1 שמואל
/14:1 און עס איז געװען אין אַ טאָג, האָט יהונתן דער זון פֿון שָאולן געזאָגט צו אים
דער יונגערמאַן װאָס האָט געטראָגן זײַן װאַפֿעניש, קום לאָמיר אַריבערגײן צו דער
די פּלשתּים באַשטעלט, דאָס איז אויף דער אַנדערער זײַט. אבער ער האט נישט געזאגט זיין
פאטער.
/14:2 און שָאול האָט זיך געהאַלטן אין עק גִבעָה אונטער אַ מילגרוים
בױם װאָס אין מִגרוֹן, און דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים איז געװען אַרום
זעקס הונדערט מאן;
/14:3 און אַחיה דער זון פֿון אַחיטוב, דעם ברודער פֿון איכבוד, דער זון פֿון פינחס;
דער זון פֿון עלי, דער כהן פֿון גאָט אין שילה, מיט אַן אֵפֿוֹד. און די
מענטשן האָבן ניט געוואוסט אַז יונתן איז ניטאָ.
/14:4 און צװישן די דורכפֿאַלן װאָס יונתן האָט געזוכט אַריבערצוגײן אין דעם
פּלשתּים גאַרניז, עס איז געווען אַ שאַרף שטיין אויף דער זייַט, און אַ
און דער נאָמען פֿון יענעם איז געװען בוֹזֶז, און דער
נאָמען פון די אנדערע סענע.
/14:5 דער פֿאַרגאַנגענהייט פֿון יענעם איז געװען צו צפֿון קעגן מִכמש;
און דער אַנדערער צו דָרום אַקעגן גִבעָה.
/14:6 האָט יהונתן געזאָגט צו דעם יונגן מאַן װאָס האָט געטראָגן זײַן װאַפּ: קום און לאָז
מיר גײען איבער צו דעם באַפֿאַנדל פֿון די דאָזיקע אומבאַשניטן; עס קען זײַן, אַז דער
ה\' וועט עשׂה פאַר אונדז, וואָרעם עס איז נישטאָ קיין שׂימחה צו ה' צו מציל זיין
פילע אָדער דורך ווייניק.
/14:7 און זײַן װאַפֿנטרעגער האָט צו אים געזאָגט: טוט אַלץ װאָס אין דײַן האַרצן: קער זיך אָן
דיר; זע, איך בין מיט דיר לױט דײַן האַרצן.
/14:8 האָט יהונתן געזאָגט: זע, מיר גײען איבער צו די דאָזיקע מענער, און מיר
וועט זיך אַנטפּלעקן צו זיי.
/14:9 אױב זײ זאָגן צו אונדז אַזױ: בלײַבט, ביז מיר קומען צו אײַך; דעמאָלט מיר וועלן שטיין
נאָך אין אונדזער אָרט, און וועט ניט גיין אַרויף צו זיי.
/14:10 אָבער אױב זײ זאָגן אַזױ: קומט אַרױף צו אונדז; דענצמאָל װעלן מיר אַרױפֿגײן, װאָרום גאָט
האָט זײ איבערגעגעבן אין אונדזער האַנט, און דאָס װעט אונדז זײַן אַ צײכן.
/14:11 און זײ בײדע האָבן זיך אַנטפּלעקט צום באַפֿאַנג פֿון דעם
פּלִשתּים: און די פּלשתּים האָבן געזאָגט: זע, די עִברים גײען אַרױס
פֿון די לעכער, וווּ זיי האָבן זיך באַהאַלטן.
/14:12 האָבן די מענער פֿון דער באַפֿאַנדז געענטפֿערט יהונתן און זײַן װאַפֿנטרעגער
האָט געזאָגט: קום אַרױף צו אונדז, און מיר װעלן אײַך זאָגן אַ זאַך. און יונתן האָט געזאָגט
צו זײַן װאַפֿנטרעגער: קום אַרױף נאָך מיר, װאָרום גאָט האָט מציל געװען
זיי אין דער האַנט פון ישראל.
/14:13 און יהונתן איז אַרױפֿגעגאַנגען אױף זײַנע הענט און אױף זײַנע פֿיס, און אױף זײַנע
און זײ זײַנען געפֿאַלן פֿאַר יהונתן; און זיין
הָאבְּן-טרעגער האָט אים דערהרגעט.
