2 עסדראס
/1:1 דאָס צװײטע בוך פֿון אסדר הנבֿיא דעם זון פֿון שׂרַיָהן דעם זון פֿון
עזריה, דער זון פֿון העלכיאַסן, דער זון פֿון סדמיה, דער זון פֿון צדוק, דער
בן אחיטוב,
/1:2 דער זון פֿון אַכיאס דעם זון פֿון פינעס, דעם זון פֿון הלי דעם זון פֿון
אמאריא דער זון פון עזעי, דער זון פון מרימות, דער זון פון און ער האט גערעדט
צו דעם פֿון בוֹרִית, דעם זון פֿון אביסי, דעם זון פֿון פינעס דעם זון פֿון
אלעזר,
/1:3 דער זון פֿון אַהרן פֿון שבט לוי; װאָס איז געװען געפֿאַנגענער אין לאַנד
די מדים, אין דער מלוכה פון ארתחסטא דעם מלך פון די פרסים.
/1:4 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/1:5 גײ דײַן װעג, און װײַז מײַן פֿאָלק זײערע זינדיקע מעשׂים, און זײערע קינדער
זייער רשעות וואָס זיי האָבן געטאָן קעגן מיר; אַז זיי זאלן דערציילן
זייערע קינדער קינדער:
/1:6 װײַל די זינד פֿון זײערע עלטערן זײַנען אין זײ געמערט, װאָרום זײ האָבן
האָבּן מיך פֿאַרגעסן, און מקריבֿ געווען צו פֿרעמדע געטער.
/1:7 בין איך ניט דער װאָס האָט זײ אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, פֿון דעם
הויז פון קנעכטשאפט? אָבער זײ האָבן מיך דערצערנט ביז מײַן גרימצאָרן, און מײַנע פֿאַראַכט
אַדווייזיז.
/1:8 רײַסט דענצמאָל אַװעק די האָר פֿון דײַן קאָפּ, און װאַרפֿט אױף זײ אַלץ בײז;
ווארים זיי זענען ניט געהארכזאם צו מיין געזעץ, אָבער עס איז אַ בונטאַריש
מענטשן.
/1:9 װי לאַנג זאָל איך זײ פֿאַרלאָזן, װאָס איך האָב געטאָן מיט זײ אַזױ פֿיל גוטס?
/1:10 פֿון זײערע װעגן האָב איך פֿאַרטיליקט אַ סך מלכים; פַּרעה מיט זײַנע קנעכט
און אַלע זײַן כּוח האָב איך געשלאָגן.
/1:11 אַלע פֿעלקער האָב איך פֿאַרטיליקט פֿאַר זײ, און אין מזרח האָב איך פֿאַרטיליקט
צעוואָרפן די מענטשן פון צוויי פּראָווינץ, פון טירוס און צידון, און האָבן
הרגענען אַלע זייערע שונאים.
/1:12 רעד צו זײ, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט:
/1:13 איך האָב דיך געבראַכט דורכן ים, און איך האָב דיר אין אָנהויב געגעבן אַ גרויסן און זיכערן
דורכפאָר; איך האָב דיר געגעבן משהן פֿאַר אַ מנהיג, און אַהרן פֿאַר אַ כּהן.
/1:14 איך האָב אײַך געלויכטן אין אַ פֿײַערזײַל, און גרױסע װוּנדער האָב איך געטאָן
צווישן אייך; נאָך האָט איר מיך פֿאַרגעסן, זאָגט גאָט.
/1:15 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער אלמעכטיקער: די וואַכטלן זײַנען אײַך געװען װי אַ סימן; איך האב געגעבן
איר געצעלטן פֿאַר אייער באַוואָרעניש; אָבער איר האָט געמורמלט דאָרט,
/1:16 און ניט געטריומפֿלט אין מײַן נאָמען פֿאַר דער פֿאַרניכטונג פֿון אײַערע פֿײַנט, נאָר
ביז הײַנטיקן טאָג מורמלט איר נאָך.
/1:17 װוּ זײַנען די רווחים װאָס איך האָב געטאָן צו דיר? ווען איר געווען הונגעריק און
דאָרשטיק אין דער מדבר, האָט איר ניט געשריגן צו מיר,
/1:18 אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס האָסטו אונדז געבראַכט אין דעם דאָזיקן מדבר אונדז צו הרגענען? עס האט געהאט
בעסער געווען פֿאַר אונדז צו דינען די מִצרים, ווי צו שטאַרבן אין דעם
מדבר.
/1:19 און איך האָב דערבאַרימט אױף אײַערע טרויער, און איך האָב אײַך געגעבן מאַן צו עסן; אַזוי איר
האט געגעסן מלאכים ברויט.
/1:20 װען איר זײַט דאָרשטיק, האָב איך ניט צעשפּאַלטן דעם פֿעלדז, און װאַסער איז אַרױסגעגאַנגען.
צו דיין זאַט? װאָרום דער היץ האָב איך אײַך באַדעקן מיט די בלעטער פֿון די בײמער.
