2 עסדראס
/2:1 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: איך האָב אַרױסגעצױגן דאָס דאָזיקע פֿאָלק, און האָב געגעבן
זיי מײַנע געבאָט דורך קנעכט די נביאים; וועמען זיי וועלן נישט
הערט, אָבער מײַנע עצות האָבן פֿאַראַכט.
/2:2 זאָגט צו זײ די מוטער װאָס האָט זײ געבאָרן: גײט אַװעק, קינדער; פֿאַר
איך בין אן אלמנה און פארלאזט.
/2:3 איך האָב אײַך אױפֿגעבראַכט מיט פֿרײד; אבער מיט צער און שווערע האב איך
פֿאַרלוירן דיך, װאָרום איר האָט געזינדיקט פֿאַר יהוה אײַער גאָט, און דאָס געטאָן
דאָס װאָס איז שלעכט פֿאַר אים.
/2:4 אָבער װאָס זאָל איך אײַך איצט טאָן? איך בין אַן אלמנה און פֿאַרלאָזן: גיי דיין
װעג, מײַנע קינדער, און בעט רחמנות פֿון גאָט.
/2:5 װאָס פֿאַר מיר, טאַטע, איך רוף דיך פֿאַר אַן עדות איבער דער מוטער פֿון
די קינדער, וואָס וואָלט ניט האַלטן מיין בונד,
/2:6 אַז דו זאָלסט זײ ברענגען אין צעמישונג, און זײער מוטער צו אַ רױב, דאָס
עס קען נישט זיין קיין זאָמען פון זיי.
/2:7 זאָלן זײ צעשפּרײט װערן צװישן די פֿעלקער, זײערע נעמען זאָלן געשטעלט װערן
פֿון דער ערד, װאָרום מײַן בונד האָבן זײ פֿאַראַכט.
/2:8 װײ צו דיר, אשור, דו װאָס באַהאַלט אין דיר דעם אומגערעכט! אָ
דו רשעים, געדענק וואָס איך האָב געטאָן צו סדום און עמורה;
/2:9 װאָס זײַן לאַנד ליגט אין קלעצער פּעך און הויפנס אַש;
איך טו צו די וואס הערן מיר ניט, זאגט דער אלמעכטיקער האר.
/2:10 אַזױ האָט גאָט געזאָגט צו עזרָס: זאָג מײַן פֿאָלק אַז איך װעל זײ געבן
די מלכות פון ירושלים, וואָס איך וואָלט געבן צו ישראל.
/2:11 און זײער פּראַכט װעל איך מיר נעמען, און זײ געבן אײביק
סוכות, װאָס איך האָב פֿאַר זײ צוגעגרייט.
/2:12 דער בױם פֿון לעבן װעט זײ האָבן פֿאַר אַ זאַלב פֿון אַ זיסן ריח; זיי
זאָל זיך ניט מאַטערן און ניט מיד װערן.
/2:13 גײ, און איר װעט באַקומען; בעט אײַך עטלעכע טעג, כּדי זײ זאָלן זײַן
פאַרקירצט: די מלכות איז שוין צוגעגרייט פֿאַר איר: וואַך.
/2:14 נעם הימל און ערד צו עדות; װאָרום איך האָב צעבראָכן דאָס בײז,
און האָט באַשאַפֿן דאָס גוטע, װאָרום איך לעב, זאָגט גאָט.
/2:15 מוטער, אַרומנעמען דײַנע קינדער, און העלף זײ אױף מיט פֿרײד, מאַכט
זײערע פֿיס װי אַ זײַל, װאָרום איך האָב דיך אױסדערװײלט, זאָגט גאָט.
/2:16 און די טױטע װעל איך װידער אױפֿשטעלן פֿון זײערע ערטער, און
ברענג זײ אַרױס פֿון די קבֿרים, װאָרום איך האָב געקענט מײַן נאָמען אין ישׂראל.
