1 שמואל
/22:1 און דוד איז פֿון דאָרטן אַװעקגעגאַנגען, און איז אַנטלאָפֿן אין דער הײל עדולם
און װי זײַנע ברידער און זײַן פֿאָטערס גאַנצן הױז האָבן דאָס געהערט, זײַנען זײ אַראָפּגעגאַנגען
אַהין צו אים.
/22:2 און איטלעכער װאָס איז געװען אין נױט, און איטלעכער װאָס איז געװען אין אַ שולד, און
איטלעכער װאָס האָט זיך צופֿרידן, האָט זיך אײַנגעזאַמלט צו אים; און ער
איז געווארן א הויפטמאן איבער זיי, און עס איז געווען מיט אים ארום פיר הונדערט
מענטשן.
/22:3 און דוד איז פֿון דאָרטן געגאַנגען קײן מִצפָּה פֿון מואָבֿ, און ער האָט געזאָגט צום מלך פֿון מוֹאָבֿ.
מואב, זאָלן, איך בעט דיך, אַרױסגײן מײַן פֿאָטער און מײַן מוטער
דו, ביז איך וועל וויסן וואָס גאָט וועט טאָן פֿאַר מיר.
/22:4 און ער האָט זײ געבראַכט פֿאַר דעם מלך פֿון מואָבֿ, און זײ האָבן אַלע געזעסן מיט אים
אין דער צײַט װאָס דָוִד איז געװען אין דער פֿעסטונג.
/22:5 און דער נבֿיא גָד האָט געזאָגט צו דָוִדן: בלײַבט ניט אין דער פֿעסטונג; אַרויסגיין, און
גײ דיך אין לאַנד יהודה. און דוד איז אַװעקגעגאַנגען, און איז געקומען אין דער
וואַלד פון האַרעט.
/22:6 װי שָאול האָט געהערט אַז דָוִד איז אַנטפּלעקט געװאָרן, און די מענער װאָס מיט
אים, און שָאול איז געבליבן אין גִבעָה אונטער אַ בוים אין רמה, מיט זײַן שפּיז
אין זײַן האַנט, און אַלע זײַנע קנעכט זײַנען געשטאַנען אַרום אים;)
/22:7 האָט שָאול געזאָגט צו זײַנע קנעכט װאָס זײַנען געשטאַנען אַרום אים: הערט אַצונד, איר
בנימין; וועט דער זון פון ישי געבן יעדן איינעם פון אייך פעלדער און
װײַנגערטנער, און מאַכן אײַך אַלע פֿירשטן פֿון טױזנט, און פֿירשטן פֿון אײַך
הונדערטער;
/22:8 אַז איר האָט אַלצדינג געבראַכט אױף מיר, און עס איז נישטאָ קײנער
זאָגט מיר, אַז מײַן זון האָט געמאַכט אַ בונד מיט דעם זון פֿון יִשַין, און
עס איז נישטא קיינער פון אייך, וואס האט רחמנות אויף מיר, אדער ווייזן מיר אז מיין
דער זון האָט אויפגעוועקט מיין קנעכט קעגן מיר, צו ליגן ווי אין דעם
טאָג?
/22:9 האָט געענטפֿערט דאָעג דער אֶדוֹמִי, װאָס איז באַשטימט געװאָרן איבער די קנעכט פֿון שָאולן.
און איך האָב געזאָגט: איך האָב געזען דעם זון פֿון יִשַין קומען קײן נוֹב צו אַחימלך דעם זון פֿון
אחיטוב.
/22:10 און ער האָט געפֿרעגט בײַ גאָט פֿאַר אים, און ער האָט אים געגעבן שפּײַז, און אים געגעבן.
די שװערד פֿון גוֹליָת דעם פּלִשתּי.
/22:11 האָט דער מלך געשיקט רופן אַחימלך דעם כֹּהן דעם זון פֿון אַחיטובן, און
דאָס גאַנצע הױז פֿון זײַן פֿאָטער, די כּהנים װאָס אין נוֹב, און זײ זײַנען אַלע געקומען
פון זיי צום מלך.
