1 שמואל
/10:1 האָט שמואל גענומען אַן אײל, און האָט עס אױסגעגאָסן אױפֿן קאָפּ, און האָט געקושט
אים, און האָט געזאָגט: צי איז דאָס ניט װײַל גאָט האָט דיך געזאַלבט צו זײַן
                         קאַפּיטאַן איבער זיין ירושה?
/10:2 אַז דו װעסט אַװעקגײן פֿון מיר הײַנט, װעסטו געפֿינען צװײ מענער פֿון
רחל\'ס קבר אין דעם גרעניץ פון בנימין אין צלזה; און זיי וועלן
זאָג צו דיר: די אײזלען װאָס דו ביסט געגאַנגען זוכן, זײַנען געפֿונען געװאָרן;
דײַן פֿאָטער האָט איבערגעלאָזט די זאָרג פֿון די אײזלען, און האָט צער געטאָן אױף דיר,
אַזױ צו זאָגן: װאָס זאָל איך טאָן צו מײַן זון?
/10:3 און זאָלסט גײן פֿון דאָרטן װײַטער, און װעסט קומען צו דעם
פּלױן פֿון תבור, און עס װעלן דיך אַנטקעגן דרײַ מענער, װאָס גײען אַרױף צו גאָט
בעטעל, איינער טראגט דריי קינדער, און אנדערן טראגט דריי ברויט
  ברױט, און אַן אַנדערער מיט אַ פֿלאַש װײַן:
/10:4 און זײ װעלן דיר באַגריסן, און דיר געבן צװײ ברױט; וואָס דו
                            וועט נעמען פון זייערע הענט.
/10:5 נאָך דעם װעסטו קומען צום באַרג פֿון גאָט, װוּ איז דער באַשטעל פֿון גאָט.
די פּלשתּים: און עס װעט זײַן, אַז דו װעסט אַהין קומען
צו דער שטאָט, װאָס דו װעסט אַנטקעגן אַ געזעמל פֿון נבֿיאים װאָס קומען אַראָפּ פֿון
די בָמוֹת מיט אַ פּסח, און מיט אַ טױט, און אַ רער, און אַ האַרף,
               פאר זיי; און זיי וועלן נביאות זאגן:
/10:6 און דער גײַסט פֿון גאָט װעט קומען אױף דיר, און װעסט נבֿיאות זאָגן
מיט זיי, און וועט פארוואנדלט ווערן אין אן אנדער מענטש.
/10:7 און זאָל זײַן, אַז די דאָזיקע צײכנס װעלן דיר קומען, זאָלסטו טאָן אַזױ װי
געלעגנהייט דינען דיר; װאָרום גאָט איז מיט דיר.
/10:8 און זאָלסט אַראָפּנידערן פֿאַר מיר קײן גִלגָל; און זע, איך וועל קומען
אַראָפּ צו דיר, צו ברענגען בראַנדאָפּפֿער, און צו שלאַכטן שלאַכטאָפּפֿער
פֿרידאָפּפֿער: זיבן טעג זאָלסטו אָפּהאַלטן, ביז איך קום צו דיר, און
                         װײַז דיר װאָס דו זאָלסט טאָן.
/10:9 און עס איז געװען, אַז ער האָט זיך אָפּגעקערט צו גײן פֿון שמואלן גאָט
האָט אים געגעבן אַן אַנדער האַרץ, און אַלע די צײכנס זײַנען געװען יענעם טאָג.
/10:10 און אַז זײ זײַנען אַהין געקומען אױפֿן באַרג, ערשט אַ געזעמל פֿון נבֿיאים
באגעגנט אים; און דער גייסט פון גאָט איז געקומען אויף אים, און ער האָט נביאות געזאָגט צווישן
                                                                      זיי.
/10:11 און עס איז געװען, אַז אַלע װאָס האָבן אים געקענט פֿון פריער האָבן געזען, ערשט
ער האָט נביאות געזאָגט צווישן די נביאים, און דאָס פֿאָלק האָט געזאָגט איינער צום אַנדערן:
וואָס איז דאָס וואָס איז געקומען צו דעם זון פון קיש? איז שָאול אויך צווישן די
                                                                נביאים?
/10:12 האָט געענטפֿערט אײנער פֿון דעם זעלבן אָרט, און האָט געזאָגט: אָבער װער איז זײער פֿאָטער?
דעריבער איז עס געוואָרן אַ שפּריכוואָרט: איז אויך שָאול צווישן די נביאים?
