2 עסדראס
/3:1 אין דרײַסיקסטן יאָר נאָכן חורבן פֿון דער שטאָט בין איך געװען אין בבֿל, און
איז געלעגן אויף מיין געלעגער און מיינע מחשבות זענען ארויף אויף מיין הארץ:
/3:2 װאָרום איך האָב געזען די װיסטעניש פֿון צִיון, און דעם עשירות פֿון די װאָס זיצן אין
                                                                      בבל.
/3:3 און מײַן גײַסט האָט זיך שטאַרק באַװיזן, און איך האָב אָנגעהױבן רעדן װערטער פֿול מיט
                   מורא פארן אייבערשטן, און געזאגט:
/3:4 גאָט, װאָס הערשט, דו האָסט גערעדט אין אָנהײב, װען דו האָסט געטאָן.
פלאנצט די ערד, און דיך אליין, און האט באפוילן די מענטשן,
/3:5 און ער האָט געגעבן אַ לײַב צו אָדָם אָן אַ נפֿש, װאָס דאָס איז געװען דער אַרבעט
דײַנע הענט, און האָט אַרײַן אין אים אַרײַן דעם אָטעם פֿון לעבן, און ער איז געװען
                                         געמאכט לעבן פאר דיר.
/3:6 און האָסט אים געבראַכט אין גן־עדן װאָס דײַן רעכטע האַנט האָט געפֿלאַנצט,
                       אײדער אײדער די ערד איז אריבער.
/3:7 און דו האָסט אים געבאָטן צו ליב האָבן דײַן װעג, װאָס ער
האָט איבערגעטריבן, און תכף האסטו באַשטימט דעם טויט אין אים און אין זיין
דָורוֹת, פוּן זיי זענען אַרויסגעקומען פעלקער, שבטים, מענטשן און משפּחות
                                                                  נומער.
/3:8 און איטלעכער פֿאָלק איז געגאַנגען לויט זײער װילן, און האָט געטאָן װוּנדערלעכע זאַכן
        פֿאַר דיר, און פֿאַראַכט דײַנע געבאָט.
/3:9 און װידער מיט דער צײַט האָסטוּ געבראַכט דעם מבול אױף די װאָס
  איז געזעסן אין דער וועלט, און זיי צעשטערט.
/3:10 און עס איז געװען אין יעדן פֿון זײ, אַזױ איז געװען אַזױ װי דער טױט פֿון אָדָם
                                                   דער מבול צו די.
/3:11 אָבער דו האָסט איבערגעלאָזט אײנער פֿון זײ, דאָס הײסט: נח מיט זײַן הױזגעזינט;
       פֿון װעמען זײַנען געקומען אַלע צדיקים.
/3:12 און עס איז געװען, אַז די װאָס זײַנען געזעסן אױף דער ערד, האָבן אָנגעהױבן צו
מערן זיך, און זיי האָבן באַקומען אַ פּלאַץ פון קינדער, און זענען געווען אַ גרויס מענטשן,
ז ײ האב ן װידע ר אנגעהויב ן צ ו זײ ן מער ר רשעים , װ י ד י ערשט ע .
/3:13 און אַז זײ האָבן געלעבט פֿאַר דיר אַזױ שלעכט, האָסטו דיך אױסגעקליבן אַ
אַ מענטש פֿון צװישן זײ, װאָס זײַן נאָמען איז געװען אַבֿרהם.
/3:14 האָסטו אים ליב געהאַט, און נאָר צו אים האָסטו געטאָן דײַן װילן;
/3:15 און האָט געשלאָסן מיט אים אַן אײביקן בונד, אים צוגעזאָגט, אַז דו
װאָלט קײנמאָל נישט פֿאַרלאָזן זײַן זאָמען.
/3:16 און דו האָסט אים געגעבן יצחקן, און אױך צו יצחקן האָסטו געגעבן יעקבן.
און עֵשָׂו. און יעקבן, האָסט אים אױסדערװײלט פֿאַר דיר, און האָסט געמאַכט בײַ עֵשָׂון.
און אַזוי איז יעקב געוואָרן אַ גרויסער המון.
/3:17 און עס איז געװען, אַז דו האָסט אַרױסגעצױגן זײַן זאָמען פֿון מִצרַיִם,
   האָט זײ אַרױפֿגעבראַכט אױפֿן באַרג סיני.
/3:18 און האָסט געבוקט די הימלען, האָסט באַשטעלט די ערד, באַװעגט די גאַנצער.
וועלט, און האָט געמאַכט ציטערנישן די טיפֿענישן, און האָט דערשראָקן די מענטשן דערפֿון
                                                                  עלטער.
