1 שמואל
/23:1 האָבן זײ דערצײלט דָוִדן, אַזױ צו זאָגן: זע, די פּלשתּים מלחמה האַלטן
קֵילָה, אוּן זֵיי הָאבִּין זֵיי גֶעלְטְן דֶער שְׂפִיק.
/23:2 דרום האָט דוד געפֿרעגט בײַ גאָט, אַזױ צו זאָגן: זאָל איך גײן און די דאָזיקע שלאָגן
פּלשתּים? און גאָט האָט געזאָגט צו דָוִדן: גײ און שלאָגן דעם
                            פּלִשתּים, און הציל קֵילָה.
/23:3 האָבן דודס מענער צו אים געזאָגט: זע, מיר האָבן מורא דאָ אין יהודה;
פיל מער אויב מיר קומען קיין קעילה קעגן די צבאות פון די
                                                            פּלשתּים?
/23:4 האָט דוד נאָך װידער געפֿרעגט בײַ גאָט. און גאָט האָט אים געענטפֿערט
האָט געזאָגט: שטײ אױף, גײ אַראָפּ קײן קֵילָה; װאָרום איך װעל געבן די פּלשתּים אין
                                                         דײַן האַנט.
/23:5 איז דוד און זײַנע מענער געגאַנגען קײן קֵילָה, און האָבן מלחמה געהאַלטן מיט די פּלשתּים.
און זײ האָבן געבראַכט זײערע בהמות, און זײ געשלאָגן מיט אַ גרױסער שחיטה. אַזוי
דוד האָט געראַטעוועט די באַװוינער פֿון קֵילָה.
/23:6 און עס איז געװען, אַז אביתר דער זון פֿון אַחימֶלֶכן איז אַנטלאָפֿן צו דָוִדן.
קֵילָה, אַז ער האָט אַראָפּגענידערט מיט אַן אֵפֿוֹד אין זײַן האַנט.
/23:7 און מע האָט דערצײלט שָאולן, אַז דוד איז געקומען קײן קֵילָה. האָט שָאול געזאָגט: גאָט
האָט אים איבערגעגעבן אין מיין האַנט; ווארים ער איז פארשלאסן, דורך אריינגיין אין א
                 שטאָט וואָס האט טויערן און באַרס.
/23:8 און שָאול האָט צונױפֿגערופֿן דאָס גאַנצע פֿאָלק אין מלחמה, אַראָפּצוגײן קײן קֵילָה
              באַלעגערט דָוִדן און זײַנע מענטשן.
/23:9 און דוד האָט געװוּסט אַז שָאול האָט געמאַכט שלעכטס אױף אים אין געהיים; און ער
האָט געזאָגט צו אביתר דעם כהן: ברענג אַהער דעם אֵפֿוֹד.
/23:10 האָט דוד געזאָגט: יהוה, דער גאָט פֿון ישׂראל, דײַן קנעכט האָט זיכער געהערט
אַז שָאול האָט געזוכט צו קומען קײן קֵילָה, צו פֿאַרטיליקן די שטאָט פֿון מײַן װעג.
/23:11 װעלן מיך איבערגעבן אין זײַן האַנט די מענער פֿון קֵילָה? וועט שָאול אַראָפּגיין,
װי דײַן קנעכט האָט געהערט? יהוה גאָט פֿון ישׂראל, איך בעט דיך, זאָג
דײַן קנעכט. האָט גאָט געזאָגט: ער װעט אַראָפּנידערן.
/23:12 האָט דוד געזאָגט: װעלן די מענער פֿון קֵילָה מיך און מײַנע מענער איבערגעבן אין דער ערד
שָאולס האַנט? האָט גאָט געזאָגט: זײ װעלן דיך מציל זײַן.
/23:13 און דוד און זײַנע מענער, װאָס זײַנען געװען אַרום זעקס הונדערט, זײַנען אױפֿגעשטאַנען און זײַנען אַװעקגעגאַנגען
פֿון קֵילָה, און זײַנען געגאַנגען װוּהין זײ האָבן געקאָנט גײן. און עס איז געווען דערציילט
שָאול אַז דָוִד איז אַנטלאָפֿן פֿון קֵילָה; אוּן עֶר הָאט אִים גִיזָאגְט.
/23:14 און דוד איז געבליבן אין מדבר אין פֿעסטונגען, און איז געבליבן אין אַ
באַרג אין מדבר זיף. און שָאול האָט אים געזוכט יעדן טאָג, אָבער
גאָט האָט אים ניט איבערגעגעבן אין זײַן האַנט.