/10:13 און אַז ער האָט געענדיקט זאָגן נבֿיאות, איז ער געקומען צו דער בָמָה.
/10:14 האָט שָאולס פעטער געזאָגט צו אים און צו זײַן קנעכט: װוּהין ביסטו געגאַנגען? און
האָט ער געזאָגט: צו זוכן די אײזלען, און אַז מיר האָבן געזען אַז זײ זײַנען ניט װוּ, מיר
                                            געקומען צו שמואלן.
/10:15 האָט שָאולס פֿעטער געזאָגט: זאָג מיר, איך בעט דיך, װאָס שמואל האָט צו דיר געזאָגט.
/10:16 האָט שָאול געזאָגט צו זײַן פֿעטער: ער האָט אונדז דערצײלט קלאָר, אַז די אײזלען זײַנען געװען
געפונען. אָבער פֿון דער זאַך פֿון דער מלוכה, װאָס שמואל האָט דערצײלט, האָט ער דערצײלט
                                                             אים נישט.
/10:17 און שמואל האָט צונױפֿגערופֿן דאָס פֿאָלק צו גאָט קײן מִצפָּה;
/10:18 און ער האָט געזאָגט צו די קינדער פֿון ישׂראל: אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל:
איך האָב אַרױפֿגעבראַכט ישׂראל פֿון מִצרַיִם, און דיך מציל געװען פֿון דער האַנט פֿון
די מִצרים, און פֿון דער האַנט פֿון אַלע מלוכות, און פֿון די װאָס
                                                האט דיך געדריקט:
/10:19 און איר האָט הײַנט פֿאַראַכט אײַער גאָט, װאָס האָט אײַך אַלײן מציל געװען פֿון אַלע
אײַערע צרות און אײַערע צרות; און איר האָט צו אים געזאָגט: ניין,
אָבער שטעלן אַ מלך איבער אונדז. און אַצונד גײט אײַך פֿאָר פֿאַר גאָט
לויט אײַערע שבֿטים, און לויט אײַערע טויזנטער.
/10:20 און װי שמואל האָט געמאַכט גענענען אַלע שבֿטים פֿון ישׂראל, האָט דער
                שבֿט בנימין איז גענומען געוואָרן.
/10:21 און ער האָט געמאַכט גענענען דעם שבט פֿון בנימין לויט זײערע משפּחות,
די משפּחה פֿון מטרי איז גענומען געוואָרן, און שָאול דער זון פֿון קישן איז צוגענומען געוואָרן;
אַז מע האָט אים געזוכט, האָט מען אים ניט געפֿונען.
/10:22 דרום האָבן זײ נאָך געפֿרעגט בײַ גאָט, צי דער מאַן זאָל נאָך קומען
אַהין. האָט גאָט געענטפֿערט: זע, ער האָט זיך באַהאַלטן צװישן דעם
                                                              שטאָפּן.
/10:23 און זײ זײַנען געלאָפֿן און אים פֿון דאָרטן געבראַכט, און װי ער איז געשטאַנען צװישן דעם פֿאָלק.
ער איז געװען העכער פֿון אַלע פֿאָלק פֿון זײַנע אַקסל און אַרױף.
/10:24 האָט שמואל געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק: זעט דעם װאָס גאָט האָט אױסדערװײלט;
אַז עס איז ניטאָ אַזאַ ווי ער צווישן אַלע די מענטשן? און אַלע מענטשן
האָט געשריגן, און געזאָגט: גאָט היט דעם מלך.
/10:25 האָט שמואל דערצײלט דעם פֿאָלק דעם שטײגער פֿון דער מלוכה, און האָט עס אױפֿגעשריבן אין אַ
סֶפֶר, אוּן הָאט זִי מְיַישֵׁב גֶעוֶוען פאַר ה\'. און שמואל האָט געשיקט דאָס גאַנצע פֿאָלק
                           אַװעק, איטלעכער צו זײַן הױז.
/10:26 און שָאול איז אױך אַהײמגעגאַנגען קײן גִבעָה; און מיט אים איז געגאַנגען אַ באנד
מענטשן, וועמענס הערצער גאָט האָט אָנגערירט.
/10:27 האָבן די קינדער פֿון בליעל געזאָגט: װי זאָל דער דאָזיקער אונדז העלפֿן? און זיי
האט אים פאראכט, און אים ניט געבראכט קײן מתנות. אָבער ער האָט געהאַלטן שלום.