2 עסדראס
/8:1 און ער האָט מיר געענטפֿערט, אַזױ צו זאָגן: דער אייבערשטער האָט געמאַכט די דאָזיקע װעלט פֿאַר אַ סך;
אָבער די וועלט צו קומען פֿאַר ווייניק.
/8:2 איך װעל דיר דערצײלן אַ געשטאַלט, עזרַס; ווי ווען דו פרעגסט די ערד, עס
וועט זאָגן צו דיר, אַז עס גיט אַ פּלאַץ פון פורעם פון די ערד כלים
זענען געמאכט, אָבער קליין שטויב וואָס גאָלד קומט פון: אַזוי איז דער לויף פון
די איצטיקע וועלט.
/8:3 עס זענען פילע באשאפן, אָבער ווייניק וועלן ניצול ווערן.
/8:4 אַזױ האָב איך געענטפֿערט, און איך האָב געזאָגט: שלונג דאַן אַראָפּ, מײַן זעל, פֿאַרשטאַנדיק, און
פרעסן חכמה.
/8:5 װאָרום דו האָסט צוגעהערט צו הערן, און האָסט געװאָלט זאָגן נבֿיאות;
האט ניט מער פּלאַץ ווי בלויז צו לעבן.
/8:6 גאָט, אױב דו װעסט ניט לײדן דײַן קנעכט, מיר זאָלן מתפלל זײַן פֿאַר דיר,
און דו גיב אונדז זאָמען צו אונדזער האַרץ, און קולטור צו אונדזער שכל,
אַז עס זאָל קומען פרוכט דערפון; ווי וועט יעדער מענטש לעבן
פאַרדאָרבן, ווער טראגט דעם אָרט פון אַ מענטש?
/8:7 װאָרום דו אַלײן ביסטו, און מיר אַלע אײן ווערק פֿון דײַנע הענט, אַזױ װי
דו האסט געזאגט.
/8:8 װאָרום װען דער גוף איז געשאַפֿן געװאָרן אַצונד אין דער מוטערס בויך, און דו גיבסט
די מיטגלידער, דיין באַשעפעניש איז פאַרהיטן אין פייַער און וואַסער, און נייַן חדשים
דו זאלסט פאַרטראָגן דיין ווערק דיין באַשעפעניש וואָס איז באשאפן אין איר.
/8:9 אָבער דאָס װאָס היצט און װערט געהיט זאָל זײַן בײדע אָפּהיטן, און װען דער
צייט קומט, די טראכט אפגעהיט די זאכן וואָס געוואקסן אין
עס.
/8:10 װאָרום דו האָסט באַפֿױלן פֿון די טיילן פֿון דעם גוף, דאָס הײסט:
פֿון די בריסט, מילך צו געבן, וואָס איז די פרוכט פון די בריסט,
/8:11 כּדי די געשאַפֿטע זאַך זאָל געפֿאָרן פֿאַר אַ צײַט ביז דו
פטור עס צו דיין רחמנות.
/8:12 האָסט זי אױפֿגעבראַכט מיט דײַן גערעכטיקײט, און האָסטו זי געברענגט אין דײַן
תורה, און רעפאָרמירט זי מיט דיין משפּט.
/8:13 און זאָלסט עס שעכטן װי דײַן באַשעפֿעניש, און זי אױפֿלעבן װי דײַן אַרבעט.
/8:14 אױב דרום װעסטו פֿאַרטיליקן דעם װאָס מיט אַזױ גרױס מי איז געװען
געפרואווט, עס איז אַן גרינג זאַך צו זיין אָרדערד דורך דיין געבאָט, אַז
די זאַך וואָס איז געווען געמאכט קען זיין אפגעהיט.
/8:15 און אַצונד, גאָט, איך װעל רעדן; רירנדיק אַ מענטש בכלל, דו ווייסט
בעסטער; נאָר אָנרירן דײַן פֿאָלק, פֿון װעגן װעמען איך בין נעבעכדיק;
/8:16 און איבער דײַן נחלה, פֿון װעגן װאָס איך טרויערט; און פֿאַר ישׂראל, פֿאַר
וועמען איך בין שווער; וּבְגִין יַעֲקֹב, לְמַעְלָהּ, לְמִתְרֵיהּ;
/8:17 דרום װעל איך אָנהײבן דאַוונען פֿאַר דיר פֿאַר מיר און פֿאַר זײ;
איך זע די פאלן פון אונדז וואָס וואוינען אין דער ערד.
/8:18 אָבער איך האָב געהערט די גיך פֿון דעם קומענדיקן ריכטער.