/23:15 און דוד האָט געזען אַז שָאול איז אַרױסגעגאַנגען זוכן זײַן לעבן, און דוד איז אַרײַן
                            דער מדבר פון זיף אין א האלץ.
/23:16 און יהונתן שָאולס זון איז אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען צו דָוִדן אין װאַלד, און ער איז געגאַנגען צו דָוִדן
               האָט געשטארקט זיין האַנט אין גאָט.
/23:17 און ער האָט צו אים געזאָגט: זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום די האַנט פֿון מײַן פֿאָטערס שָאולס װעט ניט
געפינען דיך; און װעסט זײַן אַ מלך איבער ישׂראל, און איך װעל זײַן דער נעקסטער
      דיר; און אַז אױך מײַן פֿאָטער שָאול װײס.
/23:18 און זײ צװײ האָבן געשלאָסן אַ בונד פֿאַר גאָט, און דוד איז געבליבן אין דער
האלץ, און יהונתן איז געגאַנגען צו זײַן הױז.
/23:19 און די ציפֿים זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען צו שָאולן קײן גִבעָה, אַזױ צו זאָגן: באַהאַלטן זיך דוד ניט.
זיך מיט אונדז אין שטאַרקע זאַנגען אין האָלץ, אויפן באַרג חלילה,
              וואָס איז אויף די דרום פון ישיימון?
/23:20 און אַצונד, מלך, קום אַראָפּ לױט אַלע חשק פֿון דײַן זעל
צו קומען אַראָפּ; און אונדזער חלק זאָל זײַן אים צו געבן אין דער האַנט פֿון מלך.
/23:21 האָט שָאול געזאָגט: געבענטשט זײט איר פֿון גאָט; װאָרום איר האָט רחמנות אויף מיר.
/23:22 גײ, איך בעט דיך, גרײט זיך נאָך, און װיסן, און זעט זײַן אָרט װוּ זײַן אָרט
איז, און װער האָט אים דאָרטן געזען, װאָרום מע האָט מיר געזאָגט, אַז ער האַנדלט זײער
                                                              סובטילי.
/23:23 זעט דעריבער, און װײסט אַלע די לערקע ערטער װאָס ער איז דאָרטן
באַהאַלט זיך, און קומט ווידער צו מיר מיט זיכערקייט, און איך וועל
גײ מיט אײַך, און עס װעט זײַן, אַז ער איז אין לאַנד, װעל איך
וועט אים אויספאָרשן אין אַלע טויזנטער פון יהודה.
/23:24 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען, און זײַנען געגאַנגען קײן זיף פֿאַר שָאולן, אָבער דוד און זײַנע מענטשן זײַנען געװען
אין מדבר מַאן, אין דער פּלױן אין דָרום פוּן ישימון.
/23:25 און שָאול און זײַנע מענטשן זײַנען געגאַנגען אים זוכן. און זײ האָבן דערצײלט דָוִדן: פֿאַר װאָס
ער האָט אַראָפּגענידערט אין אַ שטיין, און איז געבליבן אין מדבר מאון. און ווען
דאָס האָט שָאול געהערט, און ער האָט נאָכגעיאָגט דָוִדן אין מדבר מעון.
/23:26 און שָאול איז געגאַנגען אױף דער זײַט באַרג, און דָוִד און זײַנע מענער װײַטער
פֿון יענער זײַט באַרג, און דוד האָט זיך געאײַלט אַװעקצוגײן פֿון מורא פֿאַר
שאול; װאָרום שָאול און זײַנע מענטשן האָבן אַרומגערינגלט דָוִדן און זײַנע מענטשן רונד אַרום
                                                           נעמען זיי.
/23:27 אָבער אַ שליח איז געקומען צו שָאולן, אַזױ צו זאָגן: גײַלט דיך, און קום; פֿאַר
די פּלשתּים האָבן אַרײַנגענומען אין לאַנד.
/23:28 און שָאול האָט זיך אומגעקערט פֿון נאָכיאָגן דָוִדן, און איז געגאַנגען קעגן דעם
פּלשתּים: דרום האָבן זײ גערופֿן יענעם אָרט סלחמה-לֶקוֹת.
/23:29 און דוד איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון דאָרטן, און האָט זיך באַזעצט אין פֿעסטונגען אין ענגדי.