/14:14 און דאָס ערשטע שחיטה װאָס יהונתן און זײַן װאַפֿנטרעגער האָבן געמאַכט, איז געװען
ארום צוואַנציק מאן, אינעווייניק ווי אַ האַלב אַקער לאַנד, וואָס אַ יאָך
פון אָקסן זאלן אַקערן.
/14:15 און עס איז געװען אַ ציטערניש אין חיל, אין פֿעלד, און צװישן אַלע
מענטשן: די גאַרניסאָן, און די קאַליע, זיי אויך געציטערט, און די
דער ערד האָט געציטערט: אַזוי איז עס געווען אַ זייער גרויס ציטערניש.
/14:16 און די װעכטער פֿון שָאולן אין גִבעָה פֿון בנימין האָבן געזען; און אט די
דער עולם האָט זיך צעלאָזן, און זיי האָבן זיך געצויגן איינער דעם אַנדערן.
/14:17 האָט שָאול געזאָגט צו דעם פֿאָלק װאָס מיט אים: צײל אַצונד, און זעט
ווער איז אוועק פון אונז. און אַז זײ האָבן געצײלט, ערשט יהונתן און
זײ ן װאנט ־ טרעגער , זײנע ן ניש ט געװע ן דארט .
/14:18 און שָאול האָט געזאָגט צו אַחיָהון: ברענג אַהער דעם אָרון פֿון גאָט. פֿאַר דעם אָרון פון
גאָט איז געװען אין יענער צײַט מיט די קינדער פֿון ישׂראל.
/14:19 און עס איז געװען, װי שָאול האָט גערעדט צום כֹּהן, איז דאָס גערודער
װאָס אין דעם חיל פֿון די פּלשתּים איז געגאַנגען און האָט זיך געמערט; און שָאול
האָט געזאָגט צום כֹּהן: שלעפּ דײַן האַנט.
/14:20 און שָאול און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים האָט זיך אײַנגעזאַמלט, און דאָס גאַנצע פֿאָלק
זיי זענען געקומען אין דער מלחמה, און זע, איטלעכס שווערד איז געווען קעגן זיין שווערד
יונגערמאַן, און עס איז געווען אַ זייער גרויס דיסקאַווערד.
/14:21 און די עבֿרים װאָס זײַנען געװען מיט די פּלשתּים פֿאַר יענער צײַט;
װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען מיט זײ אין לאַגער פֿון לאַנד רונד אַרום, אַפילו
זײ האָבן זיך אױך אומגעקערט צו די ישׂראלים װאָס מיט שָאולן און
יונתן.
/14:22 אַזױ װי אַלע מענער פֿון ישׂראל װאָס האָבן זיך באַהאַלטן אױפֿן באַרג
אפֿרים, אַז זײ האָבן געהערט, אַז די פּלשתּים זײַנען אַנטלאָפֿן, אױך זײ
נאכגעגאנגען שווער נאָך זיי אין דער שלאַכט.
/14:23 און גאָט האָט געהאָלפֿן ישׂראל אין יענעם טאָג, און דער מלחמה איז אַריבער צו
Bethaven.
/14:24 און די מענער פֿון ישׂראל האָבן זיך געצױגן אין יענעם טאָג, װאָרום שָאול האָט באַשװערדן דעם
מענטשן, אַזוי צו זאָגן: פֿאַרשאָלטן דער מענטש וואָס עסט עפּעס ביז אָוונט,
כּדי איך זאָל זיך נוקם זײַן אויף מײַנע פֿײַנט. אזוי האט קיינער פון די מענטשן נישט פארזוכט
עסנוואַרג.
/14:25 און אַלע פֿון לאַנד זײַנען געקומען צו אַ װאַלד; און עס איז געווען האָניק אויף דעם
ערד.
/14:26 און אַז דאָס פֿאָלק איז אַרײַן אין װאַלד, ערשט דער האָניק האָט געפֿאַלן;
אָבער קײנער האָט ניט אַרײַנגעטאָן זײַן האַנט צו זײַן מױל, װאָרום דאָס פֿאָלק האָט מורא געהאַט פֿאַר דער שבועה.
