2 טשראָניקלעס
/6:1 האָט שלמה געזאָגט: גאָט האָט געזאָגט אַז ער װעט רוען אין דער געדיכט
פינצטערניש.
/6:2 אָבער איך האָב געבױט אַ הױז פֿאַר דיר, און אַ אָרט פֿאַר דײַן
וואוינונג אויף אייביק.
/6:3 און דער מלך האָט אָפּגעקערט זײַן פּנים, און האָט געבענטשט די גאַנצע עדה
ישׂראל: און די גאַנצע עדה פֿון ישׂראל איז געשטאַנען.
/6:4 האָט ער געזאָגט: געלויבט איז יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל װאָס האָט מיט זײַנע הענט
האָט דערפילט דאָס וואָס ער האָט גערעדט מיט זיין מויל צו מיין פאָטער דוד, אַזוי צו זאָגן:
/6:5 פֿון דעם טאָג װאָס איך האָב אַרױסגעצױגן מײַן פֿאָלק פֿון לאַנד מִצרַיִם
האָט ניט אויסדערוויילט קיין שטאָט צווישן אַלע שבטים פון ישראל צו בויען אַ הויז אין דעם
מיין נאָמען קען זיין דאָרט; און איך האָב ניט אויסדערוויילט קיין מענטש צו זיין אַ הערשער איבער מיין
מענטשן ישראל:
/6:6 אָבער איך האָב אױסדערװײלט ירושלים, כּדי מײַן נאָמען זאָל דאָרטן זײַן; און האָבן
דערוויילט דָוִדן צו זיין איבער מיין פאָלק ישראל.
/6:7 און עס איז געװען אין האַרצן פֿון מײַן פֿאָטער דודן צו בױען אַ הױז פֿאַר דעם
נאָמען פֿון יהוה גאָט פֿון ישׂראל.
/6:8 האָט גאָט געזאָגט צו מײַן פֿאָטער דָוִדן: װאָרום עס איז געװען אין דײַן האַרצן
צו בױען אַ הױז פֿאַר מײַן נאָמען, האָסטו גוט געטאָן, װאָס עס איז געװען אין דײַן
הארץ:
/6:9 אָבער זאָלסט ניט בױען דאָס הױז; אָבער דיין זון וואָס וועט
גײ אַרױס פֿון דײַנע לענדן, ער װעט בױען דאָס הױז פֿאַר מײַן נאָמען.
/6:10 דרום האָט גאָט געטאָן זײַן װאָרט װאָס ער האָט גערעדט, װאָרום איך בין
איז אױפֿגעשטאַנען אין דעם חדר פֿון מײַן פֿאָטער דָוִדן, און בין געשטעלט אױפֿן טראָן פֿון
ישׂראל, אַזױ װי גאָט האָט צוגעזאָגט, און האָבן געבױט דאָס הױז פֿאַר דעם נאָמען פֿון
יהוה גאָט פֿון ישׂראל.
/6:11 און איך האָב אַרײַנגעזעצט אין אים דעם אָרון װאָס אין אים איז דער בונד פֿון גאָט, דאָס
ער האָט געמאַכט מיט די קינדער פֿון ישׂראל.
/6:12 און ער האָט זיך געשטעלט פֿאַרן מזבח פֿון גאָט פֿאַרן פּנים פֿון אַלע
עדה פון ישראל, און האט אויסגעשפרייט זיינע הענט.
/6:13 װאָרום שלמה האָט געמאַכט אַ קופּערנע געשטעל פֿון פֿינף אײלן די לענג, און פֿינף
אײלן די ברײט, און דרײַ אײלן דער הײך, און ער האָט עס אַרײַנגעשטעלט אין מיטן
הױף, און ער איז געשטאַנען אױף אים, און האָט זיך אַראָפּגעכאַפּט אױף זײַנע קני פֿאַר אַלע
די עדה פון ישראל, און האָט אויסגעשפּרייט זיינע הענט צום הימל,
/6:14 און ער האָט געזאָגט: יהוה, גאָט פֿון ישׂראל, אין הימל איז ניטאָ קײן גאָט װי דו.
און ניט אין דער ערד; וואָס היט דעם בונד, און טוט רחמנות צו דיין
קנעכט װאָס גײען פֿאַר דיר מיט זײער גאַנצן האַרצן;
/6:15 דו װאָס האָסט געהיט מיט דײַן קנעכט מײַן פֿאָטער דודן װאָס דו
האָסט אים צוגעזאָגט; און האָט גערעדט מיט דײַן מױל, און האָסט עס דערפֿילט
מיט דײַן האַנט, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג.
