1 שמואל
/9:1 און עס איז געװען אַ מאַן פֿון בנימין, װאָס זײַן נאָמען איז געװען קיש דער זון פֿון אבֿיאֵלן;
דער זון פֿון צרוֹר, דער זון פֿון בכורתן, דער זון פֿון אַפיה, אַ בנימין,
אַ גוואַלדיק מענטש.
/9:2 און ער האָט געהאַט אַ זון װאָס זײַן נאָמען איז געװען שָאול, אַ אױסדערװײטער יונגערמאַן און אַ גוטער;
און צװישן די קינדער פֿון ישׂראל איז ניט געװען קײן גוטער מענטש װי
ער: פֿון זײַנע פּלייצעס און אַרױף איז ער געװען העכער פֿון אַלע פֿאָלק.
/9:3 און די אײזלען פֿון קיש שָאולס פֿאָטער זײַנען פֿאַרלוירן געװאָרן. און קיש האָט געזאָגט צו שָאולן זײַן
זון, נעם אַצונד מיט דיר איינער פון די קנעכט, און שטיי אויף, גיי זוך דעם
אַססעס.
/9:4 און ער איז דורכגעגאַנגען דורך דעם באַרג אפֿרים, און איז דורכגעגאַנגען דורך דעם לאַנד
שאלישע, אָבער זיי האָבן זיי ניט געפֿונען, און זיי זענען דורכגעגאנגען דורך דעם לאַנד פון
שָלים, און דאָרטן זײַנען זײ ניט געװען, און ער איז דורכגעגאַנגען דורך דעם לאַנד
בנימינים, אָבער זיי האָבן ניט געפֿונען.
/9:5 און אַז זײ זײַנען געקומען קײן לאַנד צוף, האָט שָאול געזאָגט צו זײַן קנעכט
וואָס איז געווען מיט אים: קום, לאָמיר זיך אומקערן; טאמער זאל מיין טאטע לאזן זיך זאָרגן
פאר די אײזלען, און טראכט פאר אונדז.
/9:6 האָט ער צו אים געזאָגט: זע, אַצונד, פֿאַראַן אין דער דאָזיקער שטאָט אַ גאָטסמאַן;
און ער איז אַ כבוד מענטש; אַלץ וואָס ער האָט געזאָגט, קומט דאָך פאָר;
איצט לאָמיר גײן אַהין; טאָמער ער קען ווייַזן אונדז אונדזער וועג אַז מיר
זאָל גיין.
/9:7 האָט שָאול געזאָגט צו זײַן קנעכט: אָבער זע, אױב מיר גײן, װאָס זאָלן מיר?
ברענגען דעם מענטש? װאָרום דאָס ברױט װערט אױסגעבראַכט אין אונדזערע כּלים, און עס איז ניטא
פאָרשטעלן צו ברענגען צו דעם מענטש פון גאָט: וואָס האָבן מיר?
/9:8 און דער קנעכט האָט װידער געענטפֿערט שָאולן, און האָט געזאָגט: זע, איך האָב דאָ אין
געבן אַ פערטן טייל זילבערשטיק: דאָס וועל איך געבן דעם מאַן
פון גאָט, צו זאָגן אונדז אונדזער וועג.
/9:9 פֿריִער אין ישׂראל, װען אַ מאַן איז געגאַנגען פֿרעגן גאָט, אַזױ האָט ער געזאָגט:
קום און לאָמיר גײן צום זעען, װאָרום דער, װאָס װערט איצט גערופֿן אַ נבֿיא, איז געװען
פריער גערופן אַ זעער.)
/9:10 האָט שָאול געזאָגט צו זײַן קנעכט: גוט געזאָגט; קום, לאָמיר גײן. אזוי זענען זיי געגאנגען
צו דער שטאָט ווו דער מענטש פון גאָט איז געווען.
/9:11 און װי זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן באַרג אין שטאָט, האָבן זײ געפֿונען יונגע מײדלעך גײענדיק
ארויסצוציען וואסער, און ער האט צו זיי געזאגט: איז דא דער זעט?
/9:12 און זײ האָבן זײ געענטפֿערט, און געזאָגט: ער איז; זע, ער איז פֿאַר דיר: מאַכט
אײַל אַצונד, װאָרום ער איז הײַנט געקומען אין שטאָט; װאָרום עס איז אַ קרבן פֿון
דאָס פֿאָלק הײַנט אין דער בָמָה:
/9:13 װי איר זײַט אַרײַן אין שטאָט, װעט איר אים גלײַך געפֿינען,
אײדער ער גײט אַרױף אױף דער בָמה צו עסן, װאָרום דאָס פֿאָלק װעט ניט עסן
ביז ער קומט, װײַל ער ברענט דעם קרבן; און דערנאָך זיי
עסן וואָס ווערן געבעטן. איצט דעריבער שטיי אויף; פֿאַר וועגן דעם מאָל יי
וועט אים געפינען.