/3:19 און דײַן פּראַכט איז געגאַנגען דורך פֿיר טױערן, פֿון פֿײַער, און פֿון ערדציטערניש, און
פון ווינט און פון קעלט; כּדי זאָלסט געבן די תּוֹרה צו דעם זאָמען
          יעקב, און חריפות צו דעם דור פון ישראל.
/3:20 און דו האָסט ניט אָפּגעטאָן פֿון זײ אַ שלעכט האַרץ, דײַן תּוֹרה
                              קען ברענגען אין זיי פרוכט.
/3:21 װאָרום דער ערשטער אדם, װאָס האָט געטראָגן אַ שלעכט האַרץ, האָט איבערגעטראָגן, און איז געװען
באַקומען; און אַזוי זיי אַלע וואָס זענען געבוירן פון אים.
/3:22 אַזױ איז דער קראַנקײט געװאָרן שטענדיק; און די געזעץ (אויך) אין די האַרץ פון
די מענטשן מיט די מאַליגנאַטי פון די וואָרצל; אַזוי אַז די גוטע זענען אַוועק
           אַװעק, און דאָס בײז איז נאָך געבליבן.
/3:23 און די צײַטן זײַנען אַװעקגעגאַנגען, און די יאָרן זײַנען געבראַכט געװאָרן;
האסטו דיך אויפגעשטעלט א קנעכט וואס רופט זיך דוד.
/3:24 װעמען דו האָסט באַפֿױלן צו בױען אַ שטאָט צו דײַן נאָמען, און צו מקריב זײַן
                    קטורת און קרבנות צו דיר אין איר.
/3:25 און אַז דאָס איז געשען פילע יאָרן, האָבן די װאָס באַװױנט די שטאָט פֿאַרלאָזן
                                                                      דיר,
/3:26 און אין אַלץ האָט געטאָן אַזױ װי אדם און אַלע זײַנע דורות האָבן געטאָן; װאָרום
            זיי האָבן אויך געהאט אַ שלעכט האַרץ:
/3:27 און האָסטו איבערגעגעבן דײַן שטאָט אין דער האַנט פֿון דײַנע פֿײַנט.
/3:28 זײַנען נאָך בעסער זײערע מעשׂים װאָס באַװױנען בבֿל, אַז זײ זאָלן
               דעריבער האָבן די שליטה איבער ציון?
/3:29 װאָרום אַז איך בין אַהין געקומען, און איך האָב געזען אומברענגען אָן צאָל, איז מײַן
די נשמה האָט געזען אַ סך רשעים אין דעם דרײַסיקסטן יאָר, אַזוי אַז מײַן האַרץ האָט זיך צעפֿאַלן
                                                                      מיר.
/3:30 װאָרום איך האָב געזען װי דו האָסט זײ געלאָזט זינדיקן, און האָסט געשניטן די רשָעים
טוערס: און האָסט פֿאַרטיליקט דײַן פֿאָלק, און דײַנע פֿײַנט האָסט געהיט,
                        אוּן האָסט עס נישט באַצייכנט.
/3:31 איך געדענק ניט, װי אַזױ מע קאָן איבערלאָזן דעם װעג: זײַנען זײ דען פֿון בבֿל
                                                בעסער פֿון ציון?
/3:32 אָדער איז פֿאַראַן אַן אַנדער פֿאָלק װאָס קען דיך אַחוץ ישׂראל? אדער וואס
האָט געגלויבט דייַנע בונד אַזוי ווי יעקבֿ?
/3:33 און דאָך באַװײַזט זיך זײער שכר ניט, און זײער מי האָט ניט קײן פֿרוכט, װאָרום
איך בין אַהין און אַהין אַהין אַהין אַהין אַהין דורכגעגאַנגען די גוים, און איך זע אַז זײ פֿלױסן
אין עשירות, און טאָן ניט טראַכטן וועגן דיין געבאָט.
/3:34 און װיג אַצונד אונדזער רשעות אױף דער וואָג, און אױך זײערע
וואָס וואוינען די וועלט; און דײַן נאָמען זאָל ניט געפֿונען װערן, נאָר אין װוּ
                                                                  ישראל.
/3:35 אָדער װען איז געװען, װאָס די װאָס זיצן אױף דער ערד האָבן ניט געזינדיקט
דיין ראיה? אָדער וואָס מענטשן האָבן אַזוי געהיט דיין געבאָט?
/3:36 װעסט געפֿינען אַז ישׂראל מיט נאָמען האָט געהיט דײַנע געבאָט; אָבער נישט די
                                                                כידישע.