/14:27 אָבער יהונתן האָט ניט געהערט, װען זײַן פֿאָטער האָט באַפֿױלן דעם פֿאָלק די שבועה.
דרום האָט ער אַרױסגעצױגן דעם עק פֿון דעם שטעקן װאָס אין זײַן האַנט, און
האָט עס אײַנגעטונקען אין אַן האָניק, און אַרײַנגעטאָן זײַן האַנט צו זײַן מױל; און זײַנע אױגן
זענען אויפגעקלערט געווארן.
/14:28 האָט געענטפֿערט אײנער פֿון דעם פֿאָלק, און האָט געזאָגט: דײַן פֿאָטער האָט שטאַרק באַפֿױלן
דאָס פֿאָלק מיט אַ שבועה, אַזױ צו זאָגן: פֿאַרשאָלטן דער מאַן װאָס עסט עפּעס שפּײַז
דעם טאָג. און דאָס פֿאָלק איז געװען פֿאַרשװעכט.
/14:29 האָט יהונתן געזאָגט: מײַן פֿאָטער האָט געצױגן דאָס לאַנד;זע, איך בעט דיך,
װ י מײנ ע אויג ן האב ן זי ך אויפגעקלערט , װײ ל אי ך הא ב פו ן דע ם א ביס ל פארזוכט
האָניק.
/14:30 װיפֿל מער, װען טאָמער האָט דאָס פֿאָלק געגעסן פֿרײַ צו טאָג פֿון דעם רױב.
פֿון זײערע פֿײַנט װאָס זײ האָבן געפֿונען? װאָרום עס איז איצט ניט געװען קײן סך
אַ גרעסערע שחיטה צווישן די פּלשתּים?
/14:31 און זײ האָבן געשלאָגן די פּלשתּים אין יענעם טאָג, פֿון מִכמש ביז עִיאֵלוֹן.
די מענטשן זענען געווען זייער שוואַך.
/14:32 און דאָס פֿאָלק איז געפֿלױגן אױפֿן רױב, און האָבן גענומען שאָף, און רינדער, און
און די קעלבער האָבן זײ דערהרגעט אױף דער ערד, און דאָס פֿאָלק האָט מיט זײ געגעסן
דאָס בלוט.
/14:33 האָבן זײ דערצײלט שָאולן, אַזױ צו זאָגן: זע, דאָס פֿאָלק זינדיקט אַקעגן גאָט
אַז זיי עסן מיט בלוט. און ער האָט געזאָגט: איר האָט פֿאַרטראָגן;
אַ גרויסער שטיין פאַר מיר היינט.
/14:34 האָט שָאול געזאָגט: צעשפּרײט אײַך צװישן דעם פֿאָלק, און זאָגט צו זײ:
ברענג מיר אַהער איטלעכער זײַן אָקס, און איטלעכער זײַנע שאָף, און טײטן זײ
דאָ, און עסן; און זאָלסט ניט זינדיקן קעגן גאָט אין עסן מיט בלוט.
און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געבראַכט איטלעכער זײַן אָקס מיט זיך אין יענע נאַכט, און
הרגענען זיי דאָרט.
/14:35 און שָאול האָט געבױט אַ מזבח צו גאָט; דאָס איז געװען דער ערשטער מזבח װאָס
ער האָט געבױט צו גאָט.
/14:36 האָט שָאול געזאָגט: לאָמיר אַראָפּנידערן נאָך די פּלשתּים בײַ נאַכט, און רױבן
זיי ביז דער מאָרגן ליכט, און לאָמיר ניט לאָזן אַ מענטש פון זיי. און
האָבן זײ געזאָגט: טו אַלץ װאָס איז גוט פֿאַר דיר. האָט דער כֹּהן געזאָגט:
לאָמיר זיך דערנענטערן אַהער צו גאָט.
/14:37 און שָאול האָט געפֿרעגט בײַ גאָט: זאָל איך אַראָפּנידערן נאָך די פּלשתּים?
װעסטו זײ געבן אין דער האַנט פֿון ישׂראל? אבער ער האט אים נישט געענטפערט
דעם טאג.
/14:38 האָט שָאול געזאָגט: גענענט אַהער, דאָס גאַנצע הױפּט פֿון פֿאָלק;
וויסן און זען אין וואָס די זינד איז געווען הייַנט.