/9:14 און זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אין שטאָט, און אַז זײ זײַנען געקומען אין שטאָט,
זע, שמואל איז אַרױסגעגאַנגען אַקעגן זײ, צו אַרױפֿגײן אױף דער בָמה.
/9:15 און גאָט האָט דערצײלט שמואלן אין זײַן אױער אַ טאָג אײדער שָאול איז געקומען, אַזױ צו זאָגן:
/9:16 מאָרגן אין דער צײַט װעל איך דיר שיקן אַ מאַן פֿון לאַנד
בנימין, און זאָלסט אים זאַלבן צו זײַן אַ האַר איבער מײַן פֿאָלק ישׂראל;
כּדי ער זאָל מציל זײַן מײַן פֿאָלק פֿון דער האַנט פֿון די פּלשתּים, װאָרום איך
האָבן געקוקט אויף מײַן פֿאָלק, װאָרום זײער געשרײ איז געקומען צו מיר.
/9:17 און װי שמואל האָט געזען שָאולן, האָט גאָט צו אים געזאָגט: זע דער מאַן װאָס איך בין
גערעדט צו דיר פון! דער דאָזיקער װעט קיניגן איבער מײַן פֿאָלק.
/9:18 האָט שָאול גענענט צו שמואלן אין טױער, און האָט געזאָגט: זאָג מיר, איך בעט.
דיר, װוּ איז דאָס הױז פֿון דער זעער.
/9:19 האָט שמואל געענטפֿערט שָאולן, און האָט געזאָגט: איך בין דער זעער, גײ אַרױף צו מיר פֿאַרױס
די הויך אָרט; װאָרום הײנט װעט איר עסן מיט מיר, און מאָרגן װעל איך עסן
לאָז דיר גיין, און וועסט דיר דערציילן אַלץ וואָס אין דײַן האַרצן.
/9:20 און דײַנע אײזלען װאָס זײַנען פֿאַרלוירן געװאָרן מיט דרײַ טעג צוריק, זאָלסט ניט מאַכן דײַן זינען
אויף זיי; ווארים זיי זענען געפונען. און אויף װעמען איז דער גאַנצער חשק פֿון ישׂראל? איז
איז עס ניט אויף דיר און אויף דיין גאַנצן פֿאָטערס הױז?
/9:21 האָט שָאול געענטפֿערט און געזאָגט: בין איך ניט אַ בנימין, פֿון דעם קלענסטן פֿון די
שבטים פון ישראל? און מײַן משפּחה די קלענסטע פֿון אַלע משפּחות פֿון דעם
שבט בנימין? פֿאַר װאָס רעדסטו אַזױ צו מיר?
/9:22 און שמואל האָט גענומען שָאולן און זײַן קנעכט, און האָט זײ אַרײַנגעבראַכט אין שטוב.
און האָט זיי געמאַכט זיצן אין דער ערשטער אָרט צווישן די פארבעטן,
װא ס זײנע ן געװע ן ארו ם דרײסיק .
/9:23 האָט שמואל געזאָגט צו דעם קעכער: ברענג דעם חלק װאָס איך האָב דיר געגעבן, פֿון
וואָס איך האָב צו דיר געזאָגט: שטעל עס ביי דיר.
/9:24 און דער קעכער האָט אױפֿגענומען די אַקסל און דאָס װאָס אױף איר, און האָט אױפֿגעשטעלט
עס פֿאַר שָאולן. האָט שמואל געזאָגט: זע װאָס איז געבליבן! שטעלן עס
פֿאַר דיר, און עסן;
זינט איך האָב געזאָגט, האָב איך פֿאַרבעטן דאָס פֿאָלק. און שָאול האָט געגעסן מיט שמואלן
דעם טאג.
/9:25 און אַז זײ זײַנען אַראָפּגענידערט פֿון דער בָמָה אין שטאָט, שמואל
האָט גערעדט מיט שָאולן אױפֿן שפּיץ הױז.
/9:26 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען פרי, און עס איז געװען אין פֿרילינג פֿון טאָג.
האָט שמואל גערופֿן שָאולן אױפֿן שפּיץ הױז, אַזױ צו זאָגן: שטײ אױף, איך װעל
שיק דיך אַװעק. און שָאול איז אױפֿגעשטאַנען, און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען בײדע, ער און
שמואל, אין אויסלאנד.
/9:27 און װי זײ זײַנען אַראָפּגעגאַנגען ביזן עק שטאָט, האָט שמואל געזאָגט צו שָאולן:
בעט דעם קנעכט גײן פאר אונדז, (און ער איז געגאַנגען װײַטער), אָבער שטײ דו
נאָך אַ צײַט, כּדי איך זאָל דיר װײַזן דאָס װאָרט פֿון גאָט.
