1 שמואל
/30:1 און עס איז געװען, אַז דוד און זײַנע מענטשן זײַנען געקומען קײן ציקלג אױפֿן
דריטן טאָג, אַז דער עמלק האָט אַרײַנגענומען אין דָרום, און ציקלג, און
געשלאגן זיקלאג, און זי פארברענט מיט פייער;
/30:2 און ער האָט געפֿאַנגען די װײַבער װאָס אין איר, זײ האָבן ניט דערהרגעט.
אָדער גרויס אָדער קליין, אָבער זיי געטראגן אַוועק, און געגאנגען אויף זייער וועג.
/30:3 און דוד און זײַנע מענטשן זײַנען געקומען אין שטאָט, ערשט זי איז פֿאַרברענט געװאָרן
פייַער; און זײערע װײַבער, און זײערע זין, און זײערע טעכטער, זײַנען צוגענומען געװאָרן
געפאַנגענער.
/30:4 האָט דוד אױפֿגעהױבן זײער קָול און דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים
האט געװײנט, ביז זײ האבן מער נישט געהאט קײן כוח צו װײנען.
/30:5 און דודס צװײ װײַבער זײַנען געפֿאַנגען געװאָרן, אַחינועם דער יזרעאֵלי, און
אביגיל די ווייב פון נבלן דעם כרמלי.
/30:6 און דוד האָט זיך שטאַרק געצױגן; װאָרום דאָס פֿאָלק האָט גערעדט פֿון פֿאַרשטײנען אים,
װאָרום די נשמה פֿון דעם גאַנצן פֿאָלק איז געװען צער, איטלעכער פֿאַר זײַנע זין
און פֿאַר זײַנע טעכטער, אָבער דוד האָט זיך דערמוטיקט אין יהוה זײַן גאָט.
/30:7 און דוד האָט געזאָגט צו אביתר דעם כֹּהן, דעם זון פֿון אַחימלך, איך בעט דיך;
ברענג מיר אַהער דעם אֵפֿוֹד. און אביתר האָט געבראַכט אַהין דעם אֵפֿוֹד צו
דוד.
/30:8 און דוד האָט געפֿרעגט צו גאָט, אַזױ צו זאָגן: זאָל איך נאָכיאָגן די דאָזיקע מחנה?
זאָל איך זײ אָנכאַפּן? און ער האָט אים געענטפערט: יאָגן, װאָרום דו זאָלסט
פֿאַרזיכערט זײ פֿאַרװאָס, און זאָלסט ניט אױסהאַלטן אַלע.
/30:9 איז דוד געגאַנגען ער און די זעקס הונדערט מאַן װאָס מיט אים, און זײַנען געקומען
צום טײַך בשור, װוּ זײַנען געבליבן די, װאָס זײַנען געבליבן.
/30:10 אָבער דוד האָט נאָכגעיאָגט, ער מיט פֿיר הונדערט מאַן, פֿאַר צװײ הונדערט מאַן
הינטערן , װעלכ ע זײנע ן געװע ן אזו י שװאכק , א ז ז ײ האב ן ניש ט געקענ ט גײ ן איבע ר דע ם בשור .
/30:11 און זײ האָבן געפֿונען אַ מִצרַיִם אין פֿעלד, און האָבן אים געבראַכט צו דָוִדן
האָט אים געגעבן ברױט, און ער האָט געגעסן; און זײ האָבן אים געמאַכט טרינקען װאַסער;
/30:12 און זײ האָבן אים געגעבן אַ שטיק פֿון אַ פֿײַגקוך, און צװײ קלײזלעך
רייזאַנז: און ווען ער האט געגעסן, זיין גייסט איז ווידער געקומען צו אים, פֿאַר ער האט
ניט געגעסן ברויט, און ניט געטרונקען קיין וואַסער, דריי טעג און דריי נעכט.
/30:13 האָט דוד צו אים געזאָגט: צו װעמען געהערט דו? און פֿון וואַנען ביסטו?
האָט ער געזאָגט: איך בין אַ יונגערמאַן פֿון מִצרַיִם, אַ קנעכט פֿון אַן עמלק; און מיין
דער בעל האָט מיך געלאָזט, ווײַל מיט דריי טעג צוריק בין איך קראַנק געוואָרן.
/30:14 מיר האָבן אַרײַנגענומען אין דָרום פֿון די כרִתים, און אױף די
דעם ברעג וואָס געהערט צו יהודה, און אין די דרום פון כלב; און מיר
זיקלאג האט פארברענט מיט פײער.
/30:15 און דוד האָט צו אים געזאָגט: קענסטו מיך אַראָפּנידערן צו דער דאָזיקער מחנה? און ער
האָט געזאָגט: שװער מיר בײַ גאָט, אַז דו װעסט מיך ניט טײטן, און ניט מציל זײַן
מיך אין די הענט פֿון מײַן האַר, און איך װעל דיך אַראָפּנידערן צו דעם
פירמע.