/1:21 איך האָב אױסגעטײלט צװישן אײַך אַ פֿרוכטיק לאַנד, איך האָב אַרױסגעטריבן די כּנַעֲני, די
פרצים, און די פּלשתּים, פאַר דיר: וואָס זאָל איך נאָך טאָן
פאר דיר? זאָגט גאָט.
/1:22 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער אלמעכטיקער: װען איר זענט געװען אין מדבר, אין דער
טײַך פֿון אֶמוֹרי, װאָס איז דאָרשטיק, און בלאַסמט מײַן נאָמען,
/1:23 איך האָב אײַך ניט געגעבן פֿײַער פֿאַר אײַערע בלאַספֿיות, נאָר אַרײַן אַ בוים אין װאַסער,
און האָט געמאַכט זיס.
/1:24 װאָס זאָל איך טאָן מיט דיר, יעקבֿ? דו, יהודה, װאָלט מיר ניט צוגעהערט: איך
װעל מיך אומקערן צו אַנדערע פֿעלקער, און צו יענע װעל איך געבן מײַן נאָמען
מײַנע חוקים מעגן זײ היטן.
/1:25 אַז איר האָט מיך פֿאַרלאָזן, װעל איך אײַך אױך פֿאַרלאָזן; ווען איר ווילט מיר
צו זיין א רחמנות אויף דיר, וועל איך אויף דיר נישט רחמנות האבן.
/1:26 װען איר װעט מיך רופֿן, װעל איך אײַך ניט צוהערן, װאָרום איר האָט
האָט פֿאַראומרײניקט אײַערע הענט מיט בלוט, און אײַערע פֿיס זײַנען גיך צו טאָן
מענדעלע .
/1:27 איר האָט מיך ניט װי פֿאַרלאָזן, נאָר אײַך אַלײן, זאָגט גאָט.
/1:28 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער אלמעכטיקער: האָב איך אײַך ניט מתפלל געװען אַזױ װי זײַן פֿאָטער?
זין, ווי אַ מוטער אירע טעכטער, און אַ ניאַניע איר יונגע קינדער,
/1:29 כּדי איר זאָלט זײַן מײַן פֿאָלק, און איך זאָל זײַן אײַער גאָט; אַז איר וואָלט זיין
מײַנע קינדער, און איך זאָל זײַן דײַן פֿאָטער?
/1:30 איך האָב אײַך אײַנגעזאַמלט, װי אַ הון קלײַבט אונטער אירע הינער
פֿליגלען: אָבער אַצונד, װאָס זאָל איך אײַך טאָן? איך וועל דיך ארויסווארפן פון מיין
פּנים.
/1:31 אַז איר װעט מיר ברענגען, װעל איך אָפּקערן מײַן פּנים פֿון אײַך, פֿאַר אײַער יום־טובֿ
יום־טובֿים, אײַערע חדשים, און אײַערע ברית־מילה, האָב איך פֿאַרלאָזן.
/1:32 איך האָב געשיקט צו אײַך מײַנע קנעכט די נבֿיאים, װאָס איר האָט גענומען און דערשלאָגן.
און זײערע לײַבער האָבן צעריסן, װאָס איך װעל בעטן פֿון דײַן בלוט
הענט, זאָגט גאָט.
/1:33 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער אלמעכטיקער: װיסט איז דײַן הױז, איך װעל דיך פֿאַרװאַרפֿן
אויס ווי דער ווינט שטאָמפּערט.
/1:34 און אײַערע קינדער װעלן ניט פֿרוכט װערן; װאָרום מײַנע האָבן זײ פֿאַראַכט
געבאָט, און געטאָן די זאַך וואָס איז אַ בייז פֿאַר מיר.
/1:35 אײַערע הײַזער װעל איך געבן צו אַ פֿאָלק װאָס װעט קומען; וואָס ניט האָבן
געהערט פון מיר נאָך וועט גלויבן מיר; צו וועמען איך האָב נאָך ניט געטאָן קיין וואונדער
זײ װעלן טאָן װאָס איך האָב זײ באַפֿױלן.
/1:36 קײן נבֿיאים האָבן זײ ניט געזען, און זײ װעלן רופֿן צו זײערע זינד
דערמאָנונג, און דערקענען זיי.
/1:37 איך נעם צו זען דעם חן פֿון די קומענדיקע פֿאָלק, וועמענס קליינע קינדער
פרייט זיך מיט פרייד, און כאָטש זיי האָבן ניט געזען מיר מיט גוף אויגן,
אָבער אין גייסט גלויבן זיי די זאַך וואָס איך זאָגן.
/1:38 און אַצונד, ברודער, זע, װאָס כבוד; און זען די מענטשן וואָס קומען פון
מזרח:
/1:39 צו וועמען איך וועל געבן פֿאַר די פירער, אברהם, יצחק, און יעקבֿ, אָסעאַס,
עמוס, און מיכה, יואל, עבדיאַס, און יונה,
/1:40 נחום, און אבאַקוק, סופֿוניה, אַגגווס, זכריה, און מלאכי, װאָס איז
אויך גערופן אַ מלאך פון די האר.
