2 טשראָניקלעס
/20:1 און עס איז געװען אױך נאָך דעם, זײַנען די קינדער פֿון מואָבֿ און דער
זײַנען געקומען קינדער פֿון עמון, און מיט זײ אַנדערע אַחוץ די עמון
קעגן יהושפט אין מלחמה.
/20:2 און עס זײַנען געקומען עטלעכע װאָס האָבן דערצײלט יהוֹשָפֿטן, אַזױ צו זאָגן: עס קומט אַ גרױסער
המון אַקעגן דיר פֿון יענער זײַט ים פֿון יענער זײַט סיריע; און,
זע, זײ זײַנען אין חזזונטמר, װאָס איז ענגדי.
/20:3 און יהוֹשָפֿט האָט זיך מוֹרא געהאַט, און האָט זיך געשטעלט זוכן גאָט, און האָט אױסגערופֿן.
אַ תענית איבער גאַנץ יהודה.
/20:4 און יהודה האָט זיך אײַנגעזאַמלט, צו בעטן הילף פֿון גאָט;
פֿון אַלע שטעט פֿון יהודה זײַנען זײ געקומען זוכן גאָט.
/20:5 און יהוֹשָפט איז געשטאַנען אין דער עדה פֿון יהודה און ירושלים, אין דער עדה
הױז פֿון גאָט פֿאַרן נײַעם הױף,
/20:6 און ער האָט געזאָגט: יהוה, גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, ביסטו ניט גאָט אין הימל? און
הערסטו ניט איבער אַלע קיניגרײַכן פֿון די פֿעלקער? און אין דיין האַנט
איז עס ניט קיין מאַכט און מאַכט, אַזוי אַז קיינער איז ביכולת צו וויטסטאַנד דיר?
/20:7 ביסט ניט אונדזער גאָט, װאָס האָסט פֿאַרטריבן די באַװױנער פֿון דעם דאָזיקן לאַנד
פֿאַר דײַן פֿאָלק ישׂראל, און האָט עס געגעבן צו דײַן זאָמען פֿון אבֿרהמען
פרייַנד פֿאַר אלץ?
/20:8 און זײ האָבן זיך באַזעצט אין איר, און האָבן דיר געבױט אין איר אַ הײליקטום פֿאַר דײַן
נאָמען, געזאגט,
/20:9 אױב װען דאָס בײז קומט אױף אונדז, װי אַ שװערד, אַ משפּט, אָדער אַ פּעסט, אָדער
הונגער, מיר שטייען פֿאַר דעם הויז, און פֿאַר דיין פּנים, פֿאַר דיין נאָמען
איז אין דעם דאָזיקן הױז) און שרײַ צו דיר אין אונדזער פּײַן, דאַן װילסטו
הערן און העלפן.
/20:10 און אַצונד, זע, די קינדער פֿון עמון און מואָבֿ, און דעם באַרג שֵעִיר, װאָס
זאָלסט ניט לאָזן ישׂראל אַרײַננעמען, װען זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון לאַנד
מִצרַיִם, אָבער זײ האָבן זיך אָפּגעקערט פֿון זײ, און זײ ניט פֿאַרטיליקט;
/20:11 זע, איך זאָג, װי זײ באַלוינען אונדז, צו קומען אונדז אַרויסטרײַבן פֿון דײַן
אײגנטום װאָס דו האָסט אונדז געגעבן צו ירשענען.
/20:12 אונדזער גאָט, װעסטו זײ ניט משפּטן? װאָרום מיר האָבן ניט קײן כּוח קעגן דעם
גרויס פירמע וואָס קומט קעגן אונדז; ניט וויסן מיר וואָס צו טאָן: אָבער
אונדזערע אױגן זײַנען אױף דיר.
/20:13 און גאַנץ יהודה איז געשטאַנען פֿאַר גאָט, מיט זײערע קלײנע קינדער
ווייבער און זייערע קינדער.
