2 קאָרינטהיאַנס
/12:1 ספֿק איז מיר ניט נויטיק צו כבוד. איך וועל קומען צו וויזשאַנז
און התגלות פֿון גאָט.
/12:2 איך האָב געקענט אַ מענטש אין משיחן מיט מער ווי פערצן יאָר צוריק, (צי אין דעם גוף, איך
קען נישט זאָגן; אָדער צי פֿון דעם גוף, איך קען נישט זאָגן: גאָט ווייסט;)
אזא אײנער האט געכאפט ביז צום דריטן הימל.
/12:3 און איך האָב געקענט אַזאַ מענטשן (צי אין דעם גוף, אָדער פֿון דעם גוף, איך
קען נישט זאָגן: גאָט ווייסט;)
/12:4 װי אַזױ ער איז אַרױפֿגעכאַפּט געװאָרן אין גן־עדן, און ער האָט געהערט אומרעדנדיקע װערטער,
וואָס עס איז ניט געזעצלעך פֿאַר אַ מענטש צו זאָגן.
/12:5 פֿון אַזאַ אײנער װעל איך זיך באַרימען, אָבער פֿון מיר װעל איך זיך ניט באַערן, נאָר אין מײַנער
קראַנקייַט.
/12:6 װאָרום כאָטש איך װאָלט געגלוסט זיך צו רימען, װעל איך ניט זײַן קײן נאַר; װאָרום איך װעל
זאָג דעם אמת, אָבער איצט איך פאַרהאַלטן, טאָמער קיין מענטש זאָל טראַכטן פון מיר אויבן
וואָס ער זעט מיר צו זיין, אָדער אַז ער הערט פון מיר.
/12:7 און איך זאָל ניט דערהױבן װערן איבער דער מאָס דורך דעם פֿיל פֿון דעם
אַנטפּלעקונגען, עס איז מיר געגעבן אַ דאָרן אין די פלייש, דער שליח
פוּן שָׂטָן צוּ מיר בַּפִּין, כּדי איך זאָל נישט דערהויבן ווערן.
/12:8 פֿון װעגן דער דאָזיקער זאַך האָב איך געבעטן גאָט דרײַ מאָל, ער זאָל זיך אַװעקגײן פֿון מיר.
/12:9 און ער האָט צו מיר געזאָגט: מײַן חן איז גענוג פֿאַר דיר, װאָרום מײַן שטאַרקײט איז
געמאכט שליימעסדיק אין שוואַכקייַט. דערפֿאַר וועל איך מער גערן זיך אָפּרוען
מײַנע חלומות, כּדי די מאַכט פֿון משיח זאָל רוען אויף מיר.
/12:10 דרום האָב איך געפֿעלן אין קראַנקײטן, אין חרפּות, אין נויטיקן,
אין רדיפות, אין נויט פֿאַר משיח \'ס צוליב: פֿאַר ווען איך בין שוואַך,
דעמאלט בין איך שטארק.
/12:11 אַ נאַר בין איך געװאָרן אין כבוד; איר האָט מיך געצווינגען, װאָרום איך זאָל
האָבן שוין געלויבט פון איר: פֿאַר גאָרנישט בין איך הינטער די מערסט הויפּט
שליחים, כאָטש איך בין גאָרנישט.
/12:12 פֿאַר אמת, די צײכנס פֿון אַ שליח זײַנען געמאַכט געװאָרן צװישן אײַך אין גאַנצן געדולד, אין
צייכנס, און וואונדער, און גוואַלדיקע מעשים.
12:13 פֿאַר וואָס איז עס אין וואָס איר געווען נידעריקער ווי אנדערע קהילות, אַחוץ עס
אז איך אליין בין אייך נישט געווען שווער? מוחל מיר דעם אומרעכט.
/12:14 זע, דאָס דריטע מאָל בין איך גרײט צו קומען צו אײַך; און איך וועל ניט זיין
שווער פֿאַר דיר: פֿאַר איך זוך ניט דיין, אָבער איר, פֿאַר די קינדער זאָל
ניט צו לייגן אַרויף פֿאַר די עלטערן, אָבער די עלטערן פֿאַר די קינדער.
/12:15 און איך װעל זײער גערן אױסברענגען און אױסגעבראַכט װערן פֿאַר אײַך; כאָטש די מער
איך האב דיך שפעטער ליב, אלץ ווייניגער ווער איך ליב געהאט.
/12:16 אָבער זאָל אַזױ זײַן, איך האָב אײַך ניט באַװאָרגן;
איר מיט פעלן.
/12:17 האָב איך אײַך געמאַכט אַ געװינס פֿון עמיצער פֿון די װאָס איך האָב געשיקט צו אײַך?
/12:18 איך האָב געזוכט טיטוס, און מיט אים האָב איך געשיקט אַ ברודער. האט טיטוס געמאכט א געווינס פון
דו? זענען מיר ניט געגאַנגען אין דעם זעלבן גייסט? זענען מיר נישט געגאנגען אין די זעלבע טרעפ?
/12:19 װידער, מײנט איר, אַז מיר זאָלן אײַך אַנטשולדיקן? מיר רעדן פאר גאָט
אין משיחן: אָבער מיר טאָן אַלץ, ליב באליבטע, פֿאַר דיין אויפֿבויונג.
/12:20 װאָרום איך האָב מורא, אַז איך װעל אײַך ניט געפֿינען, װען איך קום, אַזױ װי איך װאָלט, און
אַז איך וועל געפֿונען ווערן צו איר אַזאַ ווי איר וואָלט נישט וועלן;
וויכוחים, קנאה, צארן, סטרייקס, צוריקביטינגז, שושקען, געשווילעכץ,
טומלען:
/12:21 און טאָמער, װען איך קום װידער, װעט מיך מײַן גאָט דערנידעריקן צװישן אײַך, און איך
וועלן וויינען פילע וואָס האָבן שוין געזינדיקט און האָבן ניט תשובה געטאן
די אומריינקייט און זנות און רייע וואָס זיי האָבן
באגאנגען.
