2 טשראָניקלעס
/7:1 און װי שלמה האָט געענדיקט דאַוונען, איז דאָס פֿײַער אַראָפּ פֿון
הימל, און האָט פֿאַרצערט דאָס בראַנדאָפּפֿער און די שלאַכטאָפּפֿער; און די
דער כבוד פון גאָט האָט אָנגעפילט דאָס הויז.
/7:2 און די כּהנים האָבן ניט געקאָנט אַרײַנקומען אין הױז פֿון גאָט, װײַל דער
כְּבוֹד ה\' האָט אָנגעפילט דאָס הױז פון גאָט.
/7:3 און אַז אַלע קינדער פֿון ישׂראל האָבן געזען װי דאָס פֿײַער האָט אַראָפּגענידערט, און דער
כבוד ה\' אויף דעם הויז, זיי האבן זיך געבוקט מיט זייערע פנימער
צו דער ערד אױפֿן װעג, און זיך געבוקט, און געלויבט גאָט,
אַזוי צו זאָגן: ער איז גוט; װאָרום זײַן חֶסד איז אױף אײביק.
/7:4 און דער מלך און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָבן אױפֿגעבראַכט שלאַכטאָפּפֿער פֿאַר גאָט.
/7:5 און דער מלך שלמה האָט אױפֿגעבראַכט אַ שלאַכטאָפּפֿער פֿון צװײ און צװאַנציק טױזנט רינדער;
און הונדערט און צװאַנציק טױזנט שאָף; אַזױ דער מלך און דאָס גאַנצע פֿאָלק
האָט געווידמעט דאָס הויז פֿון גאָט.
/7:6 און די כֹּהנים האָבן געהאַלטן אױף זײערע אַמט, אױך די לוִיִים מיט
די כלי נגינה פֿון גאָט, װאָס דוד דער מלך האָט צו זײ געמאַכט
לױבט גאָט, װאָרום זײַן חֶסד איז אױף אײביק, װען דוד האָט געלויבט
דורך זייער מיניסטעריום; און די כֹּהנים האָבן געבלאָזן פֿאַר זײ שוֹפֿרות, און אַלץ
ישראל איז געשטאנען.
/7:7 און שלמה האָט געהייליקט דעם מיטן פֿון הױף װאָס פֿאַרן הױף
הױז פֿון גאָט: װאָרום ער האָט דאָרטן אױפֿגעבראַכט בראַנדאָפּפֿער, און דאָס פֿעט פֿון
די פֿרידאָפּפֿער, װײַל דער קופּערנער מזבח װאָס שלמה האָט געמאַכט איז געװען
ניט בכוח צו נעמען די בראַנדאָפּפֿער, און די שפּײַזאָפּפֿער, און די
פעט.
/7:8 און אין דער זעלביקער צײַט האָט שלמה געהאַלטן דעם יָום-טובֿ זיבן טעג, און גאַנץ ישׂראל
מיט אים, אַ זייער גרויס עדה, פון דעם אַרייַנגאַנג פון חמת ביז
דער טײַך פֿון מִצרַיִם.
/7:9 און אױפֿן אַכטן טאָג האָבן זײ געמאַכט אַ זיצונג, װאָרום זײ האָבן געהיט דעם
חנוכּה פֿון מזבח זיבן טעג, און דער יום-טובֿ זיבן טעג.
/7:10 און אױפֿן דרײַ און צװאַנציקסטן טאָג פֿון זיבעטן חודש האָט ער געשיקט דעם
מענטשן אַװעק אין זײערע געצעלטן, פֿרײלעך און פֿרײלעך אין האַרצן פֿאַר דער גוטסקײט
װאָס גאָט האָט געװײנט צו דָוִדן, און צו שלמהן, און צו זײַן ישׂראל
מענטשן.
/7:11 אַזױ האָט שלמה פֿאַרענדיקט דאָס הױז פֿון גאָט, און דעם מלכס הױז;
אַלץ װאָס איז געקומען אין שלמהס האַרצן צו מאַכן אין הױז פֿון גאָט, און
אי ן זײ ן אײגענע ם הױז , הא ט ע ר פרײלע ך געמאכט .