/20:14 און אױף יַחזיאֵל דעם זון פֿון זכריה דעם זון פֿון בנָיָהון דעם זון פֿון
ייִאֵל דער זון פֿון מתניָהן, אַ לֵוִי פֿון די קינדער פֿון אסף, איז געקומען דער
גײַסט פֿון גאָט אין מיטן פֿון דער עדה;
/20:15 און ער האָט געזאָגט: הערט צו, גאַנץ יהודה, און איר באַװױנער פֿון ירושלים, און
דו מלך יהושפט, אזוי האט געזאגט די האר צו דיר: זאָלסט ניט מורא האָבן און ניט
דערשראקן צוליב דעם גרויסן פאלק; פֿאַר די שלאַכט איז נישט דייַן,
אָבער גאָטס.
/20:16 מארגן גײט איר אַראָפּ אַקעגן זײ, זע, זײ גײען אַרױף בײַם פעלדז פֿון
זיז; און איר װעט זײ געפֿינען בײַם עק פֿון טײַך, פֿאַר דעם
מדבר ירואל.
/20:17 איר זאָלט ניט דאַרפֿן מלחמה האַלטן אין דער דאָזיקער מלחמה;
נאָך, און זען די ישועה פון גאָט מיט דיר, יהודה און
ירושָלַיִם: זאָלסט ניט מורא האָבן, און זאָלסט ניט דערשרעקן; גײ מארגן ארויס קעגן זײ: פאר
ה\' וועט זיין מיט דיר.
/20:18 און יהוֹשָפֿט האָט געבוקט זײַן קאָפּ מיט זײַן פּנים צו דער ערד, און אַלץ
יהודה און די באַװוינער פֿון ירושלים זײַנען געפֿאַלן פֿאַר גאָט, זיך געבוקט
דער האר.
/20:19 און די לוִיִים פֿון די קינדער פֿון די קהתים, און פֿון די קינדער
פֿון די כורחי זײַנען אױפֿגעשטאַנען צו לױבן יהוה גאָט פֿון ישׂראל מיט אַ הױך
קול אויף הויך.
/20:20 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען אין דער פֿרי, און זײַנען אַרױסגעגאַנגען אין מדבר
פֿון תקוע: און װי זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, איז יהוֹשָפט געשטאַנען און געזאָגט: הערט מיך, אָ
יהודה, און איר באַװוינער פֿון ירושלים; גלויבט אין יהוה אײַער גאָט, אַזױ
זאָלט איר באַפֿעסטיקט װערן; גלויבן זיינע נביאים, אַזוי וועט איר גליקלעך.
/20:21 און ער האָט זיך באַראַטט מיט דעם פֿאָלק, און ער האָט באַשטימט זינגער צו דעם
גאָט, און אַז זאָל לויבן די שיינקייט פון הייליקייט, ווי זיי זענען אַרויס
פֿאַרן חיל, און צו זאָגן: לױבט גאָט; װאָרום זײַן חֶסֶד שטײט אױף
אלץ.
/20:22 און אַז זײ האָבן אָנגעהױבן זינגען און לױבן, אַזױ האָט {dn גאָט} געמאַכט אַװערטער.
קעגן די קינדער פֿון עמון, מואב, און דעם באַרג שֵׂעִיר, װאָס זײַנען געקומען
קעגן יהודה; און זיי זענען געשלאגן געווארן.
/20:23 װאָרום די קינדער פֿון עמון און מואָב האָבן זיך אױפֿגעשטעלט קעגן די באַװױנער פֿון
דעם באַרג שֵׂעִיר, זיי צו טייטן און פאַרטיליקן;
סוף פֿון די באַװױנער פֿון שֵׂעִיר, האָט איטלעכער געהאָלפֿן צו פֿאַרטיליקן דעם אַנדערן.
/20:24 און אַז יהודה איז געקומען צום װאַך-טורעם אין מדבר, האָבן זײ
געקוקט צו דעם פאלק, און זע, עס זענען געווען טויטע קערפער צופאַלן
די ערד, און קיינער איז ניט אַנטלאָפן.
