1 שמואל
/24:1 און עס איז געװען, װי שָאול האָט זיך אומגעקערט פֿון הינטער דעם
פּלשתּים, אַז מע האָט אים דערצײלט, אַזױ צו זאָגן: זע, דוד איז אין דער
מדבר ענגדי.
/24:2 און שָאול האָט גענומען פֿון גאַנץ ישׂראל דרײַ טױזנט אױסגעקליבן, און איז געגאַנגען צו
זוך דָוִדן און זייַנע מענטשן אויף די פעלזן פון די ווילדע ציגן.
/24:3 און ער איז געקומען צו די שאָף-הײַלן אױפֿן װעג, װוּ איז געװען אַ הײל; און שָאולן
זײַנען אַרײַן צו פֿאַרדעקן זײַנע פֿיס, און דוד און זײַנע מענטשן זײַנען געבליבן אין די זײַטן
פון דער הייל.
/24:4 האָבן די מענער פֿון דָוִדן צו אים געזאָגט: זע דער טאָג װאָס {dn גאָט}
האָט צו דיר געזאָגט: זע, איך גיב איבער דײַן פֿײַנט אין דײַן האַנט
זאָלסט טאָן צו אים אַזױ װי עס װעט זײַן גוט פֿאַר דיר. און דוד איז אויפגעשטאנען,
און פֿאַרשנײַדן דעם רױט פֿון שָאולס מאַנטל פֿאַרבײַ.
/24:5 און עס איז געװען דערנאָך, האָט דודס האַרץ אים געשלאָגן, װײַל ער
האָט אָפּגעשניטן שָאולס רעקל.
/24:6 און ער האָט געזאָגט צו זײַנע מענטשן: גאָט זאָל ניט טאָן די דאָזיקע זאַך
צו מײַן האַר, דעם געזאַלבטן פֿון גאָט, אױסצושטרעקן מײַן האַנט אַקעגן
אים, װײַל ער איז דער געזאַלבטער פֿון גאָט.
/24:7 האָט דוד פֿאַרהאַלטן זײַנע קנעכט מיט די דאָזיקע װערטער, און האָט זײ ניט געלאָזט
שטיי אויף קעגן שָאולן. און שָאול איז אױפֿגעשטאַנען פֿון דער הײל, און איז געגאַנגען אױף זײַן
וועג.
/24:8 און דוד איז אױפֿגעשטאַנען דערנאָך, און איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דער הײל, און האָט געשריען נאָך
שָאולן, אַזױ צו זאָגן: מײַן האַר דער מלך. און אַז שָאול האָט געקוקט הינטער אים, דוד
האָט זיך געבוקט מיט זײַן פּנים צו דער ערד, און זיך געבוקט.
/24:9 און דוד האָט געזאָגט צו שָאולן: פֿאַר װאָס הערט דו די װערטער פֿון מענטשן, אַזױ צו זאָגן:
הִנֵּה, דָוִד זוּכְט דייַן רָעָה?
/24:10 זע, הײַנט האָבן דײַנע אױגן געזען װי גאָט האָט מציל געװען
דיך הײַנט אין מײַן האַנט אין דער הייל, און עטלעכע האָבן מיר באַפֿוילן דיך טייטן; אָבער
מײַן אױג האָט דיך אָפּגעהיט; און איך האָב געזאָגט: איך װעל ניט אױסשטרעקן מײַן האַנט אַקעגן
מיין האר; װאָרום ער איז גאָטס געזאַלבטער.
/24:11 און, מײַן פֿאָטער, זע, יאָ, זע דעם רעקל פֿון דײַן מאַנטל אין מײַן האַנט;
אין װאָס איך האָב אָפּגעשניטן דעם דעק פֿון דײַן מאַנטל, און דיך ניט געטײט, קענט דו
און זען, אַז עס איז ניט קיין שלעכטס און קיין עבירה אין מיין האַנט, און איך
האָבן ניט געזינדיקט קעגן דיר; אָבער דו יאָגסט מיין נשמה זי צו נעמען.
/24:12 גאָט משפּטן צװישן מיר און צװישן דיר, און גאָט װעט מיך נוקם זײַן פֿון דיר;
מײַן האַנט זאָל ניט זײַן אױף דיר.
/24:13 אַזױ װי דאָס שפּריכװאָרט פֿון די עלטסטע זאָגט: רשעות גײט פֿון דעם
שלעכט, אָבער מיין האַנט וועט ניט זיין אויף דיר.
/24:14 נאָך װעמען איז אַרױסגעגאַנגען דער מלך פֿון ישׂראל? נאָך וועמען טוט איר נאָכיאָגן?
נאך א טויטן הונט, נאך א פלוי.
/24:15 דרום זאָל גאָט משפּטן, און משפּטן צװישן מיר און צװישן דיר, און זען, און
היט מיין ענין, און מציל מיך פון דיין האַנט.
/24:16 און עס איז געװען, װי דוד האָט געענדיקט רעדן די דאָזיקע װערטער
צו שָאולן, האָט שָאול געזאָגט: איז דאָס דײַן קָול, מײַן זון דוד? און שָאולן
האָט אױפֿגעהױבן זײַן קָול, און האָט געװײנט.
/24:17 און ער האָט געזאָגט צו דָוִדן: דו ביסט גערעכטער פֿון מיר, װאָרום דו האָסט
האָט מיר געלוינט גוטס, און איך האָב דיר געלוינט שלעכטס.
/24:18 און האָסט הײַנט באַװיזן װי דו האָסט מיר גוט געטאָן;
װאָרום װען גאָט האָט מיך געגעבן אין דײַן האַנט, דו
האָט מיך ניט אומגעבראַכט.
/24:19 װאָרום אַז אַ מאַן טרעפֿט זײַן פֿײַנט, װעט ער אים אַװעקלאָזן? דעריבער די
גאָט שכר דיר גוט פֿאַר װאָס דו האָסט מיר געטאָן הײַנט.
/24:20 און אַצונד, זע, איך װײס גוט, אַז דו װעסט געװיס זײַן אַ מלך, און אַז
די מלכות פון ישראל וועט זיין געגרינדעט אין דיין האַנט.
/24:21 שװער מיר אַצונד בײַ גאָט, אַז דו װעסט ניט פֿאַרשניטן מײַן
זאָמען נאָך מיר, און אַז דו וועסט ניט פאַרטיליקן מיין נאָמען פון מיין פאָטערס נאָמען
הויז.
/24:22 און דוד האָט געשװאָרן שָאולן. און שָאול איז געגאַנגען אַהײם; אָבּער דָוִד אוּן זייַנע מענער האָבּן זיך געבּייט
זיי ארויף צו דער מחנה.