/6:16 און אַצונד, יהוה, גאָט פֿון ישׂראל, היט מיט דײַן קנעכט מײַן קנעכט דוד
פֿאָטער דאָס, וואָס דו האָסט אים צוגעזאָגט, אַזוי צו זאָגן: עס וועט ניט פאַרלאָזן
דו אַ מאַן אין מיינע אויגן צו זיצן אויפן טראָן פון ישראל; נאָך אַזוי אַז דיין
קינדער היט זיך צו זײער װעג צו גײן אין מײַן תּוֹרה, אַזױ װי דו ביסט געגאַנגען
פאר מיר.
/6:17 און אַצונד, יהוה, גאָט פֿון ישׂראל, זאָל באַװאַרט װערן דײַן װאָרט װאָס דו
האָסט גערעדט צו דײַן קנעכט דָוִדן.
/6:18 אָבער װעט גאָט װױנען מיט מענטשן אױף דער ערד? זע, הימל
און דער הימל פֿון הימל קען דיך ניט אַנטהאַלטן; וויפיל ווייניגער דאס הויז
וואָס איך האָב געבויט!
/6:19 הערט דעריבער צו די תּפֿילה פֿון דײַן קנעכט און צו זײַן קנעכט
געבעט, יהוה מיין גאָט, צו הערן צו דעם געשריי און די תפילה
װאָס דײַן קנעכט בעט פֿאַר דיר.
/6:20 כּדי דײַנע אױגן זאָלן אָפֿן אױף דעם דאָזיקן הױז טאָג און נאַכט, אױף דעם
אָרט װאָס דו האָסט געזאָגט, אַז דו װעסט דאָרטן אַרײַנטאָן דײַן נאָמען; צו
צוהערט צו דער תפילה וואָס דײַן קנעכט דאַוונט צו דעם דאָזיקן אָרט.
/6:21 הערט דעריבער צו די געבעט פֿון דײַן קנעכט און פֿון דײַן
פֿאָלק ישׂראל, װאָס זײ װעלן מאַכן אַקעגן דעם דאָזיקן אָרט;הערט פֿון דעם
דיין וואוינונג, אפילו פון הימל; און ווען דו הערט, מוחל.
/6:22 אַז אַ מאַן זינדיקט קעגן זײַן חבֿר, און אַ שבועה װערט אױף אים געלעגן צו מאַכן
ער האָט געשװאָרן, און די שבועה איז געקומען פֿאַר דײַן מזבח אין דעם דאָזיקן הױז;
/6:23 דענצמאָל הערט דו פֿון הימל, און טו, און משפּטן דײַנע קנעכט, מיט פּסוק.
דער רשָע, אוּן ער האָט פאַרגילט זיין וועג אויף זיין קאָפּ; און דורך גערעכטיקייט
דער צדיק, דורך געבן אים לויט זיין גערעכטיקייט.
/6:24 און אױב דײַן פֿאָלק ישׂראל װערט ערגער פֿאַר דעם פֿײַנט, מחמת
זיי האָבן געזינדיקט קעגן דיר; און וועט זיך אומקערן און מודה זיין דיין נאָמען,
און בעט און בעט פֿאַר דיר אין דעם דאָזיקן הױז;
/6:25 דענצמאָל זאָלסטו הערן פֿון הימל, און פֿאַרגעבן די זינד פֿון דײַן פֿאָלק
ישׂראל, און ברענג זײ אומקערן אין דעם לאַנד װאָס דו האָסט זײ געגעבן
צו זײערע עלטערן.
/6:26 אַז דער הימל איז פֿאַרשלאָסן, און עס איז נישטאָ קײן רעגן, װײַל זײ האָבן
געזינדיקט קעגן דיר; אָבער אויב זיי וועלן דאַוונען צו דעם אָרט, און זיך מודה דיין
נאָמען, און קער זיך אום פֿון זײער זינד, װען דו װעסט זײ פּײַניקן;
/6:27 דענצמאָל, הער פֿון הימל, און פֿאַרגעבן די זינד פֿון דײַנע קנעכט און פֿון דײַנע קנעכט.
דײַן פֿאָלק ישׂראל, װען דו האָסט זײ געלערנט דעם גוטן װעג װאָס זײ זײַנען אױף אים
זאָל גיין; און שיק רעגן אויף דײַן לאַנד װאָס דו האָסט געגעבן צו דײַן
מענטשן פֿאַר אַ ירושה.
/6:28 אױב עס איז מױל אין לאַנד, אױב עס איז אַ פּעסט, אױב עס איז
בלאַסטינג, אָדער שימל, היישעריק, אָדער קאַטערפּיללערס; אױב זײערע שונאים באַלעגערן
זיי אין די שטעט פון זייער לאַנד; וועלכער ווייטיקדיק אָדער וועלכער קרענק
עס איז:
6:29 דעמאָלט וואָס תפילה אָדער וואָס געבעט וועט זיין געמאכט פון קיין מענטש,
אָדער פֿון דײַן גאַנצן פֿאָלק ישׂראל, װען איטלעכער װעט װיסן זײַן צער און
זיין אייגענער צער, און וועט אויסשפּרייטן זיינע הענט אין דעם דאָזיקן הויז.