/22:12 האָט שָאול געזאָגט: הערט אַצונד, זון פֿון אחיטוב. און ער האָט געענטפערט: דאָ בין איך,
מיין האר.
/22:13 און שָאול האָט צו אים געזאָגט: פֿאַר װאָס האָט איר זיך געשאַפֿן קעגן מיר, דו און דער
דער זון פֿון יִשַין, אַז דו האָסט אים געגעבן ברױט, און אַ שװערד, און האָסט
האָט געפֿרעגט בײַ גאָט פֿאַר אים, ער זאָל זיך אױפֿשטײן קעגן מיר, זיך צו ליגן,
ווי אין דעם טאָג?
/22:14 האָט אַחימלך געענטפֿערט דעם מלך, און האָט געזאָגט: און װער איז אַזױ געטרײַ?
אַלע דײַנע קנעכט אַזױ װי דָוִדן, װאָס איז דעם מלךס אײדעם, און גײען אין
דיין געבעט, און איז כבוד אין דיין הויז?
/22:15 האָב איך דען אָנגעהױבן צו פֿרעגן בײַ גאָט פֿאַר אים? זאָל עס ווייַט פֿון מיר: זאָל ניט
דער מלך האָט צו זײַן קנעכט עפּעס באַשולדיקט, און צו מײַן גאַנצן הױז
פֿאָטער: װאָרום דײַן קנעכט האָט גאָרנישט געװוּסט פֿון דעם אַלץ, ווייניקער אָדער מער.
/22:16 האָט דער מלך געזאָגט: פֿאַרװאָס װעסטו שטאַרבן, אַחימלך, דו און דײַן גאַנצער
פאטערס הויז.
/22:17 און דער מלך האָט געזאָגט צו די פוסגייער װאָס זײַנען געשטאַנען אַרום אים: קער זיך אום און טײטן.
די כֹּהנים פֿון גאָט, װײַל זײער האַנט איז אױך מיט דָוִדן, און
װײַל זײ האָבן געװוּסט װען ער איז אַנטלאָפֿן, און האָבן מיר עס ניט געװיזן. אבער די
קנעכט פון דעם מלך וואָלט ניט אויסשטרעקן זייער האַנט צו פאַלן אויף דעם
כהנים פון גאָט.
/22:18 און דער מלך האָט געזאָגט צו דאָגן: קער זיך אום, און פֿאַל אױף די כּהנים. און
דועג דער אדומי האָט זיך אומגעקערט, און ער איז געפֿאַלן אױף די כֹּהנים, און האָט דערויף דערהרגעט
טאָג פֿינף און אַכציק מענטשן װאָס האָבן געטראָגן אַ לײַנען אֵפֿוֹד.
/22:19 און נוֹב, די שטאָט פֿון די כּהנים, האָט ער געשלאָגן מיטן שאַרף פֿון שװערד.
אי מענער און װײבער, קינדער און זויגעלעך, און רינדער, און אײזלז, און
שעפּס, מיט דעם ברעג פון דער שווערד.
/22:20 און אײנער פֿון די זין פֿון אַחימלך דעם זון פֿון אחיטובן, מיטן נאָמען אביתר,
איז אַנטלאָפן, און איז אַנטלאָפן נאָך דָוִדן.
/22:21 און אביתר האָט דערצײלט דָוִדן אַז שָאול האָט דערשלאָגן די כֹּהנים פֿון גאָט.
/22:22 און דוד האָט געזאָגט צו אביתרן: איך האָב געװוּסט אין יענעם טאָג, װען דועג דער אדומי.
איז דאָרטן געווען, אַז ער זאָל זיכער זאָגן שָאולן: איך האָב געמאַכט דעם טויט
פון אַלע פערז פון דיין פאָטערס הויז.
/22:23 בלײַבט בײַ מיר, זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום דער װאָס זוכט מײַן לעבן, זוכט דײַן
לעבן: אָבער מיט מיר וועסטו זיין אין אַ שוץ.