/7:12 און גאָט האָט זיך באַװיזן צו שלמהן בײַ נאַכט, און האָט צו אים געזאָגט: איך האָב
געהערט דײַן תּפֿילה, און איך האָב אױסדערװײלט דעם אָרט פֿאַר מיר פֿאַר אַ הױז
קרבן.
/7:13 אױב איך פֿאַרשלאָסן הימל, אַז עס זאָל ניט זײַן קײן רעגן, אָדער איך באַפֿױלן די הײשעריק.
צו פֿאַרצערן דאָס לאַנד, אָדער אַז איך שיק אַ מגפֿה צװישן מײַן פֿאָלק;
/7:14 אױב מײַן פֿאָלק װאָס װערט גערופֿן מיט מײַן נאָמען, װעט זיך דערנידעריקן, און
דאַוונען, און זוכן מיין פּנים, און קער זיך פון זייער שלעכט וועגן; דעמאלט וועל איך
הערן פון הימל, און וועט פאַרגעבן זייער זינד, און וועט היילן זייער לאַנד.
/7:15 אַצונד װעלן מײַנע אױגן זײַן אָפֿן, און מײַנע אױערן זאָלן זיך אכטונג געבן צו דער תפילה
איז געמאכט אין דעם אָרט.
/7:16 װאָרום אַצונד האָב איך אױסדערװײלט און געהייליקט דאָס דאָזיקע הױז, כּדי מײַן נאָמען זאָל זײַן
דאָרטן אויף אײביק, און מײַנע אױגן און מײַן האַרצן װעלן דאָרטן שטענדיק זײַן.
/7:17 און דיר, אױב דו װעסט גײן פֿאַר מיר, אַזױ װי דײַן פֿאָטער דוד
געגאַנגען, און טאָן אַזױ װי אַלץ װאָס איך האָב דיר באַפֿױלן, און זאָלסט
היטן מײַנע חוקים און מײַנע געזעצן;
/7:18 און איך װעל באַפֿעסטיקן דעם טראָן פֿון דײַן מלוכה, אַזױ װי איך האָב
האָט בונד מיט דײַן פֿאָטער דָוִדן, אַזױ צו זאָגן: עס װעט דיך ניט פֿאַרלאָזן אַ
מענטש צו זיין הערשער אין ישראל.
/7:19 אָבער אױב איר װעט זיך אָפּקערן, און פֿאַרלאָזן מײַנע חוקים און מײַנע געבאָט װאָס
איך האב געשטעלט פאר דיר, און איך וועל גיין און דינען אנדערע געטער, און זיך בוקן
זיי;
/7:20 דענצמאָל װעל איך זײ אױסרײַסן מיט די װאָרצלען פֿון מײַן לאַנד װאָס איך האָב געגעבן
זיי; און דאָס דאָזיקע הױז װאָס איך האָב געהייליקט פֿאַר מײַן נאָמען, װעל איך וואַרפֿן
פֿון מײַנע אױגן, און װעל מאַכן עס פֿאַר אַ שפּריכװאָרט און פֿאַר אַ לשון־קודש צװישן אַלע
פעלקער.
/7:21 און דאָס דאָזיקע הױז װאָס איז הױך, װעט זײַן פֿאַר איטלעכן אַ חידוש
וואָס גייט פארביי; און ער זאָל זאָגן: פֿאַר װאָס האָט גאָט אַזױ געטאָן
צו דעם דאָזיקן לאַנד, און צו דעם דאָזיקן הױז?
/7:22 און עס װעט געענטפֿערט װערן: װײַל זײ האָבן פֿאַרלאָזן יהוה זײער גאָט
אבות, וואס האבן זיי ארויסגעברענגט פון לאנד מצרים, און האבן געלייגט
האַלט אויף אַנדערע געטער, און האָט זיך געבוקט צו זיי, און זיי געדינט;
ער האָט געבראַכט אױף זײ דאָס גאַנצע בײז.
