1 שמואל
/16:1 און גאָט האָט געזאָגט צו שמואלן: װי לאַנג װעסטו טרויערן אױף שָאולן, זעענדיק.
איך האב אים פארווארפן פון קעניגן איבער ישראל? פּלאָמבירן דיין האָרן מיט ייל,
און גײ, איך װעל דיך שיקן צו יִשַין דעם בית-לחם, װאָרום איך האָב פֿאַרזאָרגט
איך בין אַ מלך צווישן זייַנע זין.
/16:2 האָט שמואל געזאָגט: װי אַזױ קאָן איך גײן? אויב שָאול וועט הערן, וועט ער מיך טייטן. און די
האָט גאָט געזאָגט: נעם מיט דיר אַ קויה, און זאָלסט זאָגן: איך בין געקומען צו שלאַכטן
דער האר.
/16:3 און רוף יִשַי צו דעם שלאַכטאָפּפֿער, און איך װעל דיר זאָגן װאָס דו זאָלסט.
טאָן: און זאָלסט מיר זאַלבן דעם וועמען איך נאָמען צו דיר.
/16:4 און שמואל האָט געטאָן װאָס גאָט האָט גערעדט, און ער איז געקומען קײן בית לחם. און די
די עלטסטע פֿון דער שטאָט האָבן געציטערט בײַ זײַן קומען, און האָבן געזאָגט: קומט דו
שלום?
/16:5 האָט ער געזאָגט: בשלום: איך בין געקומען שלאַכטן צו גאָט;
אייַך, און קום מיט מיר צו דעם קרבן. און ער האָט געהייליקט יִשַין
און זײַנע זין, און האָבן זײ גערופֿן צום שלאַכטאָפּפֿער.
/16:6 און עס איז געװען, װי זײ זײַנען געקומען, אַזױ האָט ער אָנגעקוקט אליאבן
האָט געזאָגט: פֿאַר װאָר, דער געזאַלבטער פֿון גאָט איז פֿאַר אים.
/16:7 און גאָט האָט געזאָגט צו שמואלן: קוק ניט אױף זײַן פּנים, און אױף דעם
די הייך פון זיין סטאַטשער; װאָרום איך האָב אים אָפּגעזאָגט, װאָרום גאָט זעט
ניט ווי דער מענטש זעט; װאָרום דער מענטש קוקט אױף דעם אױסזען, אָבער דער
ה\' קוקט אויפן הארץ.
/16:8 און יִשַי האָט גערופֿן אַבֿינָדָבן, און האָט אים געמאַכט אַריבער פֿאַר שמואלן. און ער
האָט געזאָגט: אױך דאָס האָט גאָט ניט אױסדערװײלט.
/16:9 און יִשַי האָט געמאַכט דורכגײן שָמָה. האָט ער געזאָגט: אױך גאָט האָט ניט
אויסדערוויילט דעם.
/16:10 און ישי האָט װידער געמאַכט זיבן פֿון זײַנע זין דורכצופֿירן פֿאַר שמואלן. און שמואל
האָט געזאָגט צו יִשַין: די דאָזיקע האָט גאָט ניט אױסדערװײלט.
/16:11 האָט שמואל געזאָגט צו יִשַין: זײַנען דאָ אַלע דײַנע קינדער? און ער האָט געזאָגט:
עס איז נאָך געבליבן דער ייִנגסטער, און ערשט ער האַלט די שאָף. און
האָט שמואל געזאָגט צו יִשַין: שיק און נעם אים, װאָרום מיר װעלן זיך ניט זיצן
ביז ער קומט אהער.
/16:12 און ער האָט געשיקט און אים אַרײַנגעבראַכט, און ער איז געװען רויט און מיט אַ
שיין פּנים, און גוט צו קוקן צו. האָט גאָט געזאָגט: שטײ אױף!
זאַלב אים: פֿאַר דעם איז ער.
/16:13 האָט שמואל גענומען דעם האָרן פֿון אײל, און האָט אים געזאַלבט אין זײַן מיט
און דער גייסט פֿון גאָט איז געקומען אױף דָוִדן פֿון יענעם טאָג
פאָרויס. איז שמואל אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען קײן רמה.
/16:14 אָבער דער גײַסט פֿון גאָט האָט זיך אָפּגעקערט פֿון שָאולן, און אַ בײזער גײַסט פֿון
ה\' האָט אים דערשראקן.
/16:15 האָבן שָאולס קנעכט צו אים געזאָגט: זע אַצונד, אַ בײזער גײַסט פֿון גאָט.
צרות דיך.
/16:16 זאָל אונדזער האַר אַצונד באַפֿױלן דײַנע קנעכט װאָס זײַנען פֿאַר דיר, צו זוכן
אַרויס אַ מענטש וואָס איז אַ כיטרע שפּילער אויף אַ האַרפּ: און עס וועט קומען צו
פאָרן, ווען דער בייז גייסט פון גאָט איז אויף דיר, ער וועט שפּילן
מיט זײַן האַנט, און דו װעסט געזונט זײַן.
/16:17 האָט שָאול געזאָגט צו זײַנע קנעכט: גיט מיר אַצונד אַ מאַן װאָס קען שפּילן
נו, און ברענג אים צו מיר.
/16:18 האָט געענטפֿערט אײנער פֿון די קנעכט, און האָט געזאָגט: זע, איך האָב געזען אַ זון.
פֿון יִשַין דעם בית-לחמי, װאָס איז קונציק אין שפּילן, און אַ גבֿיר
אַ העלדישער מענטש, און אַ מענטש פֿון מלחמה, און אַ קלוגער אין זאַכן, און אַ שײַער
מענטש, און גאָט איז מיט אים.
/16:19 דרום האָט שָאול געשיקט שלוחים צו יִשַין, און האָט געזאָגט: שיק מיר דײַן דָוִדן.
זון, וואָס איז מיט די שעפּס.
/16:20 און יִשַי האָט גענומען אַן אײזל אָנגעלאָדן מיט ברױט, און אַ פֿלאַש װײַן, און אַ קיץ;
און האָט זײ געשיקט דורך זײַן זון דודן צו שָאולן.
/16:21 און דוד איז געקומען צו שָאולן, און האָט זיך געשטעלט פֿאַר אים, און ער האָט אים ליב געהאַט;
און ער איז געװאָרן זײַן װאַפֿנטרעגער.
/16:22 און שָאול האָט געשיקט צו יִשַין, אַזױ צו זאָגן: זאָל דוד, איך בעט דיך, שטײן פֿאַר מיר;
װאָרום ער האָט געפֿונען חן אין מײַנע אױגן.
/16:23 און עס איז געװען, אַז דער בײזער גײַסט פֿון גאָט איז געװען אױף שָאולן
האָט דוד גענומען אַן האַרפּ, און האָט געשפּילט מיט זײַן האַנט, און שָאול האָט זיך דערקוויקט
איז געווען געזונט, און דער בייז גייסט איז אַוועק פון אים.