/8:19 דרום הערט מײַן קָול, און פֿאַרשטײט מײַנע װערטער, און איך װעל רעדן
פאר דיר. דאָס איז דער אָנהייב פון די ווערטער פון עזרת, איידער ער איז געווען
האָבּ איך געזאָגט:
/8:20 גאָט, דו װאָס זיצט אין אײביקקײט, װאָס זעט פֿון אױבן
זאכן אין הימל און אין לופט;
/8:21 זײַן טראָן איז אומשאַצן; וועמענס כבוד קען נישט זיין פארשטאנען; פריער
וועמען די מחנות מלאכים שטייען מיט ציטערניש,
/8:22 וועמענס דינסט איז באַקאַנט מיט ווינט און פֿײַער; וועמענס וואָרט איז אמת, און
רייד קעסיידערדיק; וועמענס געבאָט איז שטאַרק, און די געזעץ איז שרעקלעך;
/8:23 זײַן בליק פֿאַרטריקנט די טיפֿענישן, און דער צאָרן מאַכט די בערג צו
צעשמעלצן זיך; וואָס דער אמת איז עדות:
/8:24 הערט צו די תּפֿילה פֿון דײַן קנעכט, און הער צו דער בעט פֿון דײַן קנעכט.
באַשעפעניש.
/8:25 װאָרום בשעת איך לעב, װעל איך רעדן, און אַזױ לאַנג װי איך האָב פֿאַרשטאַנד
וועט ענטפערן.
/8:26 קוק ניט אױף די זינד פֿון דײַן פֿאָלק; אָבער אויף די וואָס דינען דיר אין
אמת.
/8:27 היט ניט צו די שלעכטע המצאות פֿון די פֿעלקער, נײַערט די באַגער פֿון יענע
וואָס האַלטן דיין עדות אין צרות.
/8:28 זאָלסט ניט טראַכטן אױף די װאָס זײַנען געגאַנגען פֿאַר דיר פֿײַנטלעך;
געדענק זיי, וואָס לויט דיין וועט האָבן געקענט דיין מורא.
/8:29 זאָל ניט זײַן דײַן װילן צו פֿאַרטיליקן די װאָס האָבן געלעבט װי בהמות; אָבער
צו קוקן אויף די וואס האבן קלאר געלערנט דיין תורה.
/8:30 זאָלסט ניט צערענען אױף די װאָס װערן גערעכנט פֿאַר ערגער פֿון בהמות; אָבער
ליב זיי וואָס שטענדיק שטעלן זייער צוטרוי אין דיין גערעכטיקייט און כבוד.
/8:31 װאָרום מיר און אונדזערע עלטערן פֿאַרלײַכטן פֿון אַזעלכע מחלות, נאָר פֿון װעגן אונדז
זינדיקע זאָלט איר גערופן ווערן רחמנות.
/8:32 װאָרום אױב דו האָסט אַ חשק צו דערבאַרימען אױף אונדז, װעסטו דיך גערופֿן װערן
רחמנות, צו אונדז, דאָס הייסט, וואָס האָבן קיין מעשי צדקה.
/8:33 װאָרום די גערעכטע, װאָס האָבן אַ סך גוטע מעשים אײַנגעלײגט מיט דיר, װעלן אַרױסגײן פֿון
זייערע אייגענע מעשים באַקומען באַלוינונג.
/8:34 װאָרום װאָס איז דער מענטש, אַז דו זאָלסט זיך ניט באַפֿעלן פֿון אים? אָדער וואָס איז
אַ פאַרדאָרבן דור, אַז דו זאָלסט זיין אַזוי ביטער צו אים?
/8:35 װאָרום אין דער אמתן איז זײ ניט קײן מענטש צװישן די געבאָרענע, נאָר ער האָט געטאָן
שלעכט; און צווישן די געטריי איז קיינער וואָס האָט ניט געטאָן
פעלן.
/8:36 װאָרום אין דעם, גאָט, װעט זײַן דײַן גערעכטיקײט און דײַן גוטסקײט
האָט געזאָגט, אויב דו ביסט דערבאַרימדיק צו די וואָס האָבן ניט דעם צוטרוי פון
גוט אַרבעט.
/8:37 האָט ער מיר געענטפֿערט, און געזאָגט: עפּעס האָסטו רעכט גערעדט, און
לױט דײַנע װערטער װעט עס זײַן.
/8:38 װאָרום איך װעל טאַקע ניט טראַכטן װעגן די שטעלונג פֿון די װאָס האָבן געזינדיקט
פאר טויט, פאר דין, פאר צעשטערונג:
/8:39 אָבער איך װעל זיך פֿרײען איבער דער שטעלונג פֿון די צדיקים, און איך װעל
געדענק אויך זייער פּילגרימ-נעסיע, און די ישועה, און די באַלוינונג, וואָס
זיי וועלן האָבן.
/8:40 אַזױ װי איך האָב געזאָגט אַצונד, אַזױ װעט זײַן.
/8:41 װאָרום אַזױ װי דער בעל־בית זאָעט פֿיל זאָמען אױף דער ערד, און פֿלאַנצט
פילע ביימער, און נאָך די זאַך וואָס איז פארזייט גוט אין זיין צייט קומט ניט
אַרויף, און אַלץ וואָס איז געפלאנצט טוט ניט וואָרצל; אַזוי איז עס פון זיי
וואָס זענען געזעםן אין דער וועלט; זיי וועלן ניט אַלע ניצול ווערן.
/8:42 האָב איך געענטפֿערט און געזאָגט: אױב איך האָב געפֿונען חן, לאָמיך רעדן.