/2:17 זאָלסט ניט מורא האָבן, דו מוטער פֿון די קינדער, װאָרום איך האָב דיך אױסדערװײלט, זאָגט דער
האר.
/2:18 פֿון װעגן דײַן הילף װעל איך שיקן מײַנע קנעכט עֵשָׂו און יִרמי, װאָס נאָך זײערע
עצה האָב איך געהייליקט און געבראַכט פֿאַר דיר צוועלף ביימער אָנגעלאָדן מיט
פאַרשידענע פירות,
/2:19 און אַזױ פֿיל קװאַלן װאָס פֿליסטן מיט מילך און האָניק, און זיבן שטאַרקע
בערג , װא ם װעל ן אוי ך װאקס ן רויז ן או ן ליליעס , װא ם אי ך װע ל זי ך אנפילן
דיינע קינדער מיט פרייד.
/2:20 טו רעכט צו דער אַלמנה, משפּטן פֿאַר דעם יתום, געבן דעם אָרעמאַן,
באַשיצן דעם יתום, אָנטאָן די נאַקעט,
/2:21 היילן די צעבראָכענע און די שװאַכע, לאַכט ניט אַ לאַמענער צו שאָטן, באַהיט דעם
פֿאַרמאַכט, און זאָל דער בלינדער קומען אין די אױגן פֿון מײַן קלאָרקײט.
/2:22 היט אַלט און יונג אין דײַנע מױערן.
/2:23 װוּ נאָר דו װעסט געפֿינען די מתים, נעם זײ און באַגראָב זײ, און איך װעל
געבן דיר די ערשטע אָרט אין מיין המתים.
/2:24 בלײַבט נאָך, מײַן פֿאָלק, און רו, פֿאַר דײַן שטילקײט
קומען.
/2:25 שפּײַז דײַנע קינדער, דו גוטע ניאַניע; שטעלן זייערע פֿיס.
/2:26 און די קנעכט װאָס איך האָב דיר געגעבן, קײנער פֿון זײ זאָל ניט זײַן
אומקומען; װאָרום איך װעל זײ דאַרפן פֿון צװישן דײַן צאָל.
/2:27 זאָלסט ניט מיד װערן, װאָרום װען עס קומט דער טאָג פֿון צרות און שװער, אַנדערע
וועט וויינען און זיין טרויעריק, אָבער איר וועט זיין פריילעך און האָבן שפע.
/2:28 די פֿעלקער װעלן דיך מקנא, אָבער זײ װעלן גאָרנישט טאָן
קעגן דיר, זאָגט גאָט.
/2:29 מײַנע הענט װעלן דיך באַדעקן, און דײַנע קינדער זאָלן ניט זען גענעם.
/2:30 פֿרײ זיך, דו מאַמע, מיט דײַנע קינדער; װאָרום איך װעל דיך מציל זײַן,
זאָגט גאָט.
/2:31 געדענק דײַנע קינדער װאָס שלאָפֿן, װאָרום איך װעל זײ אַרױסגײן פֿון דער ערד
זייטן פון דער ערד, און טאָן רחמנות צו זיי: פֿאַר איך בין רחמנות, זאגט
דער האר אלמעכטיקער.
/2:32 אַרומנעמען דײַנע קינדער, ביז איך קום, און װעל זײ דערבאַרימען, פֿאַר מײַנע ברונען
לויפן איבער, און מיין חן וועט ניט פאַרלאָזן.
/2:33 איך עזרַס האָב באַקומען אַ באַשולדיקונג פֿון גאָט אױפֿן באַרג עוֹרֵבֿ, אַז איך
זאָל גײן קײן ישׂראל; אָבער אַז איך בין געקומען צו זײ, האָבן זײ מיך פֿאַרשלאָגן,
און פֿאַראַכט דאָס געבאָט פֿון גאָט.
