייט זאל קומען דורך זיי?
/11:40 און דער פֿערטער איז געקומען, און האָט איבערגעקערט אַלע בהמות װאָס זײַנען געװען פֿאַרבײַ און האָבן געהאַט
מאַכט איבער דער וועלט מיט גרויס מורא, און איבער די גאנצע קאָמפּאַס
פון דער ערד מיט פיל שלעכטע דריקונג; און אַזוי לאַנג האָט ער געוווינט
די ערד מיט שווינדל.
/11:41 װאָרום די ערד האָסטו ניט געמשפט מיט אמת.
/11:42 װאָרום דו האָסט געפּײַניקט די עניוותדיקע, דו האָסט שאַטן דעם שלום
האָסט ליב געהאַט ליגנער, און צעשטערט די װוינונגען פֿון די װאָס האָבן געבאָרן
פֿרוכט, און האָסט אַראָפּגעװאָרפֿן די װענט פֿון אַזעלכע װאָס האָבן דיר ניט שלעכטס געטאָן.
/11:43 דרום איז דײַן אומרעכט אַרױפֿגעגאַנגען צום העכסטן, און דײַן
שטאָלץ צו די גוואַלדיק.
/11:44 אױך דער העכסטער האָט געקוקט אױף די שטאָלצע צײַטן, ערשט זײ זײַנען
האָט זיך פֿאַרענדיקט, און זײַנע אומװערדיקײטן זײַנען מקיים.
/11:45 און דרום באַװײַזט זיך מער ניט, דו אָדלער, און דײַנע שרעקלעכע פֿליגלען, און
דיינע שלעכטע פעדערן אדער דיינע בייזע קעפ, אדער דיינע שעדליכע קלאָזען, אדער
דיין גאַנצן ליידיק גוף:
/11:46 כּדי די גאַנצע ערד זאָל דערקוויקט װערן, און זיך אומקערן, מציל געװען
פֿון דײַן גוואַלד, און כּדי זי זאָל האָפֿן אױף דעם משפּט און רחמנות פֿון
דער װאָס האָט זי געמאַכט.