/8:43 אַזױ װי דער זאָמען פֿון דעם בעל־הבית פֿאַרגײט, אױב ער װעט ניט אַרױפֿגײן און באַקומען
ניט דיין רעגן אין דער צייט; אָדער אויב עס קומען צו פיל רעגן, און פאַרדאָרבן
עס:
/8:44 אַזױ איז אױך אומגעקומען דער מענטש װאָס װערט געשאַפֿן מיט דײַנע הענט, און איז
גערופֿן דייַן בילד, ווייַל דו ביסט ווי ער, פֿאַר וועמענס צוליב
האָסט אַלץ געמאַכט, און האָט אים געגליכן צו דעם זאָמען פֿון דעם בעל־בית.
/8:45 זאָלסט ניט צערענען אױף אונדז, נאָר שױן דײַן פֿאָלק, און דערבאַרימט זיך אױף דײַן אײגענעם
ירושה, װאָרום דו ביסט דערבאַרימדיק מיט דײַן באַשעפֿעניש.
/8:46 האָט ער מיר געענטפֿערט, און געזאָגט: די װײַזן זײַנען פֿאַר דער איצטיקער, און
זאכן וואָס קומען פֿאַר די וואָס קומען.
/8:47 װאָרום דו קומסט װײט, אַז דו זאָלסט קענען ליב האָבן מײַן
באַשעפעניש מער ווי איך: אָבער איך האב אָפט מאָל געצויגן צו דיר און צו
עס, אָבער קיינמאָל צו די אומגערעכט.
/8:48 אױך אין דעם ביסטו װוּנדער פֿאַר דעם העכסטן;
/8:49 מיט װאָס דו האָסט זיך דערנידעריקט אַזױ װי עס װערט דיר, און האָסט ניט
געמשפט זיך ווערט צו זיין פיל געלויבט צווישן די צדיקים.
/8:50 װאָרום אַ סך גרױסע אומגליק װעט געטאָן װערן צו די װאָס אין דער לעצטער צײַט
וועט וואוינען אין דער וועלט, ווייַל זיי זענען געגאנגען אין גרויס שטאָלץ.
/8:51 אָבער פֿאַרשטײ דיר אַלײן, און זוך די כבוד פֿאַר די װאָס זײַנען
װי דו.
/8:52 װאָרום פֿאַר אײַך איז געעפֿנט געװאָרן גן־עדן, דער בוים פֿון לעבן איז געפֿלאַנצט, די צײַט
צו קומען איז צוגעגרייט, ריפל איז גרייט, אַ שטאָט איז געבויט, און
מנוחה איז ערלויבט, יאָ, גאנץ גוטסקייט און חכמה.
/8:53 די װאָרצל פֿון בײז איז פֿאַרחתמעט פֿון אײַך, שוואַכקײט און די מאָל איז באַהאַלטן.
פון דיר, און פארדארונג איז אנטלאפן אין גיהנום צו פארגעסן ווערן:
/8:54 צער זײַנען דורכגעגאַנגען, און צום סוף װערט דערצײלט דער אוצר
ימאָרטאַליטי.
/8:55 און דעריבער פֿרעגסטו ניט מער קײן פֿרעגן װעגן דעם המון פֿון
די אומקומען.
/8:56 װאָרום װען זײ האָבן זיך גענומען פֿרײַ, האָבן זײ פֿאַראַכט דעם אייבערשטן, געדאַנקען
פֿאַראַכט פֿון זײַן תּוֹרה, און האָט פֿאַרלאָזן זײַנע װעגן.
/8:57 און זײ האָבן צעטרעטן זײַנע צדיקים,
/8:58 און האָבן געזאָגט אין זײער האַרצן: עס איז ניטא קײן גאָט; יאָ, און אַז וויסן
זיי מוזן שטאַרבן.
/8:59 װאָרום אַזױ װי די דאָזיקע זאַכן װעט אײַך אױפֿנעמען, אַזױ זײַנען דאָרשטן און פּײַן
צוגעגרײט צו זײ, װאָרום עס איז ניט געװען זײַן װילן, װאָס מענטשן זאָלן קומען צו זײ
ניין:
/8:60 אָבער די באַשאַפֿענע האָבן פֿאַראומרײניקט דעם נאָמען פֿון דעם װאָס האָט זײ געמאַכט.
און זיי זענען געווען אַנדאַנקען צו אים וואָס האָט צוגעגרייט לעבן פֿאַר זיי.
/8:61 און דערפֿאַר איז מײַן משפּט אַצונד אין האַנט.
/8:62 די דאָזיקע זאַכן האָב איך ניט באַװיזן צו אַלע מענטשן, נאָר דיר, און אַ ביסל
װי דו. דערנאָך האָב איך געענטפערט און געזאָגט:
/8:63 זע, גאָט, אַצונד האָסטוּ מיר געװיזן די פֿיל װוּנדער,
וואָס דו וועסט אָנהייבן צו טאָן אין די לעצטע צייט: אָבער אין וואָס צייט, דו
האָסט מיר ניט געוויזן.