/2:34 און דערפֿאַר זאָג איך אײַך, איר פֿעלקער, װאָס הערן און פֿאַרשטײן,
קוק אויף דיין פּאַסטעך, ער וועט געבן איר אייביק מנוחה; װאָרום ער איז
נאענט, וואס וועט קומען צום סוף פון דער וועלט.
/2:35 זײט גרײט צו דעם באַלוינונג פֿון מלוכה, װאָרום דאָס אײביקע ליכט װעט
שייַנען אויף דיר אויף אייביק.
/2:36 אַנטלאָפֿן פֿון דעם שאָטן פֿון דער דאָזיקער װעלט, באַקומען די פֿרײד פֿון דײַן כבוד: איך
זאָגן אָפן עדות מיין גואל.
/2:37 נעם די מתּנה װאָס װערט אײַך געגעבן, און פֿרײ זיך, דאַנקבאַר
דער, וואָס האָט אייך געפירט צום הימלישן מלכות.
/2:38 שטײ אױף, און שטײ, אָט איז די צאָל פֿון די װאָס זײַנען פֿאַרחתמעט אין דער ערד
יום טוּב פון די האר;
/2:39 װאָס זײַנען אַװעקגעגאַנגען פֿון דעם שאָטן פֿון דער װעלט, און האָבן באַקומען
הערליכע מלבושים פון ה\'.
/2:40 נעם דײַן צאָל, צִיאָן, און פֿאַרװאַרג די װאָס זײַנען אָנגעטאָן אין דײַן.
ווייַס, וואָס האָבן מקיים די געזעץ פון די האר.
/2:41 איז דערפֿילט די צאָל פֿון דײַנע קינדער װאָס דו האָסט געבענקט נאָך;
בעט די מאַכט פֿון גאָט, אַז דײַן פֿאָלק װאָס איז גערופֿן געװאָרן
פֿון אָנהײב, מעג מען הײליקן.
/2:42 איך עזרא האָב געזען אױפֿן באַרג צִיון אַ גרױס פֿאָלק װאָס איך האָב ניט געקענט
צאָל, און אַלע האָבן געלויבט גאָט מיט לידער.
/2:43 און אין צװישן זײ איז געװען אַ יונגערמאַן פֿון אַ הױכן, העכער
פֿון אַלע איבעריקע, און אױף איטלעכער פֿון זײערע קעפּ האָט ער געשטעלט קרוינען, און
איז געווען מער דערהויבן; וואָס איך האָב זיך שטאַרק געוואונדערט.
/2:44 האָב איך געפֿרעגט דעם מלאך, און איך האָב געזאָגט: האַר, װאָס זײַנען דאָס?
/2:45 האָט ער געענטפֿערט, און צו מיר געזאָגט: דאָס זײַנען די װאָס האָבן אָפּגעטאָן דעם שטאַרביק
מלבושים, און אָנטאָן די ימאָרטאַל, און האָבן מודה דעם נאָמען פון גאָט:
אַצונד זײַנען זײ געקרוינט, און באַקומען טײלן.
/2:46 האָב איך געזאָגט צום מלאך: װאָס פֿאַר אַ יונגערמאַן איז דאָס, װאָס קרוינט זײ?
און גיט זײ אַ האַנט אין זײערע הענט?
/2:47 האָט ער געענטפֿערט און צו מיר געזאָגט: דאָס איז דער זון פֿון גאָט, װאָס זײ האָבן
מודה געווען אין דער וועלט. דעמאל ט האב ן אי ך אנגעהויב ן שטאר ק באלויב ן ד י געשטאנען
אַזוי שטרענג פֿאַר דעם נאָמען פון דעם האר.
/2:48 האָט דער מלאך צו מיר געזאָגט: גײ, און זאָג צו מײַן פֿאָלק װאָס פֿאַר אַ שטייגער
פֿון די זאַכן, און װי גרױסע װוּנדער פֿון יהוה דײַן גאָט האָסטו געזען.