/14:39 װאָרום אַזױ װי גאָט לעבט װאָס היט ישׂראל, כאָטש עס איז אין יהונתן
מײַן זון, ער זאָל שטאַרבן. אבער עס איז נישט געווען קיין מענטש צווישן אַלע
מענטשן וואָס האָבן אים געענטפערט.
/14:40 האָט ער געזאָגט צו גאַנץ ישׂראל: זײט אױף אײן זײַט, און איך און מײַנע יהונתן
זון וועט זיין אויף די אנדערע זייַט. און דאָס פֿאָלק האָט געזאָגט צו שָאולן: טו װאָס
זעהט אויס גוט פאר דיר.
/14:41 דרום האָט שָאול געזאָגט צו יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל: גיב אַ גוֹרל. און
שָאולן און יהונתן זענען געכאַפּט געוואָרן, אָבער דאָס פֿאָלק איז אַנטלאָפֿן.
/14:42 האָט שָאול געזאָגט: װאַרפֿט אַ גוֹרל צװישן מיר און צװישן מײַן זון יהונתן. און יונתן
איז גענומען.
/14:43 האָט שָאול געזאָגט צו יהונתן: זאָג מיר װאָס דו האָסט געטאָן. און יונתן
האָט אים געזאָגט, און געזאָגט: איך האָב אָבער געזוכט אַ ביסל האָניק מיטן סוף פֿון דעם
רוט װאָס איז געװען אין מײַן האַנט, און זע, איך מוז שטאַרבן.
/14:44 האָט שָאול געענטפֿערט: גאָט טוט אַזױ און נאָך מער, װאָרום פֿאַרװאָס װעסטו שטאַרבן.
יונתן.
/14:45 און דאָס פֿאָלק האָט געזאָגט צו שָאולן: זאָל יהונתן שטאַרבן װאָס האָט דאָס געטאָן
גרויס ישועה אין ישראל? חלילה: אַזוי ווי גאָט לעבט, עס וועט זיין
ניט קײן האָר פֿון זײַן קאָפּ פֿאַלן צו דער ערד; װאָרום ער האָט געאַרבעט
גאָט דעם טאָג. און דאָס פֿאָלק האָט מציל געװען יהונתן, און ער איז ניט געשטאָרבן.
/14:46 און שָאול איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון הינטער די פּלשתּים, און די פּלשתּים
געגאנגען צו זייער אייגן פּלאַץ.
/14:47 האָט שָאול גענומען דאָס מלוכה איבער ישׂראל, און האָט מלחמה געהאַלטן קעגן אַלע זײַנע פֿײַנט
פֿון אַלע זײַטן, אַקעגן מואב, און קעגן די קינדער פֿון עמון, און
קעגן אדום, און קעגן די מלכים פון צובה, און קעגן די
פּלִשתּים: און װוּהין ער האָט זיך אָפּגעקערט, האָט ער זײ געצערנט.
/14:48 און ער האָט אײַנגעזאַמלט אַ מחנה, און האָט געשלאָגן דעם עמלק, און מציל געװען ישׂראל
פֿון די הענט פֿון די װאָס האָבן זײ פֿאַררויבט.
/14:49 און די זין פֿון שָאולן זײַנען געװען יהונתן, און ישוי, און מלכישועַ;
דאָס זײַנען געװען די נעמען פֿון זײַנע צװײ טעכטער; דער נאָמען פֿון דעם בכָור מרב,
און דער נאָמען פֿון דער ייִנגערער מיכל:
/14:50 און דער נאָמען פֿון שָאולס װײַב איז געװען אַחינועם די טאָכטער פֿון אַחימַעַץ;
דער נאָמען פֿון דעם האַר פֿון זײַן חיל איז געװען אַבֿנר דער זון פֿון נֵרן, פֿון שָאולן
פעטער.
/14:51 און קיש איז געװען דער פֿאָטער פֿון שָאולן; און נר דער פֿאָטער פֿון אבנר איז געװען דער זון
פון אביאל.
/14:52 און עס איז געװען אַ שװער מלחמה קעגן די פּלשתּים אַלע טעג פֿון שָאולן
אַז שָאול האָט געזען אַ שטאַרקן מאַן, אָדער אַ גבֿיר, האָט ער אים צוגענומען.
