2 קאָרינטהיאַנס
/3:1 זאָלן מיר זיך װידער אָנהײבן זיך צו לויבן? אָדער דאַרפֿן מיר, ווי עטלעכע אנדערע,
               ברױו פֿון דיר, אָדער ברױו פֿון דיר?
/3:2 איר זײַט אונדזער בריוו געשריבן אין אונדזער האַרצן, באַקאַנט און געלײענט פֿון אַלע מענטשן.
/3:3 װײַל איר זײַט דאָך באַשטימט געװאָרן צו זײַן דער בריוו פֿון משיחן
געדינט דורך אונדז, געשריבן ניט מיט טינט, אָבער מיט דעם גייסט פון די
לעבעדיק גאָט; ניט אין טישן פון שטיין, אָבער אין פלייש טישן פון די האַרץ.
/3:4 און אַזאַ צוטרוי האָבן מיר דורך משיחן צו גאָט;
3:5 ניט אַז מיר זענען גענוג פון זיך צו טראַכטן פון עפּעס
       זיך; אָבער אונדזער גענוג איז פֿון גאָט;
/3:6 װאָס האָט אונדז אױך געמאַכט פֿאַר באַדינער פֿון דעם נײַעם בונד; נישט פון די
אות, אָבער פון דעם גייסט: פֿאַר דער בריוו הרגעט, אָבער דער גייסט גיט
                                                                    לעבן.
/3:7 אָבער אױב די דינסט פֿון טױט, געשריבן און אױסגעקריצט אין שטײנער, איז געװען
הערליך, און די קינדער פון ישראל האבן ניט געקענט אנקוקן דעם
פּנים פֿון משהן פֿאַר דער פּראַכט פֿון זײַן פּנים; וואָס כבוד איז געווען צו זיין
                                                     געטאן אַוועק:
/3:8 װי אַזױ זאָל דער דינסט פֿון דעם גײַסט ניט זײַן גאַנץ פּראַכט?
/3:9 װאָרום אױב דער דינסט פֿון משפט איז אַ כבוד, פיל מער טוט דער
מיניסטעריום פון גערעכטיקייט יקסידז אין כבוד.
/3:10 װאָרום אַפילו דאָס, װאָס איז פּראַכטיקט געװאָרן, האָט ניט געהאַט קײן כּבֿוד אין דעם ענין, דורך
                       סיבה פון דער כבוד וואָס העכער.
/3:11 װאָרום אױב דאָס, װאָס װערט אָפּגעטאָן, איז געװען פּראַכט, פיל מער דאָס װאָס
                                        פארבליבן איז הערליך.
/3:12 דערװײַל, אַז מיר האָבן אַזאַ האָפענונג, באַנוצן מיר זיך מיט גרױסע קלאָרקײט פֿון רייד.
/3:13 און ניט אַזױ װי משהן, װאָס האָט אַרױפֿגעטאָן אַ פײער איבער זײַן פּנים, װאָס די קינדער פֿון
ישׂראל האָט ניט געקענט אָנקוקן צום סוף פֿון דעם, וואָס איז אָפּגעשאַפֿן געוואָרן:
/3:14 אָבער זײערע מחשבות זײַנען געװען פֿאַרבלענדט, װאָרום ביז הײַנטיקן טאָג בלײַבט דער זעלבער פֿוער
ניט גענומען אַוועק אין די לייענען פון די אַלט טעסטאַמענט; וואָס וואַיל איז געטאן
                                              אַוועק אין משיחן.
/3:15 אָבער ביזן הײַנטיקן טאָג, װען משהן װערט געלײענט, איז דער פײער אױף זײערע
                                                                    הארץ.
/3:16 אָבער אַז עס װעט זיך אומקערן צו גאָט, װעט געכאַפּט װערן דער פָּרוֹכ
                                                                אַוועק.
/3:17 און גאָט איז דער גײַסט, און װוּ דער גײַסט פֿון גאָט איז דאָרטן
                                                     איז פרייהייט.
/3:18 אָבער מיר אַלע, מיט אַ אָפֿן פּנים, זען ווי אין אַ גלאז די פּראַכט פֿון דעם
האר, זענען פארענדערט אין די זעלבע בילד פון כבוד צו כבוד, אפילו ווי דורך
                                                      דער רוּחַ ה\'.