/20:25 און אַז יהוֹשָפט און זײַן פֿאָלק זײַנען געקומען צונעמען דעם רױב פֿון זײ,
זיי געפונען צווישן זיי אין אַ שפע סיי אַ עשירות מיט די טויט ללבער, און
טײַערע בריליאַנטן, וואָס זיי האָבן זיך אָפּגעטאָן מער ווי זיי
האָט געקאָנט אַװעקטראָגן, און זײ זײַנען געװען דרײַ טעג אין אײַנזאַמלען דעם רױב, עס
איז געווען אַזוי פיל.
/20:26 און אױפֿן פֿערטן טאָג האָבן זײ זיך אײַנגעזאַמלט אין טאָל
ברחך ; װאָרום דאָרטן האָבן זײ געבענטשט גאָט; דרום האָט דער נאָמען פֿון דעם
דער זעלבן אָרט האָט מען גערופֿן דעם טאָל ברכה, ביזן הײַנטיקן טאָג.
/20:27 און זײ האָבן זיך אומגעקערט, איטלעכער פֿון יהודה און ירושָלַיִם, און יהוֹשָפֿטן אַרײַן
די פראָנט פון זיי, צו גיין ווידער צו ירושלים מיט פרייד; פֿאַר גאָט
האָט זיי געמאַכט פרייען איבער זייערע שונאים.
/20:28 און זײ זײַנען געקומען קײן ירושָלַיִם מיט קלערן, און מיט האַרפֿן און מיט שוֹפֿרות
דאָס הױז פֿון גאָט.
/20:29 און די מורא פֿאַר גאָט איז געװען אין אַלע קיניגרײַכן פֿון יענע לענדער, װען
זײ האָבן געהערט אַז גאָט האָט מלחמה געהאַלטן קעגן די פֿײַנט פֿון ישׂראל.
/20:30 איז געװען שטיל די מלכות פֿון יהוֹשָפֿטן, װאָרום זײַן גאָט האָט אים געגעבן רו רונד אַרום
וועגן.
/20:31 און יהוֹשָפֿט האָט געקיניגט איבער יהוּדה; ער איז געװען פֿינף און דרײַסיק יאָר אַלט.
װען ער האָט געקיניגט, און פֿינף און צװאַנציק יאָר האָט ער געקיניגט
ירושלים. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען עזובה די טאָכטער פֿון שילחי.
/20:32 און ער איז געגאַנגען אין דעם װעג פֿון זײַן פֿאָטער אָסאָ, און איז ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון אים.
טאָן וואָס איז רעכט אין די אויגן פון גאָט.
/20:33 אָבער די בָמות זײַנען ניט אָפּגעטאָן געװאָרן, װאָרום דאָס פֿאָלק האָט נאָך געהאַט
ניט צוגעגרייט זייער האַרץ צו דעם גאָט פון זייער עלטערן.
/20:34 און די איבעריקע זאַכן פֿון יהוֹשָפֿטן, ערשטן און לעצטן, ערשט
זענען געשריבן אין ספר יהוא בן חנני וואס ווערט דערמאנט אין
דאָס בוך פֿון די מלכים פֿון ישׂראל.
/20:35 און נאָך דעם האָט זיך יהוֹשָפט דער מלך פֿון יהודה פֿאַרבונדן מיט אַחזיָהון
דער מלך פֿון ישׂראל, װאָס האָט געטאָן זײער שלעכטס.
/20:36 און ער האָט זיך אײַנגעלײגט מיט אים מאַכן שיפֿן צו גײן קײן תרשיש, און זײ
געמאכט די שיפן אין עזיאונגאבער.
/20:37 האָט אֵלִיעֶזֶר דער זון פֿון דָדָבֿה, פֿון מרשָה נבֿיאות געזאָגט
יהושפט, אַזוי צו זאָגן: ווײַל דו האָסט זיך צוגעבונדן מיט אַחזיהו, דער
גאָט האָט צעבראָכן דײַנע מעשים. און די שיפֿן זײַנען צעבראָכן געװאָרן, אַז זײ זײַנען געװען
נישט געקאנט גײן קײן תרשיש.