/30:16 און אַז ער האָט אים אַראָפּגענידערט, ערשט זײ זײַנען אױסגעשפּרײט געװאָרן
די גאַנצע ערד, עסן און געטרונקען, און טאַנצן, פֿאַר אַלע די
גרויס רױב װאָס זײ האָבן אַרױסגענומען פֿון לאַנד פֿון די פּלשתּים, און
פֿון לאַנד יהודה.
/30:17 און דוד האָט זײ געשלאָגן פֿון דער פֿרימער און ביזן אָװנט פֿון אַנדערן
טאָג: און קיינער פֿון זיי איז ניט אַנטלאָפן, אַחוץ פֿיר הונדערט יונגעלייט.
װאָס זײַנען געפֿאָרן אױף קעמלען, און זײַנען אַנטלאָפֿן.
/30:18 און דוד האָט צוריקגעכאַפּט אַלץ װאָס דער עמלק האָט אַװעקגעפֿירט, און דוד
געראטעװע ט זײנ ע צװ ײ װײבער .
/30:19 און זײ האָבן גאָרנישט געפֿעלט, ניט קלײן און ניט גרױס, און ניט
זין און טעכטער, ניט רױב, און קײן זאַך װאָס זײ האָבן זיך צוגענומען
זײ: דָוִד האָט אַלצדינג אױפֿגעכאַפּט.
/30:20 און דוד האָט גענומען אַלע שאָף און רינדער װאָס זײ האָבן געטריבן פֿאַרױס
די אַנדערע בהמות, און האָבן געזאָגט: דאָס איז דודס רױב.
/30:21 און דוד איז געקומען צו די צװײ הונדערט מאַן װאָס זײַנען געװען אַזױ פֿאַרשװעכט, אַז זײ
האָבּן ניט געקענט נאָכפאָלגן דָוִדן, וועמען זיי האָבּן אויך געמאַכט פאַרבּלייבּן ביים טייַך
בֶשוֹר: און זיי זײַנען אַרויסגעגאַנגען אַנטקעגן דָוִדן, און אַנטקעגן דאָס פֿאָלק
געווען מיט אים, און אַז דוד האָט גענענט צום פֿאָלק, האָט ער זיי באַגריסן.
/30:22 האָט געענטפֿערט אַלע רשָעים און מענער פֿון בליעל, פֿון די װאָס זײַנען געגאַנגען
מיט דָוִדן, און האָט געזאָגט: װײַל זײ זײַנען ניט געגאַנגען מיט אונדז, װעלן מיר ניט געבן
פֿון דעם רױב װאָס מיר האָבן אױסגענומען, אַחוץ איטלעכער זײַן
װײַב און זײַנע קינדער, זײ זאָלן זײ אַװעקפֿירן און אַװעקגײן.
/30:23 האָט דוד געזאָגט: איר זאָלט אַזױ ניט טאָן, מײַנע ברידער, מיט װאָס דער
גאָט האָט אונדז געגעבן, װאָס האָט אונדז געהיט, און מציל געװען די געזעלשאַפֿט
וואָס איז געקומען קעגן אונדז אין אונדזער האַנט.
/30:24 װאָרום װער װעט אײַך צוהערן אין דער דאָזיקער זאַך? אָבער ווי זיין טייל איז אַז
גײט אַראָפּ אין מלחמה, אַזױ װעט זײַן זײַן חלק װאָס בלײַבט בײַם
זאַכן: זיי זאָלן זיך צעטיילן.
/30:25 און עס איז געװען פֿון יענעם טאָג און אָן, אַז ער האָט עס געמאַכט אַ געזעץ און אַ געזעץ
אַ געזעץ פֿאַר ישׂראל ביז הײַנטיקן טאָג.
/30:26 און אַז דוד איז געקומען קײן ציקלג, האָט ער געשיקט פֿון דעם רױב צו די עלטסטע פֿון
יהודה צו זיינע פריינט, אַזוי צו זאָגן: זע אַ מתּנה פאַר דיר פון דעם
רױב פֿון די פֿײַנט פֿון גאָט;
/30:27 צו די װאָס אין בית-אֵל, און צו די װאָס אין דָרום-רָמוֹת;
און צו די וואס זענען געווען אין יאטיר,
/30:28 און צו די װאָס אין אַרוער, און צו די װאָס אין סִפֿמוֹת, און צו די װאָס אין סִפֿמוֹת
צו די װאָס זײַנען געװען אין אשתמוֹע,
/30:29 און צו די װאָס אין רחלן, און צו די װאָס אין די שטעט
פֿון די ירַחְמַאֵלים, און צו די װאָס אין די שטעט פֿון די
קעניטעס,
/30:30 און צו די װאָס אין חורמה, און צו די װאָס אין חוֹרָשָן,
און צו די וואָס זענען געווען אין אַתך,
/30:31 און צו די װאָס אין חבֿרון, און צו אַלע ערטער װאָס דודן
זיך און זיינע מענטשן זענען געוואוינט צו כאפן.