/6:30 דענצמאָל הערט דו פֿון הימל דײַן װױנונג, און זאָלסט מוחל זײַן און געבן.
צו איטלעכער לױט אַלע זײַנע װעגן װאָס דו קענסט זײַן האַרץ;
(ווארים דו ווייסט נאר די הערצער פון די מענטשנקינדער.)
/6:31 כּדי זײ זאָלן מוֹרא האָבן פֿאַר דיר, צו גײן אין דײַנע װעגן, אַזױ לאַנג װי זײ לעבן אין
דאָס לאַנד װאָס דו האָסט געגעבן אונדזערע עלטערן.
/6:32 און װעגן דעם פֿרעמדן װאָס איז ניט פֿון דײַן פֿאָלק ישׂראל, נאָר
פֿון אַ ווײַטן לאַנד איז געקומען פֿון װעגן דײַן גרױסן נאָמען און פֿון דײַן שטאַרקײט
האַנט, און דײַן אױסגעשטרעקט אָרעם; אויב זיי קומען און דאַוונען אין דעם הויז;
/6:33 און דו הערט פֿון הימל, פֿון דײַן װױנונג, און טו
לױט אַלץ װאָס דער פֿרעמדע רופֿט צו דיר; אַז אַלע מענטשן
פֿון דער ערד זאָלן װיסן דײַן נאָמען, און דיך מוֹרא האָבן, אַזױ װי דײַן פֿאָלק
ישראל, און זאָל וויסן אַז דאָס הויז וואָס איך האָב געבויט איז גערופן דורך דיין
נאָמען.
/6:34 אױב דײַן פֿאָלק גײט אַרױס אין מלחמה קעגן זײערע פֿײַנט אױף דעם װעג װאָס דו
זאָלסט זײ שיקן, און זײ בעטן צו דיר צו דער דאָזיקער שטאָט װאָס דו
האָסט אױסדערװײלט, און דאָס הױז װאָס איך האָב געבױט פֿאַר דײַן נאָמען;
/6:35 און דו הערט פֿון הימל זײער תּפֿילה און זײער געבעט, און
האַלטן זייער סיבה.
/6:36 אױב זײ זינדיקן אַקעגן דיר (װאָרום עס איז נישטאָ קײן מענטש װאָס זינדיקט ניט) און
װעסט צערענען אױף זײ, און זײ מציל זײַן פֿאַר זײערע פֿײַנט, און
זיי פירן זיי אַוועק אין געפאַנגענע צו אַ לאַנד ווייַט אַוועק אָדער נאָענט;
/6:37 אָבער אױב זײ װעלן זיך פֿאַרטראַכטן אין דעם לאַנד װאָס זײ װערן געטראָגן אַהין
געפאַנגענער, און זיך אומקערן און דאַוונען צו דיר אין לאַנד פֿון זייער געפֿאַנגענשאַפֿט,
אַזוי צו זאָגן: מיר האָבן געזינדיקט, מיר האָבן געטאָן שלעכטס, און האָבן געטאָן שלעכטס;
/6:38 אױב זײ װעלן זיך אומקערן צו דיר מיט זײער גאַנצן האַרצן און מיט זײער גאַנצן זעל
דאָס לאַנד פֿון זײער געפֿאַנגענשאַפֿט, װאָס זײ האָבן זײ געפֿאַנגען אַהין,
און מתפלל צו זייער לאַנד וואָס דו האסט געגעבן צו זייערע עלטערן, און
צו דער שטאָט װאָס דו האָסט אױסדערװײלט, און צו דעם הױז װאָס איך
האָבן געבויט פֿאַר דיין נאָמען:
/6:39 דענצמאָל הערט דו פֿון די הימלען, פֿון דײַן װױנונג, זײערע
תפילה און זייער געבעט, און האַלטן זייער סיבה, און מוחל
דײַן פֿאָלק װאָס האָט געזינדיקט קעגן דיר.
/6:40 אַצונד, מײַן גאָט, זאָל, איך בעט דיך, זײַן אָפֿן דײַנע אױגן, און דײַנע אויערן זאָלן זײַן אָפֿן.
היט זיך צו דער תפילה וואָס ווערט געטאָן אין דעם דאָזיקן אָרט.
/6:41 און אַצונד, שטײ אױף, יהוה גאָט, אין דײַן רו, דו און דער
אָרון פֿון דײַן שטאַרקייט: דײַנע כהנים, יהוה גאָט, זאָלן זיך אָנטאָן
ישועה, און דייַנע קדושים זאָלן זיך פרייען מיט גוטסקייט.
/6:42 יהוה גאָט, קער ניט אָפּ דאָס פּנים פֿון דײַן געזאַלבטן;
רחמנות פון דייַן קנעכט דוד.
