1 שמואל
/3:1 און שמואל קינד האָט געדינט גאָט פֿאַר עֵלִי. און דאָס וואָרט
פֿון גאָט איז געװען טײַער אין יענע טעג; עס איז נישט געווען קיין אפענע ראיה.
/3:2 און עס איז געװען אין יענער צײַט, װען עֵלי איז געלעגן אױף זײַן אָרט,
און זײַנע אױגן האָבן זיך אָנגעהויבן טונקען, אַז ער האָט ניט געקענט זען;
/3:3 און אײדער די לאָמפּ פֿון גאָט איז אױסגעגאַנגען אין דעם טעמפּל פֿון גאָט, װוּ דער
אָרון גאָט איז געווען, און שמואל איז געלייגט שלאָפן;
/3:4 האָט גאָט גערופֿן שמואלן, און ער האָט געענטפֿערט: דאָ בין איך.
/3:5 און ער איז געלאָפֿן צו עֵלִי, און האָט געזאָגט: אָט בין איך; װאָרום דו האָסט מיך גערופֿן. און ער
האָט געזאָגט: איך האָב ניט גערופֿן; לײג זיך װידער. און ער איז געגאַנגען און האָט זיך געלעגן.
/3:6 און גאָט האָט װידער גערופֿן: שמואל. און שמואל איז אױפֿגעשטאַנען און איז געגאַנגען צו עֵלִי,
און האָט געזאָגט: דאָ בין איך; װאָרום דו האָסט מיך גערופֿן. און ער האָט געענטפערט: איך האָב גערופֿן
ניט, מיין זון; לײג זיך װידער.
/3:7 און שמואל האָט נאָך ניט געקענט גאָט, און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז ניט געװען
נאָך אַנטפּלעקט צו אים.
/3:8 און גאָט האָט װידער גערופֿן שמואלן דאָס דריטע מאָל. און ער איז אױפֿגעשטאַנען און איז געגאַנגען
צו עילי, און ער האָט געזאָגט: אָט בין איך; װאָרום דו האָסט מיך גערופֿן. און עלי האָט דערזען
אַז גאָט האָט גערופֿן דאָס קינד.
/3:9 האָט עֵלי געזאָגט צו שמואלן: גײ לײג זיך, און עס װעט זײַן, אַז ער
רוף דיך, און זאָלסט זאָגן: רעד, גאָט; װאָרום דײַן קנעכט הערט. אַזוי
איז שמואל געגאַנגען און האָט זיך געלעגן אויף זײַן אָרט.
/3:10 און גאָט איז געקומען, און האָט זיך געשטעלט, און האָט גערופֿן אַזױ װי די אַנדערע צײַטן: שמואל!
שמואל. האָט שמואל געענטפערט: רעד; װאָרום דײַן קנעכט הערט.
/3:11 און גאָט האָט געזאָגט צו שמואלן: זע, איך װעל טאָן אַ זאַך אין ישׂראל אין
וואָס ביידע אויערן פון איטלעכן וואָס הערט עס, וועלן קריצן.
/3:12 אין יענעם טאָג װעל איך טאָן אַקעגן עילי אַלץ װאָס איך האָב גערעדט
װעג ן זײ ן הױז : װע ן אי ך אנהײב , װע ל אי ך אוי ך א סוף .
/3:13 װאָרום איך האָב אים געזאָגט אַז איך װעל משפּטן זײַן הױז אױף אײביק פֿאַר דעם
זינד וואָס ער ווייסט; װײַל זײַנע זין האָבן זיך געמאַכט פֿאַרשװעכט, און ער
האָט זיי ניט איינגעהערט.
/3:14 און דעריבער האָב איך געשװאָרן דעם הױז פֿון עֵלִי, אַז די זינד פֿון
דאָס הױז פֿון עלי זאָל ניט רײניקט װערן מיט שלאַכטאָפּפֿער און מיט קרבן אױף אײביק.
/3:15 און שמואל איז געלעגן ביז אין דער פֿרי, און האָט געעפֿנט די טירן פֿון דעם הױז
דער האר. און שמואל האָט מורא געהאַט צו װײַזן עִלי די זעונג.
/3:16 האָט עלי גערופֿן שמואלן, און האָט געזאָגט: שמואל, מײַן זון. און ער האָט געענטפערט: דאָ
בין איך.
/3:17 האָט ער געזאָגט: װאָס איז די זאַך װאָס גאָט האָט צו דיר געזאָגט? איך דאווען
דו זאָלסט עס ניט באַהאַלטן פון מיר: גאָט טאָן אַזוי צו דיר, און מער אויך אויב דו באַהאַלטן
אַלץ פֿון מיר פֿון אַלץ װאָס ער האָט צו דיר געזאָגט.
/3:18 און שמואל האָט אים דערצײלט אַלע מאָל, און האָט פֿאַר אים גאָרנישט באַהאַלטן. און ער האָט געזאָגט:
דאָס איז גאָט: זאָל ער טאָן װאָס ער זעט גוטס.
/3:19 און שמואל איז אױפֿגעװאַקסן, און גאָט איז געװען מיט אים, און האָט ניט געלאָזט פֿון זײַנע
ווערטער פאַלן צו דער ערד.
/3:20 און גאַנץ ישׂראל פֿון דָן און ביז באר־שבע האָט געװוּסט אַז שמואל איז געװען
געגרינדעט צו זיין אַ נביא פון גאָט.
/3:21 און גאָט האָט זיך װידער באַװיזן אין שילה, װאָרום גאָט האָט זיך אַנטפּלעקט צו
שמואל אין שילה לויט דעם וואָרט פון גאָט.
