2 קאָרינטהיאַנס
/5:1 װאָרום מיר װײסן, אַז אױב אונדזער ערדישן הױז פֿון דעם דאָזיקן מִשכּן װעט צעלאָזן װערן,
מיר האָבן אַ בנין פון גאָט, אַ הויז ניט געמאכט מיט הענט, אייביק אין די
                                                                הימלען.
/5:2 װאָרום אין דעם קרעכצן מיר, װאָרעם מיר װילן זיך אָנטאָן מיט אונדזערע
                                  הויז וואָס איז פון הימל:
/5:3 אױב אַזױ, װאָס מיר זײַנען אָנגעטאָן, װעלן מיר ניט געפֿונען װערן נאַקעט.
/5:4 װאָרום מיר, װאָס זײַנען אין דעם דאָזיקן מִשכּן, קרעכצן, מיט אַ לאַסט, ניט פֿאַר
א ז מי ר װעל ן זי ך אויםקלײד ן אבע ר אנגעטאן , א ז ד י שטערבלעכקײ ט זאל ן זײן
                                        פארשלונגען פון לעבן.
/5:5 אַצונד, דער װאָס האָט אונדז געטאָן פֿאַר דער זעלבער זאַך, איז גאָט, װאָס האָט אױך
       געגעבן צו אונדז די ערנסט פון דעם גייסט.
/5:6 דערפֿאַר זײַנען מיר תּמיד זיכער, װײסנדיק דאָס, װען מיר זײַנען אין שטוב
       אין דעם גוף, מיר זענען ניטאָ פון די האר:
5:7 (ווארים מיר גיין דורך אמונה, ניט דורך דערזען:)
/5:8 מיר זײַנען פֿאַרזיכערט, זאָג איך, און װעלן זיך בעסער פֿאַרלאָזן פֿון דעם גוף,
                  און צו זיין פאָרשטעלן מיט די האר.
/5:9 דערפֿאַר מיינסט מיר, כּדי מיר זאָלן אָנגענומען װערן, צי נײַנט אָדער ניטאָ
                                                               פון אים.
/5:10 װאָרום מיר מוזן אַלע באַװײַזן זיך פֿאַר דעם בית־משפט פֿון משיחן; אַז יעדער
מען מעג באַקומען די זאַכן וואָס ווערן געטאָן אין זיין גוף, לויט וואָס ער האָט
                 געטאָן, צי עס איז גוט אָדער שלעכט.
/5:11 דרום װיסן מיר די שרעק פֿון גאָט, איבעררעדן מיר מענטשן; אָבער מיר זענען
אנטפלעקט צו גאָט; און איך צוטרוי אויך אַז זיי זענען אנטפלעקט אין דיין
                                                              געוויסן.
/5:12 װאָרום מיר באַלײבן זיך ניט װידער צו אײַך, נאָר מיר געבן אײַך אַ געלעגנהייט
כבוד פון אונדזער ביכאַף, אַז יי זאל האָבן עפּעס צו ענטפֿערן זיי וואָס
             כבוד אין אויסזען, און ניט אין האַרץ.
/5:13 װאָרום צי מיר זײַנען אַחוץ זיך, איז דאָס צו גאָט, אָדער צי מיר זײַנען
                      ניכטער, עס איז פֿאַר דיין סיבה.
/5:14 װאָרום די ליבשאַפֿט פֿון משיחן באַהאַלט אונדז; מחמת מיר משפּטן אַזוי, אַז אויב
איינער איז געשטאָרבן פֿאַר אַלע, דעמאָלט זענען אַלע טויט:
/5:15 און ער איז געשטאָרבן פֿאַר אַלע, כּדי די לעבעדיקע זאָלן ניט װײַטער
לעבן צו זיך, אָבער צו אים וואָס איז געשטארבן פֿאַר זיי און איז אויפגעשטאנען.
/5:16 דרום װײסן מיר ניט קײן מענטש נאָך דעם פֿלײש; יאָ, כאָטש מיר האָבן
באקאנט משיח נאָך דעם פלייש, אָבער איצט וויסן מיר אים ניט מער.
/5:17 דעריבער, אויב עמיצער איז אין משיחן, ער איז אַ נייַ באַשעפעניש: אַלט זאכן זענען
           אוועק ל"ע; זע, אַלץ איז געוואָרן נייע.
5:18 און אַלץ איז פֿון גאָט, וואָס האָט אונדז באוויליקט מיט זיך דורך יאָשקע
משיח, און האט אונדז געגעבן די מיניסטעריום פון ויסגלייַך;
5:19 צו וויסן, אַז גאָט איז געווען אין משיחן, באוויליקט די וועלט מיט זיך, ניט
זיי צורעכענען זייערע פארברעכן; און האָט אונדז איבערגעגעבן דאָס װאָרט
                                                   פון ויסגלייַך.
/5:20 און מיר זײַנען אַמבאַסאַדאָרן פֿון משיחן, אַזױ װי גאָט האָט אײַך געבעטן
אונדז: מיר דאַוונען איר אין משיח \'ס אָרט, זיין יי באוויליקט מיט גאָט.
/5:21 װאָרום ער האָט אים געמאַכט פֿאַר אַ זינד פֿאַר אונדז, װאָס האָט ניט געװוּסט קײן זינד; אַז מיר זאלן זיין
      געמאכט אין אים די גערעכטיקייט פון גאָט.